Δεν ήμουν ο πρώτος Έλληνας σκηνοθέτης που προσκλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο Λουξεμβούργο από την εκεί Ελληνική Κινηματογραφική Λέσχη για προβολή της δουλειάς του.
Αν κι είχα ξαναπάει το 2007 για τον ίδιο λόγο, συνάδελφοι που προηγήθηκαν και ακολούθησαν έκτοτε ήταν οι Περικλής Χούρσογλου, Γιάννης Σολδάτος, Κωνσταντίνος Γιάνναρης, Πάνος Χ. Κούτρας, Μαργαρίτα Μαντά κ.ά.
Ελληνικές Κινηματογραφικές Λέσχες υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο, σχεδόν όπου υπάρχουν κι Έλληνες, η ιδιαιτερότητα, όμως, αυτής του Λουξεμβούργου έγκειται στην ένταξη στους κόλπους της και αρκετών ξένων σινεφίλ, Γερμανών και κυρίως Φλαμανδών. Άνθρωποι, οι οποίοι δεν θα γνώριζαν από κοντά το «νέο αίμα» και όλες τις τάσεις του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, κι ας ξέρουν τις «κλασικές» αξίες, δηλαδή τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου και του Κώστα Γαβρά.