Τα ταλέντα της ελληνικής αρχιτεκτονικής στο προσκήνιο

Οράματα μιας νέας ζωής, ιδέες διαχείρισης κοινών αγαθών και προβλημάτων, κατασκευαστικές λύσεις  για κοινωνικές ανησυχίες. Αλλά και δικαίωμα στην ουτοπία του καλλιτεχνικού σχεδιασμού. Είναι τα χαρακτηριστικά της νέας γενιάς των ελλήνων αρχιτεκτόνων και τα παρουσιάζουν με τις μακέτες και τις διπλωματικές εργασίες τους στην έκθεση «Great 2013 - Τα πρώτα τους κτίρια» από σήμερα έως τις 9 Ιουνίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το «Great 2013» ξεκίνησε ως αρχιτεκτονικός διαγωνισμός που συγκέντρωσε 470 συμμετοχές. Τα μέλη της κριτικής επιτροπής, οι αρχιτέκτονες Νίκος Κτενάς, Μανουέλ Αϊρες Ματέους και Χοσέ Σέλγας, ξεχώρισαν 41 διπλωματικές και μεταπτυχιακές εργασίες που καλύπτουν το διάστημα της τελευταίας πενταετίας και αφορούν κυρίως κτίρια μεγάλης κλίμακας, δημόσια κτίρια, μουσεία και πολιτιστικούς χώρους.
 «Είδαμε κατευθύνσεις  που επηρεάζονται από την τοπογραφία μας, το κλίμα μας, την ιστορική μας συνείδηση. Κάποιες σκέψεις που πηγάζουν ακόμη και από την αρχαία Ελλάδα»....

Ο Μαρσίλιος της Πάδοβα στο Σταυροδρόμι της Αρχαίας και Μεσαιωνικής Πολιτικής Σκέψης

Μια ενδιαφέρουσα μελέτη για τον πολιτικό στοχασμό στον ύστερο Μεσαίωνα και στην πρώιμη Aναγέννηση –μια περίοδο που αποτελεί terra incognita για τη σύγχρονη ελληνική έρευνα– κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις του Πανεπιστημίου του Τορόντο στον Καναδά. Πρόκειται για τη μονογραφία του Βασίλειου Σύρου, Έλληνα ερευνητή στην Ακαδημία της Φιλανδίας και υφηγητή στο Κέντρο Πολιτικής Σκέψης και Εννοιολογικών Μεταβολών της Φιλανδικής Ακαδημίας , Ο Μαρσίλιος της Πάδοβα στο Σταυροδρόμι της Αρχαίας και Μεσαιωνικής Πολιτικής Σκέψης (Marsilius of Padua at the Intersection of Ancient and Medieval Traditions of Political Thought).

Γειτονιές και κέντρο της Αθήνας γίνονται μια σκηνή πολιτισμού

Πολιτιστικές εκδηλώσεις 2013

Το πολιτιστικό πρόγραμμα για το Καλοκαίρι και το Φθινόπωρο 2013

Το κέντρο και οι γειτονιές της Αθήνας μετατρέπονται αυτό το καλοκαίρι σε μια σκηνή πολιτισμού, ψυχαγωγίας και καινοτομίας με στόχο την αναζωογόνηση της πόλης, τη στήριξη των κατοίκων της σε αυτή την δύσκολη συγκυρία, αλλά και την τουριστική ανάπτυξη. 

Με τον τίτλο «Κέντρο και γειτονιές σε μια σκηνή», ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων, η «Τεχνόπολις» και το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο (Athens Art Network) δημιούργησαν ένα ολοκληρωμένο πολιτιστικό πρόγραμμα με πλήθος εκδηλώσεων που ξεκινούν τον Μάιο και ολοκληρώνονται τον Νοέμβριο του 2013.

Στο Μουσείο Ακρόπολης αναβιώνουν τα αρχαία «Θεσμοφόρια»

Τον αρχαίο γυναικείο αγροτικό θεσμό των «Θεσμοφορίων» αναβιώνουν το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε συνεργασία με το υπουργείο Τουρισμού και τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού, το Μουσείο Ακρόπολης, και το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑ 2013_ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑ 2013_ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Η... επίσημη πρώτη των «Θεσμοφορίων 2013» θα γίνει στο Μουσείο της Ακρόπολης την ερχόμενη Παρασκευή (24 Μαΐου) στις 6 μ.μ. από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ.Αθανάσιο Τσαυτάρη. Θα ακολουθήσει διήμερο εκδηλώσεων ελληνικής γαστρονομίας για την προβολή της ελληνικής γεωργίας, του τουρισμού και του πολιτισμού της χώρας μας.

Βραχογραφίες 5.000 ετών

ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΥΝ ΠΛΟΙΑ

Ο κυκλαδικός πολιτισμός ήταν πολύ πιο διαδεδομένος από ό,τι υποθέταμε μέχρι τώρα. Εφτανε, όπως δείχνει ένα σημαντικό νέο εύρημα, τουλάχιστον μέχρι τα Δωδεκάνησα.

Μία από τις βραχογραφίες στο Βαθύ Αστυπάλαιας

Ισως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για έναν αιγαιακό πολιτισμό, ήδη από εκείνη την εποχή, όπως εκτιμούν -μιλώντας με φειδώ πάντως- αρχαιολόγοι που ασχολούνται με τις Κυκλάδες.

Βραχογραφίες εκείνης της εποχής, που εντοπίστηκαν στο Βαθύ Αστυπάλαιας, οδηγούν τις σκέψεις των επιστημόνων προς τα εκεί.

Οπως ανέφερε χθες ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Πετράκος, παρουσιάζοντας το έργο της αρχαιολογικής εταιρείας για το 2012, ο Ανδρέας Βλαχόπουλος σε έρευνές του αποκάλυψε μεγάλο αριθμό προϊστορικών βραχογραφιών στις επιφάνειες των δολομιτικών ασβεστολίθων του ακρωτηρίου.

Σε τρεις διαμορφωμένες ατραπούς, που κατέληγαν σε πυλίδες εισόδου προς την πρωτοκυκλαδική ακρόπολη, υπήρχαν μεγάλης κλίμακας βραχογραφίες πλοίων, μήκους έως 70 εκατοστών, κατακόρυφων εγχειριδίων και σπειρών.

Μεσσήνη, κεφαλή λίθινου Εκαταίου και το κεντρικό κτίριο της Ζωμίνθου

Η Λατινική Αμερική στην Ελλάδα

117 ΕΡΓΑ 77 ΖΩΓΡΑΦΩΝ

Η Αθηναΐδα αποδείχτηκε ένα εξαιρετικά φιλόξενο σπίτι για τους ταλαντούχους Λατινοαμερικάνους καλλιτέχνες, που με τα ευφάνταστα έργα τους ήρθαν να δώσουν χρώμα στην Ελλάδα της κρίσης. Αλλωστε η τέχνη αποτελεί πάντα την πιο ποιοτική διέξοδο.

Πίνακας της Σοφία Ραμίρεζ

Με την είσοδό μας οι μελωδίες των χωρών της Λατ. Αμερικής αποτέλεσαν τον προπομπό γι α το εικαστικό μας ταξίδι. Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν δείγματα ζωγραφικής των εκεί καλλιτεχνών, αντιλαμβανόμενοι πολλά για τα συναισθήματα, τον τρόπο ζωής και την κουλτούρα των ανθρώπων αυτών των χωρών.

Η έκθεση φέρει τον τίτλο «Ethnia» και περιλαμβάνει 117 έργα 77 ζωγράφων από 15 χώρες της Λατινικής Αμερικής: Αργεντινή, Βενεζουέλα, Βολιβία, Βραζιλία, Εκουαδόρ, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Κούβα, Μεξικό, Ονδούρα, Παναμά, Παραγουάη, Περού, Ουρουγουάη και Χιλή. 

Πέδρο Ολάγια: Ένας Έλληνας «κατ’ επιλογήν»

Είναι Έλληνας «κατ' επιλογήν», αφού αν και γεννήθηκε στην Ισπανία, εδώ και περίπου 28 χρόνια διατηρεί μια έντονη σχέση με την Ελλάδα και ορμώμενος από την αγάπη του γι' αυτή μετοίκησε το 1994 στην Αθήνα με σκοπό να ασχοληθεί με την έρευνα, τη δημιουργία και τη διδασκαλία.

Στο πρόσωπό του, η ελληνική Πολιτεία αναγνώρισε έναν «Πρεσβευτή του Ελληνισμού», τίτλο που τού απένειμε στις 4 Μαρτίου του 2010, σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής, για το πολύπλευρο έργο του σε σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό.

Ο λόγος για τον γεννημένο το 1966, στο Οβιέδο της Ισπανίας, Πέδρο Ολάγια (Pedro Olalla Gonzalez de la Vega είναι το πλήρες όνομά του), με τις πολλαπλές ιδιότητες - ελληνιστής, καθηγητής φιλολογίας, μεταφραστής, φωτογράφος και κινηματογραφιστής.

Λίγο πριν από την αυριανή εκδήλωση προς τιμήν του, που διοργανώνει το Εργαστήριο Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με κεντρικό θέμα «Οικοδομώντας μια νέα Ευρώπη: ο ρόλος του ανθρωπισμού» (ώρα 12:00, στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου) εξηγεί στο ΑΠΕ - ΜΠΕ το «πώς» και το «γιατί» της σχέσης του με την Ελλάδα, ορίζει την «ταυτότητα» της χώρας μέσα στην κρίση, μας μιλά για το «χρέος» του κόσμου απέναντι στην Ελλάδα και των Ελλήνων απέναντι στη χώρα τους, αλλά και για την κοινή μοίρα Ελλάδας και Ισπανίας.

Εικονογραφώντας την εξέγερση

Μαζί με τα συνθήματα στους τοίχους, οι αφίσες ήταν η άμεση απάντηση στις κυβερνητικές θέσεις. Σ' αυτές, τα κρατικά σώματα ασφαλείας παριστάνονται χωρίς πρόσωπο και δίχως μάτια. Μόνο με κράνος και γυαλιά, είναι απλώς όργανα

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΙΑΦΚΟΥ

Σαν σήμερα, 10.000.000 Γάλλοι απεργούσαν τον Μάιο του 1968. Ο πυρσός, που είχαν ανάψει οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Ναντέρ και που παρέδωσαν στους φοιτητές της Σορβόνης, άναψε μια φωτιά που παρόμοιά της δεν είχε δει η Γαλλία από το 1789.

Τη Δευτέρα, 6 Μαΐου, έγινε η πρώτη πορεία 20.000 φοιτητών στο Παρίσι. Η αστυνομία κινήθηκε εναντίον τους, με αποτέλεσμα οδοφράγματα, δακρυγόνα και εκατοντάδες συλλήψεις.

Την Παρασκευή 10 Μαΐου, ένα τεράστιο πλήθος μαζεύτηκε στην Αριστερή Οχθη του Σηκουάνα. Οταν η αστυνομία τούς εμπόδισε να διασχίσουν το ποτάμι, στήθηκαν τα οδοφράγματα. Οι οδομαχίες κράτησαν μέχρι το πρωί της επόμενης ημέρας και προκάλεσαν εκατοντάδες τραυματισμούς και συλλήψεις.

Η σκληρή αντίδραση της κυβέρνησης προκάλεσε κύμα αλληλεγγύης για τους απεργούς. Το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα υποστήριξε απρόθυμα τους σπουδαστές, τους οποίους θεωρούσε τυχοδιώκτες και αναρχικούς.

Η Γενοκτονία των Ποντίων

Το σιωπηλό ολοκαύτωμα του ποντιακού ελληνισμού

Τον Φεβρουάριο του 1994, το ελληνικό κοινοβούλιο ανακήρυξε τη 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο», ημέρα μάλιστα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα το 1919.

Το χρονικό της μεθοδευμένης εξόντωσης του ποντιακού ελληνισμού αναγνωρίζεται επισήμως ως γενοκτονία τόσο από την Ελλάδα όσο και την Αυστραλία, αλλά και από πλήθος έγκριτων οργανισμών, όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS - 2007).

Η επίσημη τουρκική θέση είναι πως δεν υπήρξε γενοκτονία, εγγράφοντας τις απώλειες του ελληνικού πληθυσμού στις συνήθεις φρικαλεότητες του πολέμου, από εχθροπραξίες και αρρώστιες μέχρι στερήσεις, κακουχίες και λιμούς, παρά το γεγονός ότι ελληνικά στρατεύματα δεν εμφανίστηκαν ποτέ στην περιοχή του Πόντου!

Κι όμως, σύμφωνα με τον διεθνή ορισμό για το πότε συνιστά μια ειδεχθής πράξη γενοκτονία, το προμελετημένο έγκλημα που εκτέλεσαν με συστηματικότητα οι Νεότουρκοι έχει όλα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας: από στρατόπεδα θανάτου στην έρημο, τάγματα εργασίας και βασανισμούς μέχρι εκτεταμένους ξεριζωμούς, λεηλασίες, πυρπολήσεις και επιβολή συνθηκών που η ζωή δεν είναι πλέον δυνατή.



Και βέβαια η γενοκτονία των Ποντίων πραγματοποιήθηκε στην ίδια ιστορική περίοδο με τις γενοκτονίες σε βάρος και των άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως των Αρμενίων και των Ασσυρίων, ως επακόλουθο της ρητής απόφασης των Νεότουρκων για επίλυση του εθνικού προβλήματος «καθαρότητας» των οθωμανικών εδαφών, μέσω του φυσικού αφανισμού των ντόπιων εθνοτήτων, την υποχρεωτική εκδίωξη όσων επιβιώσουν και τον βίαιο εξισλαμισμό όσων παραμείνουν.

Η μελανή στιγμή της ιστορίας του ελληνισμού είχε μόλις αρχίσει να γράφεται: οι Έλληνες του Πόντου μετρούσαν στη μεγαλύτερή τους ακμή -τις παραμονές του Α' Παγκοσμίου- 700.000 ψυχές· μέχρι το τέλος του 1923, είχαν αφανιστεί περισσότεροι από 350.000 άνθρωποι, σε μια ανθρωποσφαγή τρομακτικής βιαιότητας...

Ιστορικό πλαίσιο - το χρονικό της φρίκης

Ημέρα εθνικής μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων

Ημέρα εθνικής μνήμης η σημερινή για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, καθώς σαν σήμερα πριν από 97 χρόνια ο Τουρκικός εθνικισμός, με αρχηγό τους τον εκσυγχρονιστή Κεμάλ Αττατούρκ, κατάφερε να κάνει μέσα σε περίπου πέντε χρόνια ότι δεν κατάφερε να κάνει ο σουλτάνος σε 5 αιώνες και να διώξει δια της βίας τους Έλληνες και Αρμένιους της περιοχής.  

Γενοκτονία των Ποντίων

Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», και έχοντας ως συμβουλάτορες Γερμανούς αξιωματικούς, οι Νεότουρκοι αρχικά και στη συνέχεια ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν τις δύο πρώτες γενοκτονίες.

Το 1915 την γενοκτονία των Αρμενίων και από το 1916 έως το 1923 τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Με το πρόσχημα να μην ενωθούν οι Έλληνες του Πόντου με τις Ρωσικές δυνάμεις, που πολιορκούσαν τον Πόντο, εκτόπισαν τον πληθυσμό από τις παραλιακές περιοχές, στα μεσόγεια της χώρας.