66ο φεστιβάλ Καννών: Το ελληνικό αίμα ανάβει φωτιές!

Αποστολή στις Κάννες
Το πνεύμα του Αλεξάντερ Πέιν και το γυμνό σώμα της Αντέλ Εξαρχόπουλος δίνουν το δικό τους χρώμα στο φεστιβάλ
 
Ο σκηνοθέτης – σεναριογράφος Αλεξάντερ Πέιν (στη φωτογραφία αριστερά με τον ηθοποιό Μπρους Ντερν στα γυρίσματα της ταινίας τους, «Νεμπράσκα») δεν χρειάζεται συστάσεις.
Γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Φεβρουάριο του 1961, ο ελληνικής καταγωγής Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, είναι μια από τις μεγάλες δυνάμεις του σύγχρονου αμερικανικού κινηματογράφου και κάτοχος δυο Οσκαρ σεναρίου («Πλαγίως», «Οι απόγονοι»). Στις Κάννες εμφανίζεται εφέτος για δεύτερη φορά εντός συναγωνισμού με την ταινία «Νεμπράσκα», ο τίτλος της οποίας τον αγγίζει προσωπικά, αφού η Νεμπράσκα είναι η πολιτεία της γενέθλιας πόλης του, της Ομαχα.

Η επίσης ελληνικής καταγωγής γαλλίδα ηθοποιός Αντέλ Εξαρχόπουλος ωστόσο, χρειάζεται κάποιες συστάσεις. Το κορίτσι δεν έχει καλά –καλά κλείσει τα 20 (γεννήθηκε το 1994) και παρ' ότι έχει  κάποιες ταινίες στο ενεργητικό της (το εβραϊκό δράμα «Το άστρο του φόβου» με τον Ζαν Ρενό είναι μια από αυτές), δεν είναι και τόσο γνωστή. Ολα ωστόσο δείχνουν ότι έχει λαμπρή καριέρα μπροστά της μετά την εμφάνισή της στην τελευταία ταινία του Αμπντελατίφ Κεσίς «Η ζωή της Αντέλ, κεφάλαιο 1 και 2» (“La vie d’ Adele chapitres 1 et 2”).

Ημερίδα για τον ποιητή και στοχαστή Γιώργο Σαραντάρη

Πραγματοποιείται στη Στοά του Βιβλίου την Πέμπτη 23 Μαΐου

 

Ακούστε ποίημα του Σαραντάρη μελοποιημένο από τον Μάνο Χατζιδάκι στον «Μεγάλο Ερωτικό»

 

Ο Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941), διηγηματογράφος, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος αλλά προπάντων ποιητής, ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές του μεσοπολέμου. Αν είχε ζήσει περισσότερο, η εικόνα που έχουμε για τη μοντέρνα ποίηση στην Ελλάδα θα ήταν διαφορετική. Το θέμα είναι πως αυτός ο αισθαντικός ποιητής που γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και γαλουχήθηκε στην Ιταλία «έσβησε» νωρίς, στη μυθική ηλικία των 33 ετών. Ευαίσθητος, φιλάσθενος αλλά επίσης ρομαντικός και ιδεαλιστής, κατατάχθηκε στον στρατό, έφυγε για το ελληνοϊταλικό μέτωπο και πέθανε τελικά από τύφο στην Αθήνα το 1941.

Τα τελευταία χρόνια η κριτική επανεξετάζει και επανεκτιμά το έργο του, όψιμα μεν, δικαίως δε.

«ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΝΗΜΗΣ…ΓΙΑ ΜΟΥΣΕΙΑ» ΣΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

Τα μουσεία μπορούν να προάγουν την κοινωνική αλλαγή και να διδάξουν την αποδοχή και την ανοχή
Η Νάγια Δαλακούρα, αρχαιολόγος - μουσειολόγος της ΙΘ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων επιχείρησε ένα σύντομο ταξίδι μνήμης στον κόσμο των μουσείων και συγκεκριμένα στην ιστορία της δημιουργίας των πρώτων ελληνικών και λαογραφικών μουσείων
Τα μουσεία πάντα δείχνουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας και σε μια πολύ δύσκολη εποχή έχουν έναν σημαντικό ρόλο να παίξουν ως κέντρα συνεύρεσης διαφορετικών κοινοτήτων, πολιτισμών, αντιλήψεων και ιδεών έχουν τη δυνατότητα να προάγουν την κοινωνική αλλαγή και να διδάξουν την αποδοχή και την ανοχή. Με το επίκαιρο αυτό μήνυμα η Νάγια Δαλακούρα, αρχαιολόγος - μουσειολόγος της ΙΘ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων περιέγραψε στο κοινό που παρακολούθησε την ομιλία της τη σημασία των μουσείων σε μία δύσκολη εποχή όπως η σημερινή, όταν βασικές αξίες όπως η συνοχή και η αλληλεγγύη θυσιάζονται στο βωμό της οικονομικής κρίσης. Η κ. Δαλακούρα ήταν ομιλήτρια τη Δευτέρα 20 Μαΐου στις 8 το βράδυ στην έκτη εκδήλωση της σειράς “Μορφωτικές Συναντήσεις 2012-2013”, που διοργάνωσε ο Μορφωτικός Όμιλος Κομοτηνής στην αίθουσα ομιλιών του νέου κτιρίου του λαογραφικού μουσείου Κομοτηνής (Αγ. Γεωργίου 22), στο πλαίσιο του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων. Εκεί ανέπτυξε την ομιλία με θέμα «Ιστορίες μνήμης ...για μουσεία». ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΟΠΟΙ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Τα μουσεία, σύμφωνα με την ομιλήτρια, αποτελούν τόπους μνήμης των ανθρώπων, όπου, με διάφορες μνημοτεχνικές,  διαφυλάσσεται, αποκρυσταλλώνεται, διαμορφώνεται, πραγματεύεται και αποθηκεύεται η μνήμη. Στην περίπτωση των μουσείων η μνήμη αυτή είναι, πρωτίστως, συλλογική, δηλαδή τόπος παραγωγής κοινά αναγνωρίσιμων εικόνων. Η μνήμη είναι πάντοτε παρούσα στα μουσεία. Αποτελεί μια προσπάθεια απόδοσης νοήματος εντός του μουσείου και εκφράζεται μέσα από τα κείμενα, τις φωτογραφίες και τα αντικείμενα, η επιλογή και ο συνδυασμός των οποίων σε μια έκθεση δημιουργούν μια νέα αφήγηση της μνήμης με τον τρόπο που το μουσείο επιδιώκει να πει μια ιστορία. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΕΙΩΝ

Μουσικό «όχι» κατά της εξόρυξης χρυσού

Ξεκίνησε σαν μια συναυλία συμπαράστασης κατά της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές. Εξελίσσεται όμως σε μια μεγάλη γιορτή για το δικαίωμα στη ζωή και κατά της καταστολής και της κρατικής τρομοκρατίας.

Η συναυλία θα γίνει το Σάββατο 25 Μαΐου στην Ιερισσό, με ελεύθερη είσοδο. Συμμετέχουν αφιλοκερδώς οι Δημήτρης Ζερβουδάκης, Active Member, ο Παύλος Παυλίδης με τους Β. Movies, ο Γιάννης Αγγελάκας και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου με τη Ματούλα Ζαμάνη.

«η Ύδρα του χρώματος και της πέτρας»

Ομαδική έκθεση με θέμα «η Ύδρα του χρώματος και της πέτρας» και με επιλεγμένες φωτογραφίες των συμμετεχόντων στο 2ο Διαγωνισμό Φωτογραφίας που διοργάνωσε και φέτος η "Φωνή της Ύδρας" θα πραγματοποιηθεί στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας από τις 22 Μαΐου έως τις 22 Ιουνίου 2013.
Οι νικητές θα ανακοινωθούν την ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης στις 25 Μαΐου στις 20:30.

Η ανακοίνωση των διοργανωτών αναφέρει: 

“Ένα μεγάλο μπράβο αξίζει σε όλους, όσοι συμμετείχαν για τις πολύ ξεχωριστές και ιδιαίτερες φωτογραφίες της Ύδρας του χρώματος και της πέτρας, τις οποίες ο δικός τους φακός μοναδικά αιχμαλώτισε.
Με την έκθεση αυτή, η ομαδικότητα και ο κοινός προσανατολισμός ή ακόμα ο θαυμασμός για την Ύδρα, γίνονται μια πολιτιστική ηλιαχτίδα προσφοράς. Όλοι μαζί συμμετέχουμε εθελοντικά και ενεργά για έναν κοινωφελή σκοπό καθώς τα έσοδα των φωτογραφιών θα δοθούν υπέρ του ΙΑΜΥ.
Σε μια έκθεση που θα αποτελέσει ένα ευχάριστο πρωτότυπο πολιτιστικό γεγονός για το νησί μας. Καθώς ο χώρος του Μουσείου θα γεμίσει με όμορφα χρώματα και θα ζωντανέψει με εικόνες του υπέροχου τόπου μας. Επίσης θα τονωθεί το έργο του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας, αυτού του βωμού της Ιστορίας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.”

Τετάρτη, 22 Μαίου 2013,   http://www.portnet.gr

Αυστριακό πανεπιστήμιο έφαγε πόρτα στη Μικρή Επίδαυρο

Τέσσερα χρόνια διοργανώνει τη Θερινή του Ακαδημία στην Επίδαυρο και τη βασική της διάλεξη στο θεατράκι. Φέτος δεν πήρε άδεια ούτε για να το επισκεφθεί. Και να σκεφτεί κανείς ότι το βασικό θέμα της Ακαδημίας είχε τίτλο «Πολιτιστική Ταυτότητα στην Ευρώπη». Ως Ευρωπαίοι επιδείξαμε την πολιτιστική μας ταυτότητα…Τι κι αν είναι βασική ομιλήτρια ενός σημαντικού συνεδρίου που διεξάγεται στην Επίδαυρο και πρώην διευθύντρια του Arts Council του Λονδίνου; Η Χίλαρι Κάρτι, συνοδευόμενη από συναδέλφους της καθηγητές, έφαγε κυριολεκτικά «πόρτα» εκεί μπροστά στην είσοδο του Μικρού Θεάτρου της Αρχαίας Επιδαύρου.
Με τρόπο απαράδεκτο απαγορεύτηκε στην Αγγλίδα πανεπιστημιακό και τους φοιτητές της να κάνουν μερικά βήματα μέσα στο θέατρο, ενώ γνωστό ιδιωτικό σχολείο, με περισσή άνεση, θα πάει να «παίξει» εκεί σε ένα μήνα, όπως έκανε και πέρσι… Αυτό θα πει μια χώρα να διαθέτει το χάρισμα διαπολιτισμικής επικοινωνίας, το ανακλαστικό προώθησης του εγχώριου τουρισμού…

Έτοιμο να καταρρεύσει το καμπαναριό της Φιλερήμου

Βέβαιη θεωρείται η κατάρρευση, του καμπαναριού της Φιλερήμου, αν δεν αποκατασταθούν και μάλιστα άμεσα τα σοβαρά στατικά προβλήματα που παρουσιάζει.

Το σοβαρότερο πρόβλημα εντοπίζεται στο σημείο το οποίο στηρίζει την κεντρική καμπάνα από τις έξι που υπάρχουν στο καμπαναριό, καθώς οι ρωγμές του είναι εκτεταμένες και υπάρχει κίνδυνος να πέσει συμπαρασύροντας όλο το κτίσμα που βρίσκεται ακριβώς πάνω από την είσοδο του Μεσαιωνικού ναού.
Για το λόγο αυτό η 4η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, μετά από αυτοψία που έκανε στο σημείο και κατόπιν σύμφωνης γνώμης της ΚΒ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και της υπηρεσίας νεωτέρων μνημείων αποφάσισε να σφραγίσει την κύρια είσοδο του ναού καθώς υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή των επισκεπτών του αρχαιολογικού χώρου.

Η Google «χαρτογράφησε» τη Μονή της Πάτμου

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΗΝ GOOGLE ART
Το Δόγμα Τετάρτη, 22 Μαϊου, 2013

Κείμενο Λουδάρος Ανδρέας

 

Τρομακτική λεπτομέρεια, απίστευτη ευκρίνεια και πανέμορφες εικόνες είναι το τρίπτυχο της μοναδικής ενέργειας, του παγκόσμιου κολοσσού του διαδικτύου, της γνωστής σε όλους Google, που μέσω του Street View και του Google Art Project, κατάφερε να «χωρέσει» στους υπολογιστές μας ολόκληρη τη Μονή της Πάτμου και τα σπάνια κειμήλια της.

Πρόκειται για μια παγκόσμια πρωτοπορία αφού η Μονή της Αποκάλυψης είναι το πρώτο μοναστήρι από ολόκληρο τον κόσμο, που «χαρτογραφήθηκε» ψηφιακά από τους τεχνικούς της Google με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η περιήγηση του οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου, οπουδήποτε στον κόσμο, με λεπτομέρεια «καρφίτσας».

Εξίσου ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως οι επισκέπτες του Google Art Project μπορούν να δουν και σημεία, που δεν είναι προσβάσιμα στους επισκέπτες όπως για παράδειγμα η βιβλιοθήκη της Μονής, μια από τις σημαντικότερες σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ρήνεια: μπετόν να γίνει

Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Τρακτέρ, μπετονιέρες, φρέσκο χαρμάνι για την ανοικοδόμηση νέου κτίσματος στην αδόμητη -κηρυγμένη από το 1994 ως αρχαιολογική νήσος- Ρήνεια, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής (πας κολυμπώντας) απέναντι από τη Δήλο;

Είδε τις φωτογραφίες η επίτιμη έφορος Αρχαιοτήτων Φωτεινή Ζαφειροπούλου, που έχει υπηρετήσει χρόνια στην περιοχή, και έφριξε. Το ίδιο και ο συνάδελφός της Κωνσταντίνος Τσάκος. «Αυτά είναι απίστευτα πράγματα», μας είπε. Η διαφορά με την εικόνα που είχαν οι δύο αρχαιολόγοι από το παρελθόν είναι ότι τότε (τη δεκαετία του '70 και μέχρι πρόσφατα) υπήρχαν πάνω στη Ρήνεια μόνο κάτι καλύβες για τα πρόβατα βοσκών της Μυκόνου, τα οποία μετατράπηκαν σταδιακά σε σπίτια. Η σημερινή εικόνα δείχνει πως κτίζονται κι άλλα παρανόμως. Ενα μάλιστα έχει στη στέγη του και φωτοβολταϊκά, για να εξασφαλίσει φτηνή ηλεκτρική ενέργεια. «Το εξωφρενικό σ' αυτή την περίπτωση είναι ότι γίνεται εκμετάλλευση του νησιού από κάποιους, κάτι που δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν, γιατί ο δήμος ενοικιάζει τις εκτάσεις αποκλειστικά για βοσκοτόπια.

Εύρημα- θησαυρός σε διαμέρισμα ανέγγιχτο για 70 ολόκληρα χρόνια.

Η ιδιοκτήτρια εγκατέλειψε το σπίτι της στο Παρίσι όταν ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος...  ] Πνιγμένο στην σκόνη, αυτό το παρισινό διαμέρισμα μας πηγαίνει πίσω στο χρόνο. Έχοντας μείνει ανέγγιχτο για επτά ολόκληρες δεκαετίες, το εγκαταλελειμμένο σπίτι ανακαλύφθηκε πριν από τρία χρόνια, όταν πια η ιδιοκτήτρια του απεβίωσε. 

http://www.lifo.gr/team/lola/38338