Μια σύγχρονη πόλη, ένα επίτευγμα της μηχανικής, ερείπια αρχαίων ναών
και μεσαιωνικών κτισμάτων κι ένα κάστρο τρομερό στην όψη να διηγείται με
τον δικό του τρόπο ιστορίες αλαργινές... Αυτά και άλλα πολλά είναι τα
θαύματα του χρόνου και των ανθρώπων που συνωστίζονται σε τούτη την
πανάρχαια γη
Με τον προαστιακό σιδηρόδρομο ή ακόμη καλύτερα οδηγώντας πάνω στον
κλειστό αυτοκινητόδρομο είναι πλέον εύκολη υπόθεση - δεν χρειάζεσαι πάνω
από 45 λεπτά για να βρεθείς από την πρωτεύουσα στην αγκαλιά της
θάλασσας, στο αντάμωμα του Κορινθιακού και του Σαρωνικού Κόλπου εκεί
όπου απλώνεται η σύγχρονη πολιτεία της Κορίνθου.
Αρχαία
Κόρινθος, τα μάτια όλων στρέφονται στο σημείο όπου δεσπόζει ο ναός του
Απόλλωνα με τους 7 από τους 38 μονολιθικούς κίονές του να στέκουν όρθιοι
στο πέρασμα των αιώνων.
Δεν ήταν όμως έτσι τα πράγματα πριν από 2.000 χρόνια και βάλε.
«Ου παντός πλειν εις Κόρινθον», είχε επισημάνει ο αρχαίος γεωγράφος και
ιστορικός Στράβων. Δηλαδή δεν μπορούν όλοι να έρθουν στην Κόρινθο και
φυσικά εννοούσε την ευημερούσα, ζάμπλουτη και πανίσχυρη θαλασσοκράτειρα,
πόλη-κράτος των προχριστιανικών χρόνων. Χτισμένη καθώς ήταν σε
νευραλγική γεωγραφική θέση, ήλεγχε δυο από τις πιο πολυσύχναστες
θάλασσες του τότε ελληνικού κόσμου, τον Σαρωνικό (και κατ' επέκταση το
Αιγαίο), αλλά και τον Κορινθιακό Κόλπο (και τη φυσική του συνέχεια, το
Ιόνιο).
Επιπλέον, βρισκόταν πάνω στα εμπορικά μονοπάτια που
συνέδεαν την Ανατολή με τη Δύση, τον Βορρά με τον Νότο και αποτελούσε
υποχρεωτικό πέρασμα για όλους εκείνους που κινούνταν ανάμεσα στη Βόρεια
Ελλάδα και στην Πελοπόννησο, στις αποικίες της Νότιας Ιταλίας και σε
αυτές των Μικρασιατικών ακτών. Ωστόσο, οι πολυμήχανοι Κορίνθιοι δεν
έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Στα ναυπηγεία τους τελειοποίησαν έναν
νέο τύπο καραβιού, την περίφημη κορινθιακή τριήρη και με αυτήν
κυριάρχησαν στα πελάγη.