Ο κανόνας που επιβεβαιώνει την (πολιτιστικη) εξαίρεση στο ευρωπαϊκό σινεμά

  Flix.gr 23 Μαιου 2013  /  Μανώλης Κρανάκης 

Τις τελευταίες ημέρες μια μεγάλη κινητοποίηση Ευρωπαίων δημιουργών του κινηματογράφου φιλοδοξεί να ανατρέψει την ακύρωση της «πολιτιστικής εξαίρεσης» που δρομολογείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση στις εμπορικές σχέσεις Ευρώπης και Αμερικής. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

Η «πολιτιστική εξαίρεση» επικράτησε πρώτη φορά το 1993 στη διακρατική Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT), όταν από την ελεύθερη διακίνηση προϊόντων ανάμεσα σε Αμερική και Ευρώπη, με πρωτοβουλία της Γαλλίας, εξαιρέθηκαν τα πολιτιστικά προϊόντα. Οι λόγοι ήταν σαφείς: από τη μία η μαζική και σαρωτική επέλαση της Αμερικής (με το σινεμά να αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανία στη χώρα) στην Ευρώπη θα εξαφάνιζε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και από την άλλη η προστασία των πολιτιστικών προϊόντων εντός Ευρωπαϊκής Ενωσης με μηχανισμούς ενίσχυσης και προστασίας προκειμένου να αποκτήσουν στέρεα θέση στην κουλτούρα των ευρωπαϊκών λαών και να φτάσουν σε όλο και μεγαλύτερο κοινό.

Τις αρχαίες ελληνικές τεχνικές αγγειοπλαστικής αναβιώνουν οι Αμερικανοί του Σικάγο [βίντεο]

Μερικές φορές οι παλιοί τρόποι λειτουργούν καλύτερα: the old ways work best, όπως λένε και οι Αμερικανοί. Αυτή η υπόθεση – ή τουλάχιστον η αντίληψη ότι οι επί αιώνες δοκιμασμένες τεχνικές μπορούν ακόμη να παράξουν ενδιαφέροντα αποτελέσματα – διαπνέει τα ντοκιμαντέρ που ακολουθούν, δημιουργήματα του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγο για το πώς οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι κατασκεύαζαν νομίσματα, βάζα και γυαλί.

Η εν λόγω σειρά επιμορφωτικών ντοκιμαντέρ υλοποιήθηκε με σκοπό να παράσχει πολύτιμες πληροφορίες στους επισκέπτες του Ινστιτούτου: αφενός να τους αποκαλύψει τις διαδικασίες πίσω από την παραγωγή συγκεκριμένων χρηστικών αντικειμένων, αφετέρου να τους δείξει πώς κάποια σύγχρονα προϊόντα προκύπτουν μέσα από παλαιότατες διαδικασίες παραγωγής.
Πώς κατασκευάζονταν τα αρχαιοελληνικά βάζα, από την επεξεργασία του πηλού, μέχρι τη ζύμωση, τη μορφοποίηση, τη διακόσμηση με ζωγραφικές παραστάσεις και το ψήσιμο; Πώς φτιαχνόταν το φυσητό γυαλί το 40 π.Χ., τα νομίσματα, τα είδη αγγειοπλαστικής;
Παρακολουθείστε τα εξαιρετικά επιμορφωτικά βίντεο της σειράς Launchpad των γκαλερί Ελληνικής, Ρωμαϊκής και Βυζαντινής Τέχνης των Mary και Michael Jaharis, που λειτουργούν στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο.
Για περαιτέρω εξερεύνηση του αρχειακού υλικού, μεταβείτε στην αντίστοιχη ιστοσελίδα, πατώντας εδώ.

Διαβάστε περισσότερα

Πηγή: Τις αρχαίες ελληνικές τεχνικές αγγειοπλαστικής αναβιώνουν οι Αμερικανοί του Σικάγο [βίντεο] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/106787#ixzz2UOFVoMDP

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΖΙΤΣΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Πολύτιμη προσφορά του Κώστα Μαλάμου

Χαρακτική «δεμένη» με τους αγώνες του λαού

Η Πινακοθήκη Χαρακτικής στη Ζίτσα, αποτέλεσμα οράματος και πολύχρονης δουλειάς του αγωνιστή εικαστικού Κ. Μαλάμου

Η Πινακοθήκη Χαρακτικής στη Ζίτσα Ιωαννίνων αποτελεί μία από τις ελάχιστες της Ελλάδας με μόνιμη έκθεση αποκλειστικά χαρακτικών έργων. Είναι αποτέλεσμα οράματος και πολύχρονης δουλειάς του αλησμόνητου ζωγράφου Κώστα Μαλάμου, του οποίου η ιδιαίτερη αγάπη για τη χαρακτική και η φιλία του με τον Δημήτρη Γαλάνη τον οδήγησαν στη διαδικασία να συλλέξει χαρακτικά έργα, με στόχο τη δημιουργία μιας πινακοθήκης χαρακτικής στο χωριό του, τη Ζίτσα. Ο τόπος που διάλεξε ο Κώστας Μαλάμος δεν ήταν τυχαίος. Οχι μόνο γιατί ήταν ο αγαπημένος τόπος καταγωγής του, αλλά γιατί κύριος σκοπός του ήταν να συμβάλει στην πολιτιστική αποκέντρωση. Να φέρει τους συγχωριανούς του, τους ανθρώπους της γύρω περιοχής, τους λαϊκούς ανθρώπους, σε επαφή με την Τέχνη και κυρίως την χαρακτική - μια τεχνοτροπία, με ιδιαίτερη συμβολή στη διάδοση της Τέχνης σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Να δώσει στα παιδιά, στους μαθητές, ένα ερέθισμα για παραπέρα γνώση της Τέχνης, μια δυνατότητα πολιτιστικής καλλιέργειας, την οποία, δυστυχώς, τους στερεί το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα.

Βγάζουν στο σφυρί το Σκοπευτήριο Καισαριανής

ΕΠΙ ΠΟΔΟΣ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ

Στην εκποίηση των ιστορικών μνημείων προχωράει πλέον η τρικομματική κυβέρνηση, παραχωρώντας το Σκοπευτήριο Καισαριανής στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), προκειμένου να περάσει σε χέρια ιδιωτών προς εκμετάλλευση.

Μετά το Σκοπευτήριο η Ακρόπολη; 
Αυτό διερωτώνται οι κάτοικοι της Καισαριανής για την παραχώρηση του ιστορικού χώρου στο ΤΑΙΠΕΔ.

Την αρχική έκπληξη της κοινωνίας της πόλης στο άκουσμα της είδησης διαδέχτηκε η αγανάκτηση, με αποτέλεσμα να συγκληθεί έκτακτο δημοτικό συμβούλιο βράδυ Τετάρτης το οποίο διήρκεσε μέχρι τα... ξημερώματα της Πέμπτης παρουσία 100 και πλέον ατόμων! Η ομόφωνη απόφαση όλων των κομματικών συνδυασμών ήταν «όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας».

Ξεπούλημα
«Το Σκοπευτήριο αποτελεί μνημείο παγκόσμιας αναγνώρισης και ως τέτοιο ανήκει στον ελληνικό λαό και ειδικότερα στο Δήμο Καισαριανής που έχει τη δυνατότητα να αναδείξει αυτόν το μοναδικό χώρο. Η πρόταση για ξεπούλημα από το ΤΑΙΠΕΔ είναι απαράδεκτη και δεν θα περάσει. Απαιτούμε την άμεση αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης και τον τερματισμό στις αθλιότητες της κυβέρνησης. Είναι ακατανόητο ένας ιστορικές χώρος να πάει για πούλημα. Το επόμενο βήμα θα είναι η πώληση της Ακρόπολης!» τονίζει στην «Ε» ο δήμαρχος Καισαριανής Αντώνης Καμπάκας.

Το κατάλυμα της Ωβέρνης δεν πρέπει να γίνει αναψυκτήριο

 Τις τελευταίες μέρες βρίσκεται στην επικαιρότητα το θέμα της ενοικίασης από το υπουργείο Πολιτισμού του καταστήματος που βρίσκεται στο κατάλυμα της Ωβέρνης, ως αναψυκτήριο.

Επί του θέματος ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Δωδ/σου έχει να παρατηρήσει τα εξής:

1. Η ένταξη νέων χρήσεων σε ιστορικά κέντρα και κτίρια είναι επιθυμητή και στοχεύει στη διατήρηση και επιβίωση των μνημείων. Αναμφίβολα, η νέα χρήση που δίδεται σε προστατευόμενα ακίνητα πέρα από τις οικονομικές παραμέτρους, πρέπει να προκύπτει από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κτιρίου και τις απαιτήσεις του τόπου.

Οι αξίες ενός μνημείου (ιστορική, καλλιτεχνική, αισθητική, αξία μνήμης, αυθεντικότητας και τοπόσημου) σε συνδυασμό με την αρχική του χρήση και τα αρχιτεκτονικά και κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του, οι ανάγκες του τόπου και οι επιθυμίες της τοπικής κοινωνίας, η οικονομική βιωσιμότητα της νέας χρήσης και οι επιπτώσεις της στο περιβάλλον, είναι οι παράμετροι που πρέπει να καθοδηγούν στην επιλογή της νέας χρήσης.

2. Το συγκεκριμένο ακίνητο, όπου λειτουργούσε το κατάστημα "Λαλαούνη", είναι αυτοτελώς ένα κτίσμα μεγάλης αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας, κηρυγμένο μνημείο από την Ελληνική Πολιτεία, ως μέρος του καταλύματος της Ωβέρνης.

Βέλγιο: Σενάριο κατάρρευσης της Ε.Ε.

Η έκθεση με τίτλο «Domo de Europa historia en ekzilo», γίνεται στο πλαίσιο πολιτιστικού φεστιβάλ θα διαρκέσει ως τις 14 Ιουνίου στην Ευρωπαϊκή Συνοικία των Βρυξελλών.

«Σενάριο καταστροφής» της Ε.Ε. παρουσιάζεται σε φουτουριστική έκθεση ενός βέλγου καλλιτέχνη, ο οποίος υποστηρίζει ότι είναι επείγουσα ανάγκη να ξαναγεννηθεί το «ευρωπαϊκό όνειρο» πριν να είναι «πολύ αργά.

Τον έδιωξαν από το θέατρο!

Επιστολή Γ. Σολδάτου μετά την συνέντευξη στην «Ε»

Η χθεσινή συνεντευξη του Γιαννη Σολδάτου στην «Ε» οδήγησε σε ένα δυσάρεστο γεγονός χθες βράδυ. Η Γενική Συνελευση του υπο κατάληψη «Εμπρός» έκρινε πως οι απόψεις του Γ.Σολδάτου και η σχέση του με το Υπουργείο δεν συνάδει με την ιδεολογία των καταληψιών και αποφάσισε, τελευταία στιγμή, να απαγορεύσει την προγραμματισμένη θεατρική παράσταση έργου του -ενώ μάλιστα ο κόσμος είχε ήδη φτάσει στο θέατρο. Σε επιστολή του προς την «Ε» ο Γ.Σολδάτος σχολιάζει το συμβάν και απαντά σε όσα του καταμαρτυρούν, μετά τον σάλο που προκάλεσε η συνέντευξή του στην Ευάννα Βενάρδου

“Αφού κάποιοι θέλουν να «απολογηθώ», μετά τη συνέντευξή μου στην «Ε», θα το κάνω.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΜΠΙΕΝΑΛΕ

«Ιστορία Μηδέν» στη Βενετία

Την ώρα που η Ελλάδα παραμένει στο μάτι του κυκλώνα και βασανίζει ο προβληματισμός γύρω από το γιατί φτάσαμε έως εδώ και προς τα τού βαδίζουμε, πηγαίνουμε στην 55η Μπιενάλε της Βενετίας με ένα πολιτικό και φιλοσοφημένο έργο, που μας καλεί να αναστοχαστούμε την Ιστορία και το ανθρώπινο βίωμα, να δούμε πώς έχουμε οργανώσει την οικονομική μας ζωή. Ενα έργο το οποίο φιλοδοξεί να οδηγήσει ένα βήμα παραπέρα τις καλές εντυπώσεις που άφησε η Διοχάντη το 2011.

Μια ηλικιωμένη συλλέκτρια έργων τέχνης, ένας μετανάστης κι ένας ξένος καλλιτέχνης στην Αθήνα, οι πρωταγωνιστές των τριών ιστοριών του φιλμ στο έργο του Στέφανου Τσιβόπουλου, «Ιστορία Μηδέν»

Συλλήψεις αρχαιοκαπήλων σε Κρήτη και Σέρρες

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

 Σε συλλήψεις αρχαιοκαπήλων προχώρησαν οι αρχές, στη Φαιστό της Κρήτης και σε περιοχή των Σερρών. Συγκεκριμένα, όπως έγινε γνωστό, στο δημοτικό διαμέρισμα Πιτσιδίων του δήμου Φαιστού ένας 49χρονος είχε στην κατοχή του αρχαία αντικείμενα και νομίσματα, ενώ παράλληλα κατηγορείται και για κατοχή πλαστών χαρτονομισμάτων.
Οι αστυνομικοί του αστυνομικού τμήματος Μεσσαράς που έκαναν έρευνα στην κατοικία του, ανακάλυψαν 25 λίθινα και κεραμικά τμήματα αρχαίων αντικειμένων και έξι νομίσματα με διάφορες παραστάσεις, τα οποία εστάλησαν σε αρμόδιο αρχαιολόγο για να χρονολογηθούν και να διαπιστωθεί από πού προέρχονται.

Τι ρωτούσαν οι επισκέπτες των αρχαίων μαντείων

ΦΙΛΑΝΔΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ 

Τα πιο συχνά ερωτήματα που ήθελαν να απαντήσουν οι πρόγονοί μας όταν επισκέπτονταν μαντεία, αποκάλυψε καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι και όπως αποδεικνύεται δεν απέχουν πολύ από αυτά που διερωτώνται και οι σύγχρονοι άνθρωποι.

Θα ευτυχήσω με τη γυναίκα που θα παντρευτώ; Θα αποκτήσω παιδιά στον γάμο μου; Θα κινδυνεύσω στο επικείμενο ταξίδι μου στις αποικίες; Σε ποιους θεούς να απευθύνω θυσίες για να έχω καλή υγεία; Απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα ευελπιστούσαν να αποκτήσουν, μέσω των χρησμών, οι αρχαίοι Έλληνες που κατέφευγαν στα μαντεία της εποχής, λαμβάνοντας όχι πάντα τις πιο σαφείς απαντήσεις.

Στο ενδιαφέρον αυτό θέμα αναφέρθηκε χτες το βράδυ ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι Mika Kajava, μιλώντας στην 28η ετήσια συνάντηση του Φινλανδικού Ινστιτούτου στην Αθήνα για τις δραστηριότητες του 2012. Κατά την ομιλία του με τίτλο «Αρχαία μαντεία και επιγραφική» («Ancient Oracles and Epigraphy») ο καθηγητής έδωσε, μεταξύ άλλων, γλαφυρά στοιχεία για τα ερωτηματικά που βασάνιζαν τους αρχαίους, ελεύθερους πολίτες και μη, οι οποίοι ζητούσαν την καθοδήγηση των θεών από τα μαντεία, όπως αυτό της Δωδώνης.