Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Στην Καμπότζη επέστρεψαν οι «γονατιστοί υπηρέτες»

To Metropolitan Museum έδωσε πίσω τα δύο αρχαία λίθινα αγάλματα
Στην Καμπότζη επέστρεψαν οι «γονατιστοί υπηρέτες»
Ο "Γονατιστός Υπηρέτης", ένα από τα δυο φυσικά αγάλματα από τη Καμπότζη που κοσμούσαν το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης



Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά τον βίαιο «ξεριζωμό» τους από αρχαιοκάπηλους, επέστρεψαν στη Καμπότζη οι δυο «Γονατιστοί Υπηρέτες», αρχαία λίθινα αγάλματα που εκτίθεντο στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Τα φυσικού μεγέθους αγάλματα, που απεικονίζουν δυο αδέλφια-υπηρέτες να παρακολουθούν γονατιστοί μια μάχη, βρίσκονταν αρχικά στον αρχαιολογικό χώρο του ναού Πρασάτ Τσεν, στη πόλη Κο Κερ, στα βόρεια της χώρας και κλάπηκαν κατά την περίοδο μεταξύ 1967-1974, όταν στη Καμπότζη επικρατούσε αναβρασμός μετά την στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και την διαφαινόμενη άνοδο στην εξουσία των Κόκκινων Χμερ.

To Mουσείο πρέπει να θεραπεύει

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΤΕΡΜΑΛΗΣ:

«Είμαστε ένα δημόσιο μουσείο, περήφανοι γι' αυτό». Η φράση του Δημήτρη Παντερμαλή, προέδρου του ΔΣ στο Μουσείο Ακρόπολης, σφράγισε τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου για τα τέταρτα γενέθλια του μουσείου.

To Mουσείο πρέπει να θεραπεύει
Ενός μουσείου σύγχρονου, μοντέρνου, που έχει αγκαλιαστεί από το κοινό (όπως δείχνουν τα 5,5 εκατ. επισκέπτες του). Είναι αυτοχρηματοδοτούμενο και προσπαθεί να προσθέτει καινούργια στοιχεία στις εκθέσεις του ώστε να προσελκύει διαρκώς επισκέπτες.
Το νεότερο στο Μουσείο είναι οι ψηφιακές αναπαραστάσεις που βλέπει το κοινό στην αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα. Εκεί μπορεί κάποιος να δει τις γοητευτικές, μικρές, επίχρυσες λεπτομέρειες, όπως τα χάλκινα χαλινάρια του «ατίθασου» αλόγου στη ζωφόρο ή τραγικές αναπαραστάσεις.
Στις τελευταίες ανήκει το ανατριχιαστικό στη «ζωντάνια» του ξήλωμα με λοστάρι μιας ολόκληρης πλάκας στην ανατολική ζωφόρο, από τα συνεργεία του Ελγιν.

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Διαμάντια του Μεσοπολέμου


«Αθηναϊκές κατοικίες του μοντέρνου κινήματος» στο Μπενάκη

Οι κατασκευές που έγιναν μέσα στον κυκλώνα του οικονομικού κραχ χαρακτηρίζονται από λιτές γραμμές, ελάχιστα στολίδια, λειτουργικότητα, χρήση νέων υλικών. Πάνω από 1.300 κτίρια στο κέντρο της πρωτεύουσας και στα προάστια -πολυκατοικίες, κατοικίες, βιομηχανικά- επιζητούν προσοχή και θεσμική προστασία

Της Χαράς Τζαναβάρα



p2p3 p1








p4Βρίσκονται κυριολεκτικά στη… σκιά των νεοκλασικών και παραμένουν θεσμικά απροστάτευτα, παρά το γεγονός ότι αποτελούν πολύτιμο κομμάτι της αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα. Ο λόγος για τα δείγματα του μοντέρνου κινήματος, όπως εφαρμόστηκε στον χώρο της οικοδομής, που κυριάρχησε κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου και στη χώρα μας γνώρισαν ιδιαίτερη άνθηση. Κατασκευές που έγιναν μέσα στον κυκλώνα του οικονομικού κραχ, στράφηκαν στις λιτές γραμμές, με ελάχιστα στολίδια, ενώ έδωσαν έμφαση στη λειτουργικότητα των χώρων και την κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών του ανθρώπου. Συνδέθηκαν με σημαντικούς δημιουργούς, όπως οι Κ. Κιτσίκης, Δ. Φωτιάδης, Κ. Παναγιωτάκος, Π. Καραντινός, Π. Σακελλάριος, αλλά και τη δυναμική εμφάνιση νέων υλικών, όπως το οπλισμένο σκυρόδεμα, γνωστότερο ως «μπετόν αρμέ».

κόκκινο πανί τα βυζαντινά στο Μετρό Θεσσαλονίκης


ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ

geazsxtFileΤην άνοιξη συγκεντρώθηκαν ηλεκτρονικά περισσότερες από 12.000 υπογραφές απ” όλο τον κόσμο σε κείμενο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων που αφορούσε τη διατήρηση των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης. Η διεθνής ακαδημαϊκή και επιστημονική κοινότητα συσπειρώθηκε με τον δήμο, καταστηματάρχες, πολίτες, πανεπιστήμια, σωματεία, πνευματικούς φορείς, που ζητούσαν από την πολιτική ηγεσία της Γενικής Γραμματείας Πολιτισμού την αναθεώρηση της προηγούμενης απόφασης που αφορούσε την απόσπαση και τη μεταφορά της Μέσης Οδού των βυζαντινών χρόνων σε άλλο τόπο

Στον Ομηρο, ο λόγος είναι η εικόνα»


ΑΠΟΨΗ Αrt

Με αφορμή την παράσταση της «Ιλιάδας»


getcvfFile


















Ο Στάθης Λιβαθινός δίδαξε πως η «Ιλιάδα» (όπως άλλωστε και η «Οδύσσεια») είναι έπη για το θέατρο και όχι για τον κινηματογράφο. Οι θνητοί και οι θεοί, με τα πάθη τους, τις αδυναμίες, τις προτιμήσεις, τους έρωτες, τις ίντριγκες (σαν να μην πέρασε μία μέρα, τόσο σημερινά όλα αυτά), εκφράζονται με τον λόγο, έτσι που, χωρίς αυτόν, να είναι αδύνατο να νιώσει κανείς τι βασανίζει τον κάθε θνητό ή θεό και τι επιδιώκει ο καθένας. Το έπος, σε όλη αυτή την έκθεση συναισθημάτων, αντιπαραθέσεων και ενεργειών, μετατρέπεται σε κωμωδία χαρακτήρων, με την κλασική σημασία του όρου. Αρα πρόκειται για θέατρο. Από τον οποίο, άλλωστε, βγήκε ο Μολιέρος και όλοι οι μετέπειτα σπουδαίοι δραματουργοί.

Stop carre σε αγαπημένες ταινίες


Εκθεση από τους διευθυντές φωτογραφίας του ελληνικού σινεμά

Για πρώτη φορά οι κινηματογραφιστές μάς ανοίγουν τα αρχεία τους και αποκαλύπτουν μοναδικές σκηνές από γυρίσματα, παρασκήνια και προσωπικά ταξίδια. Σκοπός είναι να δείξουν την ποιότητα της δουλειάς τους, αλλά και να σταθούν αλληλέγγυοι στον συνάδελφό τους Α. Βισκαδουράκη, που αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας


Της Βασιλικής Τζεβελέκου


getazxbFile







geazstaFile




gezxsetFile


Για πρώτη φορά οι διευθυντές φωτογραφίας του ελληνικού κινηματογράφου αφήνουν τα παρασκήνια και μπαίνουν σε πρώτο πλάνο μέσω αγαπημένων «καρέ» από τις getFxc34ileκινηματογραφικές δουλειές και τα προσωπικά αρχεία τους. Πρόκειται για την πρώτη ομαδική έκθεση με τίτλο «Stop carre plus, οι κινηµατογραφιστές φωτογραφίζουν», που εγκαινιάζεται στις 25/6 (Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων). Μια ευχάριστη έκπληξη καθώς θα δούμε με «άλλο μάτι» πασίγνωστες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων, στιγμές από τα γυρίσματα, τα παρασκήνια αλλά και φωτογραφίες από προσωπικά ταξίδια και οδοιπορικά των φωτογράφων. Η έκθεση αποτελεί έμπνευση και δημιουργία της Ενωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών (Greek Society of Cinematographers, GSC).

Η Μήδεια, η Αννα Φρανκ, ο Μίκης και η κρίση



Η ταινία «Ανακυκλώνοντας τη Μήδεια» στο Badminton

Ο Αστέρης Κούτουλας σμίγει το κλασικό μπαλέτο, τον σύγχρονο χορό και την όπερα του Θεοδωράκη με σκηνές εξέγερσης και καταστολής στη σημερινή Αθήνα και το ημερολόγιο της Εβραιοπούλας. Σύμφωνα με την οπτική του, τα παιδιά της Μήδειας είναι οι σημερινοί νέοι της Ελλάδας, που οι γονείς τους τούς στέρησαν το μέλλον

Της Νόρας Ράλλη


getcv56File





getF3xmile





















Ο Αστέρης Κούτουλας, γιος Ελλήνων πολιτικών προσφύγων, είναι δημοσιογράφος, μεταφραστής και συγγραφέας που ζει στο Βερολίνο. Μαζί με τη σύζυγό του, Ινα Κούτουλα, δημιουργούν Ελλάδα στο κέντρο της Γερμανίας και από εκεί σε όλο τον κόσμο. Συνοδοιπόροι σ” αυτό το ταξίδι τους όλα αυτά τα χρόνια οι Γιάννης Ρίτσος (με τον οποίο τον συνέδεε ώς τον θάνατό του, το 1990, μια βαθιά φιλία), Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Τσαρούχης, Ελλη Αλεξίου, Μάνος Κατράκης, Νικηφόρος Βρεττάκος. Και τώρα, το έργο του Μίκη Θεοδωράκη, όπως και ο ίδιος, και φυσικά τα όσα γίνονται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, είναι τα δημιουργικά υλικά της νέας ταινίας του Αστέρη Κούτουλα « Ανακυκλώνοντας τη Μήδεια».

Ίμβρος: Της Μνήμης και της Λήθης”

4 Ιουνίου 2013
Πολιτισμός / Κινηματογράφος  
“Νοιώθω ότι ξαναγεννιέμαι γιατί γυρίζω νοερώς στα παιδικά μου χρόνια…Κάθε άνθρωπος έχει μια ιδιαίτερη αγάπη για τον τόπο του…Έχω λατρεία και έρωτα με την Ίμβρο…”
Πατριάρχης Βαρθολομαίος
(απόσπασμα από το Ντοκιμαντέρ)
Το Hellenic American Education Center και η Ελληνοαμερικανική Ένωση παρουσιάζουν, την Τρίτη 11 Ιουνίου 2013, στις 19:30 μ.μ, στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Κολωνάκι).σε συνεργασία με το Σωματείο “Ελληνικές Ρίζες”, αφιέρωμα στην Ίμβρο. Θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ “Ίμβρος: Της Μνήμης και της Λήθης” και θα ακολουθήσει συζήτηση με τη σκηνοθέτη Ειρήνη Σαρίογλου και τη συγγραφέα Ναννίνα Σακκά- Νικολακοπούλου.
Υδατογραφία Παύλου Χαμπίδη 1
Υδατογραφία Παύλου Χαμπίδη 1
Με αφορμή την άδεια επαναλειτουργίας ελληνικού σχολείου στην Ίμβρο, ύστερα από 48 χρόνια, το Ελληνικό Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών υλοποίησε υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και της ΟΥΝΕΣΚΟ, σε συμπαραγωγή με την ΕΡΤ, δύο ντοκιμαντέρ με σκοπό την καταγραφή της ιστορίας και του πολιτισμού της Ίμβρου και της Τενέδου μέσα από τις μαρτυρίες των γηγενών κατοίκων τους. Στα ντοκιμαντέρ “Ίμβρος-Τένεδος: Της Μνήμης και της Λήθης” πραγματοποιείται μια ιστορική αναδρομή από τους Βαλκανικούς Πολέμους, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τη Συνθήκη της Λωζάνης μέχρι τις μέρες μας.

Τοποθετήθηκαν οι πρώτοι επτά «Δείκτες μνήμης» στη Θεσσαλονίκη


Thessaloniki Ancient Agora Travelling NewsΘραύσματα της δισχιλιετούς ιστορίας της Θεσσαλονίκης σηματοδοτούν οι «Δείκτες μνήμης», μια σειρά επιδαπέδιων ή επιτοίχιων πινακίδων μεγάλων διαστάσεων που άρχισαν να τοποθετούνται σε χώρους και σημεία της πόλης που «έγραψαν» ιστορία και άφησαν τα σημάδια τους επάνω της…
Οι πρώτες… μόλις επτά «σελίδες» αυτού του «υπαίθριου βιβλίου» για τους ντόπιους και τους τουρίστες διαβάτες της πόλης, οι πρώτοι επτά δείκτες μνήμης έχουν ήδη τοποθετηθεί και απομένει το… σώμα του βιβλίου της πόλης (οι υπόλοιπες 145 περίπου σελίδες) για να ολοκληρωθεί ένα από τα πλέον φιλόδοξα αλλά και καλαίσθητα προγράμματα ουσιαστικής εξωστρέφειας της Θεσσαλονίκης το οποίο ξεκίνησε πριν από λίγους μήνες με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης.
Οι πρώτοι επτά «Δείκτες μνήμης» («Πλατεία Ελευθερίας», «Μνημείο Λαμπράκη», «Λαδάδικα», «Τράπεζα Αλλατίνι», «Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης», «Αρχαία Αγορά» και Βιβλιοπωλείο «Μόλχο») έχουν ήδη τοποθετηθεί (με έξοδα προς το παρόν του Δήμου Θεσσαλονίκης) ενώ στη διευρυμένη εκδοχή του προγράμματος, πέρα από την προσθήκη θεματικών ενοτήτων και την εγκατάσταση συνολικά περίπου 150 Δεικτών, περιλαμβάνεται η υλοποίηση και άλλων παραμέτρων, όπως η ανάπτυξη διαδικτυακών εφαρμογών, εφαρμογών για smartphones και δημιουργία χάρτη και καταλόγου-οδηγού.

Αρχειακή Συλλογή Ικαρίας: Kυνηγώντας το χρόνο και τη μνήμη

Από ikariaki.gr | Δημοσιεύτηκε στις 
βιβλίαΣεμινάριο Προφορικής Ιστορίας
στην Ικαρία

Το Μάιο του 2013 διοργανώθηκε στον Άγιο Κήρυκο από την Τοπική Αρχειακή Συλλογή Ικαρίαςκαι με την πολύτιμη συμπαράσταση του κ. Ηλία Γιαννίρη ένα σεμινάριο Προφορικής Ιστορίας. Προσκεκλημένη εισηγήτρια ήταν η κ. Τασούλα Βερβενιώτη, ιστορικός με πλούσιο ερευνητικό έργο, μεγάλη πείρα στη συγκέντρωση αφηγήσεων και εξέχουσα θέση στον τομέα της Προφορικής Ιστορίας. Πρόκειται για μια «μορφή ιστορίας η οποία συμπεριλαμβάνει τις ιστορίες και τις εμπειρίες περισσότερων ανθρώπων, περιέχει πολλές και διαφορετικές απόψεις, με αποτέλεσμα να είναι ένα βαθύτερο και πλουσιότερο είδος ιστορίας» Rob Perks.