Στα 1415 ο Ιταλός μοναχός –
περιηγητής Χριστόφορος Μπουοντελμόντι κάνοντας ένα εξερευνητικό ταξίδι
στη Κρήτη, έφτασε στο Λουτρό Σφακίων και έμεινε έκπληκτος μπροστά σε
αυτό που είδε.
Όπως αναφέρει:
“Στις καλύβες των χωρικών βρήκα σαρκοφάγους από πολύ λευκό μάρμαρο, από τις οποίες τα γουρούνια έτρωγαν το χυλό τους. Είδα πολυάριθμες προτομές αγαλμάτων ακρωτηριασμένων, ανάμεσα σε ερειπωμένα οικοδομήματα από μάρμαρο...», (Eνας γύρος της Kρήτης στα 1415: Xριστόφορου Mπουοντελμόντι).
Από τα 1415 στο 2013, μια ομάδα Σφακιανών με αγάπη για τον τόπο τους, κατά την περιήγησή τους στα βουνά της περιοχής και ακούγοντας τις μαρτυρίες κτηνοτρόφων, «σκόνταψαν» πάνω σε μια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη, γνωστή εν μέρει στους αρχαιολόγους αλλά και σε λίγους ντόπιους από το 1991.
Όπως αναφέρει:
“Στις καλύβες των χωρικών βρήκα σαρκοφάγους από πολύ λευκό μάρμαρο, από τις οποίες τα γουρούνια έτρωγαν το χυλό τους. Είδα πολυάριθμες προτομές αγαλμάτων ακρωτηριασμένων, ανάμεσα σε ερειπωμένα οικοδομήματα από μάρμαρο...», (Eνας γύρος της Kρήτης στα 1415: Xριστόφορου Mπουοντελμόντι).
Από τα 1415 στο 2013, μια ομάδα Σφακιανών με αγάπη για τον τόπο τους, κατά την περιήγησή τους στα βουνά της περιοχής και ακούγοντας τις μαρτυρίες κτηνοτρόφων, «σκόνταψαν» πάνω σε μια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη, γνωστή εν μέρει στους αρχαιολόγους αλλά και σε λίγους ντόπιους από το 1991.