Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

«Για την Οδύσσεια επέλεξα έναν στίχο με μεγαλύτερη ποικιλία και για γλώσσα την Κοινή Νεοελληνική»

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

 
Πριν από ένα χρόνο, στα ενενήντα τρία του, ο Στυλιανός Αλεξίου εξέδωσε ένα πρωτοποριακό έργο συμπυκνωμένης σοφίας από τις εκδόσεις «Στιγμή», με τίτλο: «Ελληνική Λογοτεχνία. Από τον Ομηρο στον 20ό αιώνα», αποτυπώνοντας διαχρονικά με καταπληκτική ενάργεια και βάθος γνώσης την πολυκύμαντη ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας 2.700 χρόνων. Τώρα εξέδωσε από τον ίδιο εκδοτικό οίκο εξαιρετικού επιπέδου μεταφρασμένα ανθολογημένα αποσπάσματα της Οδύσσειας του Ομήρου. 
Είναι μια μετάφραση-προσφορά στη νέα γενιά για να προσεγγίσει τον Ομηρο σε έναν υποδειγματικό μεταφραστικό λόγο από πλευράς ποιητικής και γλωσσικής ποιότητας. Σήμερα, στα ενενήντα τέσσερα χρόνια του, ο Στυλιανός Αλεξίου, με μοναδική πνευματική διαύγεια και αγωνία για την πορεία της ελληνικής κοινωνίας, μιλάει στην «Εφημερίδα των Συντακτών» για τη νέα του δημιουργία.

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Λαμπρή έναρξη στο Ηρώδειο για το Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας

Ενα κατάμεστο Ηρώδειο υποδέχθηκε τους 2000 και πλέον συνέδρους που θα δώσουν το «παρών» στο 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας το οποίο διοργανώνεται για πρώτη φορά στη χώρα μας.




«Το συνέδριο αυτό ανοίγει ένα παράθυρο στην ανθρωπότητα, είναι ένα αγαθό που έρχεται για να μείνει στη ζωή μας ειδικά σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία» τόνισε ο Κωνσταντίνος Βουδούρης, καθηγητής Φιλοσοφίας του πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου ευχαριστώντας για την συμπαράστασή τους τους φορείς που στάθηκαν αρωγοί στο δύσκολο αυτό εγχείρημα.
Στη μεγάλη συγκίνηση που ένιωσε όταν άκουσε το 2008 στη Σεούλ ότι το επόμενο συνέδριο θα φιλοξενηθεί στην Αθήνα, το λίκνο της δυτικής φιλοσοφίας, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, αναφέρθηκε ο Ουίλιαμ ΜακΜπράιτ, πρόεδρος της Παγκόσμιας Φιλοσοφικής Εταιρίας. «Δεν υπάρχει πιο κατάλληλο μέρος για να πραγματοποιηθεί το συνέδριο» τόνισε ο πρόεδρος της FISP.

Το Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας, στη γενέτειρα των μεγαλύτερων φιλοσόφων

Μεγάλοι διανοητές στην Αθήνα, από την Κυριακή 4 έως το Σάββατο 10 Αυγούστου
Το 2013 σηματοδοτεί τη συμπλήρωση 2.400 ετών από την ίδρυση  και λειτουργία της Ακαδημίας του Πλάτωνος, η οποία ιδρύθηκε στην Αθήνα, γύρω στο 387 π.Χ., από τον Πλάτωνα.
Ανοίγοντας νέους δρόμους και αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα που, πολλές φορές, ξεπερνούν τις ανθρώπινες γνωστικές δυνατότητες, βοηθώντας έτσι στη διερεύνηση των ορίων της ανθρώπινης σκέψης, μάλλον η  φιλοσοφία είναι ακριβώς αυτό: σκέψη πάνω στην ίδια τη σκέψη και τις δυνατότητές της.

Με τη σοφία να είναι αυτό που, ίσως, θα βοηθούσε περισσότερο από οτιδήποτε τον κόσμο μας να γίνει καλύτερος, και την Αρχαία Ελλάδα να έχει γεννήσει τους μεγαλύτερους φιλοσόφους, το 23ο  Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας πραγματοποιείται για πρώτη φορά στη χώρα μας, από την Κυριακή 4 έως το Σάββατο 10 Αυγούστου.

Κωνσταντινούπολη ή Ιστανμπουλ;

Τα πρόσφατα γεγονότα στην πλατεία Ταξίμ και η εμφάνιση για πρώτη φορά ενός τέτοιου μαζικού κινήματος, που αμφισβητούσε τις επιλογές της κεντρικής εξουσίας ενός εν γένει αυταρχικού κράτους, ανέδειξαν για άλλη μια φορά στην Ελλάδα ένα ευρύτερο και άλυτο ζήτημα, που αφορά την απόδοση των τοπωνυμίων.
 
  Επανεμφανίστηκε σε διακριτή κλίμακα η χρήση του όρου «Ιστανμπούλ» στη θέση του ιστορικού όρου «Κωνσταντινούπολη». Σ' ένα άρθρο επικαιρότητας -πολύ καλό κατά τα άλλα-, που με παρακίνησε να συντάξω αυτό το σχολιασμό, υπήρχε η παρακάτω διατύπωση: «Την 1η Ιουνίου, μέρα πολλαπλασιασμού των μαζικών διαδηλώσεων από την Ιστανμπούλ στην Αγκυρα, ο εργάτης Ετχέμ Σαρισουλούκ έπεφτε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού...»
Η συγκεκριμένη γλωσσική ασυνέπεια θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν είχε διατηρηθεί ο ίδιος κανόνας παντού. Θα μπορούσε να είχε γραφεί η πρόταση αυτή με δύο διαφορετικούς τρόπους, που δεν θα ενοχλούσαν τη γλωσσική αισθητική, εφ' όσον θα υπάκουαν σε ενιαίους κανόνες.

Από το πλοίο... στην Ακρόπολη

Μαζί με το νέο της Μουσείο αποτελεί, τα τελευταία χρόνια, τον πιο δημοφιλή προορισμό και για τις εταιρείες κρουαζιέρας
 
Είναι σχεδόν κοινό μυστικό: την ώρα που το δεξί ρεύμα της λεωφόρου Αμαλίας κλείνει καθημερινά από τα σταθμευμένα λεωφορεία, με τους εκατοντάδες ξένους επισκέπτες για το Μουσείο και τον Βράχο της Ακροπόλεως, τα υπόλοιπα αθηναϊκά μουσεία αλλά και οι αρχαιολογικοί χώροι της Αττικής δεν συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των αξιοθέατων των ταξιδιωτικών πρακτόρων, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον μαζικό τουρισμό. Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο τη φετινή χρονιά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε από την περυσινή περίοδο αιχμής, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η ναυαρχίδα μας, με τα αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, δέχθηκε μόλις 177.385 επισκέπτες όταν στον ιερό βράχο της Ακρόπολης πήγαν 977.000 άτομα και στο νέο Μουσείο σχεδόν 622.000 άτομα.
Οι αριθμοί αυτοί θα έπρεπε να προβληματίσουν αυτούς που μιλούν για την τουριστική ανάπτυξη της ελληνικής πρωτεύουσας ως προορισμό του Σαββατοκύριακου και όχι μόνον, με έσοδα που θα έδιναν το φιλί της ζωής στην οικονομία μας. Ας δούμε όμως τα πράγματα με λογική σειρά: Είναι σώφρον να προωθούμε μονάχα την «αθηναϊκή βιτρίνα» της Διονυσίου Αρεοπαγίτου; Γιατί οι εξαιρετικοί αρχαιολογικοί χώροι του Κεραμεικού, της Βραυρώνας, της Ελευσίνας ή το Βυζαντινό Μουσείο να παραμένουν στην αφάνεια; Ποιος αποφασίζει και οργανώνει πώς θα κινηθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες, που καταφθάνουν για λίγες ώρες στην Αθήνα, με τεράστια κρουαζιερόπλοια που δένουν στον Πειραιά; Πόσο επηρεάζει η υποβάθμιση του αθηναϊκού κέντρου την επιλογή των διαδρομών; Ποια θα έπρεπε να είναι η πολιτική μας για να αλλάξουν τα δεδομένα;

Μία έκθεση, πρότυπο ελληνογερμανικής συνεργασίας

Η έκθεση στο Βερολίνο με ευρήματα που έχουν ανασκαφεί τα τελευταία 100 χρόνια στην Ολυμπία από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο


Ευρήματα από τις ανασκαφές τα τελευταία 100 χρόνια στην Ολυμπία από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο παρουσιάστηκαν στη μεγάλη έκθεση «Ολυμπία: Mύθος, λατρεία, αγώνες» στο Βερολίνο. Η έκθεση, η προετοιμασία της οποίας διήρκεσε δυόμισι χρόνια, σημείωσε μεγάλη επιτυχία και έδειξε πόσο εντατικά λειτουργεί η ελληνογερμανική συνεργασία τόσο στον επιστημονικό - αρχαιολογικό τομέα όσο και στις μεγάλες αρχαιολογικές εκθέσεις. Στη φωτογραφία, βλέπουμε αναπαράσταση των αετωμάτων του Ναού του Διός.

 
Tου Βολφ-Ντίτερ Χάιλμαϊερ*
Το δεύτερο εξάμηνο του 2012 πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο μία μεγάλη αρχαιολογική έκθεση, που ήταν αφιερωμένη στις σημαντικές ανασκαφές του πανελλήνιου ιερού της Ολυμπίας. Οι ανασκαφές είχαν ξεκινήσει τον 19ο αιώνα από το Βερολίνο και συνεχίζονται μέχρι σήμερα από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Ο πληρέστατος κατάλογος τραβάει στην έκθεση όπως ένα βιογραφικό, τι έχει ανασκαφεί μέσα σε περισσότερα από 100 χρόνια και προς τα πού πρέπει να κινηθεί η περαιτέρω έρευνα.

Έκθεση για τα 100 χρόνια από την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου

Στο ξακουστό «Ανάκτορο Σάλαμπουργκ» στην Αυστρία
Στο ωραιότερο ανάκτορο της Αναγέννησης βόρεια των Άλπεων.
Πριν από 99 χρόνια, στις 28 Ιουλίου του 1914, με την κήρυξη πολέμου από την Αυστροουγγαρία κατά της Σερβίας, άρχιζε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, στον οποίο θα είναι αφιερωμένη του χρόνου η μεγάλη διεθνής έκθεση στο ξακουστό «Ανάκτορο Σάλαμπουργκ» στην Αυστρία, η προετοιμασία της οποίας βρίσκεται στην τελική ευθεία.
Στους ίδιους εκθεσιακούς χώρους είχε παρουσιαστεί το 2012 η μεγάλη έκθεση «Το χρυσό Βυζάντιο και η Ανατολή», που ήταν αφιερωμένη στον Βυζαντινό Πολιτισμό, φιλοξενώντας εκθέματα από συνολικά 60 εκ των σημαντικότερων Μουσείων της Ευρώπης, ανάμεσά τους το Μουσείο Μπενάκη της Αθήνας, ενώ είχε υποδεχθεί πάνω από 140.000 επισκέπτες.

Σχεδιάζοντας ως κηπουροί, όχι ως μηχανικοί

Μια αισιόδοξη ανάγνωση των δυνατοτήτων της Αθήνας να διαχειριστεί στο κοντινό μέλλον τους δημόσιους χώρους της

του Θωμα Δοξιαδη




If you build it they will come. Αυτή η φράση από την ταινία The Field of Dreams περιγράφει το όνειρο του αρχιτέκτονα: αρκεί να χτίσεις το κτίριο, και θα κατοικηθεί, θα χρησιμοποιηθεί όπως το έχεις φανταστεί.
Πράγματι, σχεδιάζοντας ένα κτίριο ο αρχιτέκτονας έχει μεγάλη δύναμη να καθορίσει τις χρήσεις του. Στο υπνοδωμάτιο κοιμάσαι, στην ντουλάπα βάζεις τα ρούχα σου, στην κουζίνα μαγειρεύεις. Από την είσοδο μπαίνεις, με τη σκάλα ανεβαίνεις. Αυτή η σχέση μεταξύ της μορφής και του εξοπλισμού ενός χώρου από τη μία και της χρήσης του από την άλλη δίνει στον αρχιτέκτονα τη δυνατότητα να γεννήσει μια πραγματικότητα. Η σχέση αυτή μεταξύ πρόθεσης και αποτελέσματος δεν είναι η βάση μόνο για τη δημιουργία ενός σπιτιού ή ενός δημόσιου κτιρίου, αλλά ολόκληρου του κόσμου στον οποίο ζούμε σήμερα. Δρόμοι, συστήματα μετρό, γήπεδα, καταστήματα, αγροί, λιμάνια, αεροδρόμια, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ορυχεία και ξενοδοχεία, όλοι οι τρόποι με τους οποίους δομούμε τον κόσμο βασίζεται σε αυτή την άμεση σχέση μεταξύ μορφής και χρήσης.

Η πνευματική ελίτ του μεταξικού καθεστώτος

Ο ιδεολογικός λόγος της 4ης Αυγούστου ενορχηστρώθηκε από στελέχη που γνώριζαν το βάρος των λόγων και των πράξεών τους

Η μεταξική δικτατορία τής 4ης Αυγούστου δεν εγκαθιδρύθηκε μέσα σε μία μέρα. Την προκάλεσαν τα προγενόμενα: η προσφυγιά μετά την Καταστροφή της Σμύρνης το '22, η εδραίωση της Οκτωβριανής Επανάστασης, η άνοδος των ναζιστικών και φασιστικών κομμάτων και η παγκόσμια οικονομική κρίση.
 
 Σ' αυτά, αν προσθέσετε και την αδυναμία των πολιτικών να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, δημιουργήθηκε ένα μόρφωμα με φασιστική χειρονομία και με γεωπολιτική άγκυρα ριγμένη στα ύδατα της Μεγάλης Βρετανίας. Ο φιλοβασιλικός πρώην στρατιωτικός Ιωάννης Μεταξάς (12 Απριλίου 1871 - 29 Ιανουαρίου 1941) διορίζεται πρωθυπουργός, με εντολή τού βασιλιά Γεωργίου Β', μετά το θάνατο του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Δεμερτζή. Το ημερολόγιο έγραφε 13 Απριλίου 1936.

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Chinese cultural artifacts that are in Europe go back, digitally, to China

An initiative for cooperation between China and Europe, supported by company Promoter
Loy Soo Choon (Amber Digital Solutions) explains the process used for the 3D reconstruction
Loy Soo Choon (Amber Digital Solutions) explains the process used for the 3D reconstruction.

The idea is actually very simple. Many museums and institutions in Europe hold Chinese collections including artifacts and potteries, that hardly most of Chinese people could ever see. Now digital technologies can help, through very advanced 3D reconstructions to be used for virtual and travelling exhibitions that will bring the Chinese cultural artifacts held in Europe back home as 3D objects.