Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Ο μύθος του Σίσυφου

ALBERT CAMUS

 Ηλεκτρονική Έκδοση Ελευθεροτυπία, 

16:56 Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

O αγώνας του Σισύφου που περιφρονεί τους θεούς, αγαπά τη ζωή και μισεί το θάνατο γίνεται το σύμβολο της ανθρώπινης μοίρας.
Οι θεοί είχαν καταδικάσει τον Σίσυφο να κυλάει αδιάκοπα ένα βράχο ως την κορυφή ενός βουνού απ’ όπου η πέτρα, με το βάρος της, ξανάπεφτε. Είχαν σκεφτεί, κάπως δικαιολογημένα, πως δεν υπάρχει πιο φοβερή τιμωρία απ’ τη χωρίς όφελος κι ελπίδα εργασία. Εάν πιστέψουμε τον Όμηρο, ο Σίσυφος ήταν ο πιο ήσυχος κι ο συνετότερος των θνητών.
Μια άλλη, όμως, παράδοση τον παρουσιάζει σαν ληστή. Δε βλέπω εδώ καμιά διαφορά. Οι γνώμες διαφέρουν πάνω στα αίτια που τον ανάγκασαν να γίνει ο χωρίς κέρδος εργάτης του Άδη. Κατ’ αρχάς του καταλογίζουν κάποια αστοχασιά με τους θεούς. Αποκάλυψε τα μυστικά τους. Η Αίγινα, κόρη του Ασωπού, αρπάχτηκε από τον Δία.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων

Ηλεκτρονική Έκδοση
Η εύρεση του Μηχανισμού ανάμεσα στα άλλα αντικείμενα του φορτίου του πλοίου που ναυάγησε στα Αντικύθηρα προσδίδει στο ναυάγιο μοναδικότητα και απαράμιλλη σπουδαιότητα.
Σώζονται 7 μεγάλα θραύσματα (Α-G) και 75 μικρότερα σπαράγματα (1-75). Η ακριβής θέση τους και η αρχική δομή του Μηχανισμού αποτελεί αντικείμενο συνεχούς έρευνας. Περιελάμβανε τουλάχιστον 30 οδοντωτούς τροχούς καθώς επίσης κλίμακες, άξονες και δείκτες.
 Οι ελληνικές, αστρονομικού περιεχομένου επιγραφές στην επιφάνεια του Μηχανισμού αναφέρονται σε αστρονομικούς και ημερολογιακούς υπολογισμούς, ενώ οι επιγραφές στις μεταλλικές πλάκες, που τον προστάτευαν, αφορούν στις οδηγίες χρήσεις του οργάνου. Ο Μηχανισμός προστατευόταν από ξύλινο πλαίσιο, που έφερε από μια ορειχάλκινη πλάκα στην πρόσθια και στην οπίσθια όψη.

Στη Βιέννη «Παράθυρα» από τη φυλακή



Φωτογραφικές αναπαραγωγές ζωγραφικών έργων από κελιά ταξίδεψαν μέσω του ΚΕΘΕΑ «Εν Δράσει»
Στη Βιέννη «Παράθυρα» από τη φυλακή
 
Στην έδρα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Βιέννη ταξίδεψε η εικαστική έκθεση «Κοινότητες στη Φυλακή: Παράθυρο στην Κοινωνία» των μελών της Θεραπευτικής Κοινότητας ΚΕΘΕΑ «Εν Δράσει» των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού. Οι δημιουργίες των μελών της κοινότητας γίνονται πρεσβευτές του δικαιώματος όλων των ανθρώπων - είτε εντός είτε εκτός φυλακής - στη θεραπεία, στην απεξάρτηση και στην επανένταξή τους στην κοινωνία. Η έκθεση που αποτελείται από φωτογραφικές αναπαραγωγές ζωγραφικών έργων θα φιλοξενηθεί στη Βιέννη ως την Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014, στο πλαίσιο της 57ης Συνόδου της Επιτροπής για τα Ναρκωτικά (CND).

Υγεία, Νόσος και Θεραπεία» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης


Μεγάλη έκθεση για την ίαση και την εξέλιξη των αρχαίων θεραπευτικών πρακτικών
«Υγεία, Νόσος και Θεραπεία» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Μια μεγάλη έκθεση για την ίαση και την εξέλιξη των αρχαίων θεραπευτικών πρακτικών από τη μαγικο-θρησκευτική θεραπεία στην ορθολογική, επιστημονική ιατρική θα πραγματοποιηθεί από τον Νοέμβριο ώς τον Μάιο του 2015 στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
Μετά και τη σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, 282 αρχαία αντικείμενα από 41 μουσεία της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Δανίας, και της Ολλανδίας θα πλαισιώνουν την πανανθρώπινη θεματολογία της έκθεσης, που δεν είναι άλλη από την προσπάθεια του ανθρώπου να διατηρήσει την υγεία του.

Την Παρασκευή οι μεγάλοι ποιητές «μπαίνουν» σε μετρό, τραμ, ηλεκτρικό

Εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης (21/3) από τον Κύκλο Ποιητών

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=578785Την Παρασκευή οι μεγάλοι ποιητές «μπαίνουν» σε μετρό, τραμ, ηλεκτρικό
 
Η ποίηση και οι ποιητές ταξιδεύουν με το μετρό, το τραμ και τον ηλεκτρικό. Με έναν πρωτότυπο τρόπο γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, στις 21 Μαρτίου, ο Κύκλος Ποιητών.
Σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, θα προβάλλονται στις οθόνες των σταθμών των σταθερών συγκοινωνιών ποιήματα του Σολωμού, του Κάλβου, του Καβάφη, του Σικελιανού, του Βάρναλη, του Σεφέρη, του Καββαδία, του Ρίτσου, του Ελύτη, του Βαλαωρίτη, του Σαχτούρη, του Καρούζου, του Λειβαδίτη, του Κατσαρού, του Αναγνωστάκη, του Πατρίκιου και της Δημουλά.

Η «Ιλιάδα» στo Διεθνές Φεστιβάλ Κλασικού Θεάτρου της Μέριδα

H παράσταση του Σ.Λιβαθινού είναι στο πρόγραμμα που θα ανακοινωθεί την Πέμπτη
Η «Ιλιάδα» στo Διεθνές Φεστιβάλ Κλασικού Θεάτρου της Μέριδα
φίες

Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κλασικού Θεάτρου της Μέριδα θα συμμετάσχει το προσεχές καλοκαίρι η παράσταση του Στάθη Λιβαθινού «Ιλιάδα», που βασίζεται στο ομηρικό έπος. Συνεχίζοντας την εξαιρετική του πορεία στις σκηνές εντός και εκτός Ελλάδας, το τετράωρο θέαμα που κέρδισε κοινό και κριτικούς, περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα που αναμένεται να ανακοινωθεί επισήμως σήμερα, Πέμπτη.

Η τετράωρη παράσταση που άνοιξε τον περασμένο Ιούνιο το Φεστιβάλ Αθηνών θα παιχθεί στις 18 και 19 Ιουλίου στο Ρωμαϊκό Θέατρο της Μέριδα συμμετέχοντας έτσι και στον εορτασμό της 60ης επετείου από την ίδρυσή του ισπανικού Φεστιβάλ _συνομήλικο, κατά σύμπτωση, του δικού μας. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα αρχαία θέατρα που παραμένει ενεργό και λειτουργικό, στον λόφο San Albin, με χωρητικότητα 6.000 θεατών. Στην εντυπωσιακή του σκηνή του κυριαρχούν δύο σειρές κιόνων. Το 60ο Φεστιβάλ διαρκεί περίπου δύο μήνες _από τις 2 Ιουλίου ως τις 24 Αυγούστου 2014 και καλλιτεχνικός του διευθυντής είναι ο Jesus Cimarro.

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

«Μιλώντας στα παιδιά για το παρελθόν»

«Σε δασκάλους, καθηγητές, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, αρχαιολόγους, μουσειολόγους, απλούς γονείς. Πρόκειται για ένα εργαλείο που μπορεί να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη αρχαιολογικού ινστιτούτου, μουσείου, σχολείου, αλλά και σπιτιού. Απευθύνεται σε μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων που νοιάζονται και θέλουν να εμβαθύνουν στον τρόπο που τα παιδιά κατανοούν το δικό τους παρελθόν, πρώτα το οικογενειακό και μετά το συλλογικό όπως έρχεται στο φως μέσα από τις αρχαιολογικές έρευνες», δήλωσε η Νένα Γαλανίδου. Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, είναι η μία εκ των δύο επιμελητριών του βιβλίου «Μιλώντας στα παιδιά για το παρελθόν», το οποίο εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Καλειδοσκόπιο».

Οδεύουμε προς την κατάρρευση του πολιτισμού;


Μελέτη χρηματοδοτημένη από τη NASA προβλέπει ότι η πτώση του βιομηχανικού πολιτισμού θα επέλθει μέσα σε λίγες δεκαετίες
Οδεύουμε προς την κατάρρευση του πολιτισμού;
Αν και εξαιρετικά προηγμένος, ο βιομηχανικός πολιτισμός μας αναμένεται να καταρρεύσει λόγω.... κακοδιαχείρισης σύμφωνα με νέα μελέτη

Ουάσινγκτον 
Μελέτη η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρ της NASA προβλέπει ότι σύσσωμος ο ανεπτυγμένος κόσμος του πλανήτη οδεύει προς την καταστροφή αφού ο βιομηχανικός πολιτισμός θα καταρρεύσει μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Αιτία της πτώσης θα είναι σύμφωνα με τους επιστήμονες η μη βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων και η διαρκώς αυξανόμενη ανισότητα στην κατανομή του πλούτου.Η μελέτη έγινε με βάση ένα καινούργιο διεπιστημονικό μοντέλο, το HANDY (Human and Nature Dynamical – Ανθρώπινη και φυσική δυναμική), το οποίο συνδυάζει τα «φώτα» πολλών διαφορετικών επιστημονικών κλάδων. Ο επικεφαλής της, Σαφά Μοτεσαρέι, μαθηματικός του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικο-Περιβαλλοντικής Σύνθεσης των Ηνωμένων Πολιτειών, συνεργάστηκε με μια ομάδα ειδικών των φυσικών και κοινωνικών επιστημών προκειμένου να εξετάσουν πώς λαμπροί πολιτισμοί του παρελθόντος οδηγήθηκαν στην πτώση τους και να εφαρμόσουν τα «μαθήματα» που άντλησαν στο δικό μας σήμερα.

Η επιθυμία στο παρελθόν


Της Χριστινας Σανουδουhttp://www.kathimerini.gr/508260/article/politismos/arxeio-politismoy/h-epi8ymia-sto-parel8on
Η προσέγγιση σύγχρονων φαινομένων μέσα από τον φακό της Ιστορίας, συχνά με αναφορές στα κείμενα των κλασικών, είναι ίσως η κατ’ εξοχήν «μέθοδος», που έχει τελειοποιήσει ο Αμερικανός συγγραφέας Ντάνιελ Μέντελσον (Daniel Mendelsohn) – από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «The Elusive Embrace: Desire and the riddle of identity» (1999), σύνθεση προσωπικής αφήγησης και αναγνώσεων κειμένων του Σοφοκλή, του Ευριπίδη και της Σαπφούς, έως την τελευταία του συλλογή δοκιμίων «Περιμένοντας τους βαρβάρους: Από τους κλασικούς στην ποπ κουλτούρα».

Εχει μέλλον το παρελθόν;

 'Aρθρο του καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη στήν 'Aποψη, της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

          Μια χώρα όπως η Ελλάδα, ένας λαός όπως οι Ελληνες, ένας πολιτισμός όπως ο ελληνικός είναι φυσικό να διαλέγεται με το παρελθόν του είτε για να αισθανθεί περήφανος και να αντλήσει από αυτό, είτε για να το κρίνει ξεπερασμένο και να προσπαθήσει να απαλλαγεί από το βαρύ φορτίο που κουβαλάει στους ώμους του. Στον διάλογο με το παρελθόν αναπτύχθηκαν δύο στάσεις: αυτή της λατρείας του παρελθόντος και της συνεχούς έως αποκλειστικής αναφοράς σ’ αυτό (αρχαιολατρία, προγονοπληξία κ.τ.ό.) και η άλλη της πλήρους αποκοπής από αυτό ως τροχοπέδης για τη σύγχρονη εξέλιξη (νεωτερισμός, εκσυγχρονισμός κ.ά.). Η γνώμη μου είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται περί ακραίων θέσεων, εξωπραγματικών και ανιστορικών. Το να απαρνείσαι την προσφορά του αρχαίου ελληνικού στοχασμού που έδωσε στον ελληνικό πολιτισμό μια ξεχωριστή θέση σ’ ολόκληρο τον κόσμο και να τον αποκηρύσσεις στο όνομα μιας επιδιωκόμενης νέας αυτόνομης στάσης, είναι αρρωστημένο αν δεν είναι βλακώδες. Οπως και το να κρέμεσαι και να τελείς σε πλήρη και στείρα εξάρτηση από το «ένδοξο» παρελθόν, αντλώντας εύσημα από μόνο αυτό είναι εξίσου αρρωστημένο και αν μη τι άλλο δηλώνει αδυναμία επαφής με την πραγματικότητα.