Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Ο Νώε μεταξύ δύο πυρών

21/03/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ https://www.efsyn.gr/?p=183865
Η πολυαναμενόμενη ταινία τού Αρονόφσκι ενοχλεί Χριστιανούς και Μουσουλμάνους
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXy3vGvnnZvMhRdlXWo5mZ5MLhJM0YKscL1fXhcrwNvDN_F55XAyJiEVm_qF9ArtAZxLWMejSeEcJZG0VMvyCKBsR9KeRCr26_wwNi8bKnBhHx2NrCRAxirPzvH4WVY3c7X8zrBrSqtQG6/s1600/%CE%9D%CE%A9%CE%95+%CE%A4%CE%91%CE%99%CE%9D%CE%99%CE%91.jpgΤα κατάφερε ο Ντάρεν Αρονόφσκι με τον «Νώε» του να ενώσει εναντίον του δύο θρησκείες (χριστιανούς και μουσουλμάνους) και να περάσει τα πάνδεινα από την Paramount, την εταιρεία του. Τι ήθελε κι αυτός, ένα παιδί του ανεξάρτητου σινεμά, να κάνει μια ταινία που ο προϋπολογισμός της (πάνω από 125 εκατ. δολάρια) είναι, λένε, δυο φορές μαζί όσο και οι πέντε ταινίες που έχει κάνει μέχρι τώρα, μέσα και ο «Μαύρος κύκνος» και ο «Παλαιστής»;

Η ταινία, με πρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου, είναι έτοιμη να βγει στις αίθουσες (28 Μαρτίου στις ΗΠΑ, 4 Απριλίου στη Μεγάλη Βρετανία) και ήδη μια σειρά από ισλαμικές χώρες (Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κατάρ, Μπαχρέιν) την απαγόρευσαν. Δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και άλλες. Η Αίγυπτος, το Πακιστάν, η Τυνησία (καλά, αυτή απαγόρευσε μέχρι και την «Περσέπολη» της Σατραπί), η Σαουδική Αραβία και η Λωρίδα της Γάζας (ένα σινεμά υπάρχει εκεί, αλλά ο ιδιοκτήτης του, ανοιχτός άνθρωπος, για την ώρα δήλωσε ότι θα την παίξει).

Noah's Ark: Did Hollywood Get It Right?

http://news.discovery.com/history/archaeology/noahs-ark-did-hollywood-get-it-right-140320.htm
//

Το πέρασμα από τη θρησκευτική στην επιστημονική ιατρική

20/03/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
Η έκθεση «Υγεία-Νόσος-Θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό»

https://www.efsyn.gr/?p=183530

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης θα φιλοξενήσει τον Νοέμβριο μια μεγάλη διοργάνωση με 282 αρχαία αντικείμενα από 41 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.


Της Βασιλικής Τζεβελέκου

Με ποιον τρόπο και ποιες θεραπείες διατηρούσαν την υγεία τους οι αρχαίοι πρόγονοί μας; Τι αντικείμενα χρησιμοποιούσαν για την προσωπική και τη δημόσια υγιεινή; Σε ποιες μεθόδους κατέφευγαν για να περιποιηθούν τα τραύματα των πολεμιστών; Πώς ήταν τα ιερά θεραπευτήρια του Ασκληπιού και τι αντικείμενα βρέθηκαν μέσα σε αυτά; Πώς προχώρησε η επιστημονική ιατρική απαλλαγμένη από τις θρησκευτικές αντιλήψεις; Σε αυτά κι άλλα ερωτήματα απαντά η μεγάλη έκθεση «Υγεία-Νόσος-Θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό», που διοργανώνεται τον Νοέμβριο στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Την επιμελούνται ο καθηγητής Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης, διευθυντής του ΜΚΤ, και ο Γιώργος Τασούλας, αρχαιολόγος κι επιμελητής του μουσείου.

Μετά και την έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου ανοίγει ο δρόμος για τα 282 αρχαία αντικείμενα που θα εκτεθούν. Προέρχονται από 41 μουσεία της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Δανίας και της Ολλανδίας. Η έκθεση αποτελεί συνέχεια της τριλογίας «Ερως-Υγεία-Θάνατος», το πρώτο μέρος της οποίας ήδη το είδαμε, ενώ και το τελευταίο έχει αποσπάσει τη θετική γνώμη του ΚΑΣ.

Πινακοθήκη Λεβέντη στη Λευκωσία

http://www.kathimerini.gr/759177/article/politismos/eikastika/pinako8hkh-leventh-sth-leykwsia
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ
Αποψη εσωτερικού χώρου της Πινακοθήκης Λεβέντη που εγκαινιάζεται αύριο.
Ο κυπριακός ελληνισμός ξέρει να επιβιώνει προτάσσοντας πάντα την ανάγκη για πρόοδο. Πεισματικά όρθια, ενάντια σε αντιξοότητες και προβλήματα, η Κύπρος δεν χάνει τον βηματισμό της και κοιτάει μπροστά. Από τα πιο αισιόδοξα νέα που μας φτάνουν στην Αθήνα και μαρτυρούν την πορεία ανασυγκρότησης μετά τη δύσκολη περυσινή χρονιά, είναι τα αυριανά λαμπρά εγκαίνια της Πινακοθήκης Λεβέντη, στη Λευκωσία.

Πρόκειται για την υλοποίηση του οράματος ενός ξεχωριστού ανθρώπου, του Αναστάσιου Λεβέντη (1902 - 1978), ο οποίος υπήρξε η επιτομή του πατριώτη: διέπρεψε ως επιχειρηματίας στην Αφρική, ανέπτυξε έντονη φιλανθρωπική δραστηριότητα στην Κύπρο και όχι μόνον, συγκρότησε μια καταπληκτική συλλογή έργων τέχνης, διορίστηκε πρέσβης στην UNESCO, έκανε τα πάντα για να προστατεύσει και να επαναπατρίσει πολιτιστικούς θησαυρούς που έφυγαν από το κατεχόμενο μέρος του νησιού και άφησε τη δική του πνευματική παρακαταθήκη.

Η «κεντημένη» Βηρυτός

ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.kathimerini.gr/758754/article/politismos/eikastika/h-kenthmenh-vhrytos

Eίναι η αίσθηση αυτής της ανοίκειας οικειότητας που κάνει την έκθεση του Raed Yassin, στην Αθήνα, ένα αξιοθέατο. Μου συνέβη να θέλω τόσο πολύ να εστιάσω και να βυθίσω τη ματιά μου στα κεντημένα έργα του, που ένιωσα ότι αυτά γιγαντώνονταν και αποκτούσαν αυτονομία μέσα στον όμορφο χώρο των Kalfayan Galleries (Χάρητος 11). Από εκθέματα, τα ίδια τα έργα του Yassin, γίνονταν δράστες.

Θα σας αρέσει η έκθεση, αν σας συγκινεί το συγκινησιακό πείραμα πάνω στα θραύσματα της οικογενειακής μνήμης, των παλιών φωτογραφιών, των μικρόκοσμων από θαμπές, πλέον, εντάσεις σωμάτων και βλεμμάτων σε κάδρα ακινητοποιημένης ευτυχίας ή φριζαρισμένης κίνησης. Ο Λιβανέζος Yaed Rassin, 35 ετών, ξετυλίγει έναν κόσμο, πλήρη συμβολισμών, κεντώντας, στην κυριολεξία, αλληγορικές ταπισερί της μετέωρης αστικής Βηρυτού. Πέραν αυτής της πρώτης ανάγνωσης, ο Rassin, που παρουσιάζει επίσης και τις περίφημες κινέζικες πορσελάνες του με σκηνές από τον εμφύλιο του Λιβάνου, στήνει έναν πολύπτυχο βωμό, προσευχητάρι και κενοτάφιο μαζί, αναβιβάζοντας την υπονόμευση της λήθης σε λάβαρο επιβίωσης.

Ενα θαύμα που μπορεί να σώσει το Τατόι

ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ
http://www.kathimerini.gr/759203/article/politismos/polh/ena-8ayma-poy-mporei-na-swsei-to-tatoi 
Η εικόνα στις εργατοκατοικίες σήμερα ευτυχώς δεν είναι αυτή, αφού τα έργα αποκατάστασης έχουν ολοκληρωθεί.
 
To 2008 η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού υποσχόταν ότι το Τατόι θα αποκτούσε σύντομα οργανισμό διαχείρισης και ότι το πρώην βασιλικό κτήμα θα ήταν επισκέψιμο σε πέντε χρόνια. Στον έκτο χρόνο πια, έγιναν κάποια βήματα, όχι όμως θαύματα. Ενα από τα μεγάλα έργα της Αττικής που επρόκειτο να προχωρήσουν αξιοποιώντας ένα σημαντικό τουριστικό προϊόν για τη χώρα, συμβάλλοντας στην ευρύτερη τοπική ανάπτυξη, σκοντάφτει πάλι στην έλλειψη συνεννόησης μεταξύ των υπευθύνων.

Δρομείς με ευγενή σκοπό κατακτούν τις πόλεις

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΑΝΟΥΔΟΥ
http://www.kathimerini.gr/759189/article/politismos/polh/dromeis-me-eygenh-skopo-kataktoyn-tis-poleis 

Από τα σοκάκια της Πλάκας στα Αναφιώτικα, την Αρχαία Αγορά, το Θησείο και τα μονοπάτια του Φιλοπάππου, ύστερα στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, το Ζάππειο και τη Βουλή: στο πρώτο τους εγχείρημα, τα τρία νεαρά μέλη της νεοσύστατης ομάδας Urban Trail Runners διέσχισαν τρέχοντας ένα μεγάλο τμήμα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, περνώντας μέσα από στενά δρομάκια και πεζόδρομους, ανεβοκατεβαίνοντας σκαλιά, κάνοντας ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στον κόσμο, κερδίζοντας τις επευφημίες των περαστικών -και ενίοτε τις υποδείξεις των αρχαιοφυλάκων, αφού το τρέξιμο στους αρχαιολογικούς χώρους δεν επιτρέπεται-, αλλά κυρίως απολαμβάνοντας μια προπόνηση αρκετά διαφορετική από ό,τι έχουν συνηθίσει.

Οι “κραυγές” του Παρθενώνα...

ΕΥΔΟΚΙΑ ΛΕΛΕΔΑΚΗ
http://www.kathimerini.gr/758983/article/politismos/eikastika/oi-krayges-toy-par8enwna 
Χρειάστηκε μόνο μία μικρή αναφορά του διάσημου ηθοποιού Τζορτζ Κλούνεϊ στα γλυπτά του Παρθενώνα, ώστε η «αιώνια επιστροφή τους» να γίνει ξανά πρώτο θέμα παγκοσμίως. Ένα (ιστορικό) θέμα που έχει πάρει ανά καιρούς τεράστιες διαστάσεις, με το Βρετανικό Μουσείο όμως να μένει απαθές, ή καλύτερα σταθερό στις θέσεις του. Αλλά αυτό δεν είναι ένα ακόμη άρθρο για την αναγκαιότητα ή μη, επιστροφής των γλυπτών στην πατρίδα τους. Η κλοπή αυτών των γλυπτών (ή μαρμάρων όπως είθισται να λέγονται σήμερα) σηματοδότησε ιστορικά, μία από τις σημαντικότερες λεηλασίες του Παρθενώνα. Δυστυχώς όμως, δεν ήταν η μοναδική... 


Στο φουλ οι ρυθμοί στην Πινακοθήκη

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
 http://www.kathimerini.gr/759073/article/politismos/polh/sto-foyl-oi-ry8moi-sthn-pinako8hkh
Την επέκταση της Πινακοθήκης υπογράφουν τα γραφεία «Αρχιτεκτονική ΕΠΕ Γραμματόπουλος-Πανουσάκης» και «Δ. Βασιλόπουλος & Συνεργάτες Ε.Ε.».
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
 Ο διαπεραστικός ήχος των κομπρεσέρ δονούσε για τα καλά χθες το πρωί τη γη στο οικόπεδο της Εθνικής Πινακοθήκης. Οι περίοικοι είχαν εβδομάδες, ίσως και μήνες, να αντιληφθούν τόσο έντονη δραστηριότητα σε ένα εργοτάξιο που ύστερα από μια εξαιρετικά δυναμική εκκίνηση (καθαιρέσεις τοίχων, εκσκαφές κ.λπ.) κατέπεσε στη συνέχεια σε ένα καθεστώς πιο υποτονικών ρυθμών. Τουλάχιστον αυτή ήταν η εντύπωση των περαστικών που παρατηρούσαν μια απότομη πτώση στην κατασκευαστική δραστηριότητα.

Η εξόριστη τέχνη της εποχής των ναζί


ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ
http://www.kathimerini.gr/759188/article/politismos/eikastika/h-e3oristh-texnh-ths-epoxhs-twn-nazi 
Μαξ Μπέκμαν, «Αναχώρηση», λάδι σε καμβά, 1932-35.
Μόναχο, καλοκαίρι του 1937. Μια μεγάλη έκθεση Μοντέρνας Τέχνης ανοίγει στη γερμανική μεγαλούπολη και σχεδόν αμέσως τραβά το ενδιαφέρον του κοινού. Πήγαιναν άραγε να θαυμάσουν τα έργα του Νόλντε και του Κίρχνερ ή για να περιγελάσουν τους «παρακμιακούς», τυφλωμένοι από την γκεμπελική προπαγάνδα; Το γεγονός είναι πάντως πως η έκθεση, αποτέλεσμα της κατάσχεσης-λεηλασίας χιλιάδων έργων μοντέρνων καλλιτεχνών, έκοψε συντριπτικά περισσότερα εισιτήρια από την αντίστοιχη έκθεση των «εγκεκριμένων». Σχεδόν 80 χρόνια μετά, οι πληγές στο σώμα της Τέχνης είναι ανοιχτές, με πάρα πολλά έργα να αγνοούνται ή να θεωρούνται κατεστραμμένα από εκείνη την εποχή. Η πρόσφατη ταινία του Τζορτζ Κλούνεϊ «Μνημείων Ανδρες» έφερε ξανά το θέμα στο προσκήνιο, όπως είχε γίνει και με την υπόθεση Γκούρλιτ προ διετίας.