Το φρόνημα θα βρεθεί σε Ναυαρίνο και Μεσολόγγι

ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ

http://www.kathimerini.gr/758964/opinion/epikairothta/politikh/to-fronhma-8a-vre8ei-se-nayarino-kai-mesologgi

Σε αλλεπάλληλες συνομιλίες άκουσα αλλόκοτα τον εαυτό μου να αυτοσχεδιάζει γύρω από δύο μοτίβα: το φρόνημα στο παρόν, και ορόσημα του παρελθόντος.

Πρώτα, το φρόνημα. Η μακρά κρίση βιώνεται σαν χαμένος πόλεμος· αν εντοπίσουμε την πρώτη ρήξη στο 2010, από τότε ώς σήμερα το ρήγμα διαρκώς διευρύνεται, το σκάφος βουλιάζει όλο και πιο βαθιά, σε νερά ανεξερεύνητα, τέτοια που ουδέποτε είχαμε φανταστεί. Και για πολλούς είναι ήδη σαφές ότι δεν θα γυρίσουμε ποτέ στην προ ρήξης εποχή, δεν θα την πλησιάσουμε καν· απλούστατα, διότι έχει συντελεστεί ήδη μια ποιοτική μεταβολή. Ακόμη και αν ανακτηθούν εν μέρει οι ποσοτικές απώλειες ζωτικών δεικτών του κοινωνικού βίου, λ.χ. η τοξική ανεργία, η κοπιαστικά αποκτημένη νέα ισορροπία θα βρίσκεται σε εντελώς άλλη ιστορική πίστα, ο κοινωνικός σχηματισμός θα είναι διαφορετικός, είναι ήδη διαφορετικός.

Χαράκτης, από καρδιάς

23/03/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

 

Α. Τάσσος – εκατό χρόνια από τη γέννησή του

Του Δημήτρη Γκιώνη

«Αν πιστέψουμε αυτούς στους οποίους αρέσουν τα φιλολογικά σχήματα, η αρχή των χαράξεων βρίσκεται στα προϊστορικά σπήλαια. Εκεί τοποθετούν τον προϊστορικό άνθρωπο να χαράζει και να δημιουργεί την πρώτη “λιθογραφία”», γράφει ο Α. Τάσσος (σε κείμενό του στο εικαστικό περιοδικό «Ζυγός», 1965).

Ο ίδιος επέλεξε να χαράξει τη δική του εικαστική διαδρομή σε ξύλα, με έργα μνημειώδη, που ιστορούν τους αγώνες, τις εξάρσεις, τις θυσίες και τις προσδοκίες του ελληνικού λαού – από τη μυθολογία και την αρχαιότητα ώς το ’21 και τις μέρες μας, με έμφαση στην Εθνική Αντίσταση και τη χούντα. Η χαρακτική του τέχνη απλωνόταν σε πλήθος συναφών δραστηριοτήτων: πίνακες, εικονογραφήσεις βιβλίων, αφίσες, γραμματόσημα, διακοσμητικά – τα πάντα.

Κατράκη, Ρίτσος

Πενήντα χρόνια, από τα 71 που έζησε, ώς το 1985 –καθώς τον τσιγκουνεύτηκε η ζωή– αφοσιωμένος στην τέχνη και στις ιδέες του. Κι ας τον μνημονεύσουμε κι από αυτή τη σελίδα, καθώς στις 25 Μαρτίου συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη γέννησή του.

«Είμαστε φίλοι χρόνια, μαζί ξεκινήσαμε σε εποχές δύσκολες στην Αντίσταση», δήλωσε στον θάνατό του η σπουδαία ομότεχνος και συναγωνίστριά του Βάσω Κατράκη, που είχαν γεννηθεί την ίδια χρονιά (1914) και η οποία τον ακολούθησε στον θάνατο τρία χρόνια αργότερα (1988).

Και ο επίσης φίλος και συναγωνιστής του Γιάννης Ρίτσος (του οποίου ο Τάσσος έχει εικονογραφήσει θαυμάσια τον «Επιτάφιο»):

«Ο χαράκτης Τάσσος δεν ήταν μονάχα ένας μεγάλος καλλιτέχνης, ήταν επίσης ένας μεγάλος άνθρωπος, γεμάτος αγάπη για τους συνανθρώπους του. Πάντα κοντά του, πάντα κοντά στον ελληνικό λαό. Αγωνιστής κι ο ίδιος, με την καρδιά του και την τέχνη του. Αυτή ακριβώς η ανθρώπινη στάση του τον αξίωσε να γίνει ο εκφραστής των κυριότερων και μεγαλύτερων στιγμών της νεοελληνικής ιστορίας. Ετσι, μέσα στο έργο του δεν βλέπουμε απλώς τον αγώνα ενός ανθρώπου αλλά τον αγώνα όλων εναντίον κάθε κατακτητή και για την εδραίωση μιας καλύτερης ζωής για όλο το έθνος. Γι’ αυτό και το έργο του δεν μας δίνει μόνο την αισθητική απόλαυση αλλά συντηρεί την ιστορική μνήμη όλης της Ελλάδας».

Αλλο τόλμη κι άλλο πρόκληση επί τούτου

23/03/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Νίκος ΚαραθάνοςΟ Νίκος Καραθάνος, σκηνοθέτης της «Γκόλφως», μιας παράστασης που έγραψε Ιστορία, ανέβασε τώρα στο Εθνικό το «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου και ετοιμάζεται το καλοκαίρι, στο Φεστιβάλ Αθηνών, να υποδυθεί τη Μάνα στον «Ματωμένο γάμο».

 

Της Εφης Μαρίνου – Φωτογραφία: Μάριος Βαλασόπουλος

Ενώ η Φλωρεντία έχει παραδοθεί στην πανούκλα, μια παρέα νέων μετακομίζει στην εξοχή. Επί ένα δεκαήμερο, κάθε μέρα, ο καθένας αφηγείται μια ιστορία για τον έρωτα και τη χαρά της ζωής. Από τον 14ο αιώνα που γράφτηκε (1350) μέχρι σήμερα, το ξανασυναντήσαμε από βίπερ ως «άσεμνο ανάγνωσμα» μέχρι και στη σπουδαία ταινία του Παζολίνι. Τώρα το «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο -για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή- σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου.

Γιατί νηστεύουμε;

  http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=5628&catid=17

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ  Αφιερώματα Σάββατο, 15 Μαρτίου, 2014 | 22:26

Κείμενο Dogma Newsdesk

Η καθιέρωση της Μ. Τεσσαρακοστής ως περιόδου αυστηρής νηστείας και πνευματικής προπαρασκευής των πιστών πριν από το σταυραναστάσιμο Πάσχα οφείλεται αναμφίβολα στην ανάγκη των πρώτων χριστιανών να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ίδιου του Ιησού Χριστού, ο οποίος πριν αρχίσει τη δημόσια δράση Του προετοιμάσθηκε στην έρημο και νήστευσε για σαράντα ημέρες για να αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του διαβόλου (Ματθ. δ´ 11).

Γι’ αυτόν τον λόγο οι Πατέρες της Εκκλησίας παρομοιάζουν την περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής ως πνευματική έρημο, κατά τη διάρκεια της οποίας ο πιστός, ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου μας, οφείλει να τηρήσει αυστηρή νηστεία, λατρεύοντας ταυτόχρονα αδιάλειπτα τον Τριαδικό Θεό σε πνεύμα πλήρους ταπείνωσης.

Ιερά Λείψανα στην Εκκλησία της Ελλάδος από το Βατικανό

http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=5692&catid=12 

Κείμενο Λουδάρος Ανδρέας Φωτογραφίες ΡΩΜΗ | Γιώργος Φερδής

ΔΟΓΜΑ | ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΡΩΜΗ | ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΥΔΑΡΟΣ Στα χέρια της αντιπροσωπείας της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος βρίσκεται από αργά σήμερα το απόγευμα, τεμάχιο της Τίμιας Κάρας του Αγίου Αναστασίου του Πέρση που δώρισε στην Εκκλησία της Ελλάδος, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Σε μια σεμνή τελετή που πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Μονή των Τριών Πηγών, εκεί όπου κατά την παράδοση φονεύθηκε ο Απόστολος Παύλος, ο ηγούμενος Ζακ Μπριέρ παρέδωσε στον επίσκοπο Φαναρίου κ. Αγαθάγγελο το τμήμα του ιερού λειψάνου προκαλώντας συγκίνηση στα μέλη της ελληνικής αποστολής.

Για Μια Κινηματογραφική Κληρονομιά: Συντήρηση κι Αποκατάσταση

Από τον Αχιλλέα Παπακωνσταντή http://nostromopresents.blogspot.gr/2013/12/blog-post_30.html

 

Διανύοντας το δεύτερο αιώνα της ζωής της, η κινηματογραφική τέχνη έχει συμμορφωθεί σχεδόν ολοκληρωτικά στις επιταγές της ψηφιακής εποχής. Λίγοι είναι πλέον οι σκηνοθέτες που γυρίζουν σε φιλμ, την ώρα που οι σκοτεινές αίθουσες σε Ευρώπη κι Αμερική καταργούν, η μία μετά την άλλη, τις αναλογικές προβολές. Η μαθηματική κωδικοποίηση των φιλμικών δεδομένων στερεί από το σινεμά την απτή, υλική πλευρά της ύπαρξής του και η συζήτηση για τα υπέρ και τα κατά της αναπόφευκτης αυτής εξέλιξης παρουσιάζει πολλαπλές προεκτάσεις. Το παρόν κείμενο διαλέγει να επικεντρωθεί σε μία από αυτές: τις συνέπειες στο θεμελιώδες ζήτημα της κινηματογραφικής κληρονομιάς.

Σεμινάρια στη Ρόδο για την Πολιτιστική Κληρονομιά: Μουσική, Χορός & Αναπαράσταση

Μία νέα συνεργασία εγκαινιάζει ο σύλλογος «Μεσαιωνικό Ρόδο» (www.medievalfestival.gr) με το ΚΕΚ (Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης) Ν. Δωδεκανήσου «Γεώργιος Γεννηματάς ΑΕ» της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου (www.kek-gennimatas.gr).

Στο πλαίσιο του έργου Προγράμματα Επαγγελματικής Κατάρτισης για Ανέργους, Εργαζόμενους, Αυτοαπασχολούμενους (www.katartisi-pnai.gr), που χρηματοδοτείται από την Π.Ν.ΑΙ., από ίδιους πόρους, θα πραγματοποιηθούν εργαστήρια με σκοπό τη δημιουργία νέων πολιτιστικών – καλλιτεχνικών ομάδων, τη διάσωση της τοπικής λαϊκής παράδοσης  και πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και την υλοποίηση νέων δημιουργικών project που θα παρουσιαστούν στο 8ο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ νήσου Ρόδου φέτος τον Ιούνιο, που ως διοργάνωση έχει στόχο την επιμόρφωση και την προαγωγή του πολιτισμού στον τόπο μας.

22 Μαρτίου 1895: Η πρώτη φορά που ο κόσμος είδε σινεμά!

http://flix.gr/news/22-martioy-1895-h-proth-fora-poy-o-kosmos-eide-sin.html

  Μανώλης Κρανάκης 

119 χρόνια πριν, σε μια αίθουσα στο κέντρο του Παρισιού, οι πρώτοι (έντρομοι) θεατές του κινηματογράφου είδαν την πρώτη ταινία των αδερφών Λιμιέρ, καλωσορίζοντας την απαρχή της πιο μαζικής τέχνης που εφευρέθηκε ποτέ.

Ο Τζίμι Χέντριξ σε μικρογραφία

Ενα νέο γραμματόσημο τιμά τον κορυφαίο αυτοδίδακτο κιθαρίστα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  22/03/2014 ΒΗΜΑ.gr

            Ψυχεδελικό, όπως πρέπει, στη γνώριμη πόζα της αφοσίωσης στην ηλεκτρική κιθάρα, όπως του αξίζει, το γραμματόσημο που εξέδωσαν τα Αμερικανικά Ταχυδρομεία για να τιμήσουν τον Τζίμι Χέντριξ υποδηλώνει το αργό πέρασμα του ροκ από τη σφαίρα του μύθου στην επικράτεια της Ιστορίας.

Η έκδοσή του, την περασμένη εβδομάδα, συνέπεσε με την 43η επέτειο από το θάνατο του επιδραστικού κιθαρίστα στην ηλικία των 27, μετά από μια θυελλώδη καριέρα διάρκειας μόλις τεσσάρων ετών - τόσα χρειάστηκαν για να ανέλθει στο μουσικό στερέωμα, να καθιερωθεί και να πεθάνει από αναρρόφηση στο Λονδίνο το 1970 έπειτα από κατανάλωση βαρβιτουρικών.

Το Μάτσου Πίτσου τα βάζει με τους γυμνιστές

Μόδα για τους τουρίστες η φωτογράφηση σε αρχαιολογικό χώρομχωρίς ρούχα

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=579470

Eπισκέπτες του Μάτσου Πίτσου αναρτούν φωτογραφίες σαν κι αυτή σε ιστοσελίδες όπως mynakedtrip.com ("το γυμνό μου ταξίδι")

 

Φαίνεται ότι το Μάτσου Πίτσου εμπνέει τους γυμνιστές. Οι υπεύθυνοι του σημαντικότερου αρχαιολογικού χώρου των Ίνκας έχουν επιβάλει στους φρουρούς «αυξημένη επαγρύπνηση» μετά από την περσινή εισβολή δύο γυμνιστών, οι οποίοι άθελα τους έκαναν μόδα το… τσιτσίδι τρέξιμο και τη φωτογράφηση εντός του χώρου.