Η υπερβιβλιοθήκη του Μάντσεστερ

Κουζέλη Λαμπρινή 

Η κεντρική δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης άνοιξε έπειτα από ανακαίνιση 50 εκατ. στερλινών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  06:00

 

Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη δανειστική βιβλιοθήκη της Βρετανίας μετά τη βιβλιοθήκη του Μπέρμιγχαμ. Το εντυπωσιακό της κτίριο, μια νεοκλασική ροτόντα σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα Βίνσεντ Χάρις που μιμείται το Πάνθεον της Ρώμης, έμοιαζε -γράφει πολύ παραστατικά ο βρετανικός Guardian- να έχει ξεστρατίσει στον δρόμο προς τη Ρώμη ή την Αθήνα.

Τα τελευταία χρόνια η οροφή του κτιρίου αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα και οι περισσότερες από τις επικίνδυνες σκάλες του ήταν απροσπέλαστες, φθορές που καταδίκαζαν σε αχρησία το 70% των χώρων της θαυμάσιας ροτόντας. Το 2010 η βιβλιοθήκη έκλεισε για το κοινό και ξεκίνησε μια μεγάλη επιχείρηση αποκατάστασης και ανακαίνισης του διατηρητέου κτιρίου με σεβασμό στην αρχιτεκτονική του και στην ιστορία του και συμβαδίζοντας με την παράδοση και τη φυσιογνωμία της πόλης ενώ παράλληλα ανασχεδιάστηκαν οι εσωτερικοί χώροι προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις ψηφιακές ανάγκες των επισκεπτών του 21ου αιώνα και να φιλοξενήσουν τις νέες υπηρεσίες της βιβλιοθήκης.

Ήρωες των Ελλήνων

Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία,

εξέδωσε τον τόμο Ήρωες των Ελλήνων: οι καπετάνιοι, τα παλικάρια και η αναγνώριση

των εθνικών αγώνων (19ος-20ός αιώνας), με επιστημονική επιμέλεια του Βασίλη Κ.

Γούναρη, καθηγητή της Ιστορίας των Νεοτέρων Χρόνων στο ΑΠΘ.

Η έκδοση παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα αναγνώρισε τη

συμβολή των μαχητών σε τρεις κεφαλαιώδους σημασίας τομές της ελληνικής

πολεμικής ιστορίας, τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, το Μακεδονικό Αγώνα και την

Εθνική Αντίσταση, οι οποίοι βασίστηκαν αποκλειστικά στη συμμετοχή εθελοντών.

«Το άγνωστο “μέτωπο” των Βαλκανικών Πολέμων: η διοικητική ενσωμάτωση των Νέων Χωρών»

στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης (Casa Bianca)

Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία

και ο Δήμος Θεσσαλονίκης διοργανώνουν έκθεση με τίτλο «Το άγνωστο “μέτωπο”

των Βαλκανικών Πολέμων: η διοικητική ενσωμάτωση των Νέων Χωρών» στη

Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, τα εγκαίνια της οποίας θα πραγματοποιηθούν την

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014 στις 20.00.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '60

 

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014, 8:30 μμ
poems ‘n crimes των Εκδόσεων Γαβριηλίδης, Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι (60 μέτρα από το μετρό), τηλ.210-3228839

Σειρά συζητήσεων γύρω από τον πολιτισμό και τις εκφάνσεις του, στην πολιτική, στην οικονομία, την τέχνη, την καθημερινότητα.

Η πιο σκληρή περίοδος της μεταπολεμικής Ελλάδας (τέλη δεκαετίας του ’50, δεκαετία ’60), προκαλεί αναφορές αλλά και συγκρίσεις με τη σημερινή εποχή της βαθιάς οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής κρίσης.

Τα πικρά (;) δάκρυα του κ. προέδρου

http://www.efsyn.gr/?p=181474

Της Πέπης Ρηγοπούλου

Η επίσκεψη του Γερμανού προέδρου στην Ελλάδα σφραγίστηκε από τις σοφά υπολογισμένες δηλώσεις του, που από τη μία πλευρά εξέφραζαν την προσωπική θλίψη του για τις σφαγές και από την άλλη υπογράμμιζαν ότι η όποια συλλογική ευθύνη της χώρας του έχει κατ’ ουσίαν παραγραφεί, έτσι που κάθε αναφορά στο ζήτημα των γερμανικών οφειλών να θεωρείται παράκαιρη, αν όχι και εκτός των κανόνων της ευπρεπούς φιλοξενίας.

Τα χρώματα στον χάρτη

18/03/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ http://www.efsyn.gr/?p=183000

Της Αννας Δαμιανίδη


Χάζεψα το πρωί στο ίντερνετ έναν χάρτη της Ευρώπης με τίτλο «1.000 χρόνια ευρωπαϊκές αλλαγές συνόρων» και εννοείται ότι ζαλίστηκα. Με ιλιγγιώδη ταχύτητα τα χρώματα άλλαζαν, τα σχήματα κατακερματίζονταν κι ύστερα ομαδοποιούνταν, κι άντε ξανά. Αυτοκρατορίες, δουκάτα, βασίλεια, πριγκιπάτα, εξαρχάτα, δημοκρατίες φανερώνονταν και ξεδιπλώνονταν και συρρικνώνονταν και φτου κι απ” την αρχή, καθώς περνούσαν τα χρόνια μέσα σε δευτερόλεπτα στον ψηφιακό χάρτη.

Βλαντίμιρ Γκρόζνιι

19/03/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ http://www.efsyn.gr/?p=183299

 

Της Πέπης Ρηγοπούλου

Με θυμάμαι να βλέπω τον «Ιβάν τον Τρομερό» του Αϊζενστάιν. Πότε; Κάπου στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας. Πού; Αραγε στην «Αλκυονίδα»; Τα δεδομένα του χρόνου και του χώρου θόλωσαν. Τα συναισθήματα όμως ξυπνούν σε πρόσφατη, όπως λέμε για παλιές ταινίες, επανέκδοση, με σκηνοθέτη αυτή τη φορά την Ιστορία. Θυμάμαι την κορυφαία σκηνή. Τι ανατριχίλα! Λέω τη σκηνή όπου όλα έχουν ετοιμαστεί για τη δολοφονία του σκληρού αλλά δίκαιου τσάρου, αλλά αυτός καθίζει στον θρόνο του ντυμένο σαν τσάρο τον ηλίθιο που του έχουν ετοιμάσει για να του κλέψει τον θρόνο. Ετσι, το μαχαίρι του δολοφόνου πετυχαίνει αυτόν τον άθλιο και όχι τον προνοητικό Ιβάν. Οι δολοπλοκίες ξεσκεπάζονται, οι κακοί τιμωρούνται, η Ρωσία έχει σωθεί.

Μ. Ρεπούση: «Οι παρελάσεις είναι θεσμός του Μεταξά»

«Υπάρχει ισχυρός συμβολισμός, ο οποίος είναι μιλιταριστικός»

http://www.tovima.gr/vimafm/interviews/article/?aid=580072

7

 

 

Τη Δευτέρα 24 Μαρτίου η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Άρη Ραβανό για τις παρελάσεις.

Συνέντευξη Μ. Ρεπούση

Για τις παρελάσεις
«Πριν από τέσσερα χρόνια, είχε ληφθεί η απόφαση – ακριβώς για να μειωθεί το κόστος που φαίνεται αρκετά μεγάλο – να συμμετέχουν στις παρελάσεις μόνο πεζοπόρα τμήματα. Και μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ότι σε συνθήκες λιτότητας, η κυβέρνηση αποφασίζει να επαναφέρει τα μηχανοκίνητα άρματα και τα μαχητικά αεροπλάνα στις παρελάσεις.

Η τεχνολογία εξαφάνισε τους «γραμματικούς» στην Ινδία

Εγραφαν για λογαριασμό των αναλφάβητων συμπατριωτών τους

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=580152

Επαγγελματίες «γραμματικοί» στην πόλη Μουμπάι περιμένουν αναλφάβητους πελάτες που θα τους αναθέσουν τη συγγραφή επιστολών ή τη συμπλήρωση επισήμων εγγράφων, αιτήσεων κτλ.

 

 

Είναι μια κατηγορία επαγγελματιών της Ινδίας που τείνει προς εξαφάνιση: οι «γραμματικοί» που στήνουν τους πάγκους τους έξω από τα ταχυδρομεία της χώρας και γράφουν για λογαριασμό των αναλφάβητων συμπατριωτών τους γράμματα που θέλουν να στείλουν στους συγγενείς και στους φίλους τους ή συμπληρώνουν επίσημα έγγραφα και κάθε είδους αιτήσεις.

Γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου

 

Κλώντζα Ολγα  

Σε ποιες άλλες περιπτώσεις καταλύεται η νηστεία της Σαρακοστής

 

 

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η παλαιότερη και πιο αυστηρή χρονική περίοδος νηστείας για την ορθόδοξη εκκλησία. Από την καθιέρωσή της, περί τον 4^ο αιώνα μ.Χ., προβλέπεται κατά τα μοναχικά πρότυπα ξηροφαγία με τους πιστούς να τρώνε μόνο μια φορά την ημέρα κι αυτή μετά τις 3 το μεσημέρι.

«Μέσα στην περίοδο της Τεσσαρακοστής η νηστεία καταλύεται, διαφοροποιείται δηλαδή, τρεις φορές, δίνοντας μια ευκαιρία στους πιστούς για ενδυνάμωση μιας και η νηστεία αυτή είναι η πιο αυστηρή, αφού δεν επιτρέπεται ούτε το λάδι» εξηγεί στο «Βήμα» ο αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, κ. Παναγιώτης Σκαλτσής.