Ποιοι γνωστοί συγγραφείς επηρεάστηκαν από την εμπειρία τους στη φυλακή

http://entertainment.in.gr/html/ent/315/ent.164315.asp

Aπό Ντοστογιέφσκι μέχρι Θόρω

 

«Μούσα» σπουδαίων συγγραφέων η φυλακή, με ευεργετική δράση στη σύλληψη ιδιοφυών ιδεών και στη διεύρυνση των πεδίων έμπνευσης. Μιγκέλ ντε Θερβάντες, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, και Χένρι Ντέιβιντ Θόρω ήταν οι συγγραφείς που ωρίμασαν ιδεολογικά μέσα από την εμπειρία του εγκλεισμού, με την πολυφωνική γραφή να αναδύεται και τους σκεπτικιστικούς ορίζοντες να διευρύνονται.

Θρύλος θέλει τον Μιγκέλ ντε Θερβάντες να έχει εμπνευστεί το αριστούργημα «Δον Κιχώτης» στις φυλακές γράφοντας κάποιο κομμάτι του βιβλίου του εκεί. Απογυμνωμένος από ελευθερίες και με την οπτική του εστιασμένη στις ειρωνείες των περιστάσεων, ο Θερβάντες υπερέβη το «φράγμα» των λογοτεχνικών συμβάσεων.

Σαντορίνη - Η κρύπτη της αιωνιότητας

Κείμενο/ Φωτογραφίες: Νίκος Ζερβονικολάκης

Ακρωτήρι Σαντορίνης, αριστερά μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο, το πρώτο κτιριακό συγκρότημα πριν ακόμη μπούμε στην οδό Τελχίνων, είναι η Ξεστή 3.
Ένα οικοδόμημα σημαντικό από κάθε άποψη. Πρώτα, γιατί, όπως πιστεύουν οι αρχαιολόγοι-ανασκαφείς του, αυτός ο χώρος είναι ιεροτελεστικός, όπως προδίδει τόσο η διαρρύθμισή του, όσο και ο πλούσιος τοιχογραφικός διάκοσμος στους περισσότερους τοίχους του.
Ένας χώρος μαγικός!
Και σε μια δεύτερη ανάγνωση, μια μαγική κρύπτη.
Μια ιερή κρύπτη, που έχει να κάνει με την αιωνιότητα. Την αιωνιότητα, που υποδηλώνεται στη ζωφόρο με τις σπείρες, και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι τομές κρόκων, με όσα μπορεί να σημαίνει για μια προϊστορική λατρεία αυτός ο βολβός που θάβεται στη γη και αναθάλλει

Η άνοιξη μπαίνει και στα ελληνικά μουσεία

ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ
http://www.kathimerini.gr/759924/article/politismos/polh/h-anoi3h-mpainei-kai-sta-ellhnika-moyseia 

Τα αγάλματα είναι τα πιο δύσκολα προς πώληση είδη. Ωστόσο πάντα υπάρχει κοινό και γι’ αυτά, καθώς αγοράζονται ύστερα από σχετική παραγγελία (φωτ.: Κώστας Βέργας).

Παραταγμένοι πάνω στο τραπέζι του εργαστηρίου, οι Ποσειδώνες περίμεναν υπομονετικά την τελευταία φροντίδα, πριν αναχωρήσουν για τα πωλητήρια μουσείων και αρχαιολογικών χώρων σε όλη την Ελλάδα. Το ίδιο και τα δεκάδες κυκλαδίτικα ειδώλια, η θεά Αθηνά, οι λιγοστοί Κούροι, ενώ το εντυπωσιακό αντίγραφο του 1,80 μ. Ηνίοχου δεχόταν με ιδιαίτερη προσοχή τις τελευταίες λεπτομέρειες της καλλιτέχνιδος που το είχε αναλάβει στα εργαστήρια του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων στου Ρέντη.

Το Παρίσι του 19ου αι. στη Νέα Υόρκη

ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.kathimerini.gr/760202/article/ta3idia/ta3idiwtika-nea/to-parisi-toy-19oy-ai-sth-nea-yorkh

«Ο Ουγκολίνο και οι γιοι του» (Μητροπολιτικό Μουσείο, Νέα Υόρκη).

Στη Νέα Υόρκη, στις αίθουσες του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης, το Παρίσι του 19ου αιώνα έχει την τιμητική του. Από τη μια, είναι οι δύο εκθέσεις φωτογραφίας που προβάλλουν το μεγάλο πολεοδομικό και κοινωνικό σχίσμα ανάμεσα στην παλιά και τη νέα πόλη και, από την άλλη, είναι η ακαδημαϊκή, αλλά τόσο ιδιαίτερη, γλυπτική κυρίως τέχνη του Ζαν-Μπατίστ Καρπό (Jean-Baptiste Carpeaux).

Γυμνοί στον φακό, γυμνοί στη σκηνή;

  ΟΛΓΑ ΣΕΛΛΑ

http://www.kathimerini.gr/759967/article/politismos/8eatro/gymnoi-ston-fako-gymnoi-sth-skhnh 

«Ντυμένοι είμαστε πιο χυδαίοι», λέει ο σκηνοθέτης του «Δεκαήμερου» Νίκος Καραθάνος στην «Κ».

Ξεκίνησαν και οι δύο παραστάσεις ταυτόχρονα, την Παρασκευή 28 Μαρτίου. Η μία στο Εθνικό Θέατρο και η άλλη στο θέατρο «Πορεία». Οι φωτογραφίες και από τις δύο παραστάσεις όμως είχαν γίνει από νωρίς γνωστές και παρότι τα έργα είναι εντελώς διαφορετικά, είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: το γυμνό. Στη Νέα Σκηνή του Εθνικού, ο Νίκος Καραθάνος αφήνει τα σώματα των ηθοποιών να ριχτούν στο παιχνίδι του έρωτα έτσι όπως το αφηγήθηκε ο Βοκάκιος τον 14ο αιώνα. Ενα έργο που μιλάει για τον έρωτα με τον τρόπο της ποίησης, δεν μπορούσε παρά να απελευθερώσει τα σώματα από τα ρούχα τους. Ο Δημήτρης Τάρλοου, στο θέατρο «Πορεία», μας λέει εξαρχής: «Θα σας απογοητεύσω. Στην παράσταση υπάρχει ελάχιστο γυμνό». Παρ’ όλα αυτά, οι δύο πρώτες φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν από την παράσταση έχουν τους πρωταγωνιστές της ολόγυμνους. Γι’ αυτή την επιλογή τους, αλλά και για τη γνώμη τους σε σχέση με την ύπαρξη ή την υπερβολική χρήση των γυμνών σωμάτων τα τελευταία χρόνια στο θέατρο, μιλήσαμε με τους δύο σκηνοθέτες.

Εκσταση, πάθος, φιλαρέσκεια

ΝΙΚΟΣ Α. ΔΟΝΤΑΣ
http://www.kathimerini.gr/759939/article/politismos/moysikh/ekstash-pa8os-filareskeia 

Ο Ρίχαρντ Στράους διευθύνει τη Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου στο Αλμπερτ Χολ.

Οι επέτειοι διαδέχονται η μία την άλλη με ταχύτατους ρυθμούς: μετά τα διακόσια χρόνια από τη γέννηση των Βέρντι και Βάγκνερ το 2013, ακολουθούν φέτος τα 150 χρόνια από τη γέννηση του Ρίχαρντ Στράους. Χαρά για τις δισκογραφικές εταιρείες, χαρά όμως και για τους φιλόμουσους, καθώς τα προσφερόμενα κουτιά με κάθε είδους συλλογές ρίχνουν το κόστος κάθε μεμονωμένου cd συχνά κάτω των δύο ευρώ.

Κομμένη στα δύο μοιάζει η δημιουργική πορεία του Βαυαρού Στράους. Οταν συνέθεσε τον «Γκούντραμ», την πρώτη του όπερα, είχε ήδη γράψει ορισμένα από τα διασημότερα συμφωνικά του ποιήματα, όπως «Δον Χουάν» και «Θάνατος και εξαΰλωση». Ωστόσο, μετά την τεράστια επιτυχία της «Σαλώμης» (1905), συνέθεσε πια ελάχιστη συμφωνική μουσική. Το λυρικό θέατρο θα του χάριζε τεράστιες επιτυχίες, όπως η καινοτόμος «Ηλέκτρα» και ο «Ιππότης με το ρόδο», την επιτυχημένη συνταγή του οποίου αναπαρήγαγε αρκετές φορές.

Κλεφτή ματιά στην ψυχή του σύμπαντος

  ΓΙΟΥΛΗ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ

http://www.kathimerini.gr/759941/article/politismos/eikastika/klefth-matia-sthn-yyxh-toy-sympantos 

Η έκθεση παρουσιάζει μια συναρπαστική εικόνα των επόμενων 50-100 χρόνων μέσα από τα αποτελέσματα ερευνών κορυφαίων επιστημόνων και μηχανικών.

Οταν ο Νιλ Αρμστρονγκ πάτησε στο φεγγάρι, τον Ιούλιο του 1969, ο Γιώργος Ρόρρης ήταν έξι ετών. Θα μπορούσε να θυμάται αυτήν τη σημαντική στιγμή, αλλά το χωριό του, μικρός ορεινός οικισμός της Αρκαδίας, απέκτησε ηλεκτρικό το 1971. Ο Γιώργος Ρόρρης, γνωστός καλλιτέχνης και ιδιαίτερα αγαπητός για την παραστατική ζωγραφική του, δέχθηκε με χαρά να μας συνοδεύσει σε μια έκθεση που τον έφερε αρκετά έξω από τα νερά του.

Ο Ίψεν ως καθρέφτης της εποχής μας

 

Παρουσίαση της νέας σειράς Απάντων του από τις εκδ. Gutenberg

http://www.athensvoice.gr/article/culture/books/book-news/%CE%BF-%CE%AF%CF%88%CE%B5%CE%BD-%CF%89%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CF%81%CE%AD%CF%86%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82

Η έκδοση των απάντων του Ερρίκου Ίψεν από τις εκδόσεις Gutenberg αποτελεί εκδοτικό γεγονός. Με αφορμή, λοιπόν, και τα 50 χρόνια λειτουργίας του εκδοτικού οίκου (1964-2014), οι εκδόσεις Gutenberg διοργανώνουν μεγάλη παρουσίαση για τη νέα σειρά Απάντων του Ερρίκου Ίψεν. Οι τέσσερις πρώτοι τόμοι της σειράς που κυκλοφορούν είναι: «Ο αρχιμάστορας Σόλνες», «Ο μικρός Έγιολφ», «Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν», «Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί».
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν ο συγγραφέας-ιστορικός Ήρκος Αποστολίδης, που έχει αναλάβει την επιμέλεια της σειράς, ο θεατρικός κριτικός Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο ακαδημαϊκός και σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Κιμούλης και ο ηθοποιός και μεταφραστής των τεσσάρων τίτλων Θεοδόσης Παπαδημητρόπουλος.
Info 31/3, 18:30, στην Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρία (Πανεπιστημίου 22)

---

Παρουσίαση της σειράς Απάντων του Ίψεν από παλαιότερο τεύχος της A.V.:
Ο κορυφαίος Νορβηγός δραματουργός Ερρίκος Ίψεν (1828-1906) μας κληροδότησε ένα σημαντικό όγκο θεατρικών έργων, άνω των είκοσι, που το καθένα τους ακροβατεί σε «επικίνδυνες» θεματικές, σαν αγριολούλουδο στο χείλος φιορδ, χωρίς ποτέ να κατακρημνίζεται σε ανήλιαγα βάθη.
Το άκουσμα του ονόματος του Ίψεν –βαρύ, φορτωμένο με σημασία, «ιερό»– καμιά φορά αποθαρρύνει τον υποψήφιο αναγνώστη ή θεατή. Κακώς, αφού η γλώσσα που χρησιμοποιεί, ιδίως στα γραμμένα σε πεζό λόγο θεατρικά του, ποτέ δεν γίνεται δυσνόητη, ενώ τα θέματα που πραγματεύεται βρίσκουν ανελέητη απήχηση στο σήμερα. Ταυτόχρονα, βέβαια, ο Ίψεν παραμένει ένας κοσμαγάπητος συγγραφέας, που τα έργα του δεν έχουν σταματήσει να ανεβαίνουν, αδιάλειπτα, τα τελευταία εκατόν πενήντα χρόνια (μόνο αυτή τη στιγμή ανεβαίνουν τέσσερα σε αθηναϊκές σκηνές).

Ο φρουρός του αμπελώνα

Ένας νέος πάπυρος αποκρυπτογραφήθηκε και αποκάλυψε μια αρχαία σύμβαση εργασίας που προσλαμβάνει φρουρό για να προστατεύσει έναν αμπελώνα στην αρχαία Αίγυπτο. Γραμμένο στα αρχαία ελληνικά πάνω σε ένα σκούρο καφέ κομμάτι παπύρου, το έγγραφο χρονολογείται στον 4ο αιώνα μ.Χ., σύμφωνα με νέα ερευνητική εργασία.

Η φύλαξη αμπελώνων στην Αίγυπτο πριν από 1.600 χρόνια, δεν ήταν καθόλου εύκολη. Πολλές αρχαίες πηγές περιγράφουν κλέφτες που χτυπούσαν βίαια τους φύλακες για την απόκτηση ώριμων φρούτων με τελικό σκοπό την παραγωγή κρασιού. Το επίπεδο εγκληματικότητας θα πρέπει να ήταν ιδιαίτερα υψηλό από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο, την εποχή της συγκομιδής, γράφει ο Kyle Helms, διδακτορικός φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Cincinnati.

Θεσσαλονίκη: Καθαρίζονται τα μνημεία

Καθαρίζονται από το πρωί ο Λευκός Πύργος, ο χώρος γύρω από το Βασιλικό Θέατρο και το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σημεία "κλειδιά" της Θεσσαλονίκης, τα οποία βεβηλώθηκαν από συνθήματα που γράφτηκαν με σπρέι. 

Στο πλαίσιο της συνεργασίας που είχε αναπτυχθεί και παλιότερα, του Δήμου Θεσσαλονίκης με την Πολιτιστική Εταιρία Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος (Π.Ε.Ε.Β.Ε.) ξεκίνησε από νωρίς το πρωί η προσπάθεια να "σβήσουν" τα σημάδια από τα αρχαία μνημεία.

"Ο δημόσιος χώρος ανήκει σε όλους μας και θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός. Διαρκώς έχουμε άσχημες εικόνες. Ο καθένας από εμάς θα πρέπει να προστατεύει τους χώρους που όλοι χαιρόμαστε και αξιοποιούμε καθημερινά", δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο αντιδήμαρχος Ποιότητας Ζωής, Κωνσταντίνος Ζέρβας.