Του Γιάννη Σβώλου
Σφήνα ανάμεσα στο μπαρόκ και στην πρώτη ανάδυση του κλασικισμού, η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δημιουργία του Καρλ Φίλιπ Εμάνουελ Μπαχ (1714-1788) υπήρξε ανέκαθεν επισκιασμένη από την κολοσσιαία πατρική φιγούρα του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ. Πέμπτος γιος του κάντορα της Λειψίας, ο Φίλιπ Εμάνουελ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της περιόδου 1750-1800: ο Μότσαρτ τον αποκαλούσε «πατέρα όλων», ο Χάιντν θα ήταν αδιανόητος δίχως το παράδειγμά του, ο Μπετόβεν τον θεωρούσε μεγαλοφυΐα.
Σφήνα ανάμεσα στο μπαρόκ και στην πρώτη ανάδυση του κλασικισμού, η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δημιουργία του Καρλ Φίλιπ Εμάνουελ Μπαχ (1714-1788) υπήρξε ανέκαθεν επισκιασμένη από την κολοσσιαία πατρική φιγούρα του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ. Πέμπτος γιος του κάντορα της Λειψίας, ο Φίλιπ Εμάνουελ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της περιόδου 1750-1800: ο Μότσαρτ τον αποκαλούσε «πατέρα όλων», ο Χάιντν θα ήταν αδιανόητος δίχως το παράδειγμά του, ο Μπετόβεν τον θεωρούσε μεγαλοφυΐα.