Ανήκω στην κατηγορία των ρομαντικών συλλεκτών

 «Το 1972, άρχισα δειλά δειλά να συγκροτώ την αρχή της συλλογής μου. Στην ανεκπλήρωτη επιθυμία μου να γίνω ζωγράφος κρύβεται η απάντηση για τη δημιουργία της συλλογής». Αυτή η δημόσια αποκάλυψη είναι μία από τις πολλές που κάνει ο 73χρονος σημαντικός συλλέκτης Βλάσης Φρυσίρας και ιδρυτής του ομώνυμου μουσείου στην Πλάκα, μέσα από το βιβλίου του που κυκλοφόρησε πρόσφατα, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ημερολόγιο τέχνης 1945-2017».

Πρόκειται για ένα χρονικό που μας οδηγεί σαν πυξίδα στην πορεία ενός επιτυχημένου δικηγόρου και συμβούλου επιχειρήσεων –επί τριάντα πέντε χρόνια– που παράλληλα με το επάγγελμά του, έχτιζε σιγά σιγά και το προφίλ που έχει σήμερα στον εγχώριο και ευρωπαϊκό χώρο της τέχνης.

Οπως μας επισημαίνει ο ίδιος: «Στο «Ημερολόγιο τέχνης» καταγράφω τη σχέση μου με την τέχνη, τη δημιουργία της συλλογής, τη γνωριμία μου με σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους από όλο τον κόσμο, την ίδρυση του μουσείου και τη, για 18 χρόνια, πορεία του. Εχω αφήσει έξω την προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική και επαγγελματική μου ζωή. Στο σώμα του κειμένου έχω εντάξει φωτογραφίες από το προσωπικό μου αρχείο, ώστε να δώσω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των γεγονότων στον αναγνώστη.

Στη νοερή σκέψη ότι θα θέλαμε να μάθουμε ακόμη περισσότερα για τον Βλάση Φρυσίρα, βρίσκουμε γραπτή την απάντηση στο «Ημερολόγιό» του. «Η μόνη μου αλήθεια είναι η αγάπη. Αυτό χαρακτηρίζει και τη συλλογή μου ως έργο και ως προσπάθεια ετών. Κάθε έργο φτιαγμένο άμεσα από τον άνθρωπο, με θέμα τον ίδιο. Κάθε έργο κι ένας πρόσκαιρος θυελλώδης έρωτας…»

Ενα μουσείο και μία σειρά για το έπος του Ομήρου

To 2018 χαρακτηρίστηκε «Ετος Τροίας» για την Τουρκία, με αφορμή τον εορτασμό της 20ής επετείου από την ανακήρυξη της ιστορικής πόλης της δυτικής επαρχίας του Τσανάκαλε σε μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Δύο γεγονότα σηματοδοτούν τη χρονιά: το Μουσείο Τροίας που εγκαινιάζεται τον Αύγουστο και η νέα τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων παραγωγής BBC One και Netflix με τίτλο «Τροία - Η πτώση μιας πόλης», που άρχισε να προβάλλεται στις 6 Απριλίου.

Η «γέννηση» της Αναγέννησης

Ο Ιταλο Καλβίνο ήταν ιδιαίτερα υπερήφανος για τον μακρινό συμπατριώτη του, τον Τίτο Λουκρήτιο Κάρο, ο οποίος έζησε από το 94 έως το 55 π.Χ. Το ίδιο και ο Κάρλο Ροβέλι. Αμφότεροι μνημονεύουν τον Λατίνο ποιητή και το κλασικό έργο του «Περί της φύσεως των πραγμάτων» (De Rerum Natura), αν όχι με λατρεία, πάντως με απεριόριστο θαυμασμό.

Ιχνη πρωτόγονης χειρουργικής επέμβασης σε κρανίο αγελάδας από το 3.000 π.X.

Η ανάλυση ενός σχεδόν πλήρους κρανίου αγελάδας, που βρέθηκε σε μία νεολιθική τοποθεσία της Γαλλίας και το οποίο χρονολογείται μεταξύ του 3400 και του 3000 π.Χ., αποκάλυψε ότι πιθανότατα είχε υποβληθεί σε κάποιου είδους χειρουργική επέμβαση.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πρόκειται για την αρχαιότερη ένδειξη χειρουργικών πειραματισμών σε ζώο που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα. Η επέμβαση εκτιμάται ότι πραγματοποιήθηκε είτε σε νεκρό ζώο, είτε έγινε σε ζωντανό ζώο, το οποίο δεν επέζησε τελικά από την επέμβαση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Φερνάντο Ραμίρεζ Ρότσι του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», βρήκαν το κρανίο στη δυτική Γαλλία, 40 χιλιόμετρα από την ακτή του Ατλαντικού. Το κρανίο φέρει μία σχεδόν τετράγωνη τρύπα στο οστό του δεξιού πρόσθιου λοβού με διαστάσεις 6,5 επί 4,6 εκατοστών και μήκους τεσσάρων εκατοστών. Η ανάλυση της τρύπας έδειξε ότι δεν είχε προέλθει από χτύπημα, π.χ. από μετωπική σύγκρουση με άλλη αγελάδα ή από κάποιο άγνωστο όργανο τρυπανισμού.

Ενδείξεις κρανιακής χειρουργικής επέμβασης σε ανθρώπους έχουν βρεθεί ακόμη παλαιότερες, ήδη από τη μεσολιθική περίοδο (10000 έως 2700 π.Χ.) σε διάφορα μέρη του κόσμου. Οι επιστήμονες είναι πια βέβαιοι ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι είχαν αναπτύξει υψηλού βαθμού χειρουργικές ικανότητες, κάνοντας - όπως δείχνει και η νέα έρευνα - εξάσκηση είτε σε κρανία μεγάλων ζώων, είτε σε πτώματα ανθρώπων, προτού δοκιμάσουν αντίστοιχες επεμβάσεις σε εν ζωή συνανθρώπους τους. Οι ερευνητές δεν αποκλείουν πάντως και το σενάριο, ότι το άνοιγμα της τρύπας στο κεφάλι του ζώου έγινε στο πλαίσιο κάποιου συμβολικού-μαγικού τελετουργικού

http://www.kathimerini.gr/959928/article/epikairothta/episthmh/ixnh-prwtogonhs-xeiroyrgikhs-epemvashs-se-kranio-ageladas-apo-to-3000-px

Το τελευταίο αυθεντικό χειρόγραφο του Σαίξπηρ ήταν αφιερωμένο στους πρόσφυγες

Το τελευταίο χειρόγραφο που φέρει τον γραφικό χαρακτήρα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ είναι ένα απόσπασμα έργου, στο οποίο ο σπουδαίος Βρετανός συγγραφέας φαντάζεται τον Σερ Τόμας Μορ να προχωρεί σε μία παθιασμένη έκκληση για λίγο ανθρωπισμό στους πρόσφυγες.   Το χειρόγραφο είναι ένας από τους 300 ψηφιοποιημένους θησαυρούς που αναδεικνύουν την ευρύτερη κοινωνική κουλτούρα, η οποία διαμόρφωσε τη φαντασία και ως εκ τούτου το έργο του Σαίξπηρ και όλα είναι διαθέσιμα στο κοινό μέσα από το site της Βρετανικής Βιβλιοθήκης.   Το πρωτότυπο έργο – που δεν υπογράφεται από τον Σαίξπηρ-, γράφτηκε περίπου το 1600, αφορούσε τη ζωή του Ερρίκου του Η’ και δεν ανέβηκε ποτέ σε θεατρική σκηνή, καθώς υπήρχε ο φόβος ότι θα μπορούσε να υποκινήσει ταραχές. 

Ο Σαίξπηρ ήταν ένας από τους πολλούς συγγραφείς που το τελικώς το επεξεργάστηκε και η συνεισφορά του στην επιμέλεια αποδείχθηκε και η σπουδαιότερη όλων.   Γράφει χαρακτηριστικά και όσο παραστατικά, άλλωστε, συνήθιζε: «Θα ξεσπιτώσεις τους ξένους, θα τους σκοτώσεις, θα κόψεις τον λαιμό τους, θα πάρεις τα σπίτια τους και θα οδηγήσεις το μεγαλείο του νόμου σαν αποφασισμένος προστάτης...».   Την ίδια στιγμή, μελετητές του έργου του Σαίξπηρ, βεβαιώνουν ότι υπάρχουν ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι το χειρόγραφο είναι γραμμένο από το χέρι του και αυτά δεν είναι άλλα από τις 6 αυθεντικές υπογραφές του.   

Το χειρόγραφο διατηρήθηκε και στη συνέχεια ψηφιοποιήθηκε ενώ ήταν και ένα από τα εκθέματα της μεγάλης έκθεσης προς τιμήν του Σαίξπηρ που διοργάνωσε πριν από περίπου δύο χρόνια η Βρετανική Βιβλιοθήκη. Πηγή: www.lifo.gr

Η δράση «Athens UnTag» θέλει να καθαρίσει την Αθήνα από το tagging

Στις 29 Απριλίου ημέρα Κυριακή και ώρα 10.30 π.μ. κεντρικά κτήρια στην καρδιά της Αθήνας που έχουν υποστεί βανδαλισμό θα καθαριστούν με πινέλα και μπογιά στο πλαίσιο του «Let's do it Greece Athens UnTag».    «Το tagging υποβαθμίζει την πόλη μας, και δίνει μια εικόνα εγκατάλειψης και αδιαφορίας τόσο σε εμάς τους Έλληνες πολίτες όσο και στους τουρίστες. Υπάρχει όμως τρόπος να αλλάξει αυτή η εικόνα και η όψη του χώρου που ζούμε μια γειτονιά την φορά!», γράφει η πρόσκληση του event, που είναι ανοιχτή σε όλους.   Ο Antonis Schwarz πίσω από την ιδέα «Athens UnTag» είναι μισός Γερμανός, λατρεύει το street art, «ειδικά τον Banksy» όπως λέει χαρακτηριστικά, αλλά τον ενοχλεί πολύ το tagging, «το 90% του οποίου είναι αισθητικής ποιότητας μηδέν». «Με πληγώνει να υποβαθμίζεται συνεχώς η Αθήνα. Ο καθένας ταγκάρει όπου θέλει», λέει στο LIFO.gr.       

  Η δράση λέγεται Athens UnTag και συνδιοργανώνεται με την εθελοντική ομάδα Let's do it Greece με στόχο να καθαριστούν κεντρικά σημεία της πόλης από graffiti.    Γκραφιτοτουρίστες της συμφοράς: H νέα μάστιγα της Αθήνας Αυτό που γίνεται πρακτικά είναι καθαρίζονται με ειδικά πλυστικά μηχανήματα τα σημεία και στη συνέχεια να βάφονται με ειδικά χρώματα, που ακόμη κι αν ξαναγραφτούν, σβήνουν με σαπούνι.   «Το ειδικό χρώμα λειτουργεί σαν προστασία κατά του γκράφιτι. Ακόμη κι αν ξαναγράψουν, το ξεπλένεις εύκολα. Ο κόσμος δεν είναι καθόλου ενημερωμένος σχετικά», εξηγεί.    Βίντεο και φωτογραφίες από τον καθαρισμό των σκαλιών δίπλα στον Ι.Ν. Διονυσίου Αεροπαγίτου, στην οδό Σκουφά 36, τον περασμένο Νοέμβριο:        

Το tagging έχει μετατραπεί σε μία από τις μεγαλύτερες πληγές της Αθήνας, αλλά μπορεί να καταπολεμηθεί και σύμφωνα με τον Antonis υπάρχουν τέσσερα πράγματα που μπορούν να γίνουν για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.   «Να απαγορευτεί η πώληση των σπρέι σε άτομα ηλικία κάτω των 21 ετών, να μπει φόρος στα σπρέι για να πληρώνεται ο καθαρισμός μετά, η αστυνομία να το κυνηγάει περισσότερο και να υπάρξουν κυρώσεις για όσους το κάνουν», λέει χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως το βασικό πρόβλημα είναι η ελλιπής νομοθεσία στην Ελλάδα.   «Καταλαβαίνω πως θέλουν να κάνουν training στα skills τους, οπότε θα έπρεπε να υπάρχει ένας συγκεκριμένος τοίχος για να κάνουν προπόνηση όλα αυτά τα άτομα. Και καλό θα ήταν οι δήμοι να πιέσουν τα πράγματα και να απαιτήσουν αυστηρότερη νομοθεσία», καταλήγει ο ίδιος.   Πηγή: www.lifo.gr

Ο αινιγματικός Banksy διατίθεται και ως σουβενίρ στη Βηθλεέμ

Όταν ο ανατρεπτικός και μοναδικός καλλιτέχνης Banksy εγκαινίασε το ξενοδοχείο The Walled Off Hotel στη Βηθλεέμ, κοντά στο "τείχος της ντροπής" ένας νέος ναός του ακτιβιστικού τουρισμού αναδύθηκε. Σήμερα κομμάτια από αυτό το project μπορούν να περάσουν στην ιδιοκτησία των περιστασιακών ενοίκων του. 

Το The Walled Off Hotel παρουσίασε μια σειρά από σουβενίρ που διατίθενται στο κατάστημα του ξενοδοχείου απέναντι από το τείχος που χωρίζει το Ισραήλ από την Παλαιστίνη.

Κάθε ένα είναι ζωγραφισμένο στο χέρι από ντόπιους καλλιτέχνες και όλα αναπαριστούν το Τείχος σε κατάσταση κατάρρευσης.

Σε πολλά από αυτά, μια φιγούρα με hoodie εμφανίζεται δίπλα στο Τείχος και είτε ζωγραφίζει ένα γκράφιτι είτε ανοίγει τρύπα σε αυτό με μια αξίνα.

Είναι ο Banksy αυτή η φιγούρα; Ο ίδιος, πάντως, θεωρεί ότι αυτά τα έργα είναι ένα είδος προμηνύματος, ότι ενδέχεται να απεικονίζουν το τέλος του Τείχους.

Επιπλέον, την προηγούμενη εβδομάδα και στο πλαίσιο της Palestine Music Expo, το ξενοδοχείο έδωσε στην κυκλοφορία ένα καινούργιο μουσικό άλμπουμ, με συνθέσεις από μουσικούς διεθνούς εμβέλειας (μεταξύ αυτών, οι Brian Eno, The Black Madonna, Trio Jourdan, Roisin Murphy).

http://www.cnn.gr/style/politismos/story/126682/o-ainigmatikos-banksy-diatithetai-kai-os-soyvenir-sti-vithleem

Ανατρεπτικό μουσείο σέλφι -Η Μόνα Λιζα με duck face Πηγή: Ανατρεπτικό μουσείο σέλφι -Η Μόνα Λιζα με duck face

Οι σέλφι φωτογραφίες έχουν τώρα το δικό τους μουσείο στο Λος Άντζελες.

Το μουσείο σέλφι που θα λειτουργήσει για δύο μήνες είναι ένα μουσείο για τις σέλφι.

Οι επισκέπτες μπορούν να ανακαλύψουν τις ρίζες του φαινομένου των αυτοφωτογραφιών μέσα από τους φακούς της τέχνης, της ιστορίας, της τεχνολογίας και του πολιτισμού, κάνοντας χρήση των διαδραστικών εγκαταστάσεων για να γράψουν τη δική τους ιστορία στις σέλφι.

Μέσα στο μουσείο υπάρχουν και δωμάτια στα οποία ο επισκέπτης έχει το τέλειο περιβάλλον και το ιδανικό φως για να βγάλει μια σέλφι φωτογραφία η οποία θα εντυπωσιάσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Όπως υπόσχονται οι αρμόδιοι του μουσείου «είτε αγαπάτε είτε μισείτε τις σέλφι, δεν θα τις δείτε ποτέ ξανά με το ίδιο μάτι».

http://www.iefimerida.gr/news/407406/anatreptiko-moyseio-selfi-i-mona-liza-me-duck-face-eikones

 

Σε δημοπρασία στο Λονδίνο το «Μαργαριταρένιο Κολιέ» του Ράλλη Πηγή: Σε δημοπρασία στο Λονδίνο το «Μαργαριταρένιο Κολιέ» του Ράλλη -Θα ξεπεράσει τα 100.000 δολάρια

Η δημοπρασία Έργων Οριενταλισμού (The Orientalist Sale) καθιερώθηκε ως ετήσια εκδήλωση από τον Οίκο δημοπρασιών Sotheby’s του Λονδίνου το 2012 και φέτος, κατά την έβδομη σεζόν διεξαγωγής της, συγκεντρώνει έργα και γλυπτά που αναπαριστούν τοπία, ανθρώπους και έθιμα από τη Β. Αφρική, την Αίγυπτο, την Ανατολική Μεσόγειο, την Αραβία και τον Οθωμανικό κόσμο κατά τον 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Στη φετινή δημοπρασία που θα πραγματοποιηθεί στις 24 Απριλίου διατίθενται περισσότερα από 60 εξαιρετικά έργα, που προσφέρουν μια συναρπαστική ιστορική άποψη του Αραβικού, Οθωμανικού και Ισλαμικού κόσμου της εποχής.

Η συγκεκριμένη δημοπρασία παρουσιάζεται παράλληλα με τη δημοπρασία των Τεχνών του Ισλαμικού κόσμου, στο πλαίσιο της εβδομάδας Οριενταλισμού & Μέσης Ανατολής (Orientalist & Middle Eastern Week) και μαζί, οι δύο δημοπρασίες, προσφέρουν την ευκαιρία να συνυπάρχουν έργα με θέμα τον Οριενταλισμό με πολυτελή έργα τέχνης από χώρες υπό Ισλαμική αιγίδα.

 Καθισμένος σε περίτεχνο ξύλινο πάγκο διακοσμημένο με κομψά μεταξωτά μαξιλάρια, ένας άνδρας από τη Νουβία, ντυμένος με κίτρινο μετάξι, δημιουργεί προσεκτικά ένα κολιέ από λευκά μαργαριτάρια. Παίρνοντας τα ένα προς ένα μέσα από ένα μικρό κεραμικό μπολ, φαίνεται ότι είναι πολύ συγκεντρωμένος στο έργο του, αγνοώντας ότι έχουν πέσει δύο στο πάτωμα.

Η καλλιέργεια και το εμπόριο μαργαριταριών αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της οικονομίας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής πριν από την ανακάλυψη του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, καθώς και την εμφάνιση των μαργαριταριών βιομηχανικής παραγωγής. Τοποθετημένα σε περιδέραια και βραχιόλια, ή διακοσμητικά κοσμημάτων, τα φυσικά μαργαριτάρια από τη συγκεκριμένη περιοχή έχαιραν υψηλής εκτίμησης από κοσμηματοπώλες σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ο Κωνσταντίνος Φράγκος, επικεφαλής του Τμήματος Ελληνικής Τέχνης του Οίκου δημοπρασιών Sotheby’s, σχολίασε: «Φέτος η προσφορά έργων τέχνης του Οριενταλισμού (Orientalist art) είναι η μεγαλύτερη από την έναρξη της δημοπρασίας πριν από επτά χρόνια. Είμαστε ενθουσιασμένοι που παρουσιάζουμε έργα από κορυφαίους καλλιτέχνες του είδους τα οποία ανακαλύφθηκαν εκ νέου παράλληλα με μια μικρή ομάδα έργων ζωγραφικής από μια διακεκριμένη ιδιωτική συλλογή, καθώς και γοητευτικές σκηνές της καθημερινής ζωής στην περιοχή, με το σύνολο των έργων να καλύπτουν ένα ευρύ πεδίο τιμών. Η δημοπρασία, που περιλαμβάνει πολλά έργα που δεν εμφανίστηκαν στην αγορά για δεκαετίες, αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία για τους συλλέκτες να αποκτήσουν έργα που παρέμειναν κρυμμένα για πολύ καιρό».

 http://www.iefimerida.gr/news/410872/se-dimoprasia-sto-londino-margaritarenio-kolie-toy-ralli-tha-xeperasei-ta-100000-dolaria

Η Σινασός Καππαδοκίας στο Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς -Εκεί που ζούσαν Ελληνες και Τούρκοι Πηγή: Η Σινασός Καππαδοκίας στο Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς -Εκεί που ζούσαν Ελληνες και Τούρκοι

Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) συνεχίζει τις προβολές του μηνιαίου κύκλου με τίτλο «Ιστορικά ντοκιμαντέρ Ελλήνων δημιουργών», στο Ιστορικό Αρχείο ΠΙΟΠ, στον Ταύρο.

Στο πλαίσιο αυτό, την Τρίτη 24 Απριλίου (ώρα 19:00), θα προβληθεί το πολυβραβευμένο ιστορικό ντοκιμαντέρ «Σινασός-Τοπογραφία της μνήμης» (1997, 61’), σε σενάριο-σκηνοθεσία Τίμωνα Κουλμάση και Ηρούς Σιαφλιάκη.

Το ντοκιμαντέρ ανατρέχει στην Ιστορία και με αφετηρία το παράδειγμα της Σινασού, μια πόλης στην Καππαδοκία όπου ζούσαν για χρόνια Έλληνες και Τούρκοι μαζί, εξετάζει τους μηχανισμούς που οδηγούν στον εθνικισμό και το μίσος.

Το 1923, μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο και στο όνομα της ιδέας του έθνους, με την συναίνεση των Μεγάλων Δυνάμεων, αποφασίστηκε η πρώτη οργανωμένη μεταξύ δύο κρατών εθνική εκκαθάριση του εικοστού αιώνα. Κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, 1.500.000 Έλληνες εγκαταλείπουν την Τουρκία και άλλοι 400.000 Τούρκοι υποχρεώνονται να φύγουν από την Ελλάδα.

Με ιστορίες Τούρκων σημερινών κατοίκων της Σινασού αλλά και μαρτυρίες των τελευταίων Ελλήνων που έζησαν αυτή την τραγωδία και των απογόνων τους, το ντοκιμαντέρ ανασυγκροτεί τη μνήμη της καθημερινής ζωής των δύο λαών που παρά τις διαφορές τους έζησαν για αιώνες μαζί στην Μικρά Ασία.

Η ταινία έχει αποσπάσει, μεταξύ άλλων, το Α' Κρατικό βραβείο Ελλάδος (1998), το Βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1997), και το Α' Βραβείο Ευρωπαϊκού ντοκιμαντέρ, στο Στρασβούργο (2001).

Σενάριο-σκηνοθεσία: Τίμων Κουλμάσης – Ηρώ Σιαφλιάκη
Φωτογραφία: Jacques Pamart
Ήχος: André Sikierski
Μοντάζ: Aurique Delannoy
Παραγωγός: Fabrice Puchault – Esther Hoffenberg
Παραγωγή: LAPSUS, La Sept/ARTE, INA, PERIPLUS Ltd, ERT, CNC, Procirep, Ministère des Affaires Etrangères, Ministère de la culture -Département des Affaires Internationales, Eurimages, MEDIA

Την προβολή θα προλογίσουν οι σκηνοθέτες Τίμων Κουλμάσης και Ηρώ Σιαφλιάκη, ενώ στο τέλος θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις μπορείτε να επικοινωνήσετε με το Ιστορικό Αρχείο στο τηλ: 210 3418011, Δευτέρα -Παρασκευή (10:00-17:00)

Ιστορικό Αρχείο ΠΙΟΠ, Δωρίδος 2 & Λεωφόρος Ειρήνης 14,Ταύρος

http://www.iefimerida.gr/news/410147/i-sinasos-kappadokias-sto-politistiko-idryma-omiloy-peiraios-ekei-poy-zoysan-ellines-kai