Αμφορείς επί αιώνες στον βυθό

09/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Μετέφεραν χιώτικο κρασί στα λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου και βρέθηκαν στην αρχική τους θέση μέσα στο πλοίο, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο

Τουλάχιστον 500 αμφορείς, στην πλειονότητά τους από τη Χίο, οι οποίοι μετέφεραν κρασί, εντοπίστηκαν στο ναυάγιο του Μαζωτού, σε βάθος 45 μέτρων, στην επαρχία της Λάρνακας στην Κύπρο. Πρόκειται για ναυάγιο ελληνικού πλοίου από τη Χίο που μετέφερε κρασί σε λιμάνια της ανατολικής Μεσογείου κατά την ύστερη κλασική περίοδο. Είναι το αρχαιότερο ναυάγιο της Κύπρου και χρονολογείται περίπου στο 350 π.Χ. Αποτελεί πολύ σημαντικό εύρημα, καθώς πρόκειται για το πρώτο αυτής της εποχής που εντοπίστηκε στη ΝΑ Μεσόγειο να μεταφέρει χιακούς αμφορείς, σε βάθος όπου μπορούν να εργαστούν δύτες.

One Athens ή Σχολές Δοξιάδη; Ο χρόνος θα δείξει ποιο όνομα θα μείνει

09/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Το συγκρότημα στις παρυφές του Λυκαβηττού, ένα από τα 100 έργα που σημάδεψαν την ελληνική αρχιτεκτονική τον 20ό αιώνα, άλλαξε. Πουλήθηκε, παραδόθηκε σε αρχιτεκτονική ομάδα με εύσημα, οι αντιδράσεις, όμως, για μετατροπή του σε διαμερίσματα με καίριες, μάλιστα, παρεμβάσεις ήταν μεγάλες. Το πρόβλημα ξεπεράστηκε και σήμερα είναι σχεδόν έτοιμο. Ξεναγηθήκαμε και σας το παρουσιάζουμε. Μαζί με τη σπουδαία ιστορία ενός δημιουργήματος του Κωνσταντίνου Δοξιάδη

Της Χαράς Τζαναβάρα


Πόση δόση «νέου» μπορεί να αντέξει ένα κτίριο που έχει γράψει τη δική του ιστορία και έχει αναδειχθεί σε «τοπόσημο» (landmark) μιας ολόκληρης περιοχής; Το ερώτημα γεννιέται σχεδόν αυθόρμητα για τον απλό παρατηρητή που, ανηφορίζοντας τη Δημοκρίτου, φτάνει στη Στρατιωτικού Συνδέσμου και τις Σχολές Δοξιάδη.

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Τάσο Λιγνάδη

Τετάρτη 09 Απριλίου 2014 12:33

«Το ήθος και το ύφος της κριτικής είναι η περιουσία και η αρχοντιά της. Είναι προϋποθέσεις ν' ανοίξει ο διάλογος και όχι να κλείσει το θέμα», υποστήριζε ο αείμνηστος Τάσος Λιγνάδης.

Εικοσιπέντε χρόνια μετά το θάνατο του συγγραφέα, δασκάλου και κριτικού, η πολυαναμενόμενη έκδοση των κριτικών του για το αρχαίο δράμα (καθώς και οι άλλες δύο που θα ακολουθήσουν για το νεοελληνικό και το παγκόσμιο θέατρο), έρχεται να συμπληρώσει μία ψηφίδα στην ιστορία του θεάτρου, αλλά και να «εκκινήσει» έναν προβληματισμό για την κριτική θεάτρου στις μέρες μας.
Mια εκδήλωση τιμής και μνήμης για το πέρασμα και τη σφραγίδα που άφησε στην ελληνική κριτικογραφία ο Τάσος Λιγνάδης ήταν η βραδιά που διοργάνωσε τη Δευτέρα στην Κεντρική του Σκηνή το Εθνικό Θέατρο, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του «Κριτικές Θεάτρου: Αρχαίο Δράμα» που επιμελήθηκε το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη.

«Βία κατά εκπροσώπων του λαού: 50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη»

 

Τo Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο «Βία κατά εκπροσώπων του λαού: 50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη» στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος της Βουλής, επί της λεωφόρου Αμαλίας 14.

Η έκθεση η οποία εγκαινιάστηκε την Τρίτη 18 Ιουνίου 2013 από τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, κ. Ευάγγελο-Βασίλειο Μεϊμαράκη, θα διαρκέσει έως τις 27 Απριλίου 2014.

Μυκηναϊκή πόλη κάτω από το Αργος

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Της ΝΙΝΕΤΑΣ ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΙΑ

Δύο ακέραιοι απανθρακωμένοι καρποί ελιάς 4 χιλιάδων χρόνων που βρέθηκαν μέσα σε έναν τάφο Μεσαοελλαδικής περιόδου (2000-1650 π.Χ.) στο λόφο της Ασπίδας, στον Προφήτη Ηλία του Αργους, τεκμηριώνουν ότι καλλιεργούνταν ελαιόδενδρα στην ίδια περιοχή από τότε, όπως επίσης ότι καρποί χρησιμοποιούνταν σε τελετουργικές πράξεις.

 
Χρυσό περίαπτο Από τις αρχαιολογικές έρευνες των τελευταίων χρόνων μαθαίνουμε ακόμη ότι η σύγχρονη πόλη του Αργους έχει οικοδομηθεί σε ένα βαθμό πάνω από τη μυκηναϊκή πόλη. Για την άγνωστη εν πολλοίς πρώιμη ιστορία του Αργους ξεκινώντας από την πρώτη οργανωμένη κατοίκηση της 2ης χιλιετίας στο λόφο της Ασπίδας ώς την ίδρυση της πόλης-κράτους τον 7ο αι. π.Χ. θα μιλήσει απόψε στις 6 μ.μ. στους Φίλους του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (Τοσίτσα 1) η Αννα Φίλιππα-Touchais, που μαζί με τον G. Touchais ερευνούσαν το λόφο από το 1974-1990 και από το 2005-2011 για λογαριασμό της Γαλλικής Σχολής Αθηνών. Και όπως η ίδια υποστηρίζει «το Αργος μπορεί να μην αναδείχτηκε σε ένα από τα ένδοξα μυκηναϊκά ανακτορικά κέντρα της Αργολίδας, αλλά διάνυσε τελικά μια πορεία πολύ μακρύτερη και αναδείχτηκε σε ένα δρομέα μακρών αποστάσεων».

Η παλαιότερη εικόνα της Νύμφης του Θερμαϊκού

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1863

 http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=23135&subid=2&pubid=63989275

Την τεκμηριωμένα παλαιότερη μέχρι τώρα φωτογραφία της Θεσσαλονίκης, που τραβήχτηκε το 1863 από τον φωτογράφο Γιόζεφ Ζέκελι και αποτελεί ένα μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο, παρουσιάζει για πρώτη φορά στο πλαίσιο μίας έκθεσης το Μορφωτικό Ιδρυμα της Εθνικής Τραπέζης.

Τραβηγμένη από τον φωτογράφο Γιόζεφ Ζέκελι το 1863, η παλαιότερη φωτογραφία της Θεσσαλονίκης παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Πολιτιστικό Κέντρο της Εθνικής Τράπεζας στη Βίλα Καπάντζη από την ερχόμενη Παρασκευή

Στην έκθεση, που θα εγκαινιαστεί στο Πολιτιστικό της Κέντρο στη Βίλα Καπάντζη την ερχόμενη Παρασκευή, παρουσιάζεται ένα δίπτυχο φωτογραφικό πανόραμα 150 χρόνων και η πολυσχιδής ιστορία της συγκεκριμένης φωτογραφίας.

Επιστρέφει σπάνιος θησαυρός του 12ου αιώνα

ΕΙΧΕ ΚΛΑΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=63989850

«Ευαγγελίζει χαράν μεγάλην» προς την Ελλάδα το Μουσείο Ζαν Πολ Γκετί, το οποίο μας επιστρέφει μια χειρόγραφη Καινή Διαθήκη του 12ου αιώνα, η οποία είχε κλαπεί κατά τη δεκαετία του '60 από τη Μονή Διονυσίου του Αγίου Ορους.

Μικρογραφίες των Ευαγγελιστών από τη χειρόγραφη Καινή Διαθήκη του 12ου αιώνα, η οποία είχε κλαπεί κατά τη δεκαετία του ’60 από τη Μονή Διονυσίου του Αγίου Ορους

Το αμερικανικό μουσείο ανακοίνωσε χθες ότι επιστρέφει το κειμήλιο «εθελοντικά», καθώς πληροφορήθηκε ότι είχε μετακινηθεί παράνομα από το μοναστήρι εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια.

Διαμάντια ενός θρύλου της χαρακτικής

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΤΣΟΥΛΙΔΗ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΗ

Τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του κορυφαίου χαράκτη Α. Τάσσου γιορτάζει η γενέτειρά του Μεσσήνη με έκθεση έργων του από την Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος στο Μουσείο Χαρακτικής «Τάκης Κατσουλίδης».

Η έκθεση στο Μουσείο Κατσουλίδη σε συνεργασία με την Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος θα διαρκέσει μέχρι τις 19 Μαΐου και θα είναι ανοιχτή καθημερινά συγκεκριμένες ώρες, καθώς και τα Σαββατοκύριακα. Ο μόχθος του λαού έχει ξεχωριστή θέση στα έργα του Α. Τάσσου

Ο τελευταίος φύλακας ψυχών

ethnos.gr

Πίνει καυτή σλιβοβίτσα, κλείνει το μπουκάλι με το δυνατό αλκοολούχο ποτό, βγαίνει από το μικρό καμαράκι και περιφέρεται ανάμεσα στα μνήματα, στη μεγαλύτερη στρατιωτική νεκρόπολη της χώρας, τελευταία κατοικία για 20.500 Γάλλους, Σέρβους, Ιταλούς, Βρετανούς και Ρώσους, πεσόντες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Γεώργιος Μιχαϊλοβιτς δείχνει με υπερηφάνεια φωτογραφίες στρατιωτών, παράσημα, αναμνηστικά. Στα Συμμαχικά Νεκροταφεία του Ζέιτενλικ έχουν ταφεί 20.500 Γάλλοι, Σέρβοι, Ιταλοί, Βρετανοί και Ρώσοι στρατιώτες

Ο Γεώργιος Μιχαΐλοβιτς κουβαλά στην πλάτη του 86 χρόνια ζωής και μοιάζει λες και βγήκε από το Underground του Εμίρ Κουστουρίτσα. Είναι ο τελευταίος Σέρβος? στρατιώτης στην Ελλάδα, πιστός στο καθήκον του να διατηρεί άσβεστη τη φλόγα στα καντήλια, στα Συμμαχικά Νεκροταφεία του Ζέιτενλικ (στα τουρκικά ελαιώνας), στη δυτική Θεσσαλονίκη.

Νορβηγός αρχιμάστορας για σύγχρονους καιρούς

07/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

«Απαντα Ερρίκου Ιψεν» από τις εκδόσεις Gutenberg

https://www.efsyn.gr/?p=188018

Η σειρά ξεκινά με έναν τόμο με 4 έργα. Θα ολοκληρωθεί σε 50 τόμους τουλάχιστον. Είναι ένα πνευματικό γεγονός, πόσο μάλλον που βασίζεται σε νέες μεταφράσεις και υποστηρίζεται από πλήθος σχολίων και αναλύσεων.

 

Της Νόρας Ράλλη

Πάντα αναγνωριζόταν ως ο συγγραφέας που ερευνά κι αποκαλύπτει τα άδυτα της ψυχής. Ο δημιουργός του μοντέρνου ρεαλιστικού θεάτρου. Με τα θεατρικά του έργα να παίζονται πάντα με μοναδική διαχρονικότητα, ο Νορβηγός Ερρίκος Ιψεν από πολλούς χαρακτηρίζεται ως ο σημαντικότερος θεατρικός συγγραφέας μετά τον Σέξπιρ. Στα 39 χρόνια της συγγραφής του έγραψε έργα που θίγουν κοινωνικά και ηθικά ζητήματα, προκαλώντας συχνά τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης και αφορισμούς περί «σκανδαλώδους» περιεχομένου. Οταν ανέβηκαν οι «Βρικόλακες» στην Ελλάδα, το 1893, δύο μόλις χρόνια μετά την πρεμιέρα τους στη Γερμανία, την παράσταση προλόγισε ο ίδιος ο Ξενόπουλος και δέχτηκε βροχή από μαξιλάρια. Οι θεατές δεν μπόρεσαν να δεχτούν το εντελώς ασυνήθιστο γι” αυτούς έργο.