Άυλο μήνυμα από την Παγκόσμια Ημέρα Χορού

Το μπαλέτο του «Cloud Gate Dance Theatre» της Ταϊβάν.

Ξεπερνώντας τα πολιτικά, πολιτιστικά και εθνικά όρια μέσα από την οικουμενικότητά της, η τέχνη της μούσας Τερψιχόρης, ο χορός, γιορτάζει την παγκοσμιότητά του, εμπνέοντας την καρδιά και την ψυχή να μιλήσουν με τη γλώσσα του σώματος και να νιώσουν το νέο συμβολικό μήνυμά του.

Καθιερωμένη από την Επιτροπή Χορού του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου - UNESCO, το 1982, η Παγκόσμια Ημέρα Χορού, η οποία εορτάζεται στις 29 Απριλίου με έναυσμα την ημερομηνία  γέννησης του δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου, Ζαν - Ζορζ Νοβέρ (1727 - 1810), γιορτάζει την 31η επέτειό της.

Συμπληρώνονται σήμερα 150 χρόνια από τη γέννηση του Κωνσταντίνου Καβάφη

Το 2013 έχει ανακηρυχθεί από το υπουργείο Παιδείας «Έτος Κ.Π. Καβάφη»

Ενάμισης αιώνας συμπληρώνεται σήμερα από τη γέννηση του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή, Κωνσταντίνου Καβάφη.

Το 2013 έχει ανακηρυχθεί από το υπουργείο Παιδείας «Έτος Κ.Π. Καβάφη» με αφορμή την επέτειο των 150 χρόνων από τη γέννηση του κορυφαίου ποιητή.

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (1863 - 1933) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από έντονη συμβολιστική τάση και συνδυάζεται με λιτό λόγο αλλά διαχρονικά επίκαιρο.

Η ειρωνική διάθεση, αυτό που αποκλήθηκε καβαφική ειρωνεία, συνδυάζεται με την τραγικότητα της πραγματικότητας και αποτέλεσε το σημείο αναφοράς για πολλούς μεταγενέστερους ποιητές.

Το έργο του έγινε αντικείμενο μακρόχρονης μελέτης σε όλο τον κόσμο και ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, γιαπωνέζικα και σε πολλές άλλες γλώσσες.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  TO BHMA

Κ. Π. Καβάφης: «Δώστε πίσω τα Μάρμαρα»

Πολλοί δεν ξέρουν ότι ο μεγάλος Αλεξανδρινός ήταν ο πρώτος που στηλίτευσε δημόσια, με πύρινα και ειρωνικά άρθρα,  τους Βρετανούς ζητώντας την επιστροφή τους

Όλοι θυμόμαστε τους αγώνες της Μελίνας Μερκούρη για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Άλλωστε η Μελίνα μας έμαθε να τα λέμε «Μάρμαρα του Παρθενώνα» και όχι Ελγίνεια, όπως τα ονόμασαν οι Βρετανοί αποικιοκράτες. Κάποιοι αναγνώστες ίσως θυμούνται τις επιστολές του Καβάφη, στις οποίες είχε θέσει δημόσια το θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων. Είναι η εποχή που η Αίγυπτος είναι κομμάτι της βρετανικής αυτοκρατορίας. Οι Βρετανοί είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι της Ανατολικής Μεσογείου και απαιτούν να βάλουν χέρι και στο εμπόριο του βαμβακιού, στο οποίο μέχρι τότε δραστηριοποιείται η ελληνική παροικία.

Υπαίθρια έκθεση για την αρχαία γειτονιά του Μουσείου Ακρόπολης

Αγάλματα θεών και σφαίρες θνητών στα ευρήματα

Συντήρηση σε μαρμάρινο δάπεδο του 5ου μ.Χ. αιώνα

4  φωτογραφίες

Κατοίκηση  που  μετράει …μερικές χιλιάδες χρόνια, σπίτια,  δρόμοι,  κρήνες,  δεξαμενές, εργαστήρια  που αποκαλύφθηκαν το  ένα  πάνω στο  άλλο, αρχαία αγάλματα που  βρέθηκαν  ακόμη  και  μέσα σε  πηγάδια, αρχαία αλλά  και  σύγχρονα «εγκαίνια» στη  θεμελίωση των οικιών για την προκοπή των  ιδιοκτητών τους, ακόμη όμως  και  σφαίρες,  χειροβομβίδες  και  άλλο  πολεμικό υλικό!

Τα ευρήματα στο  οικόπεδο  Μακρυγιάννη όπου κτίσθηκε το  Μουσείο Ακρόπολης   υπήρξαν πολλά  και  σπουδαία,  τώρα  όμως  έφθασε  η  ώρα  της  ανάδειξής  τους  ακριβώς  εκεί  όπου  βρέθηκαν. Μέρος  τους  άλλωστε  είναι ορατό  τόσο από την αυλή του μουσείου  όσο  και  από το εσωτερικό χάρη στα  γυάλινα  δάπεδά  του.

Της... μοδός έγινε η κρίση

Τιμώμενη χώρα η Ελλάδα στο Φεστιβάλ Θεατρικών Εργων της γερμανικής Χαϊδελβέργης με έξι έργα

http://www.enet.gr     Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ

Η ελληνική κρίση έχει και τα καλά της. Εκτός ελληνικών συνόρων όμως. Και το πραγματικά αξιοπερίεργο, εντός της γερμανικής επικράτειας. Το σημαντικότατο Φεστιβάλ Θεατρικών Εργων της Χαϊδελβέργης, που διεξάγεται ετησίως στην Κρατική Σκηνή της πόλης, παρουσιάζει -και ταράσσει- αυτές τις μέρες στο γερμανικό κοινό (έως και τις 5 Μαΐου) μερικά από τα πιο δυνατά σύγχρονα ελληνικά θεατρικά κείμενα.

Οι ηθοποιοί της ομάδας «Κανιγκούντα» συμμετέχουν με το «Πόλη-Κράτος»Από τον «Αθανάσιο Διάκο» και το «Αουστρας ή η αγριάδα» της Λένας Κιτσοπούλου, μέχρι το «Πόλη-Κράτος» της ομάδας «Κανιγκούντα» και το «Τυφλό Σημείο» του Γιάννη Μαυριτσάκη.

Ηχεί αλλόκοτο αλλά είναι γεγονός. Είμαστε τιμώμενη χώρα σε ένα γερμανικό φεστιβάλ εξαιτίας των επιπτώσεων που έχει η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση στην ελληνική κοινωνία και κατ' επέκταση στη θεατρική σκηνή της. Τους Γερμανούς δεν τους απασχολεί μονάχα το πώς θα αποπληρώσουμε το δάνειο που μας έδωσαν. Τους προβληματίζει -τουλάχιστον ένα κομμάτι- και κάτω από ποιες συνθήκες μπορεί και γίνεται θέατρο σε συνθήκες ύφεσης και κοινωνικής έντασης.

Η «Ωραία Κοιμωμένη» με το όνομα... Αθήνα

Ο Ολλανδός αρχιτέκτονας Μάρτιν Κνάιτ που θα αναπλάσει το κέντρο, μιλάει στην «Κ»

Του Γιωργου Λιαλιου

Η συνάντησή μας στην οδό Πανεπιστημίου, το πρωί της προηγούμενης Πέμπτης, ξεκίνησε με ένα περιστατικό που ο καθένας μας θα απευχόταν να συμβεί μπροστά σε έναν φιλοξενούμενο από το εξωτερικό. Κυριολεκτικά δίπλα μας, στην είσοδο της Στοάς του Βιβλίου, έγινε μια (αναίμακτη) συμπλοκή αστυνομικών με «βαποράκια», η οποία κατέληξε σε συλλήψεις. Μόνο που ο Ολλανδός φιλοξενούμενός μας, ο αρχιτέκτονας τοπίου Μάρτιν Κνάιτ, δεν έδειξε να σοκάρεται ιδιαίτερα. Εχοντας περάσει εκατοντάδες ώρες το τελευταίο έτος σε κάθε γωνιά του κέντρου, δείχνει να γνωρίζει καλά τι συμβαίνει: τόσο τα καλά, όσο και τα κακά. Γνώση απαραίτητη γι’ αυτόν, αλλά και χρήσιμη για όλους μας, καθώς στην πρόταση της ομάδας του κ. Κνάιτ θα βασιστεί η ανάπλαση του κέντρου με άξονα την οδό Πανεπιστημίου. «Για να κάνεις μια τέτοια παρέμβαση, πρέπει πρώτα να καταλάβεις την πόλη και τους ανθρώπους της. Να την περπατήσεις δρόμο δρόμο και να την ζήσεις όλες τις στιγμές της ημέρας. Αυτό με ενδιαφέρει και όχι τόσο οι αρχιτεκτονικές φόρμες», λέει.

Η πολιτιστική πενία

Η διαδικασία ιδιωτικοποιήσεως του ΟΠΑΠ εισήλθε στο τελικό στάδιο της διαπραγματεύσεως. Εγείρονται ερωτήματα από ορισμένους κύκλους και από κόμματα της αντιπολιτεύσεως. Παρέλκει η ενασχόληση με το θέμα, τουλάχιστον επί του παρόντος. Αλλά ο ΟΠΑΠ πέρα από εταιρεία στοιχημάτων υπήρξε επί δεκαετίες ο βασικός τροφοδότης του υπουργείου Πολιτισμού. Η ιδιωτικοποίησή του θα έχει ως συνέπεια τη μείωση των πόρων -ουσιαστικότατη ενδεχομένως- προς ό,τι γενικώς ορίζεται ως πολιτιστική ζωή της χώρας.

Αλλά η πενία που θα αντιμετωπίσει το υπουργείο θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει ως καταλύτης για τον πολιτισμό, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει πολιτιστικό αίτημα και αστική τάξη διατεθειμένη να το εκφράσει. Εάν τα δύο αυτά στοιχεία ελλείπουν, τότε είναι μάταιη κάθε συζήτηση περί του θέματος.

Ο χώρος του πολιτισμού εμπίπτει στα ενδιαφέροντα καλλιτεχνών και διανοουμένων, αλλά έχει και σαφή πολιτική διάσταση, με την οποία και ασχολούμαστε. Το όποιο έθνος, ιδίως ένα έθνος ιστορικό, όπως των Ελλήνων, με μακροχρόνια και αντιφατική πορεία, έχει φυσιογνωμία, που οφείλει να αναδείξει το κράτος, διά των φορέων του - κρατικές σκηνές, συμφωνικές ορχήστρες, λυρικό θέατρο, μουσεία, αρχαιολογικοί χώροι κ.λπ. Εκτός αυτού του κρατικού πλαισίου κινούνται αντιφρονούντες ή μη συμβατικοί δημιουργοί, η νέα γενιά με διαφορετική θεώρηση και αίτημα αισθητικής.

Οσο αρτιότερη η ιδεολογική και πολιτιστική φυσιογνωμία του κράτους, τόσο μεγαλύτερη η πρόκληση για τους εκτός συστήματος δημιουργούς και διανοουμένους, τόσο πιο αναβαθμισμένος ο άτυπος διάλογος, ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πόλους, έστω και εάν εκφράζεται ενίοτε με όρους αντιπαραθέσεως και όχι εναρμονίσεως.

Βαριά άρρωστος ο κόσμος της σύγχρονης Τέχνης

Ο κορυφαίος τεχνοκριτικός Ντέιβιντ Χίκεϊ εγκαταλείπει το επάγγελμά του

The Observer

Ενας από τους κορυφαίους Αμερικανούς τεχνοκριτικούς εξαπέλυσε άγρια επίθεση στον κόσμο της σύγχρονης Τέχνης, λέγοντας ότι οποιοσδήποτε έχει διαβάσει «ένα κόμικ του Μπάτμαν» διαθέτει τα προσόντα για να σταδιοδρομήσει στο πεδίο αυτό. Ο Ντέιβ Χίκεϊ, καθηγητής, έφορος μουσείων και συγγραφέας γνωστός για το ευρύτατο φάσμα της κριτικής του στόχευσης και την παθιασμένη υπεράσπιση της ομορφιάς στη συλλογή δοκιμίων του «The Invisible Dragon», γυρίζει την πλάτη του σε έναν κόσμο ο οποίος, όπως λέει, είναι αποστεωμένος, αυτοαναφορικός και όμηρος σε πλούσιους συλλέκτες που δεν έχουν κανένα σεβασμό για την τέχνη. «Ασχολούνται με κερδοσκοπικές συναλλαγές hedge funds και ρίχνουν τα “ανεμομαζώματα” των κερδών τους στην τέχνη. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά», είπε στον Οbserver. «Οι εκδότες και οι κριτικοί τέχνης – άνθρωποι σαν κι εμένα- έχουν γίνει μια τάξη αυλικών. Το μόνο που κάνουμε είναι να τριγυρίζουμε στο παλάτι και να συμβουλεύουμε πάμπλουτους ανθρώπους. Για μένα, αυτό δεν αξίζει τον κόπο».

Το αδιέξοδο σήμερα είναι πολιτισμικό

Ο συγγραφέας Πασκάλ Μπρικνέρ μιλάει για την κρίση, την Ελλάδα, τη Γερμανία

«Είναι θλιβερό, αλλά η οικονομική κρίση απέδειξε ότι δεν υπάρχει Ευρώπη. Υπάρχει μόνον μια αγορά με μπόνους για τους νικητές και με ποινές για τους χαμένους. Ελπίζω όμως η Ευρωπαϊκή Ενωση να αλλάξει πορεία και να προχωρήσει, να μη χαθεί. Θα είναι πολύ λυπηρό αν γίνει κάτι τέτοιο και θα έχει ολέθριες συνέπειες για πολλές χώρες».

Κάρπαθος: Μεγάλο, διεθνές, συνέδριο για τον λαϊκό πολιτισμό

Θα διαρκέσει από τις 8 έως τις 12 Μαΐου και θα λάβουν μέρος 60 Ελληνες και ξένοι καθηγητές Πανεπιστημίων και άλλοι ερευνητές

Ο Τομέας Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Καρπαθιακός Οργανισμός Πολιτισμού – Αθλητισμού – Παιδείας του Δήμου Καρπάθου και το νεοΐδρυτο Ινστιτούτο Λαϊκού Πολιτισμού Καρπάθου του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (έδρα Κάρπαθος), συνδιοργανώνουν το Δ΄ Διεθνές Συνέδριο Καρπαθιακής Λαογραφίας, που θα γίνει στην ακριτική Κάρπαθο από 8 έως 12 Μαΐου 2013.