Αυθεντικό το Ευαγγέλιο του Ιούδα

Ενα αιγυπτιακό συμβόλαιο γάμου επιβεβαιώνει την ύπαρξή του

Εγραψε και ο Ιούδας Ευαγγέλιο; Οι γνώστες περί τα εκκλησιαστικά ξέρουν, πως όντως υπάρχει ένα Ευαγγέλιο, το οποίο αποδίδεται στον Ιούδα, μόνον που κανείς ως τώρα δεν ήταν βέβαιος αν είναι αληθινό. Ιδού όμως, που ένα αιγυπτιακό συμβόλαιο γάμου (!) επιβεβαιώνει την ύπαρξή του. «Αν δεν είχαμε βρει μία μελέτη του Λούβρου για τους γάμους στην Αίγυπτο και τα συμβόλαια γης, η οποία προέρχεται από την ίδια χρονική περίοδο και ήταν γραμμένη με μελάνι, παρόμοιο με εκείνο, που χρησιμοποιήθηκε στο Ευαγγέλιο του Ιούδα δεν θα μπορούσαμε τώρα να πούμε, ότι είναι αυθεντικό», δήλωσε ο Γιόζεφ Μπάραμπ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που έκανε την ανακοίνωση σε συμπόσιο για την χημεία στην Αρχαιολογία.

To Ετος Καβάφη προκαλεί αμηχανία

Χωρίς επίσημους εορτασμούς παρήλθε η επέτειος των 150 χρόνων από τη γέννηση του αλεξανδρινού ποιητή

 

Στις 29 Απριλίου του 1933, στις δύο το πρωί, πεθαίνει στο Ελληνικό Νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας χάνοντας την τελευταία μάχη με τον καρκίνο ο έλληνας ποιητής Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης. Ηταν ακριβώς 70 ετών, γεννημένος στις 29 Απριλίου του 1863.

 Το υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΑΙΘΠΑ), με αρκετή καθυστέρηση, στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου, ανακήρυξε το 2013 Ετος Καβάφη, εορτάζοντας τη διπλή επέτειο των 150 χρόνων από τη γέννηση και των 80 χρόνων από τον θάνατο του ποιητή.

 Η ημέρα της επετείου ήλθε και παρήλθε χωρίς κάποια επίσημη εκδήλωση στην Ελλάδα για να εορταστεί ο πιο επιδραστικός και αναγνωρίσιμος ποιητής μας.

Η αρχαία Ελεύθερνα στη Νέα Υόρκη

Και ο Καβάφης στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

 

Μία έκθεση για τα 150 χρόνια από την γέννηση του Καβάφη, η προετοιμασία της επόμενης έκθεσης (μετά από τις «Πριγκίπισσες») για την Υγεία και την Θεραπεία στην αρχαιότητα αλλά και της μεθεπόμενης για το «επέκεινα», τον θάνατο δηλαδή, και εντός των ημερών μία ομιλία στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης για τα σπουδαία ευρήματα από την ανασκαφή της αρχαίας Ελεύθερνας στην Κρήτη.

Οι Κάννες τιμούν την Ελλάδα

Η χώρα μας τιμάται στο 66ο Φεστιβάλ της γαλλικής λουτρόπολης στο Regions Capitales pour le cinema

Η Μαρία Χατζάκου (Haos Film) θα προωθήσει τη νέα ταινία της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη (φωτό) «Duncharon»

Το γεγονός ότι καμία ελληνική ταινία δεν έχει επιλεγεί στο προσεχές φεστιβάλ των Καννών (15 - 26 Απριλίου) δεν σημαινει ότι η Ελλάδα δεν θα είναι παρούσα στην μεγαλύτερη φεστιβαλική κινηματογραφική διοργάνωση του κόσμου. Αντιθέτως, η ελληνική κινηματογραφική κοινότητα ετοιμάζεται για μια αξιοσημείωτη παρουσία στην Κυανή Ακτή.

Συγκεκριμένα, το Film Commission Ile de France, μαζί με το γερμανικό Συμβούλιο Μέσων Ενημέρωσης του Βερολίνου- Βραδεμβούργου καθώς και τα Film Commissions της Μαδρίτης και της Ρώμης-Λάτζιο, επέλεξαν την Ελλάδα σαν τιμώμενη χώρα στο  «Regions Capitales pour le cinema», μια  παραδοσιακή συνάντηση που γιορτάζεται στο πλαίσιο των Καννών.

Les Monuments nationaux sous le soleil de Versailles

L’établissement public va faire profiter de son patrimoine, toute la France des maisons, palais, châteaux…

Le très riche patrimoine versaillais : 60 000 œuvres, dont 7 000 peintures, des meubles, des livres anciens, des dessins, des sculptures, des gravures, des pièces d’art et des carrosses.

« Nous avons de très belles collections que nous ne montrons pas assez ».Partant de ce constat, Catherine Pégard, présidente de l’établissement public du château, du musée et du domaine national de Versailles a décidé de mettre ce patrimoine en valeur, en l’offrant au regard d’un plus large public. Pour cela, elle s’est engagée dans un partenariat avec Philippe Bélaval, président depuis un an du Centre des monuments nationaux.

Pour Catherine Pégard, il s’agit de participer à l’animation de divers monuments, par le biais de prêts puisés dans le très riche patrimoine versaillais : 60 000 œuvres, dont 7 000 peintures, des meubles, des livres anciens, des dessins, des sculptures, des gravures, des pièces d’art et des carrosses.

« UNE BONNE RÉPONSE À LA CRISE »

Au Yémen, le vieux Sanaa se délabre dans l’indifférence des autorités

La vieille ville de Sanaa, un joyau architectural en péril. Photo AFP/Mohammed Huwais

La vieille ville de Sanaa, ensemble architectural unique inscrit en 1986 au patrimoine mondial, subit les assauts du temps et les changements introduits par les hommes dans une indifférence qui commence à inquiéter l’Unesco.

Surélévation de maisons avec des matériaux non appropriés, destruction des Bustans, ces jardins disséminés entre les habitations, et manque d’entretien sont autant de dangers qui menacent, selon les spécialistes, ce tissu urbain unique au monde.

Édifiée à 2200 m d’altitude, Sanaa est habitée depuis plus de 2500 ans. Aux VIIe et VIIIe siècles, elle était devenue un important centre de propagation de l’islam, selon l’Unesco.

Le patrimoine religieux et politique de la ville, aujourd’hui capitale du Yémen, se retrouve dans ses 106 mosquées, ses 12 bains turcs, ses 6500 maisons qui datent toutes d’avant le XIe siècle : des maisons à étages ou en pisé.

Le délabrement de la vieille ville inquiète l’Unesco, qui dit avoir adressé en février 2012 un courrier aux autorités yéménites les pressant notamment de « garantir la protection du patrimoine culturel du pays ».

Archaeological Looting is an Environmental Issue

Posted on April 23, 2013 by Paul Barford

The supporters of the indiscriminate market in dug-up ancient relics are fixated on representing the fundamental issues at stake as those of “ownership”, whether by a state (by their use of labels such as “retentionist”, “Nationalist”) or private individuals (accompanied by a lot of “cold dead hands”-type fighting talk). What lobbyists of this persuasion strenuously fight shy of is admitting that the current pace of depletion of the finite and fragile archaeological record by looting is a non-sustainable misuse of a precious resource. Looting is not an ownership issue, but an environmental issue.

Thoughts on the Tragedy of Iraqi Cultural Heritage

 

Posted on April 29, 2013 by Jeff Spurr

The 10th anniversary of the invasion of Iraq by the US and its allies has prompted many reflections.  They bring to my mind the Bad Faith to which the Iraqi people have been subjected ever since the victorious powers betrayed their Arab allies at Versailles after WWI.  “Bomber” Harris, who presided over the destruction of German cities from the air in WWII, practiced on rebellious Iraqi villages in the 1920s.  There was no organic connection between the royal Hashemite line imposed by the British on the Iraqi people, laying the grounds for nationalist coups to come, and the seemingly ineluctable descent into Saddam Hussein’s despotism.  The extraordinarily destructive invasion (in its acts and consequences) was but one of the more recent such betrayals, although in that instance the American and British people were also victims, though less grievously so.

Inevitable Destruction of Syria’s Heritage: the death of history

 

History's Shadow

Exploring the link between history and today

http://historysshadow.wordpress.com/tag/cultural-heritage/

Posted on April 29, 2013

 

The destruction of a famous minaret dating from the Umayyad Dynasty in Aleppo, Syria’s second city, is a sad but unsurprising development in the increasingly bitter civil war that is tearing the country asunder.

Built on the site of a great 8th century Umayyad Mosque in 1090, the minaret dominated Aleppo’s historic skyline

Now it lies in ruins

Σχολικά κτήρια σε κίνδυνο

Ειρήνη Γρατσία, αρχαιολόγος, συντονίστρια MONUMENTA
Η φετινή παγκόσμια ημέρα μνημείων που γιορτάζεται στις 18 Απριλίου είναι αφιερωμένη στην αρχιτεκτονική της εκπαίδευσης. Η χώρα μας έχει να επιδείξει ένα σπουδαίο σύνολο εκπαιδευτικών κτηρίων του 19ου και του 20ού αιώνα. Οι ευεργέτες, κυρίως μετά το 1870, κάνουν δωρεές για τη δημιουργία μεγάλων εκπαιδευτικών συγκροτημάτων, είναι η εποχή που κτίζονται το Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο, το Βαρβάκειο Αρρεναγωγείο, η Ακαδημία κ.ά. Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα έχουμε προγράμματα ανέγερσης σχολικών κτηρίων. Χιλιάδες κτήρια κτίζονται στην Ελλάδα. Αυτά της δεκαετίας του 1930 ακολουθούν τις αρχές του μοντερνισμού. Σπουδαίοι αρχιτέκτονες σχετίζονται με όλα τα παραπάνω κτήρια εκπαίδευσης.