Τα πρόσφατα γεγονότα στην πλατεία
Ταξίμ και η εμφάνιση για πρώτη φορά ενός τέτοιου μαζικού κινήματος, που
αμφισβητούσε τις επιλογές της κεντρικής εξουσίας ενός εν γένει
αυταρχικού κράτους, ανέδειξαν για άλλη μια φορά στην Ελλάδα ένα ευρύτερο
και άλυτο ζήτημα, που αφορά την απόδοση των τοπωνυμίων.
Επανεμφανίστηκε σε διακριτή κλίμακα η χρήση του όρου «Ιστανμπούλ» στη θέση του ιστορικού όρου «Κωνσταντινούπολη». Σ' ένα άρθρο επικαιρότητας -πολύ καλό κατά τα άλλα-, που με παρακίνησε να συντάξω αυτό το σχολιασμό, υπήρχε η παρακάτω διατύπωση: «Την 1η Ιουνίου, μέρα πολλαπλασιασμού των μαζικών διαδηλώσεων από την Ιστανμπούλ στην Αγκυρα, ο εργάτης Ετχέμ Σαρισουλούκ έπεφτε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού...»
Η συγκεκριμένη γλωσσική ασυνέπεια θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν είχε διατηρηθεί ο ίδιος κανόνας παντού. Θα μπορούσε να είχε γραφεί η πρόταση αυτή με δύο διαφορετικούς τρόπους, που δεν θα ενοχλούσαν τη γλωσσική αισθητική, εφ' όσον θα υπάκουαν σε ενιαίους κανόνες.