Αυτά και πολλά άλλα, παρόμοια ερωτήματα θα προσπαθήσει να απαντήσει ο νέος κύκλος διαλέξεων του Παντελή Τσάβαλου με θέμα τη «Βυζαντινή τέχνη και τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις και κατακτήσεις του χώρου της ανατολικής Μεσογείου από την ύστερη αρχαιότητα μέχρι τους Μέσους χρόνους». Το επίκεντρο του ενδιαφέροντος θα είναι η Βυζαντινή ζωγραφική και η έκφραση που παίρνουν οι αναζητήσεις της στα μεγάλα μνημειακά σύνολα των ψηφιδωτών και των τοιχογραφιών, τις φορητές εικόνες και τα εικονογραφημένα χειρόγραφα, θα γίνουν ωστόσο και ενδιαφέρουσες αναφορές στην αρχιτεκτονική και τη μικροτεχνία.
Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014
Εισαγωγή στη Βυζαντινή Τέχνη Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Αυτά και πολλά άλλα, παρόμοια ερωτήματα θα προσπαθήσει να απαντήσει ο νέος κύκλος διαλέξεων του Παντελή Τσάβαλου με θέμα τη «Βυζαντινή τέχνη και τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις και κατακτήσεις του χώρου της ανατολικής Μεσογείου από την ύστερη αρχαιότητα μέχρι τους Μέσους χρόνους». Το επίκεντρο του ενδιαφέροντος θα είναι η Βυζαντινή ζωγραφική και η έκφραση που παίρνουν οι αναζητήσεις της στα μεγάλα μνημειακά σύνολα των ψηφιδωτών και των τοιχογραφιών, τις φορητές εικόνες και τα εικονογραφημένα χειρόγραφα, θα γίνουν ωστόσο και ενδιαφέρουσες αναφορές στην αρχιτεκτονική και τη μικροτεχνία.
Αναδεικνύονται οι θησαυροί της νεότερης Ιστορίας της Ελλάδας
Ειδήσεις: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
Εικονικές εκθέσεις και εκπαιδευτικές εφαρμογές
Η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος-Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, μετά από διαγωνισμό, ανέθεσε στην εταιρεία PostScriptum την υλοποίηση του έργου «Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Εικονικές Εκθέσεις και Εκπαιδευτικές Εφαρμογές για την Νεότερη Ελληνική Ιστορία». Αντικείμενο του έργου είναι η ανάπτυξη διαδραστικών πολιτιστικών και εκπαιδευτικών εφαρμογών για τη διαδικτυακή πρόσβαση στις συλλογές ιστορικών κειμηλίων του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, πολλών και διαφορετικών ομάδων κοινού.
Ιδιωτικά παλάτια, ξεχασμένα κάστρα και διάσημα μουσεία
Μέσα από την κάμερα του Massimo Listri
Ο Listri, γοητευμένος από τον απόλυτο έλεγχο της σύνθεσης που του επιτρέπει να έχει η αρχιτεκτονική θεματολογία, φωτογραφίζει τον άψυχο κλασικισμό εδώ και πολλά χρόνια, έχοντας ως έδρα τη Φλωρεντία. Στην έκθεση, παρουσιάζεται μια επιλογή φωτογραφιών του, η οποία περιλαμβάνει τις εικονικές του προοπτικές για τα μπαρόκ παλάτια, τους νεοκλασικούς εσωτερικούς χώρους και τις αναγεννησιακές βιβλιοθήκες.
Οι μεγάλου μεγέθους εκτυπώσεις του εισάγουν τον θεατή σε ένα σύμπαν περασμένης –και, για μερικούς, κορεσμένης– ομορφιάς. Περισσότερο από απλή καταγραφή της αρχιτεκτονικής, ο Listri ανακαλύπτει εκ νέου τους ιστορικούς χώρους και μας καλεί να τους εξετάσουμε με φρέσκια ματιά.
«Αποτυπώνοντας το αρχαίο Κάλλος» στην Κωνσταντινούπολη
Του Αμερικανού φωτογράφου J.J. Garrick
Στο
Σισμανόγλειο Μέγαρο του ελληνικού προξενείου της Κωνσταντινούπολης θα
φιλοξενείται, έως και την Κυριακή 9 Μαρτίου 2014, η έκθεση φωτογραφίας
«Αποτυπώνοντας το αρχαίο Κάλλος» του διακεκριμένου Αμερικανού καλλιτέχνη
J. Joshua Garrick, από το πανεπιστήμιο Columbia. Η έκθεση, την οποία
επιμελείται η ιστορικός τέχνης Ίριδα Κρητικού και σχεδιάστηκε εικαστικά
από τον Μάριο Βουτσινά, έχει ήδη παρουσιαστεί στο Εθνικό Αρχαιολογικό
Μουσείο της Αθήνας, το περασμένο φθινόπωρο. Μετά την Κωνσταντινούπολη, η
έκθεση θα μεταφερθεί στον εκθεσιακό χώρο του ελληνικού προξενείου στη
Νέα Υόρκη.Κάθε εβδομάδα, καθόλη τη διάρκεια της έκθεσης, πραγματοποιούνται ξεναγήσεις στα τουρκικά, από αρχαιολόγους με ειδίκευση στην τέχνη της κλασικής αρχαιότητας. Η δρ Oya Yağız, η δρ Müge Özsaygı και η δρ Zeynep Kοçel Erdem του τμήματος Κλασικής Αρχαιολογίας της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Mimar Sinan έχουν αναλάβει τις ξεναγήσεις.
Έδεσσα: η οικία Τσάμη μετατρέπεται σε χώρο πολιτισμού
Στο Βαρόσι
Απομεινάρι της εποχής εκείνης αποτελεί το κανάλι που, παρόλο που δεν έχει πια νερό, εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα στην οικία Τσάμη, ένα χαρακτηριστικό δείγμα τοπικής αρχιτεκτονικής, που φιγουράρει πάνω στο «φρύδι» της Έδεσσας, την παραδοσιακή συνοικία του Βαροσίου, που στέκεται πάνω στον βράχο της πόλης, δίπλα στους μύλους του υπαίθριου μουσείου νερού και τους καταρράκτες, με την καλύτερη θέα του τόπου.
Στην οικία Τσάμη ξεκίνησαν εργασίες αποκατάστασης προκειμένου να καταστεί επισκέψιμος χώρος πολιτισμού, στον οποίο το ενδιαφέρον του επισκέπτη φιλοδοξούν να προσελκύσουν το εν λόγω κανάλι αλλά και το τμήμα του αρχαίου τείχους της πόλης που θα ανασκαφεί, θα φωτιστεί και θα είναι ορατό κάτω από το γυάλινο δάπεδο που θα τοποθετηθεί.
Τα ευρήματα των ροδιακών ανασκαφών στο Λούβρο
Παρουσιάζονται για πρώτη φορά από κοινού
Μια
έκθεση, που για πρώτη φορά θα παρουσιάζει από κοινού τα πλέον
χαρακτηριστικά ευρήματα των ανασκαφών στη Ρόδο, τα οποία βρίσκονται
διάσπαρτα σε διάφορα μουσεία της Ευρώπης, θα πραγματοποιηθεί από τον
ερχόμενο Οκτώβριο στο Λούβρο. Η σημαντική περιοδική έκθεση με τίτλο
«Ρόδος: ένα ελληνικό νησί πύλη από και προς την Ανατολή. Από την Ύστερη
Εποχή του Χαλκού έως τους αρχαϊκούς χρόνους» θα περιλαμβάνει ευρήματα
ροδιακών ανασκαφών του 19ου αιώνα που μεταφέρθηκαν, μέσα από νόμιμες ή
παράνομες οδούς, στο Βρετανικό Μουσείο, στο Μουσείο του Λούβρου, στο
Εθνικό Μουσείο Δανίας και στα Κρατικά Μουσεία Βερολίνου. Επίσης, θα
παρουσιαστούν εκθέματα από το Μουσείο Τέχνης της Βέρνης και το Cabinet
des Médailles της Εθνικής Πινακοθήκης του Παρισιού, καθώς και 108 έργα
από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου και την ΚΒ΄ Εφορεία Προϊστορικών
και Κλασικών Αρχαιοτήτων.Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014
Μοντέρνο Ψηφιακό Μουσείο στα Ανώγεια
7/02/14
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
Η Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη συνεχίζει στη Ζώμινθο το έργο του συζύγου της
Μας μιλά για τα νέα ευρήματα στο μινωικό ανάκτορο στις κορυφές του Ψηλορείτη, για την εντατική δουλειά που γίνεται ώστε να αναδειχθεί το περιβάλλον στο Ιδαίο Αντρο και, φυσικά, για το όνειρο που γίνεται πραγματικότητα: ένα κάθε άλλο παρά συνηθισμένο επαρχιακό μουσείο
Του Παναγιώτη Γεωργουδή
Το Ψηφιακό Μουσείο των Ανωγείων που θα αναπαριστά τον πλούτο των αρχαιολογικών ευρημάτων του ανακτόρου της Ζωμίνθου, του μινωικού ανακτόρου που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.200 στον Ψηλορείτη, ολοκληρώνεται και θα λειτουργήσει φέτος. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησαν σε τρεις τόμους της Αρχαιολογικής Εταιρείας τα ευρήματα και οι επιστημονικές μελέτες για το Ιδαίο Αντρο, το οποίο για πολλούς αιώνες υπήρξε διεθνές θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο.
Για όλα αυτά, αλλά και τις ανασκαφές στο ανάκτορο της Ζωμίνθου, μετά τον θάνατο του Γιάννη Σακελλαράκη, μιλήσαμε με τη σύζυγό του Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη, που τις συνεχίζει. Και όχι μόνο τις ανασκαφές. Η φροντίδα του περιβάλλοντος με τη δημιουργία ενός «δάσους» στην περιοχή είναι διαρκής, ενώ τον τελευταίο χρόνο σε συνεργασία με την Εφορεία Σπηλαιολογίας το Ιδαίο Αντρο έγινε ο ευπρεπής χώρος για τον οποίο τόσο πάλεψε ο Γιάννης Σακελλαράκης.
• Ποια είναι τα σημαντικότερα φετινά ευρήματα και τι προσθέτουν στο αρχαιολογικό ψηφιδωτό της Ζωμίνθου;
«Η ανασκαφή της Ζωμίνθου προσφέρει πολλά νέα στοιχεία, που δεν αφορούν μόνο τον Ψηλορείτη, αλλά απαντούν και σε κάποια ερωτήματα της Μινωικής Αρχαιολογίας, όπως π.χ. η εύρεση ενός πολυτελούς κτιρίου στα 1.200 μ. που δεν μπορεί να είναι απλά ένας σταθμός προς το ιερό σπήλαιο. Η ανασκαφή του 2013, εκτός από την επέκταση του κεντρικού, μεγάλου και πολυώροφου κτιρίου και την ποικιλία των αρχιτεκτονικών του στοιχείων, έδωσε πλήθος ευρημάτων, που ρίχνουν φως στον χαρακτήρα του και ερμηνεύουν τη λειτουργία του, όπως π.χ. μια φορητή τράπεζα προσφορών με Ιερογλυφική Γραφή, χάλκινοι διπλοί πελέκεις κ.ά.».
Η Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη συνεχίζει στη Ζώμινθο το έργο του συζύγου της
http://www.efsyn.gr/?p=172706
Μας μιλά για τα νέα ευρήματα στο μινωικό ανάκτορο στις κορυφές του Ψηλορείτη, για την εντατική δουλειά που γίνεται ώστε να αναδειχθεί το περιβάλλον στο Ιδαίο Αντρο και, φυσικά, για το όνειρο που γίνεται πραγματικότητα: ένα κάθε άλλο παρά συνηθισμένο επαρχιακό μουσείο
Του Παναγιώτη Γεωργουδή
Το Ψηφιακό Μουσείο των Ανωγείων που θα αναπαριστά τον πλούτο των αρχαιολογικών ευρημάτων του ανακτόρου της Ζωμίνθου, του μινωικού ανακτόρου που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.200 στον Ψηλορείτη, ολοκληρώνεται και θα λειτουργήσει φέτος. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησαν σε τρεις τόμους της Αρχαιολογικής Εταιρείας τα ευρήματα και οι επιστημονικές μελέτες για το Ιδαίο Αντρο, το οποίο για πολλούς αιώνες υπήρξε διεθνές θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο.
Για όλα αυτά, αλλά και τις ανασκαφές στο ανάκτορο της Ζωμίνθου, μετά τον θάνατο του Γιάννη Σακελλαράκη, μιλήσαμε με τη σύζυγό του Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη, που τις συνεχίζει. Και όχι μόνο τις ανασκαφές. Η φροντίδα του περιβάλλοντος με τη δημιουργία ενός «δάσους» στην περιοχή είναι διαρκής, ενώ τον τελευταίο χρόνο σε συνεργασία με την Εφορεία Σπηλαιολογίας το Ιδαίο Αντρο έγινε ο ευπρεπής χώρος για τον οποίο τόσο πάλεψε ο Γιάννης Σακελλαράκης.
• Ποια είναι τα σημαντικότερα φετινά ευρήματα και τι προσθέτουν στο αρχαιολογικό ψηφιδωτό της Ζωμίνθου;
«Η ανασκαφή της Ζωμίνθου προσφέρει πολλά νέα στοιχεία, που δεν αφορούν μόνο τον Ψηλορείτη, αλλά απαντούν και σε κάποια ερωτήματα της Μινωικής Αρχαιολογίας, όπως π.χ. η εύρεση ενός πολυτελούς κτιρίου στα 1.200 μ. που δεν μπορεί να είναι απλά ένας σταθμός προς το ιερό σπήλαιο. Η ανασκαφή του 2013, εκτός από την επέκταση του κεντρικού, μεγάλου και πολυώροφου κτιρίου και την ποικιλία των αρχιτεκτονικών του στοιχείων, έδωσε πλήθος ευρημάτων, που ρίχνουν φως στον χαρακτήρα του και ερμηνεύουν τη λειτουργία του, όπως π.χ. μια φορητή τράπεζα προσφορών με Ιερογλυφική Γραφή, χάλκινοι διπλοί πελέκεις κ.ά.».
Απέκτησε Οδηγό, αλλά δεν μπορεί να τον πουλήσει
Μουσείο των Βασιλικών Τάφων των Αιγών
http://www.efsyn.gr/?p=172712
Ακόμα μια ελληνική πρωτοτυπία, που μας εκθέτει διεθνώς. Το εξαιρετικό βιβλιαράκι, που επιμελήθηκε η αρχαιολόγος Αγγελική Κοτταρίδη, διατίθεται μόνο στα βιβλιοπωλεία. Τα δυσβάσταχτα τέλη, που πληρώνουν οι εκδότες στο ΥΠΠΟ, έχει αδειάσει τα πωλητήρια των μουσείων μας.«Ανάμεσα από τα πόδια του, φυλακισμένη στη σκοτεινή αγκαλιά του, ο Πλούτωνας κρατάει σφιχτά την Περσεφόνη που την έχει αρπάξει από το στήθος. Η Κόρη είναι γυμνή. Το φουστάνι της γλίστρησε και έπεσε. Εμεινε μόνο το κορδόνι που το κρατούσε στον ώμο της και το πορφυρό της ιμάτιο να κρύβει την ήβη, να γίνεται φόντο για τους μαλακούς γοφούς της… Σε μια ύστατη προσπάθεια να ξεφύγει, η Κόρη τινάζεται προς τα πίσω, το σώμα της τεντώνεται, τρυφερό σαν μίσχος λουλουδιού, να ξεγλιστρήσει από τα σκέλια και το μπράτσο που το σφίγγουν σαν τανάλια… Ο άνεμος παίρνει τα μαλλιά της, τα μάτια της βασιλεύουν, το πρόσωπό της γίνεται μάσκα απόγνωσης…»
Βάλτε τους ελληνικούς μύθους στη ζωή σας
Ο αγγλοσαξονικός κόσμος δέχεται τη συμβουλή του Λικ Φερί
Το βιβλίο του Γάλλου φιλοσόφου «Η σοφία των
μύθων» μεταφράστηκε με λίγα χρόνια καθυστέρηση στα αγγλικά, σαν ένα
μάθημα προς ενηλίκους που θέλουν να ζήσουν καλύτερα. Ασχετα αν η ιδέα
του ξεκίνησε από το προσκεφάλι των παιδιών του, τότε που αντί για
μάγισσες τους έλεγε κάθε βράδυ ιστορίες για τον Ηρακλή και τον Οιδίποδα.
Το
βιβλίο του Γάλλου φιλοσόφου «Η σοφία των μύθων» μεταφράστηκε με λίγα
χρόνια καθυστέρηση στα αγγλικά, σαν ένα μάθημα προς ενηλίκους που θέλουν
να ζήσουν καλύτερα. Ασχετα αν η ιδέα του ξεκίνησε από το προσκεφάλι των
παιδιών του, τότε που αντί για μάγισσες τους έλεγε κάθε βράδυ ιστορίες
για τον Ηρακλή και τον Οιδίποδα
Τον Γάλλο φιλόσοφο Λικ Φερί τον έχουμε ταυτίσει με τον νόμο που απαγορεύει στους Γάλλους μαθητές και μαθήτριες να φορούν στο σχολείο σύμβολα της θρησκευτικής τους πίστης. Ηταν τότε υπουργός Παιδείας (2002-2004) της δεξιάς κυβέρνησης Ζαν-Πιερ Ραφαρέν. Εξαιρετικός ο νόμος, μακάρι να ισχύσει κάποτε και στα δικά μας σχολεία, όπου όλοι σταυροκοπιούνται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κουδούνι.
Δεν είναι, όμως, σήμερα αυτό το θέμα μας, αλλά ένα άλλο, από αυτά για τα οποία κάθε Ελληνας, δεξιός και αριστερός, πετάει τη σκούφια του. Το βιβλίο του «Η σοφία των μύθων: πώς η ελληνική μυθολογία μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας» («The Wisdom of the Myths: How Greek Mythology Can Change Your Life») μόλις κυκλοφόρησε στην αγγλική γλώσσα, συνεπώς θα αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη αίγλη από όση του χάρισε η γαλλική του έκδοση πριν από λίγα χρόνια («La Sagesse des Mythes»). Ηδη η «Guardian» του αφιέρωσε μια μεγάλη και απολαυστική κριτική. Εμείς ως τυχεροί το έχουμε (ή θα μπορούσαμε να το έχουμε) στις βιβλιοθήκες μας, αφού κυκλοφόρησε από το «Πλέθρον» το 2010 («Μαθαίνοντας να ζούµε: η σοφία των µύθων»).
Ο Λικ Φερί συνήθιζε να κοιμίζει κάθε βράδυ τις κόρες του, την 8χρονη Λουίζ και την 9χρονη Κλάρα, με διηγήσεις από την ελληνική μυθολογία. «Οι ιστορίες με μάγισσες ή τα παραμύθια των Γκριμ διασκεδάζουν τα παιδιά, που λατρεύουν τις τρομακτικές ιστορίες, κυρίως όταν τις ακούνε από τους γονείς τους. Σκέφτηκα ότι το να τους διηγούμαι τα μεγάλα κείμενα ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να τους κάνω, ο καλύτερος τρόπος να τις κάνω να πάρουν αποστάσεις από την κοινωνία της κατανάλωσης, το ζάπινγκ, τα ηλίθια κινούμενα σχέδια», εξηγεί. Κάτι ανάλογο είναι, τηρουμένων των αναλογιών, και το βιβλίο του. Δεν περιορίζεται, φυσικά, στην παράθεση πολλών ελληνικών μύθων, άλλοτε επί μακρόν, άλλοτε σε συντομία. Στην πραγματικότητα είναι ένα από αυτά τα βιβλία που συνηθίζουμε να ειρωνευόμαστε γιατί μας δίνουν συμβουλές για τη ζωή μας. Θα μπορούσε να λέγεται και «Oι ελληνικοί μύθοι για τους ενηλίκους», επιμένει η «Γκάρντιαν».
Τον Γάλλο φιλόσοφο Λικ Φερί τον έχουμε ταυτίσει με τον νόμο που απαγορεύει στους Γάλλους μαθητές και μαθήτριες να φορούν στο σχολείο σύμβολα της θρησκευτικής τους πίστης. Ηταν τότε υπουργός Παιδείας (2002-2004) της δεξιάς κυβέρνησης Ζαν-Πιερ Ραφαρέν. Εξαιρετικός ο νόμος, μακάρι να ισχύσει κάποτε και στα δικά μας σχολεία, όπου όλοι σταυροκοπιούνται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κουδούνι.
Δεν είναι, όμως, σήμερα αυτό το θέμα μας, αλλά ένα άλλο, από αυτά για τα οποία κάθε Ελληνας, δεξιός και αριστερός, πετάει τη σκούφια του. Το βιβλίο του «Η σοφία των μύθων: πώς η ελληνική μυθολογία μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας» («The Wisdom of the Myths: How Greek Mythology Can Change Your Life») μόλις κυκλοφόρησε στην αγγλική γλώσσα, συνεπώς θα αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη αίγλη από όση του χάρισε η γαλλική του έκδοση πριν από λίγα χρόνια («La Sagesse des Mythes»). Ηδη η «Guardian» του αφιέρωσε μια μεγάλη και απολαυστική κριτική. Εμείς ως τυχεροί το έχουμε (ή θα μπορούσαμε να το έχουμε) στις βιβλιοθήκες μας, αφού κυκλοφόρησε από το «Πλέθρον» το 2010 («Μαθαίνοντας να ζούµε: η σοφία των µύθων»).
Ο Λικ Φερί συνήθιζε να κοιμίζει κάθε βράδυ τις κόρες του, την 8χρονη Λουίζ και την 9χρονη Κλάρα, με διηγήσεις από την ελληνική μυθολογία. «Οι ιστορίες με μάγισσες ή τα παραμύθια των Γκριμ διασκεδάζουν τα παιδιά, που λατρεύουν τις τρομακτικές ιστορίες, κυρίως όταν τις ακούνε από τους γονείς τους. Σκέφτηκα ότι το να τους διηγούμαι τα μεγάλα κείμενα ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να τους κάνω, ο καλύτερος τρόπος να τις κάνω να πάρουν αποστάσεις από την κοινωνία της κατανάλωσης, το ζάπινγκ, τα ηλίθια κινούμενα σχέδια», εξηγεί. Κάτι ανάλογο είναι, τηρουμένων των αναλογιών, και το βιβλίο του. Δεν περιορίζεται, φυσικά, στην παράθεση πολλών ελληνικών μύθων, άλλοτε επί μακρόν, άλλοτε σε συντομία. Στην πραγματικότητα είναι ένα από αυτά τα βιβλία που συνηθίζουμε να ειρωνευόμαστε γιατί μας δίνουν συμβουλές για τη ζωή μας. Θα μπορούσε να λέγεται και «Oι ελληνικοί μύθοι για τους ενηλίκους», επιμένει η «Γκάρντιαν».
Μουσεία Φαγητού: άλλη μία νέα κινεζική εμμονή
Η πανάρχαια και τεράστια ασιατική χώρα διαθέτει μεγάλη γαστριμαργική παράδοση
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΒΗΜΑ
Πάνω από σαράντα πιάτα αποτελούσαν το
θρυλικό συμπόσιο "Μαν Χαν" της κινεζικής δυναστείας των Κινγκ. Μεταξύ
άλλων περιελάμβαναν : πατούσα αρκούδας, γλώσσες ψαριών, γάτα στον ατμό
με συνοδεία αχλαδιού και σούπα από φωλιές πουλιών.
Η μανία των Κινέζων με το
φαγητό δεν είναι πολύ γνωστή: οι περισσότεροι θεωρούμε πως, λόγω
σωματοδομής και στάσης ζωής οι Κινέζοι είναι ολιγαρκείς. Ομως η
πανάρχαια και τεράστια ασιατική χώρα διαθέτει τόσο μεγάλη γαστριμαργική
παράδοση, ώστε σιγά σιγά ξεπηδούν σε πολλές επαρχιακές πόλεις μουσεία
γύρω από ένα κοινό άξονα: το φαγητό και τις τοπικές γαστρονομικές
παραδόσεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)