Δημοπρασία χιλίων έργων από τη συλλογή του ιδιόρρυθμου Στάνλεϊ Σίγκερ
Μέχρι τον θάνατό του, το 2013, αυτός ο
πάμπλουτος και εστέτ Αμερικανός, που προτιμούσε την Ευρώπη και έγινε και
Ελληνας πολίτης τη δεκαετία του ’60, μάζευε από έργα υψηλής τέχνης
μέχρι απολιθωμένα δέντρα και την πολυθρόνα του Τσόρτσιλ.
Μέχρι τον θάνατό του, το 2013, αυτός ο
πάμπλουτος και εστέτ Αμερικανός, που προτιμούσε την Ευρώπη και έγινε και
Ελληνας πολίτης τη δεκαετία του ’60, μάζευε από έργα υψηλής τέχνης
μέχρι απολιθωμένα δέντρα και την πολυθρόνα του Τσόρτσιλ
Της Νόρας Ράλλη
«Ο συλλέκτης της ευφυΐας». Ετσι χαρακτηρίζουν εφημερίδες του εξωτερικού τον Στάνλεϊ Σίγκερ (Stanley J. Seeger), έναν από τους μεγαλύτερους συλλέκτες της εποχής μας, ο οποίος πέθανε τον Ιούνιο του 2013, στα 81 του χρόνια. Φέτος, στις 5-6 Μαρτίου, στον οίκο Sotheby’s του Λονδίνου, θα λάβει χώρα δημοπρασία χιλίων από τα έργα τέχνης ή απλά αντικείμενα της συλλογής του, που καλύπτουν πάνω από 250 εκατομμύρια χρόνια Ιστορίας: από απολιθωμένα αυγά δεινοσαύρου της Προϊστορικής Περιόδου (100 εκατομμύρια π.Χ.), έως την πολυθρόνα του Τσόρτσιλ, το σέικερ για κοκτέιλ του Αλ Καπόνε και το προσχέδιο του σεναρίου του Ορσον Ουέλς για τον «Πολίτη Κέιν».
Ο Στάνλεϊ Σίγκερ ήταν γόνος μιας από τις μεγαλύτερες οικογένειες της Αμερικής, αντίστοιχης των Ροκφέλερ και Γκετί, έμενε στην Αγγλία, ήταν μουσικός και βιβλιόφιλος, αλλά κυρίως ένας πολύ μεγάλος συλλέκτης. Ο γνωστός αρχιτέκτων και καλλιτέχνης Χιου Κάσον συνήθιζε να λέει γι’ αυτόν: «Θεωρεί το σικ ως έμβλημα της ανασφάλειας και το συμβατικό, μήνυμα παράδοσης άνευ όρων!». Πράγματι, ο Σίγκερ είχε την ικανότητα να συνθέτει με τελειομανή τρόπο στη συλλογή του ασύνδετα μεταξύ τους αντικείμενα, διαδικασία που την απολάμβανε στο έπακρο. Κληρονόμος μιας οικογενειακής περιουσίας ξυλείας και πετρελαίου, με δύο γονείς που αγαπούσαν τις αντίκες (όλο τους το σπίτι ήταν επιπλωμένο από το Tiffany) και έναν αυστηρό (και πάμπλουτο) Σκοτσέζο παππού, σπούδασε για δύο χρόνια Αρχιτεκτονική, την παράτησε για να στραφεί στη μουσική και για έναν χρόνο μαθήτευσε στη Φλωρεντία, δίπλα στον Ιταλό συνθέτη Λουίτζι Νταλαπίκολα. «Εβρισκα πως η Ευρώπη ήταν ένα πολύ συνετό και μετρημένο μέρος», θυμόταν χρόνια αργότερα.
Το ’60 επισκέφθηκε την Ελλάδα, όπου διέμεινε και έγινε Ελληνας πολίτης, παραδίδοντας το αμερικανικό του διαβατήριο. Μάλιστα, το 1979 δώρισε στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, όπου είχε πάρει το πτυχίο του στις Καλές Τέχνες, περί τα 2 εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση Ελληνικού Κύκλου Σπουδών, πρόγραμμα που το θεωρούσε τη διαρκέστερη κληρονομιά του.
Η άμεση επαφή του με εκθέσεις στην Ευρώπη τον έκανε, όπως είχε παραδεχτεί, να συλλέγει οτιδήποτε – από έργα υψηλής αισθητικής μέχρι ηλεκτρικές σκούπες και χρηστικά αντικείμενα, αρκεί να είχαν μια δυνατή ιστορία πίσω τους. Καθοριστική στιγμή στάθηκε η γνωριμία του, το 1979, με τον Κρίστοφερ Κον, τον μετέπειτα σύντροφό του για 32 χρόνια. Μαζί δημιούργησαν ένα περίτεχνο δίδυμο, που χαρακτηριζόταν από το πάθος του να συλλέγει. Θεαματικές δημοπρασίες ακολούθησαν, όπως αυτή με τους 88 πίνακες του Πικάσο το 1993 και η δημοπρασία «Μάτι του Συλλέκτη», το 2001, όπου ο Σίγκερ μεταβίβασε αριστουργήματα των Μιρό, Μπέικον, Μπέκμαν, Τζονς και Πικάσο προς 75 εκατ. δολάρια συνολικά!
Η ακόρεστη δίψα του Σίγκερ για το όμορφο και το ιδιόμορφο θα φανεί ξεκάθαρα και στην επικείμενη δημοπρασία στο Λονδίνο. Περισσότερα από 1.000 έργα της ασυνήθιστης αυτής συλλογής, με προέλευση από πάνω από 50 χώρες, θα δοθούν στον Sotheby’s, υπό τον τίτλο «1.000 τρόποι θέασης».
Ξεκινώντας χρονολογικά, με απολιθωμένα δέντρα 250 εκατομμυρίων ετών, θα φτάσουμε μέχρι την τσαγιέρα του λόρδου Νέλσον, το χριστουγεννιάτικο δώρο των αντρών του Αλ Καπόνε, σκαλιστό με τη φράση «Σε έναν συνηθισμένο άνθρωπο, από τα αγόρια 1932», αλλά και ελληνικά εκθέματα, όπως σχέδια και μακέτες του Τσαρούχη για τους «Πέρσες» και τους «Ορνιθες», χριστιανικές εικόνες, χρυσές αρχαιοελληνικές κούπες του Ζολώτα καθώς και πίνακες ελληνικών τοπίων από ξένους ζωγράφους των αρχών του περασμένου αιώνα.
n.ralli@efsyn.gr
Της Νόρας Ράλλη
«Ο συλλέκτης της ευφυΐας». Ετσι χαρακτηρίζουν εφημερίδες του εξωτερικού τον Στάνλεϊ Σίγκερ (Stanley J. Seeger), έναν από τους μεγαλύτερους συλλέκτες της εποχής μας, ο οποίος πέθανε τον Ιούνιο του 2013, στα 81 του χρόνια. Φέτος, στις 5-6 Μαρτίου, στον οίκο Sotheby’s του Λονδίνου, θα λάβει χώρα δημοπρασία χιλίων από τα έργα τέχνης ή απλά αντικείμενα της συλλογής του, που καλύπτουν πάνω από 250 εκατομμύρια χρόνια Ιστορίας: από απολιθωμένα αυγά δεινοσαύρου της Προϊστορικής Περιόδου (100 εκατομμύρια π.Χ.), έως την πολυθρόνα του Τσόρτσιλ, το σέικερ για κοκτέιλ του Αλ Καπόνε και το προσχέδιο του σεναρίου του Ορσον Ουέλς για τον «Πολίτη Κέιν».
Ο Στάνλεϊ Σίγκερ ήταν γόνος μιας από τις μεγαλύτερες οικογένειες της Αμερικής, αντίστοιχης των Ροκφέλερ και Γκετί, έμενε στην Αγγλία, ήταν μουσικός και βιβλιόφιλος, αλλά κυρίως ένας πολύ μεγάλος συλλέκτης. Ο γνωστός αρχιτέκτων και καλλιτέχνης Χιου Κάσον συνήθιζε να λέει γι’ αυτόν: «Θεωρεί το σικ ως έμβλημα της ανασφάλειας και το συμβατικό, μήνυμα παράδοσης άνευ όρων!». Πράγματι, ο Σίγκερ είχε την ικανότητα να συνθέτει με τελειομανή τρόπο στη συλλογή του ασύνδετα μεταξύ τους αντικείμενα, διαδικασία που την απολάμβανε στο έπακρο. Κληρονόμος μιας οικογενειακής περιουσίας ξυλείας και πετρελαίου, με δύο γονείς που αγαπούσαν τις αντίκες (όλο τους το σπίτι ήταν επιπλωμένο από το Tiffany) και έναν αυστηρό (και πάμπλουτο) Σκοτσέζο παππού, σπούδασε για δύο χρόνια Αρχιτεκτονική, την παράτησε για να στραφεί στη μουσική και για έναν χρόνο μαθήτευσε στη Φλωρεντία, δίπλα στον Ιταλό συνθέτη Λουίτζι Νταλαπίκολα. «Εβρισκα πως η Ευρώπη ήταν ένα πολύ συνετό και μετρημένο μέρος», θυμόταν χρόνια αργότερα.
Το ’60 επισκέφθηκε την Ελλάδα, όπου διέμεινε και έγινε Ελληνας πολίτης, παραδίδοντας το αμερικανικό του διαβατήριο. Μάλιστα, το 1979 δώρισε στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, όπου είχε πάρει το πτυχίο του στις Καλές Τέχνες, περί τα 2 εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση Ελληνικού Κύκλου Σπουδών, πρόγραμμα που το θεωρούσε τη διαρκέστερη κληρονομιά του.
Η άμεση επαφή του με εκθέσεις στην Ευρώπη τον έκανε, όπως είχε παραδεχτεί, να συλλέγει οτιδήποτε – από έργα υψηλής αισθητικής μέχρι ηλεκτρικές σκούπες και χρηστικά αντικείμενα, αρκεί να είχαν μια δυνατή ιστορία πίσω τους. Καθοριστική στιγμή στάθηκε η γνωριμία του, το 1979, με τον Κρίστοφερ Κον, τον μετέπειτα σύντροφό του για 32 χρόνια. Μαζί δημιούργησαν ένα περίτεχνο δίδυμο, που χαρακτηριζόταν από το πάθος του να συλλέγει. Θεαματικές δημοπρασίες ακολούθησαν, όπως αυτή με τους 88 πίνακες του Πικάσο το 1993 και η δημοπρασία «Μάτι του Συλλέκτη», το 2001, όπου ο Σίγκερ μεταβίβασε αριστουργήματα των Μιρό, Μπέικον, Μπέκμαν, Τζονς και Πικάσο προς 75 εκατ. δολάρια συνολικά!
Η ακόρεστη δίψα του Σίγκερ για το όμορφο και το ιδιόμορφο θα φανεί ξεκάθαρα και στην επικείμενη δημοπρασία στο Λονδίνο. Περισσότερα από 1.000 έργα της ασυνήθιστης αυτής συλλογής, με προέλευση από πάνω από 50 χώρες, θα δοθούν στον Sotheby’s, υπό τον τίτλο «1.000 τρόποι θέασης».
Ξεκινώντας χρονολογικά, με απολιθωμένα δέντρα 250 εκατομμυρίων ετών, θα φτάσουμε μέχρι την τσαγιέρα του λόρδου Νέλσον, το χριστουγεννιάτικο δώρο των αντρών του Αλ Καπόνε, σκαλιστό με τη φράση «Σε έναν συνηθισμένο άνθρωπο, από τα αγόρια 1932», αλλά και ελληνικά εκθέματα, όπως σχέδια και μακέτες του Τσαρούχη για τους «Πέρσες» και τους «Ορνιθες», χριστιανικές εικόνες, χρυσές αρχαιοελληνικές κούπες του Ζολώτα καθώς και πίνακες ελληνικών τοπίων από ξένους ζωγράφους των αρχών του περασμένου αιώνα.
n.ralli@efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου