Αλεξανδρούπολη: Π-ΑΜΘ Να κηρυχθεί η περιοχή των Μεταλλείων Κίρκης ως «ιστορικός τόπος»

 

Αίτημα, σχετικά με την κήρυξη της περιοχής των Μεταλλείων Κίρκης, ως «ιστορικού τόπου» και του κτιριακού βιομηχανικού συγκροτήματος ως «βιομηχανικής κληρονομιάς,» είχε υποβάλλει πέρυσι στις 24 Μαΐου η Περιφέρεια ΑΜΘ προς το υπουργείο Πολιτισμού με κοινοποίηση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας Θράκης, χωρίς ωστόσο μέχρι και σήμερα να έχει λάβει απάντηση. Για το θέμα γνωμοδότησαν θετικά, τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης, όσο και το Περιφερειακό Συμβούλιο ΑΜΘ. Η περιφέρεια ΑΜΘ ζητά: Τον αποχαρακτηρισμό του κτιριακού συγκροτήματος των μεταλλείων Κίρκης ως μνημείο βιομηχανικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, βάσει των διατάξεων του ισχύοντα νόμου «για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς». Την κήρυξη της ευρύτερης περιοχής των μεταλλείων όπως αυτή ορίζεται από το σχετικό τεύχος-περιοχή εντός της οποίας χωροθετούνται οι στοές του Αγίου Φιλίππου, εξόρυξης του μεταλλεύματος, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας του κλπ. ως ιστορικού τόπου.

Οι ενάλιες αρχαιότητες βρίσκουν σπίτι στον Πειραιά

Το μεγαλύτερο «μουσείο» του κόσμου βρίσκεται στο βυθό των θαλασσών μας, αλλά­ οι θησαυροί του συνήθως παρουσιάζονται αποσπασματικά. Περιμένοντας το πρώτο Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων στην Ελλάδα το 2017 κι ενόψει της έκθεσης προσχεδίων για την κατασκευή του (από 28/3), «βουτάμε» στο μέλλον της ενάλιας αρχαιολογίας.

ΚΑΣ: Απομάκρυνση του «εκρηγνυόμενου σταυρού» του Τσόκλη από τη Σπιναλόγκα

Υπέρ της απομάκρυνσης του «εκρηγνυόμενου σταυρού» του Κώστα Τσόκλη από τη Σπιναλόγκα, με ευθύνη του καλλιτέχνη, τάχθηκαν ομόφωνα χθες τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Πρόκειται για μια μεγάλη μεταλλική κατασκευή από σίδερο και καθρέφτη, που μέχρι πρότινος δέσποζε στην είσοδο του νησιού. 

 
 (φωτογραφία από τη σελίδα του Μουσείου Τσόκλη στο Facebook) 

  Μετά την ολοκλήρωση της εικαστικής παρέμβασης «Εσύ ο τελευταίος λεπρός», τον Οκτώβριο του 2012, ο Κώστας Τσόκλης μετέφερε όλα τα έργα, εκτός από τον σταυρό.
Ήδη, η 13η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (ΕΒΑ) έχει κατεβάσει τον σταυρό, όχι τόσο εξαιτίας των μεγάλων διαστάσεών του, που δρούσαν «ανταγωνιστικά» ως προς το μνημείο (δηλαδή ολόκληρο το νησί), αλλά κυρίως λόγω της επικινδυνότητάς του, καθώς η παραμονή του χωρίς στήριξη θα μπορούσε να δημιουργήσει κάποιο σοβαρό ατύχημα. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης μάλιστα, με επιστολή που έστειλε στην αρμόδια ΕΒΑ, με την οποία πληροφορούσε για τη δωρεάν παραχώρηση του έργου, επεσήμαινε ότι αυτό θα πρέπει να ενισχυθεί ειδάλλως να καταστραφεί.
Τα μέλη του ΚΑΣ αποφάσισαν, λοιπόν, την απομάκρυνση του σταυρού, εφόσον η έκθεση έχει ολοκληρωθεί ήδη από τον Οκτώβριο.
Το νησί της Σπιναλόγκας, με τις αρχαίες και ενετικές οχυρώσεις, πέρασε πολλές φάσεις πριν μετατραπεί το 1903 σε λεπροκομείο -που λειτούργησε ως το 1957, καθιστώντας το τόπο μαρτυρίου και ιστορικής μνήμης. 
Πηγή: ΑΜΠΕ  Ηλεκτρονική Έκδοση enet.gr,  Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Αρχαίοι τάφοι στο Φαληρικό Δέλτα

Στην περιοχή ανέγερσης του Πολιτιστικού Κέντρου του Ιδρύματος Νιάρχος

Εντοπίστηκαν 91 ταφές της Γεωμετρικής - Αρχαϊκής εποχής

 

Το εργοτάξιο όπου θα κατασκευασθεί το Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος Νιάρχου και στο χώρο του οποίου βρέθηκε αρχείο νεκροταφείο

Μεγάλος  αριθμός  τάφων από ένα «φτωχό»  ωστόσο, αρχαίο  νεκροταφείο εντοπίσθηκαν και ανασκάφηκαν στο Φαληρικό Δέλτα,  εκεί  όπου  τώρα κατασκευάζονται η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική  Λυρική  Σκηνή από το  Ιδρυμα  Νιάρχος.

Το  νεκροταφείο  ήταν γνωστό στους αρχαιολόγους  από τις πρώτες ανασκαφές που έγιναν στην περιοχή, το 1912 ενώ σήμερα εντοπίσθηκαν  τελικώς 91 ταφές της Γεωμετρικής -Αρχαϊκής  εποχής.

Σύμφωνα  με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου οι τάφοι θα  αποδομηθούν ώστε η ανασκαφή να προχωρήσει σε βαθύτερα στρώματα.Οσο για τον χαρακτηρισμό του νεκροταφείου ως  φτωχό  έγκειται στο  γεγονός, ότι οι  ταφές  δεν συνοδεύονταν από ενδιαφέροντα κτερίσματα. Με  μόνη  διαφορά, ότι μεταξύ των ανθρώπων είχε ταφεί και ένα ιπποειδές, κάτι που ήταν συνηθισμένο σε εκείνη την εποχή.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  10/04/2013 Θερμού Μαρία,   ΤΟ ΒΗΜΑ

Η ιστορία και η κληρονομιά του Λαυρίου

 Οι υπόγειες στοές του άνοιξαν τον δρόμο στην Αθήνα ώστε να αναδειχθεί στη μεγάλη ναυτική δύναμη της Κλασικής Αρχαιότητας. Στα μέσα του 19ου αιώνα αναδείχθηκε σε σπουδαίο μεταλλευτικό - μεταλλουργικό κέντρο. Φως τόσο στο Λαύριο όσο και στη λαυρεωτική ενδοχώρα θα ρίξει η επιστημονική συνάντηση που διοργανώνει την Παρασκευή στις 16.00 το Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς (Αγγέλου Γέροντα 6, τηλ. 210-3256.932). Διακεκριμένοι επιστήμονες θα αναδείξουν τόσο την ιστορία της μεταλλευτικής δραστηριότητας στο Λαύριο όσο και τη διαχείριση και προβολή της βιομηχανικής κληρονομιάς του, ενώ το Σάββατο στις 09.30 θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 10/04/2013  ΤΑ ΝΕΑ

Τον συγκίνησε ο Ηνίοχος

Σε Μυκήνες και Δελφούς

O Ντ’ Ανούντσιο (αριστερά) με φίλους στις Μυκήνες το καλοκαίρι του 1895

 

 

Θαυμαστής της αρχαίας ελληνικής τέχνης, ο Ντ' Ανούντσιο έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Ελλάδα το 1895. «Ο φίλος του Εντοάρντο Σκαρφόλιο τον είχε καλέσει να κάνουν κρουαζιέρα με το δικάταρτο σκάφος του: απέπλευσαν από τη Νάπολι στις 12 Ιουλίου και έως τις 16 Αυγούστου που αναχώρησαν από τον Πειραιά για την Κωνσταντινούπολη επισκέφθηκαν πολλά μέρη της Ελλάδας, κυρίως αρχαιολογικούς χώρους, μεταξύ των οποίων και τις Μυκήνες» σχολιάζει ο Γεράσιμος Ζώρας, ο οποίος θα επικεντρώσει την ομιλία του στην ιδιαίτερη σχέση που είχε αναπτύξει ο ποιητής με την Ελλάδα.

Οπως μάλιστα έγραψε ο Ντ' Ανούντσιο σε επιστολή του στον φίλο του και εκδότη Εμίλιο Τρεβές, στις Μυκήνες ξαναδιάβασε τραγωδίες του Αισχύλου και του Σοφοκλή και εκεί εμπνεύσθηκε την υπόθεση μιας δικής του τραγωδίας με τίτλο «La città morta».

Το νεκροταφείο της Μακρονήσου αντηχεί ποίηση

Το ντοκιμαντέρ του Ολιβιέ Ζισουά «Σαν πέτρινα λιοντάρια στην μπασιά της νύχτας»

Ταινίες έχουν γυριστεί πολλές γι’ αυτό το κολαστήριο. Ο Γαλλοελβετός καθηγητής Πανεπιστημίου εντυπωσιάστηκε τόσο από την ποιητική έκφραση των εξορίστων που βάσισε μια ταινία στο έργο τους, κυρίως του Ρίτσου, του Λειβαδίτη και του Λουντέμη




Η συλλογή ποιημάτων «Πέτρινα Χρόνια», που έγραψε στη Μακρόνησο ο Γιάννης Ρίτσος, μίλησε απ’ απευθείας στην καρδιά του Ολιβιέ Ζισουά. Το βιβλίο έπεσε τυχαία στα χέρια του το 2009 -είχε κυκλοφορήσει στη Γαλλία από τις εκδόσεις «Υψιλον». Εντυπωσιάστηκε από την ποιητική δύναμη, αλλά και τις συνθήκες που γράφτηκαν τα ποιήματα. Στην εισαγωγή της έκδοσης υπήρχε ειδική αναφορά στη Μακρόνησο. Εκεί έμαθε για το στρατόπεδο συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης» που φτιάχτηκε στο νησί για την «καταπολέμηση κι επέκταση του κομμουνισμού». Αμέσως θέλησε να γυρίσει μια ταινία- αναφορά στην ποίηση που γράφτηκε από τους εξόριστους.

Δωρεά αξίας 1 δις. δολαρίων στο μουσείο Μετροπόλιταν της Ν. Υόρκης

Μία συλλογή 78 κυβιστικών έργων, η αξία της οποίας υπολογίζεται σε ένα δισεκατομμύριο δολάρια, δώρισε στο μουσείο Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης ο δισεκατομμυριούχος αμερικανός κληρονόμος της εταιρίας καλλυντικών «Estee Lauder» και συλλέκτης έργων τέχνης, Λέοναρντ Λόντερ.

 
 Μουσείο Μετροπόλιταν, Νέας Υόρκης. 

  Χρειάστηκαν 37 χρόνια, από το 1976 ως το 2013, για να ολοκληρωθεί η συλλογή, η οποία περιλαμβάνει 33 έργα του Πάμπλο Πικάσο, 17 του Ζωρζ Μπρακ, 14 του Χουάν Γκρις και 14 του Φερνάν Λεζέ καθώς και μεγάλο αριθμό αριστουργημάτων και εμβληματικών έργων του κυβισμού. Κατά κύριο λόγο, τα έργα που περιλαμβάνονται στη συλλογή δημιουργήθηκαν από το 1909 ως το 1914, στη διάρκεια της πιο νεωτεριστικής περιόδου του κυβισμού.

Κλειστό έμεινε σήμερα το Λούβρο λόγω... πορτοφολάδων

ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ

Κλειστό παρέμεινε σήμερα το Λούβρο, ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, καθώς οι υπάλληλοί του κήρυξαν απεργία οργισμένοι με τους... πορτοφολάδες που τους κατακλέβουν καθημερινά, όπως εξάλλου και τους επισκέπτες.

Σύμφωνα με τη διεύθυνση του μουσείου, που τον Δεκέμβριο του 2012 είχε αποταθεί στην εισαγγελία του Παρισιού ζητώντας αστυνομικές ενισχύσεις για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των πορτοφολάδων, 200 υπάλληλοι συμμετείχαν στην κινητοποίηση.

Δίτομο έργο για την αποκατάσταση του Ερεχθείου παρουσιάστηκε απόψε στο Μουσείο της Ακρόπολης

Πηγή: ΑΠΕ  10/04/13  http://www.express.gr

Το φθινόπωρο του 1979 οι Καρυάτιδες του Ερεχθείου απομακρύνθηκαν για λόγους προστασίας από το μνημείο και μεταφέρθηκαν στο Μουσείο της Ακρόπολης, αντικαθιστώμενες από εκμαγεία. Αυτή ήταν μια από τις πρώτες και σίγουρα η πιο εντυπωσιακή ενέργεια της αποκατάστασης του Ερεχθείου, έργου που έμελλε να ολοκληρωθεί σε μόλις οκτώ χρόνια και να αποσπάσει πλήθος επαίνων και διακρίσεων. Το έργο της αποκατάστασης του Ερεχθείου, που αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη αναστηλωτική επέμβαση σε μνημείο της Ακρόπολης από την Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ), καταγράφεται στο βιβλίο του Αλέξανδρου Παπανικολάου «Η αποκατάσταση του Ερεχθείου (1979-1987)», η παρουσίαση του οποίου πραγματοποιήθηκε απόψε στο αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης.   Πρόκειται για δίτομο έργο του αείμνηστου αρχιτέκτονα του υπουργείου Πολιτισμού, διευθυντή του έργου της αποκατάστασης την περίοδο εκείνη, σε επιστημονική επιμέλεια του ομότιμου καθηγητή του ΕΜΠ και προέδρου της ΕΣΜΑ, Χαράλαμπου Μπούρα και της αναπληρώτριας καθηγήτριας του Πολυτεχνείου Κρήτης, Φανής Μαλλούχου- Tufano, με το οποίο εγκαινιάζεται η σειρά «Απόδοση αναστηλωτικών έργων Ακροπόλεως». «Ο επιστήμονας μένει στη μνήμη από την επιστημονική μαρτυρία και κατάθεση και τα επιστημονικά τεκμήριά του. Ο Αλέκος είναι παρών μέσα από το έργο του Ερεχθείου, τα κείμενα και τα σχέδιά του» επεσήμανε η γενική γραμματέας Πολιτισμού του ΥΠΑΙΘΠΑ, Λίνα Μενδώνη, «καταθέτοντας» στιγμιότυπα από τη συνεργασία της με τον Αλέξανδρο Παπανικολάου. «Σήμερα η εποχή είναι δύσκολη. Ξεφυλλίζοντας όμως το έργο του Ερεχθείου διαπίστωσα ότι και τότε η εποχή ήταν πολύ δύσκολη. Ξεκίνησε ένα έργο με ελάχιστη υποδομή. Οι άνθρωποι ήταν αυτοί που άνοιξαν το δρόμο για την υλοποίησή του» παρατήρησε η προϊσταμένη της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης, Βασιλική Ελευθερίου. «Το Ερέχθειο, ως κορυφαίο μνημείο της αρχαίας κλασικής αρχιτεκτονικής, υπέστη δραστικές επεμβάσεις πολλές φορές, για τις οποίες ελάχιστα πράγματα μας είναι γνωστά, κυρίως από την ανάλυση των αποτελεσμάτων τους. Η τελευταία από αυτές, που έγινε με την ευθύνη και την καθοδήγηση της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως και παρουσιάζεται στο δίτομο έργο, θεωρήθηκε από την αρχή της ως άξια μιας μεγάλης και επιστημονικώς συγκροτημένης αποδόσεως» σημείωσε ο Χαράλαμπος Μπούρας. Ο πρώτος τόμος της έκδοσης πραγματεύεται την υλοποίηση του έργου και ο δεύτερος αφορά σε νέα στοιχεία για το μνημείο, που προέκυψαν κατά την επέμβαση, αλλά και στην κριτική που διατυπώθηκε στο έργο της αποκατάστασης. Την έκδοση συμπληρώνουν και μελέτες σημαντικών επιστημόνων για θέματα της αποκατάστασης του μνημείου και κείμενο για τις φυσικοχημικές επεμβάσεις στο Ερέχθειο. Επίσης, την έκδοση συνοδεύει και ψηφιακός δίσκος με στοιχεία για την ηλεκτρονική διαχείριση του έργου. Σημειώνεται ότι η προσπάθεια διαχείρισης του υλικού τεκμηρίωσης για την αναστήλωση του Ερεχθείου με τη χρήση βάσεων δεδομένων άρχισε ήδη το 1988 από την ΥΣΜΑ. Στην εκδήλωση προβλήθηκε, επίσης, η μικρού μήκους ταινία παραγωγής και επιστημονικής επιμέλειας της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων της Ακρόπολης «Το Ερέχθειο, ιστορία και αναστηλώσεις». Σε αυτήν παρουσιάζεται η ιστορία του μνημείου του Ερεχθείου, οι περιπέτειές του στους αιώνες και οι αναστηλώσεις του. Μεταξύ άλλων γίνεται χρήση τρισδιάστατων ψηφιακών μοντέλων, όπου με παραστατικό τρόπο παρουσιάζονται οι μεταβολές του μνημείου και οι επεμβάσεις σ' αυτό.