Η διαδικασία ιδιωτικοποιήσεως του ΟΠΑΠ εισήλθε στο τελικό στάδιο της διαπραγματεύσεως. Εγείρονται ερωτήματα από ορισμένους κύκλους και από κόμματα της αντιπολιτεύσεως. Παρέλκει η ενασχόληση με το θέμα, τουλάχιστον επί του παρόντος. Αλλά ο ΟΠΑΠ πέρα από εταιρεία στοιχημάτων υπήρξε επί δεκαετίες ο βασικός τροφοδότης του υπουργείου Πολιτισμού. Η ιδιωτικοποίησή του θα έχει ως συνέπεια τη μείωση των πόρων -ουσιαστικότατη ενδεχομένως- προς ό,τι γενικώς ορίζεται ως πολιτιστική ζωή της χώρας.
Αλλά η πενία που θα αντιμετωπίσει το υπουργείο θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει ως καταλύτης για τον πολιτισμό, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει πολιτιστικό αίτημα και αστική τάξη διατεθειμένη να το εκφράσει. Εάν τα δύο αυτά στοιχεία ελλείπουν, τότε είναι μάταιη κάθε συζήτηση περί του θέματος.
Ο χώρος του πολιτισμού εμπίπτει στα ενδιαφέροντα καλλιτεχνών και διανοουμένων, αλλά έχει και σαφή πολιτική διάσταση, με την οποία και ασχολούμαστε. Το όποιο έθνος, ιδίως ένα έθνος ιστορικό, όπως των Ελλήνων, με μακροχρόνια και αντιφατική πορεία, έχει φυσιογνωμία, που οφείλει να αναδείξει το κράτος, διά των φορέων του - κρατικές σκηνές, συμφωνικές ορχήστρες, λυρικό θέατρο, μουσεία, αρχαιολογικοί χώροι κ.λπ. Εκτός αυτού του κρατικού πλαισίου κινούνται αντιφρονούντες ή μη συμβατικοί δημιουργοί, η νέα γενιά με διαφορετική θεώρηση και αίτημα αισθητικής.
Οσο αρτιότερη η ιδεολογική και πολιτιστική φυσιογνωμία του κράτους, τόσο μεγαλύτερη η πρόκληση για τους εκτός συστήματος δημιουργούς και διανοουμένους, τόσο πιο αναβαθμισμένος ο άτυπος διάλογος, ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πόλους, έστω και εάν εκφράζεται ενίοτε με όρους αντιπαραθέσεως και όχι εναρμονίσεως.
Πολλές έρευνες και μελέτες που έχουν διεξαχθεί τόσο από Έλληνες όσο και από ξένους επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να δώσουν μία εξήγηση στο πώς τα αρχαία ελληνικά θέατρα διαθέτουν άριστη ακουστική.
