Πριν από λίγους μήνες ένας αρχαιολόγος και ελληνολάτρης, που μιλάει ακόμα και ελληνικά, αφού έχει ζήσει στη χώρα μας και έχει κάνει ανασκαφές σε Δελφούς και Δήλο, ο 49χρονος Ζαν-Λικ Μαρτινέζ, τοποθετήθηκε από τον Φρανσουά Ολάντ στην κεφαλή του Λούβρου. Ξέραμε ότι η υπουργός Πολιτισμού Ορελί Φιλιπετί προωθούσε, κατά την πάγια φεμινιστική της άποψη, μια γυναίκα για τη θέση, τη Σιλβί Ρεμόν, διευθύντρια του Μουσείου Καλών Τεχνών της Λιόν. Δεν της βγήκε τότε το γυναικείο χαρτί, της βγήκε τώρα. Και πάλι, όμως, με ελληνικό άρωμα.
Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013
Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΕΣΗ ΟΔΟΣ ΘΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Οδεύοντας προς τελική λύση
Σε έκτακτη σύσκεψη με τον Π. Παναγιωτόπουλο αποφασίστηκε να αποσπαστούν οι αρχαιότητες, ώστε να ολοκληρωθούν οι εργασίες στο μετρό και στη συνέχεια να επανατοποθετηθούν. Ο Γ. Μπουτάρης δηλώνει ικανοποιημένος, αλλά ζητάει δέσμευση με νέα υπουργική απόφαση.
Σε έκτακτη σύσκεψη με τον Π. Παναγιωτόπουλο αποφασίστηκε να αποσπαστούν οι αρχαιότητες, ώστε να ολοκληρωθούν οι εργασίες στο μετρό και στη συνέχεια να επανατοποθετηθούν. Ο Γ. Μπουτάρης δηλώνει ικανοποιημένος, αλλά ζητάει δέσμευση με νέα υπουργική απόφαση
Της Βασιλικής Τζεβελέκου
Η επιμονή του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη να διατηρηθούν οι βυζαντινές αρχαιότητες της Μέσης Οδού στον τόπο ανακάλυψής τους και η προσφυγή του στο Συμβούλιο της Επικρατείας, που επέβαλε «πάγωμα» στην απομάκρυνσή τους από το σταθμό «Βενιζέλου» της Θεσσαλονίκης, έφερε θετικά αποτελέσματα. Ηταν μια μεγάλη εκστρατεία αυτή που πραγματοποιήθηκε τους περασμένους μήνες από αρχαιολόγους, επιστήμονες, κατοίκους της πόλης, μελετητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προκειμένου να αναστρέψουν την υπουργική απόφαση που αφορούσε την απόσπαση των αρχαιοτήτων σε άλλο σημείο της πόλης. «Θα χάσουν τεράστιο μέρος από τη σημασία τους» φώναζαν οι αρχαιολόγοι. Γιατί, πώς θα σας φαινόταν αν ο Παρθενώνας είχε αποσπαστεί σε άλλο σημείο;
Κυριακή 25 Αυγούστου 2013
Πατείς με, πατώ σε για την πανσέληνο
Κοσμοσυρροή, ρομάντσα, αλλά και ενημέρωση από τους εργαζόμενους Πατείς με, πατώ σε για την πανσέληνο
Ανθρωποι όλων των ηλικιών και εθνικοτήτων πλημμύρισαν τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους για τις εκδηλώσεις κάτω από το φως του αυγουστιάτικου φεγγαριού. Και οι υπάλληλοι ήταν εκεί, για να αναδείξουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν
Της Βασιλικής Τζεβελέκου
Με αυξημένα τα εισιτήρια και τα έσοδά τους τη θερινή περίοδο, σε ποσοστό που ανεπίσημα υπολογίζεται στο 25% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή, μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι άνοιξαν χθες βράδυ για τη γιορτή της μεγάλης κυρίας, της πανσέληνου του Αυγούστου. Μια εθιμοτυπική κι επιτυχημένη διοργάνωση 17 χρόνων με αβέβαιο μέλλον. Η γιορτή διοργανώθηκε μεν από τις υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού, πραγματοποιήθηκε όμως χάρη στην εθελοντική εργασία των αρχαιοφυλάκων και των εργαζομένων υπαλλήλων του ΥΠΠΟ. Ενα «αντίδωρο» αποκλειστικά για τους συμπολίτες τους κι ένα «ευχαριστώ» προς τους εκατομμύρια τουρίστες που «βούλιαξαν» φέτος το καλοκαίρι τους αρχαιολογικούς χώρους.
Η αθρόα προσέλευση του κοινού χθες βράδυ ήταν αναμενόμενη για τους διοργανωτές. Ανθρωποι όλων των ηλικιών και των εθνικοτήτων πλημμύρισαν τους αρχαιολογικούς χώρους, τα μνημεία, τα κάστρα, τις αυλές των μουσείων για τις μουσικές εκδηλώσεις, τις ειδικές ξεναγήσεις, τις καλλιτεχνικές δράσεις κάτω από το φως του αυγουστιάτικου φεγγαριού. Το αδιαχώρητο σημειώθηκε στον κήπο του Νομισματικού Μουσείου για τη συναυλία της Αργυρώς Καπαρού και τεράστιες ουρές σχηματίστηκαν έξω από το Εθνικό Αρχαιολογικό για την έκθεση του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Από το απόγευμα παρατηρήθηκε κοσμοσυρροή έξω από τον σταθμό του μετρό «Ακρόπολη», σημείο συνάντησης, και κατά μήκος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Γέμισαν οι αίθουσες του Μουσείου Ακρόπολης, ενώ όσο περνούσε η ώρα οι επισκέπτες άρχισαν να παίρνουν θέση στην ταράτσα για να δουν να ξεπροβάλλει το ολοστρόγγυλο φεγγάρι από τον Υμηττό. Κόσμος, όμως, συγκεντρώθηκε και έξω από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, κι ας είχε ανακοινωθεί ότι θα κλείσει στις 8 μ.μ. «Μετά τις 9 θα ανοίξει η Ακρόπολη;» ρωτούσαν εναγωνίως οι επισκέπτες, για να απογοητευτούν ακούγοντας την αρνητική απάντηση των αρχαιοφυλάκων. Πάντως, μια διμοιρία των ΜΑΤ υπήρχε καμουφλαρισμένη έξω από τον χώρο, μήπως δημιουργηθούν επεισόδια όπως πέρυσι. Κι οι εργαζόμενοι ήταν εκεί, στα σημεία της γιορτής, για να υποδεχτούν τους επισκέπτες, αλλά κυρίως για να ενημερώσουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. «Ολες οι μορφές κινητοποιήσεων είναι για να ενημερώσουμε και όχι για να κλείσουμε τους χώρους. Θέλουμε να αναδείξουμε τη δουλειά μας, ειδικά τώρα που υπάρχει τόσο μεγάλο τουριστικό ρεύμα στη χώρα και κυριολεκτικά “σπάνε τα ταμεία” στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία μας. Ως πολίτης και ως συνδικαλιστής, έχω εκπλαγεί από την υποστήριξη του κόσμου όταν ενημερώνεται ότι η κυβέρνηση επιλέγει να κάνει απομακρύνσεις εργαζομένων από το υπουργείο Πολιτισμού σε μια τέτοια περίοδο, αντί να μας ενισχύσει», δηλώνει ο Γιάννης Παπαγεωργόπουλος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο ΥΠΠΟ.
Λεηλατούνται τα μουσεία της Αιγύπτου
Κι ενώ οι φωτογραφίες φρίκης από την Αίγυπτο δεν έχουν τέλος, στον διεθνή Τύπο πυκνώνουν τα δημοσιεύματα σχετικά με την πολιτιστική κληρονομιά. Η ανησυχία είναι έκδηλη καθώς, όπως έχει και στο παρελθόν συμβεί σε αντίστοιχες εμπόλεμες καταστάσεις, οι λεηλασίες, οι βανδαλισμοί και οι καταστροφές αρχαιοτήτων, μουσείων και εκθεμάτων σπανίως αποφεύχθηκαν. «Μπορεί ο κόσμος να στέκεται θεατής όταν στην Αίγυπτο καταστρέφονται αρχαιότητες που αποτελούν μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς;» αναρωτιέται σε σχετικό της άρθρο η «Γκάρντιαν», συνδέοντας τη σημερινή κατάσταση στη χώρα με τους χιλιάδες ανθρώπους που επί δεκαετίες ονειρεύονταν να θαυμάσουν τα πολιτιστικά της αξιοθέατα. Mεταξύ αυτών και το περίφημο Εθνικό Μουσείο του Μαλάουι στα νότια του Καΐρου, το οποίο από την περασμένη Πέμπτη παρουσιάζει εικόνα βομβαρδισμένου τοπίου
Ωραίος σαν Ελληνας
Από το Μεσολόγγι και τον λόρδο Βύρωνα, την εμβληματική εκείνη μορφή του ρομαντισμού του 19ου αιώνα αλλά και των ιδεωδών που εκπροσώπησε, εμπνέονται 20 σύγχρονοι καλλιτέχνες. Η έκθεση «Το Μεσολόγγι και ο λόρδος Βύρων» που αποτελεί μέρος των εκδηλώσεων για την 187η επέτειο της Εξόδου των ελεύθερων πολιορκημένων, φιλοξενείται στην Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης Χρήστου και Σοφίας Μοσχανδρέου.
Οι ζωγράφοι και γλύπτες που φιλοτέχνησαν τα έργα ειδικά για την έκθεση, οι Δημήτρης Αναστασίου, Βασίλης Καρακατσάνης, Ιωάννα Καφίδα, Ηλίας Παπανικολάου, Θανάσης Ραχούτης, Νικολέττα Τζάνε, Αλέκος Φασιανός, Βιργινία Φιλιππούση και πολλοί άλλοι παίρνουν έναυσμα από τα πορτρέτα του λόρδου Βύρωνα, από το τοπίο του Μεσολογγίου, την Εξοδο, τα σύμβολα της Επανάστασης και πλάθουν εικόνες με βάση το προσωπικό τους λεξιλόγιο.
Πρώτα η ανασκαφή, μετά οι ανακοινώσεις
«Το εύρημα της Αμφίπολης είναι οπωσδήποτε ιδιαίτερα σημαντικό, όμως πριν προχωρήσει η ανασκαφική έρευνα, οποιαδήποτε ερμηνεία -και πολύ περισσότερο οποιαδήποτε ταύτιση με ιστορικά πρόσωπα- στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης και είναι παρακινδυνευμένη», σημειώνει η επίσημη ανακοίνωση που εκδόθηκε χθες από το υπουργείο Πολιτισμού, επιβεβαιώνοντας το σχόλιό μας την Τετάρτη σχετικά με την ανασκαφή του μεγάλου κτιστού περιβόλου του 4ου αι. π.Χ. στη θέση Καστά Αμφίπολης.
Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013
Δεκαπενταύγουστος στα αρχαιολογικά μουσεία της Αθήνας
Ηλεκτρονική Έκδοσηenet.gr, 09:20 Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013
Ανοικτά θα παραμείνουν σήμερα Δεκαπενταύγουστο τα αρχαιολογικά μουσεία της πρωτεύουσας, είτε σε κανονικό είτε σε πρωινό ωράριο, προσφέροντας στους Αθηναίους που παραμένουν στο κλεινόν άστυ μια εξαιρετική ευκαιρία να γνωρίσουν ή να ξαναθυμηθούν ορισμένα από τα πιο σημαντικά πολιτιστικά αξιοθέατα της χώρας.
Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013
Η γιορτή της Παναγιάς
“ΤHΝ ΠΑΣΑΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ ΕΙΣ ΣΕ ΑΝΑΤΙΘΗΜΙ, ΜΗΤΕΡ ΘΕΟΥ, ΦΥΛΑΞΟΝ ΜΕ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗΝ ΣΟΥ"
Παναγία Σουμελά, η αετοφωλιά του Πόντου. Παναγία των Βλαχερνών στον μυχό του Κερατίου, Παναγία της Τήνου, η Εκατονταπυλιανή στην Πάρο, Παναγία του Ιερού Καθίσματος λίγα μίλια από την Βηθλεέμ, Παναγιά η Παντάνασσα στον βράχο της Φολεγάνδρου.
Μικρές και μεγάλες εκκλησιές, μοναστήρια και αγιάσματα, ξωκλήσια χαμένα σε ρεματιές. Η Παναγιά είναι παντού, αναφορά κάθε κατατρεγμένου, αναφιλητό του κάθε ταπεινωμένου, ανάσα ελπίδας, κραυγή απόγνωσης για βοήθεια. Πιστεύει ή δεν πιστεύει ο συμπολίτης της καθ’ ημάς ανατολής, συχνά, ασυνείδητα ενδεχομένως, προφέρει το όνομα Της, όχι σαν προσευχή αναγκαστικά, αλλά σαν αναφορά σε ένα διαρκές στήριγμα.
Παναγία Σουμελά, η αετοφωλιά του Πόντου. Παναγία των Βλαχερνών στον μυχό του Κερατίου, Παναγία της Τήνου, η Εκατονταπυλιανή στην Πάρο, Παναγία του Ιερού Καθίσματος λίγα μίλια από την Βηθλεέμ, Παναγιά η Παντάνασσα στον βράχο της Φολεγάνδρου.
Μικρές και μεγάλες εκκλησιές, μοναστήρια και αγιάσματα, ξωκλήσια χαμένα σε ρεματιές. Η Παναγιά είναι παντού, αναφορά κάθε κατατρεγμένου, αναφιλητό του κάθε ταπεινωμένου, ανάσα ελπίδας, κραυγή απόγνωσης για βοήθεια. Πιστεύει ή δεν πιστεύει ο συμπολίτης της καθ’ ημάς ανατολής, συχνά, ασυνείδητα ενδεχομένως, προφέρει το όνομα Της, όχι σαν προσευχή αναγκαστικά, αλλά σαν αναφορά σε ένα διαρκές στήριγμα.
Οι Παναγιές όταν ήταν αρχαίες
Δεκαπενταυγουστιάτικο προσκύνημα στην Παναγιά την Αθηνιώτισσα, γνωστή και ως Παρθενώνας...
Οι Αθηναίοι στη βυζαντινή περίοδο
είχαν κάθε λόγο να γιορτάσουν το Δεκαπενταύγουστο πάνω στην Ακρόπολη.
Ανηφορίζοντας στο βράχο μπορούσαν να ανάψουν το καντηλάκι της Παναγίας
της Σπηλιώτισσας, που διατηρείται μέχρι σήμερα πάνω από το Θέατρο
Διονύσου στο φυσικό σπήλαιο όπου δεσπόζει το χορηγικό μνημείο του
Θρασύλλου, κι έπειτα να ακολουθήσουν το χωμάτινο μονοπάτι και να ανεβούν
να αποθέσουν τα τάματά τους στο λαμπρό ναό της Παναγίας της
Αθηνιώτισσας, στην τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική που ήταν κτισμένη στον
Παρθενώνα.
Ασφαλώς θα προσεύχονταν εμπρός στην ιερή εικόνα της Παναγιάς που κατά την παράδοση εικονογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, αλλά την εικόνα αυτή πήραν οι άγγελοι και τη μετέφεραν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου για να τη βρουν εκεί οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σωφρόνιος, όπως λένε οι θρύλοι, και να ιδρύσουν κοντά στην Τραπεζούντα το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά, που υπήρξε η απαντοχή του Ποντιακού Ελληνισμού για 16 αιώνες.
Τρίτη 13 Αυγούστου 2013
Στην Παναγία Σουμελά η βαλσαμωμένη καρδιά του Αλέξανδρου Υψηλάντη
Θα εκτεθεί σε προσκύνημα στο Βέρμιο, στις 14 και 15 Αυγούστου
Η καρδιά του βαλσαμώθηκε, μετά το θάνατό του στη Βιέννη, το 1828, όπως επίσης και του αδελφού του, Γεωργίου Υψηλάντη. Η Μαρία, η σύζυγος του Γεωργίου Υψηλάντη, ίδρυσε το "Αμαλίειο" στην Αθήνα κι εκεί μετέφερε τις δύο βαλσαμωμένες καρδιές της οικογένειας. Εδώ και χρόνια- φυλάσσονται στο "Αμαλίειον Οικοτροφείον Θηλέων" των Αθηνών, στο Ναό των Ταξιαρχών, στην Αθήνα, στην οδό Στησιχόρου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)