Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Ο Καραγκιόζης... στην Κίνα

 

Η παράσταση δημιουργήθηκε μετά την πρόταση του Δικτύου Ελληνοκινεζικής Συνεργασίας
Ο Καραγκιόζης... στην Κίνα
 
 
 
Για τον Καραγκιόζη δεν υπάρχουν σύνορα, χρονολογίες, εποχές. Συναντά όποιον θέλει, όπως τον Μεγ΄ Αλέξανδρο (!), γίνεται γιατρός, δικηγόρος, γαμπρός. Είναι ο κλασικός «πεινασμένος» Ελληνας, που μηχανεύεται τα πάντα για να επιβιώσει και εκσυγχρονίζεται φτάνοντας ως τις μέρες μας με επικαιροποιημένες πλέον ιστορίες και περιπέτειες. Και νά τώρα, που ο Καραγκιόζης πάει στην Κίνα!

Μία από τις γενέτειρες του Θεάτρου Σκιών τον 10ο αιώνα, τον οποίο μετέφεραν οι Τούρκοι της Ασίας τον 13ο αιώνα προς δυσμάς με τις κατακτήσεις τους. Το ταξίδι του Καραγκιόζη στην Κίνα οφείλεται στον γνωστό απόγονο των «δασκάλων» του είδους Σ. Χαρίδημο που δημιούργησε αυτή την ιστορία μετά την πρόταση του Δικτύου Ελληνοκινεζικής Συνεργασίας για τον εορτασμό του κινεζικού έτους του Φιδιού.

Χωρίς άδειες ανασκαφής οι γερμανοί αρχαιολόγοι στην Τουρκία



Σκέψεις ότι η αιτία είναι ο εθνικισμός
Χωρίς άδειες  ανασκαφής οι γερμανοί αρχαιολόγοι στην Τουρκία


Η ανασκαφική περίοδος έχει αρχίσει αλλά οι άδειες ανασκαφής που δίνει η Τουρκία στους ξένους αρχαιολόγους  ειδικά στους Γερμανους, δεν έχουν ακόμη δοθεί. Τόσο μάλιστα, που πολλοί υποπτεύονται, ότι η πολιτική και ο εθνικισμός έχουν παίξει και εδώ το ρόλο τους.

Την «καταγγελία» κάνει το γερμανικό περιοδικό Spiegel μέσω ενός ρεπορτάζ στο 35ο Ετήσιο Συμπόσιο Αρχαιολογίας και Αρχαιομετρίας στην Μούγκλα της νότιας Τουρκίας, όπου οι γερμανοί αρχαιολόγοι φαίνεται ότι κάθονταν... στα κάρβουνα. Ο λόγος, ότι η τουρκική κυβέρνηση στην Αγκυρα δεν έχει δώσει ακόμη τις ετήσιες άδειες για ανασκαφές, από τις οποίες όμως εξαρτάται εκτός των άλλων και η σταδιοδρομία των επιστημόνων.

«Σπάει» ο κωδικός του «Χειρόγραφου Βόινιτς»



Θεωρείται το πιο δυσαναγνωστο κείμενο στον κόσμο
«Σπάει» ο κωδικός του «Χειρόγραφου Βόινιτς»
 
Γραμμένο σε μία άγνωστη γλώσσα, που δεν έχει εντοπισθεί πουθενά αλλού και γεμάτο από αινιγματικά σχέδια και σύμβολα, το «Χειρόγραφο Βόινιτς» που θεωρείται το πλέον δυσανάγνωστο του κόσμου, φαίνεται ότι μπορεί τελικά να αναγνωσθεί. Ετσι τουλάχιστον πιστεύουν ένας φυσικός ο Μαρτσέλο Μοντεμούρο του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και ο συνάδελφός του Νταμιάν Ζαννέτ, που μπορεί να μην έσπασαν ακριβώς τον κώδικα στον οποίο είναι γραμμένο αλλά τουλάχιστον, σύμφωνα με μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «PLoS One» μπορούν να πουν ότι δεν πρόκειται για... φάρσα.

 Το χειρόγραφο, το οποίο χρονολογείται στις αρχές του 15ου αιώνα ανακαλύφθηκε από έναν παλαιοπώλη τον Βίλφριντ Βόινιτς το 1912 και δεδομένου, ότι στα χρόνια που πέρασαν, δεν κατέστη δυνατόν να αποκρυπτογραφηθεί από γλωσσολόγους και ειδικούς, πολλοί θεώρησαν ότι πρόκειται για μία φάρσα, που εστάλη από το παρελθόν... Ορισμένες από τις σελίδες του έχουν χαθεί αλλά στις 240 που έχουν διασωθεί _ οι περισσότερες από τις οποίες είναι εικονογραφημένες _ περιέχονται ζωδιακοί κύκλοι και απεικονίσεις φυτών, που πιθανόν να χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή φαρμάκων. Μόνον που τα περισσότερα φυτά δεν μπορεί να ταυτισθούν με πραγματικά.

Ο Λαφοντέν... τραγουδά στην οικία Κατακουζηνού



Μια πρωτότυπη λυρική περφόρμανς «ζωντανεύει» στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του σπιτιού-μουσείου
Ο Λαφοντέν... τραγουδά στην οικία Κατακουζηνού
Η Αναστασία Κότσαλη και ο Μιχάλης Ψύρρας σε στιγμιότυπο από την παράσταση
 
 
Σε ένα σπίτι μουσείο, στην οικία Κατακουζηνού στο Σύνταγμα (Αμαλίας 4, 5ος όροφος), παρουσιάζεται η λυρική περφόρμανς με τίτλο «Fables» στις 2, 3 και 4 Ιουλίου. Το θέαμα βασίζεται σε 10 μύθους του Λαφοντέν, μελοποιημένους από δύο συνθέτες διαφορετικής γενιάς, τον Ζακ Οφενμπαχ (1819-1880) και τον Αντρέ Καπλέ (1878-1925). Τη σκηνοθεσία-χορογραφία υπογράφει η Μάρω Μαρμαρινού, στο πιάνο θα βρίσκεται ο Μιχάλης Παπαπέτρου, το βίντεο είναι του Ηλία Μαδούρου, ενώ οι μάσκες, οι κατασκευές και τα κοστούμια του Φίλιππου Βασιλείου και οι φωτισμοί του Μιχάλη Κλουκίνα. Τρεις λυρικοί ερμηνευτές - η Αναστασία Κότσαλη, η Μάιρα Μηλολιδάκη και ο Μιχάλης Ψύρρας - αναδεικνύουν τη μουσική, με συνδετικό ανάμεσά τους ρόλο την ηθοποιό Αλεξάνδρα Παντελάκη ως αφηγήτρια.

Χαμένη πόλη των Μάγιας έρχεται στο φως



Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες που έχουν ανακαλυφθεί στη χερσόνησο του Γιουκατάν, καθώς υπογίζεται ότι φιλοξενούσε 30.000-40.000 κατοίκους
Χαμένη πόλη των Μάγιας έρχεται στο φως
Τα γλυπτά και τα άλλα απομεινάρια της αλλοτινής δόξας της Τσακτούν κρύβονταν επί αιώνες μέσα στη ζούγκλα
 
 
Μία ολόκληρη αρχαία πόλη των Μάγιας με πυραμίδες, πλατείες, γήπεδα και γλυπτά, παρέμενε κρυμμένη επί αιώνες στα πυκνά τροπικά δάση του Ανατολικού Μεξικού. Οι αρχαιολόγοι που την έφεραν στο φως ανακοίνωσαν ότι πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες που έχουν ανακαλυφθεί στη χερσόνησο του Γιουκατάν και της έδωσαν το όνομα Τσακτούν - Κόκκινος Βράχος ή Μεγάλος Βράχος.

Αρχαίος θαλαμωτός τάφος σε υψόμετρο 1000 μέτρων στη Φωκίδα



Βρέθηκε χάρη σε ένα... αρνάκι που έπεσε μέσα πριν από ένα μήνα
Αρχαίος θαλαμωτός τάφος σε υψόμετρο 1000 μέτρων στη Φωκίδα
 
 
 Ενας υπόγειος θαλαμωτός τάφος σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και μέσα στο δάσος δεν είναι ό,τι πιο συνηθισμένο. Χάρη σε ένα αρνάκι όμως, που έπεσε μέσα, πριν από ένα περίπου μήνα η Ι΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων έκανε αυτή την απρόσμενη ανασκαφή επάνω στο βουνό, στις παρυφές του λόφου Τσούκα κοντά στον οικισμό Στρόμη.

«Ανακυκλώνοντας τη Μήδεια»: Η νέα ταινία του Αστέρη Κούτουλα



Αναφέρεται στα μνημόνια, στην κρίση και είναι αφιερωμένη στους αμήχανους γονείς
«Ανακυκλώνοντας τη Μήδεια»: Η νέα ταινία του Αστέρη Κούτουλα
Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει συνθέσει τη μουσική της νέας ταινίας.



 
Μια διαφορετική ταινία, σε σκηνοθεσία του Αστέρη Κούτουλα και μουσική Μίκη Θεοδωράκη, ανοίγει μέσα στον Ιούλιο από την New Star μετά την πρεμιέρα της στο θέατρο Μπάντμιντον στις 20 Ιουνίου.

Η ιστορία της ταινίας (η δολοφονία δυο παιδιών από την  μητέρα τους) προέρχεται από τον Ευριπίδη και είναι, από την αρχαιότητα και μετά, ένα θέμα που δεν έχει χάσει τίποτα από τη σύγχρονη και φρικαλέα επικαιρότητά του, παρά το γεγονός ότι έχει χιλιοπαιχθεί και ανακυκλωθεί.

«ΊΛΙΟΝ, ΦΙΛΟΞΕΝΗ ΠΟΛΗ – ΦΩΤΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ» ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΙΛΙΟΥ

Τρίτη, 25 Ιουνίου 2013

Ο Δήμος Ιλίου με γνώμονα τη διαρκή αναβάθμιση της ζωής στην πόλη και την τόνωση της τοπικής αγοράς, φέρνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Ευρωπαϊκό θεσμό «Λευκή Νύχτα» και διοργανώνει τη δική του γιορτή με κεντρικό μήνυμα «Ίλιον, Φιλόξενη Πόλη – Φωτεινή Νύχτα», το Σάββατο 29 Ιουνίου 2013.

Από τις 7.00 το απόγευμα μέχρι το πρωί τα καταστήματα της πόλης θα παραμείνουν ανοικτά με μεγάλες εκπτώσεις, ενώ τέσσερεις μουσικές σκηνές με καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως Δημήτρης Μπάσης, Ελένη Πέτα, Ζωή Παπαδοπούλου, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ορχήστρα ΕΜΜΕΤΡΟΝ, Active Member, Πέτρος Λούκας Χαλκιάς κ.ά., θα δημιουργήσουν μια γιορτινή και χαρούμενη ατμόσφαιρα, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα μουσικών ακουσμάτων.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης, νεανικά συγκροτήματα, θέατρο δρόμου, θέατρο σκιών, ζογκλέρ, ξυλοπόδαρους, γκράφιτι, έκθεση βιβλίου και αθλητικές δραστηριότητες, ενώ στη γιορτή συμμετέχουν οι πολιτιστικοί - ενθικοτοπικοί σύλλογοι και φορείς της πόλης.

Ο Δήμος Ιλίου, περιμένει τους επισκέπτες να δώσουν το δικό τους ιδιαίτερο χρώμα και φως σε αυτή τη γιορτή, συνδυάζοντας τις αγορές τους με τη διασκέδαση και την ξεγνοιασιά.
 
 

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Habemus Υπουργείο Πολιτισμού

Τα καλά νέα είναι ότι με τον νέο ανασχηματισμό της κυβέρνησης ο πολιτισμός απέκτησε πάλι την αυτονομία του και έχει το δικό του υπουργείο. Βέβαια, σηκώνει μεγάλη συζήτηση κατά πόσον πρόκειται για ένα στιβαρό υπουργείο, αφού το μέγεθός του, δηλαδή η συρρίκνωση που έχει υποστεί, μάλλον παραπέμπει σε Γενική Γραμματεία.

http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/node_image/article/2013/07/119758-75562-kthbe.jpg

Ο νέος υπουργός, ο δημοσιογράφος και δικηγόρος Πάνος Παναγιωτόπουλος, μεταπήδησε στα του πολιτισμού από τα της Εθνικής Άμυνας (υπουργός στο προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα). Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Καμία. Αλλά μια καραμπόλα του πέταξε τον πολιτισμό της χώρας στα χέρια του. Και να πεις ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν γνωρίζει τι εστί υπουργείο Πολιτισμού...
Το ξέρει από πρώτο χέρι, αφού έχει καθίσει στην καρέκλα της οδού Μπουμπουλίνας, όπως και τρεις ακόμα αρχηγοί κομμάτων της χώρας, που κάποια στιγμή στην καριέρα τους πέρασαν από τη θέση του υπουργού Πολιτισμού. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Κώστας Καραμανλής και η Ντόρα Μπακογιάννη. Ο πρωθυπουργός, πάντως, αντιμετωπίζει το υπουργείο σαν παιχνίδι. Τη μία το καταργεί και την άλλη το χρησιμοποιεί ως μεταβατικό βόλεμα για όποιον περισσεύει.

Film Is Dead? Long Live Movies

 How Digital Is Changing the Nature of Movies
Weinstein Company
 By  and                  New York Times
  •  FACEBOOK
  • TWITTER
  • GOOGLE+
  • E-MAIL
  • SHARE
  • PRINT
  • REPRINTS
IN the beginning there was light that hit a strip of flexible film mechanically running through a camera. For most of movie history this is how moving pictures were created: light reflected off people and things would filter through a camera and physically transform emulsion. After processing, that light-kissed emulsion would reveal Humphrey Bogart chasing the Maltese Falcon in shimmering black and white.
 
The New Season | Movies
Nicole Kidman indulges her wild streak, Ben Affleck gains confidence behind the camera, the critics discuss the state of film and more.
    Wellspring/Photofest
    Alexander Sokurov’s “Russian Ark” (2002),  with Sergey Dreiden, has a 90-minute Steadicam shot.
    Rhythm & Hues/20th Century Fox
    Suraj Sharma in Ang Lee’s forthcoming “Life of Pi,” has special digital effects.
    Associated Press
    Gregg Toland, cinematographer, behind the camera with the director Orson Welles on “Citizen Kane.”

    More and more, though, movies are either partly or entirely digital constructions that are created with computers and eventually retrieved from drives at your local multiplex or streamed to the large and small screens of your choice. Right before our eyes, motion pictures are undergoing a revolution that may have more far reaching, fundamental impact than the introduction of sound, color or television. Whether these changes are scarcely visible or overwhelmingly obvious, digital technology is transforminghow we look at movies and what movies look like, from modestly budgeted movies shot with digital still cameras to blockbusters laden with computer-generated imagery. The chief film (and digital cinema) critics of The New York Times, Manohla Dargis and A. O. Scott, look at the stuff dreams are increasingly made of.
    A. O. SCOTT In Jean-Luc Godard’s 1986 movie “Keep Up Your Right” a movie director (played by Mr. Godard) declares that “the toughest thing in movies is carrying the cans.” Those once-ubiquitous, now increasingly quaint metal boxes contained the reels of exposed celluloid stock that were the physical substance of the art form. But nowadays the easiest thing in digital movies might be carrying the hard drive or uploading the data onto the server. Those heavy, bulky canisters belong to the mechanical past, along with the whir of the projectors and the shudder of the sprockets locking into their holes.