Η εικαστική παιδεία ως συνολικό έργο τέχνης- Πέπη Ρηγοπούλου

Η ώρα μοιάζει δύσκολη για να μιλάμε για ιδέες. Μέσα στην αγριότητα της κρίσης, σε ένα τοπίο ανεργίας, απολύσεων, κλειστών μαγαζιών και κλειστών ψυχών, μοιάζει παράφωνο το να αναρωτιέσαι για τις ιδέες που θεμελιώνουν την παιδεία, εικαστική ή άλλη. Το πολύ- πολύ να επιτρέπεται να ασχοληθείς με το πρακτικό ζήτημα που όντως είναι περισσότερο από φλέγον: Την στενά κανονιστική πλευρά της εκπαίδευσης, τα προγράμματα, τις ισοτιμίες, τα ζητήματα των κονδυλίων, των απολύσεων κ.ο.κ.: Με την έννοια αυτή, ο λόγος για την εικαστική παιδεία μπορεί να είναι μόνον διοικητικός/οργανωτικός, συνδικαλιστικός ή διαχειριστικός, άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένος με αυτό που λέμε μάνατζμεντ.  Ωστόσο, οι προσπάθειες, οι αγώνες, λέξη ακριβής αν και συκοφαντημένη από την ανέξοδη συχνά χρήση της, για την επίτευξη των στόχων αυτών, δεν μπορούν να αποκτήσουν διάρκεια χωρίς όραμα, χωρίς σύνδεση με τις ιδέες, που είναι το πρώτο που υποσκάπτει, παραχαράσσει και λεηλατεί, το εξουσιαστικό σύστημα. Η αναφορά μου λοιπόν θα επικεντρωθεί σε κάποιες ιδέες σχετικές με τα δημιουργικά και τα  πολιτικά θεμέλια της εικαστικής παιδείας, ως έχουν και όπως ίσως θα μπορούσαμε, προσωπικά και συλλογικά, να συμβάλουμε για να γίνουν.        

Ποια Ελλάδα; - Πέπη Ρηγοπούλου

Ταινιοθήκη της Ελλάδας/ 12/5/2014

• Αυτοί θέλουν μια Ελλάδα διασπασμένη όπου o κάθε ενοχοποιημένος και ευνουχισμένος άνθρωπος να μισεί τον άλλο άνθρωπο, κάθε κλάδος να αδιαφορεί όταν σφαγιάζεται ο διπλανός του.
• Εμείς χρειαζόμαστε μια Ελλάδα που θα ενωθεί στη βάση γιατί η πολιτική και κοινωνική αριστερά θα προτείνει ένα  γενναίο και ρεαλιστικό όραμα που θα ενώσει την μεγάλη πλειοψηφία και θα την κάνει ικανή να αντισταθεί, να διεκδικήσει και να δημιουργήσει.
• Μια Ελλάδα μνήμης που θα νικήσει την αλλεργία που η Χούντα, ο εκχυδαϊσμός, η νεοναζιστική υποτροπή, το ψέμα και η ξύλινη γλώσσα έχουν προκαλέσει σε πολλούς για την εθνική και την κοινωνική /ταξική ιστορία μας.
• Μια Ελλάδα δημοκρατίας που θα βασιστεί στην ενίσχυση της άμεσης απόφασης και της ευθύνης του κάθε πολίτη, στον πραγματικό και όχι προσχηματικό σεβασμό της πολιτισμικής, θρησκευτικής, γλωσσικής, ερωτικής ή όποιας άλλης ιδιαιτερότητας.
• Μια Ελλάδα που θα σέβεται όλες τις πολιτισμικές ταυτότητες γιατί θα έχει συνείδηση της δικής της. Και που θα αφαιρέσει κάθε πρόσχημα και κάθε δύναμη από τον ναζισμό και τον Δούρειο Ίππο του, την θεωρία των δύο άκρων.

«Η Ηπειρος αναγεννιέται, ανακτά τον ιστορικό της ρόλο»

 

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Με τον π. ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟ

 

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ g.kiousis@eleftherotypia.net

Ηπειρώτης στην καταγωγή, από το Μολυβδοσκέπαστο στην επαρχία του Δήμου Κονίτσης.Ενας μικρός επίγειος παράδεισος. Ιερουργεί από το 1990, τα τελευταία έντεκα χρόνια ως προϊστάμενος του καθεδρικού, κεντρικού Ναού της Κοιμήσεως Θεοτόκου Ηλιουπόλεως.

«Η ομορφιά δεν έχει έλεος. Δεν την κοιτάζεις, αυτή σε θωρεί και δε συγχωρεί...» ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ Μιλάμε με τον αρχιμανδρίτη Σπυρίδωνα Κατραμάδο, γραμματέα της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Προσκυνηματικών Περιηγήσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, επί σειρά ετών ιερέα στο εξωτερικό και ειδικά στη Μεγάλη Βρετανία όπου έζησε και λειτουργούσε.

Η αύρα της οδού Σεμιτέλου

  ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ

Σεμιτέλου 5. Κορυφαίο, νεανικό έργο του Νίκου Βαλσαμάκη.

 

Ε​​να βράδυ, πριν πέσει ακόμη το σκοτάδι, που είχα να πάω στο Μέγαρο, λοξοδρόμησα πριν αρχίσει η συναυλία στα απέναντι στενά. Αρχικά, ήθελα να δω το κενό από το κατεδαφισμένο σπίτι της οδού Λαμψάκου. Το βρήκα αφού πέρασα την τόσο κομψή πολυκατοικία του Γ. Κοντολέοντος, από τη δεκαετία του ’30, στη γωνία της Λαμψάκου με τη Βασ. Σοφίας. Καθώς το μόνο που ζητούσα ήταν να διαπιστώσω το κενό, γύρισα γρήγορα προς την οδό Σεμιτέλου.

Αθήνα - Πεκίνο τόσο μακριά, τόσο κοντά

ΟΛΓΑ ΣΕΛΛΑ

«Ελληνικό πάρκο» αποσπά τον θαυμασμό των Κινέζων.Το 2008, όταν ο Σπύρος Μερκούρης διοργάνωσε στην Κίνα μια έκθεση με εκθέματα του ελληνικού πολιτισμού, λέει πως «πήγαν 820 χιλιάδες άνθρωποι μέσα σε 42 μέρες»!

Ζει σ’ ένα παλιό αθηναϊκό σπίτι, στην καρδιά της Αθήνας –ήταν το πατρικό της μητέρας του– γεμάτο με όψεις και αντικείμενα της διαχρονίας του ελληνικού πολιτισμού. Και ο Σπύρος Μερκούρης γι’ αυτό ακριβώς φροντίζει κάθε φορά, με ό,τι καταπιάνεται. Με το να κάνει γνωστό, να καταγράφει και να διασώζει τις όψεις του ελληνικού πολιτισμού μέσα και έξω από την Ελλάδα.

Ο λαβωμένος ελέφαντας του Καλονερίου

ΑΠΕ-ΜΠΕ

 Μια φορά και έναν καιρό, την εποχή των Παγετώνων στην Ευρώπη, ζούσε στη σημερινή περιοχή της Σιάτιστας, στη Δυτική Μακεδονία, ο ελέφαντας του Καλονερίου. Όταν κατά τη διάρκεια των εργασιών διάνοιξης δρόμου κοντά στο χωριό Καλονέρι το 2006, ανακαλύφθηκε ένα μέρος του κρανίου του προβοσκιδωτού, οι παλαιοντολόγοι έμειναν έκπληκτοι καθώς διαπίστωσαν ότι ο ένας του χαυλιόδοντας ήταν πολύ πιο κοντός από τον άλλον. Έτσι άρχισαν να διατυπώνονται διαφορετικές εκδοχές για το μυστήριο αυτό που φαίνεται ότι απασχόλησε πολύ την επιστήμη της παλαιοντολογίας. Σύμφωνα πια με την επικρατέστερη εκδοχή, η ερμηνεία του μυστηρίου βρίσκεται σε μια ιστορία αγάπης...

Ναι στη μετακίνησή τους κοντά σε αρχαία κατάλοιπα

2/05/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ Οι Ρομά του Χαλανδρίου απασχόλησαν τους αρχαιολόγους

Το θέμα των Ρομά στο Κάτω Χαλάνδρι, και ειδικά στην περιοχή του Νομισματοκοπείου, απασχολεί τους ίδιους του Τσιγγάνους κατ’ αρχάς, που βρίσκονται εκεί από τη δεκαετία του ‘70, και φυσικά τους κατοίκους του Χαλανδρίου. Ωστόσο, απασχόλησε και τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου στην τελευταία τους συνεδρίαση. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης της περιφέρειας Αττικής, Μανώλη Αγγελάκα, έχει αποφασιστεί έως τον Ιούνιο να μεταστεγαστούν σε περιοχή του Δήμου Μεγάρων – και πιο συγκεκριμένα, σε πρώην αμερικανική βάση στο όρος Πατέρα.

Η Ακρόπολη τη βροχή δεν θα φοβάται

02/05/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΤΟ ΚΑΣ ενέκρινε μελέτη που αντιμετωπίζει συνολικά το πρόβλημαΗ επιβάρυνση στα τείχη του Βράχου, αλλά και στα θεμέλια των μνημείων από τη μη απομάκρυνση των ομβρίων υδάτων θα πάψει με μια συντονισμένη «επίθεση»: συλλογή, αποθήκευση σε δεξαμενές και απόληξή τους στο αποχετευτικό δίκτυο της Αθήνας.

Της Βασιλικής Τζεβελέκου

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα νερά της βροχής και τα προβλήματα που προκαλούν στα τείχη και τα μνημεία της Ακρόπολης απασχολούν το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Στην τελευταία του συνεδρίαση (την Τρίτη) εγκρίθηκε ομόφωνα η προμελέτη που εκπόνησε η Ανθή Χατζηπαπά, αρχιτέκτονας μηχανικός της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ) και αφορά τη συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος. Οπως είπε ο καθηγητής Χαράλαμπος Μπούρας, αρχιτέκτων και πρόεδρος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ), ο άνθρωπος που εργάστηκε επί δεκαετίες στην αποκατάσταση του μνημείου, «τα προβλήματα αστάθειας περιμετρικά των Τειχών του Βράχου της Ακρόπολης σχετίζονται ευθέως με τα όμβρια».

«Δεν είμαι υπηρέτης του πολιτιστικού ιμπεριαλισμού»

02/05/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

  Η θέση του είναι άμισθη, αλλά ο πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης είναι αποφασισμένος να της ξαναδώσει το κύρος της.

       

Της Μικέλας Χαρτουλάρη


«Η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν ξέρει τι έχει!»

Μαχητικός διανοούμενος με νομικές, φιλολογικές και φιλοσοφικές σπουδές, δοκιμιογράφος με ευρωπαϊκή κουλτούρα, βαθιά δημοκράτης, ο Ζουμπουλάκης θήτευσε ως δικηγόρος, ως Λυκειάρχης (μέχρι το 1998), ως διευθυντής του περιοδικού Νέα Εστία και των εκδόσεων της Εστίας. Ξεχωρίζει όμως, διότι είναι άτεγκτος πολέμιος του φασιστικού και ναζιστικού φαινομένου όντας παράλληλα συνειδητός χριστιανός και ψυχή του Ιδρύματος Βιβλικών Σπουδών «Αρτος Ζωής». Μάλιστα, από το 2011 επέκρινε με δριμύτητα τη συμμετοχή ακροδεξιών μελών του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση (βλ. Ανίερη συγκυβέρνηση, Πόλις). Και πέρσι εξέδωσε το δοκίμιο Χρυσή Αυγή και Εκκλησία (Πόλις) ενώ επιμελήθηκε και την έκδοση Νεοναζιστικός παγανισμός και Ορθόδοξη Εκκλησία (Αρτος Ζωής).

Η Φιλοσοφία μπορεί να διδαχθεί στα σχολεία μέσα και από ταινίες

02/05/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Στέλιος Βιρβιδάκης

Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με μεγάλη εμπειρία, στη Γαλλία και εδώ, για το πώς μπορούν οι νέοι να προσεγγίσουν δημιουργικά το μάθημα της Φιλοσοφίας, ο Στέλιος Βιρβιδάκης μάς μιλά για το Φιλοσοφικό Λεξικό του Κέμπριτζ, την ελληνική έκδοση του οποίου επιμελήθηκε.

Της Νόρας Ράλλη
Σήμερα το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών θα είναι ανοιχτό στο κοινό από τις 7 το απόγευμα έως τις 2 το πρωί του Σαββάτου, για τη Νύχτα της Φιλοσοφίας. Από το 2010 που ξεκίνησε ο θεσμός στο Παρίσι, πάνω από 1.800 άτομα παρακολουθούν τις διαλέξεις, βλέπουν ταινίες ή παραστάσεις. Σήμερα, περισσότεροι από σαράντα Ελληνες και Γάλλοι φιλόσοφοι, διανοούμενοι και καλλιτέχνες συμμετέχουν, σε διάφορους χώρους του Ινστιτούτου, σε δρώμενα με κεντρικό θέμα τον Λόγο.