Μοιάζουν εγκαταλειμμένα, έτοιμα να
διαλυθούν, τα περίφημα ψηφιδωτά της παλαιοχριστιανικής βασιλικής
(4ου-5ου αιώνα), που βρίσκονται στη θέση Πόρος, ανατολικά της σημερινής
Ελούντας, στην περιοχή του Μιραμπέλλου Κρήτης. Η αρμόδια 13η Εφορεία
Βυζαντινών Αρχαιοτήτων θα μπορούσε να τα προστατεύσει, αλλά δεν έχει
ούτε έναν συντηρητή να εκπονήσει τη σχετική μελέτη.
Οσοι θα βρεθούν λόγω Πάσχα στην περιοχή θα πουν για άλλη μια φορά «πού είναι το κράτος» να φροντίσει τα έρμα αρχαία που περιμένουν πάνω από πενήντα χρόνια (η ανασκαφή Ορλάνδου έγινε το 1955) για να αναδειχθούν, να γίνουν επισκέψιμα για το κοινό και όχι απλώς ορατά από ένα συρματόπλεγμα, όπως είναι σήμερα. Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσε να πει κανείς και πού είναι τόσα χρόνια οι ντόπιοι επιχειρηματίες, που πλουτίζουν από τις ομορφιές και τα μνημεία του νησιού. Γιατί δεν έβαλαν το χέρι στην τσέπη για να αναδειχθεί ένα τόσο σημαντικό μνημείο, να σκεπαστούν τα ψηφιδωτά με ένα στέγαστρο, ώστε να πάψει ο ήλιος να τα καίει και η βροχή να τα ξεπλένει, διαλύοντας το υπόστρωμά τους; Γιατί το κράτος, ιδίως τώρα, αδυνατεί.