ΝΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΧΩΡΑ -ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

Μία εκπληκτική ιδέα η οποία έχει παραδοθεί εδώ και ένα μήνα στους κ.κ. Αβραμόπουλο-Μεϊμαράκη αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν αντιδράσει!

Την ιδέα υπέβαλλε προς μηνός η Εταιρία Δημοσιογραφικών Μελετών σε δύο καθ' ύλην αρμοδίους,
στον τ. υπουργό Εξωτερικών κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο και στον πρόεδρο της Βουλής κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη. Αμφότεροι, έως στιγμής δεν απάντησαν στον αποστολέα της πρότασης και επειδή λόγω της επελθούσης κυβερνητικής αλλαγής κινδυνεύει να πέσει στις γραφειοκρατικές καλένδες φέρνουμε στη δημοσιότητα την επιστολή, ώστε να τη διαχειριστούν και προωθήσουν άλλοι σοβαρότεροι φορείς, που τυχόν θα εμπνευστούν από αυτήν.

Το περιεχόμενο της εκπληκτικής όντως ιδέας έχει ως εξής:

Άϋλη Πολιτισμική Κληρονομιά

Σκουρολιάκος Πάνος

• ΑΥΓΗ |
• 28.06.2013

Πλάι στα υλικά πολιτισμικά αγαθά του παρελθόντος που μας συντροφεύουν και σήμερα, όπως ο Παρθενώνας, το Ταζ Μαχάλ, οι πυραμίδες της Αιγύπτου ή τα ερείπια των Ίνκας, έρχεται από τα βάθη των αιώνων και ένα άλλο, βαρύ φορτίο, αυτό της άυλης πολιτισμικής κληρονομιάς.

• Τι να φταίει άραγε για την απαράδεκτη επίδοσή μας και σε αυτό το σπουδαίο ζήτημα; Φταίει το κακό το ριζικό μας ή οι επιλογές της πολιτικής ηγεσίας όλα αυτά τα χρόνια; Άνθρωποι αδαείς, που ως υπουργοί Πολιτισμού η μόνη τους αγωνία ήταν να δώσουν επιχορήγηση στους κομματικούς τους φίλους ή στους συλλόγους της εκλογικής τους περιφέρειας, πώς αλλιώς θα συμπεριφέρονταν

Εννοούμε με τον όρο αυτόν ζωντανές εκφράσεις που έχουν φτάσει ως εμάς, όπως οι προφορικές παραδόσεις, χοροί, τραγούδια, δρώμενα, γιορτές, τελετές, κατασκευές χειροποίητες, παλιές τεχνικές. Κληρονομιές που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, άλλοτε ως σημαντικά κομμάτια της σύγχρονης ζωής μας και άλλοτε ως πολιτισμικές εκφάνσεις που διατηρούνται στη ζωή με κόπο και σε μικρή κλίμακα.

Η προστασία και η ανάδειξη αυτού του πλούτου είναι καθήκον μέγιστο δικό μας, ώστε η πολιτισμική πολυμορφία που θα αναδειχθεί να λειτουργήσει ως ασπίδα απέναντι στον παγκόσμιο πολιτισμικό "χυλό" που επιβάλλεται από την περίφημη παγκοσμιοποίηση.

Σε πολλές περιπτώσεις, ένα πολιτισμικό αγαθό το μοιράζονται περισσότεροι του ενός λαοί και κράτη. Κρίσιμο στοιχείο για την άυλη πολιτισμική κληρονομιά είναι η θέση που κατέχει στις επί μέρους κοινότητες το υπό ένταξη αγαθό, και το κατά πόσον η κοινότητα το θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Τα μέλη της άλλωστε είναι αυτά που το δημιουργούν, το διατηρούν και το μεταβιβάζουν στις επόμενες γενιές. Καθιέρωσε λοιπόν η UNESCO έναν «αντιπροσωπευτικό κατάλογο άυλης πολιτισμικής κληρονομιάς», στον οποίο κάθε χώρα μπορεί να υποβάλει αίτηση για εγγραφή πολιτισμικών θησαυρών της που θέλει να προστατεύσει και σε πολλές περιπτώσεις να περισώσει!

Τα μουσεία πρέπει να «ανοίξουν» πιο πολύ για τους επισκέπτες!..

Δευτέρα, 01 Ιούλιος 2013 11:11
|  Συντάκτης/τρια: ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ |  | 

ΑΠΟΨΕΙΣ

Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ
*   Εδώ και πολλά χρόνια, ακούω πως το κέντρο ενός μουσείου, είναι ο επισκέπτης. Οι μουσειολόγοι, οι μουσειογράφοι, οι επιμελητές πρέπει να δημιουργήσουν ένα «μήνυμα» και να το μεταλαμπαδεύσουν στον επισκέπτη. Μας έμαθαν πώς να δημιουργούμε μια μουσειακή εμπειρία, ένα «πακέτο» γνώσης και ψυχαγωγίας. Τα μουσεία εδώ και πολλές δεκαετίες, αν όχι αιώνες, έχουν πάψει να αποτελούν αποθήκες ή αχανή «ψυχρά» κτίρια, επαναπροσδιόρισαν την θέση τους στην κοινωνία και αποτελούν ενεργά κομμάτια της κοινωνίας. Με βάση τον ορισμό του ICOM, «τα μουσεία έχουν χαρακτήρα εκπαιδευτικό, αλλά και ψυχαγωγικό». Ωστόσο, για ποια εμπειρία μιλάμε;
Όταν κάποιος (επισκέπτης ή μουσειολόγος/επιμελητής) αναφέρεται στην «μουσειακή εμπειρία» έχει κατά νου, μια επίσκεψη στο μουσείο, όπου θα δει κάτι νέο και εξαίρετο, θα έρθει σε επαφή με κάποιου είδους τέχνη, θα επισκεφθεί το πωλητήριο του μουσείου, ενώ θα προμηθευτεί και ενημερωτικά φυλλάδια. Ενδεχομένως να πάρει να πιεί ή να φάει κάτι από το εστιατόριο και φυσικά η εμπειρία θα μεταφερθεί σε φίλους και γνωστούς.

Νέα στοιχεία για τους μεσαιωνικούς πύργους των τειχών της Αμμοχώστου

•  

01/07/2013

Γράφει η Νάσα Παταπίου

Το πιο πολυδάπανο και μακροχρόνιο έργο στην Κύπρο [δεν είναι η Πλατεία Ελευθερίας αλλά] υπήρξαν οι οχυρώσεις της Αμμοχώστου, για τις οποίες εργάστηκαν γύρω στις πέντε χιλιάδες εργάτες και στοίχιζαν 600 δουκάτα μηνιαίως

Πληθώρα πληροφοριών απαντά σε δημοσιευμένο και αρχειακό υλικό για τις οχυρώσεις της Αμμοχώστου οι οποίες, άλλωστε, υπήρξαν οι πλέον πολυδάπανες και μακροχρόνιες και συνεχίζονταν ακόμη έως και το 1570, δηλαδή έως το πρώτο έτος του πολέμου της Κύπρου. Τα Ημερολόγια του σύγχρονου με τα γεγονότα Βενετού Marino Sanuto, o οποίος αντλούσε τις πληροφορίες του από τις κρατικές βενετικές πηγές, κατά τη χρονική περίοδο 1496-1533, αναφέρονται στις εργασίες που είχαν αρχίσει να εκτελούνται στις οχυρώσεις της Αμμοχώστου ήδη από τα πρώτα χρόνια της Βενετοκρατίας στην Κύπρο. Την έναρξη των εργασιών, κατά τη Βενετοκρατία, μαρτυρεί και μία μαρμάρινη πλάκα χαραγμένη στην πύλη της ξηράς των τειχών της πόλης, που φέρει τη χρονολογία 1492 και σχετική επιγραφή στην οποία αναφέρεται ότι το έργο είχε αναλάβει τότε ο καπιτάνος της Αμμοχώστου Nicolo Foscarini. Επίσης, η ολοκλήρωση των εργασιών αναγράφεται σε άλλη μαρμάρινη επιγραφή, που βρίσκεται στην πύλη της θάλασσας με χρονολογία 1496, όταν καπιτάνος της πόλης ήταν ο Nicolo Priuli.

Αποσύρει τη συμμετοχή της από το πρότζεκτ Transpoesie η Κύπρος και καταγγέλλει λογοκρισία

13/06/2013

«Έχει ήδη σταλεί επιστολή στην EUNIC με την οποία αποσυρόμαστε από το πρότζεκτΤranspoesie, θεωρώντας πράξη λογοκρισίας την απόφαση να μην δεχτούν το ποίημα του Γιώργου Μοράρη, ‘Νιόβη (Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο ’74′, στις Βρυξέλλες».

Αυτά δήλωσε το πρωί στο «Π» ο διευθυντής των Πολιτιστικών Υπηρεσιών Παύλος Παρασκευάς, ως συνέχεια στο θέμα της απόσυρσης του ποιήματος του Γ. Μοράρη από το ευρωπαϊκό πρότζεκτ Transpoesie, λόγω αναφοράς στην τουρκική εισβολή.

Το θέμα έφερε στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» την Τρίτη 11 Ιουνίου.

Σε συνομιλία μας, την Τετάρτη, με τον ποιητή Γιώργο Μοράρη, ο οποίος είναι συνταξιούχος φιλόλογος και ζει στην Αθήνα, «δεν υπήρξε καμία επίσημη αντίδραση από το κυπριακό κράτος, για την άρση της λογοκρισίας».

Διοικητές της Ακροτίκης-Καρπασίας

http://www.parathyro.com/ 17/06/2013

“Ορίζομεν εσένα Τζανό του Τζουάνη βίτζε κάβο…” Οι βάιλοι Καρπασίας -ή Ακροτίκης- και οι κανονισμοί που ίσχυαν στη χερσόνησο επί Βενετοκρατίας, όπως αποκαλύπτονται σε σχετικό έγγραφο

Κατά τη διάρκεια των ετών της βενετικής κυριαρχίας, στη χερσόνησο Καρπασίας διοριζόταν ένας Κύπριος διοικητής, με τον τίτλο του βαΐλου. Ο βάιλος Καρπασίας όπως και ο καπιτάνος (διοικητής) της Μεσαορίας, ο οποίος είχε τον τίτλο καπιτάνος της Σίβουρης ή Σίγουρης, ήταν Κύπριοι ανώτεροι υπάλληλοι. Ο διοικητής της Μεσαορίας έφερε τον τίτλο καπιτάνος της Σίγουρης εις ανάμνηση του φρουρίου που είχε οικοδομηθεί εκεί από τον Φράγκο βασιλιά Ιάκωβο Α’, περί το 1391, για να αντιμετωπίζει τους Γενουάτες, που είχαν καταλάβει την Αμμόχωστο και διενεργούσαν λεηλασίες στο φραγκικό βασίλειο της Κύπρου. Και οι δύο αυτοί διοικητές υπάγονταν στη δικαιοδοσία του Βενετού καπιτάνου της Αμμοχώστου, ο οποίος είχε υπ’ ευθύνη του και όλα τα στρατιωτικά σώματα της Κύπρου και γενικά την άμυνα της μεγαλονήσου.

Βάιλος Καρπασίας διοριζόταν και επί Φραγκοκρατίας και πολύ πιθανόν και στα Βυζαντινά χρόνια, αφού, σε μια πηγή ήδη από τον 12ο αιώνα, μνημονεύεται κάποιος βάιλος του ακρωτηρίου του Αγίου Ανδρέα. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η χερσόνησος στα Βυζαντινά χρόνια ονομαζόταν Ακροτίκη, πληροφορία που επιβεβαιώνεται και στο χρονικό του Λεοντίου Μαχαιρά, ο οποίος σε τέσσερις περιπτώσεις αναφέρεται στη χερσόνησο χρησιμοποιώντας το όνομα Ακροτίκη.
Η εντόπιση των Κανονισμών (νόμων) που ίσχυαν στη χερσόνησο επί Βενετοκρατίας και μάλιστα στην ελληνική γλώσσα της εποχής, έφερε στο φως την ξεχασμένη αυτή βυζαντινή ονομασία της Καρπασίας, την οποία ευτυχώς διασώζει και ο χρονικογράφος μας Λεόντιος Μαχαιράς. Βέβαια, εάν δεν εντοπίζαμε το χειρόγραφο με τους κανονισμούς της Καρπασίας, δεν θα γινόταν κατορθωτή η ταύτιση του τοπωνυμίου Ακροτίκη με το τοπωνύμιο Καρπασία.

Τα παιδιά στον αγώνα της προστασίας της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς

http://www.parathyro.com

25/06/2013

Σφραγίδες προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δημιούργησαν παιδιά βρετανικών σχολείων στην Ολλανδία, μετά από εισήγηση της Κύπριας Τασούλας Χατζητοφή.

Πώς αναπτύσσουμε στους νέους την συνείδηση της προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς; Πώς τους ευαισθητοποιούμε; Σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί -με πράξεις- να δώσει απαντήσεις η Τασούλα Χατζητοφή, ιδρύτρια της διεθνούς πλατφόρμας Walk of Truth, με έδρα τη Χάγη.

Ως πρώτο βήμα, η κ. Χατζητοφή δημιούργησε το μαθητικό πρότζεκτ «Seals of Protection», στο πλαίσιο του οποίου μαθητές των βρετανικών σχολείων της Ολλανδίας, ηλικίας 10 μέχρι 15 χρόνων, κλήθηκαν να δημιουργήσουν μια σφραγίδα που να αποτυπώνει μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς από όλο τον κόσμο που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Από τις εικόνες που δημιούργησαν τα παιδιά, οι επιλεγμένες περιλαμβάνονται σε μια έκδοση με τίτλο «Protecting Art from Crimes, Dispute and War». Η εν λόγω έκδοση δόθηκε στον διάσημο τενόρο Πλάθιντο Ντομίνγκο, πρόεδρο της Europa Nostra για την προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, στο πλαίσιο εκδήλωσης της Europa Nostra, στo Μουσείο Ακρόπολης.

Από αριστερά, η Τασούλα Χατζητοφή, ο 17χρονος Nicolas Rivard, η Ανδρούλλα Βασιλείου, ο Πλάθιντο Ντομίνγκο και η γενική γραμματέας της Europa Nostra Sneska Quaedvlieg-Mihailovic, κρατούν το βιβλίο με τις ζωγραφιές/σφραγίδες των παιδιών.

Μιλώντας στα παιδιά για το παρελθόν...

  

Υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος να μιλάμε στα παιδιά για το παρελθόν; Και αν ναι, σε ποιους θα απευθυνόταν ένα βιβλίο με άρθρα που συμπυκνώνουν έρευνες πολύ διαφορετικών κλάδων γι' αυτό το θέμα;

«Σε δασκάλους, καθηγητές, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, αρχαιολόγους, μουσειολόγους, απλούς γονείς. Πρόκειται για ένα εργαλείο που μπορεί να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη αρχαιολογικού ινστιτούτου, μουσείου, σχολείου, αλλά και σπιτιού. Απευθύνεται σε μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων που νοιάζονται και θέλουν να εμβαθύνουν στον τρόπο που τα παιδιά κατανοούν το δικό τους παρελθόν, πρώτα το οικογενειακό και μετά το συλλογικό όπως έρχεται στο φως μέσα από τις αρχαιολογικές έρευνες», δήλωσε η Νένα Γαλανίδου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, μία εκ των δύο επιμελητριών του βιβλίου «Μιλώντας στα παιδιά για το παρελθόν», που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Καλειδοσκόπιο».

Το βιβλίο αποτελεί εμπλουτισμένη εκδοχή της αγγλικής έκδοσης με τίτλο «Telling Children about the Past: An Interdisciplinary Perspective» που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 2007.

O Πειραιάς θα φιλοξενήσει την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ναυτιλίας

Το 2015, η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ναυτιλίας θα φιλοξενηθεί στην Ελλάδα, στην πόλη του Πειραιά, μεταφέροντας με τον τρόπο αυτό δυόμισι χιλιάδες χρόνια ναυτικής ιστορίας στην καρδιά της Ανατολικής Μεσογείου

Η πόλη του Πειραιά επιλέχθηκε μαζί με άλλες τέσσερις για να  φιλοξενούν κάθε χρόνο και μέχρι το 2019 την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ναυτιλίας  (European Maritime Day).

Έντονο ελληνικό άρωμα στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι

Συνολικά τέσσερις ελληνικές ταινίες θα προβληθούν στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι που ολοκληρώνεται στις 6 Ιουλίου.

Ο «Σεπτέμβρης» της Πέννυς Παναγιωτοπούλου-με θέμα τα υπαρξιακά προβλήματα μιας μοναχικής γυναίκας- συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα. Στο «September» παρακολουθούμε μία νεαρή γυναίκα, που ζει μόνη και ανεξάρτητη, με μόνη συντροφιά το σκύλο της. Όταν αυτός πεθάνει, η κοπέλα θα γνωρίσει την γειτόνισσά της καθώς αναζητά έναν κήπο για να τον θάψει. Οι πολύ διαφορετικής φύσης μοναξιές τους θα είναι αποδειχθούν το κοινό τους σημείο.

 

Η ταινία «Χαρά» του Ηλία Γιαννακάκη προβάλλεται στο τμήμα «Μια άλλη όψη», ενώ η μικρού μήκους ταινία «The Capsule» της Αθηνάς-Ραχήλ Τσαγγάρη προβάλλεται στο τμήμα Imagina.

Η «Αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελένης Ψύκου, που πέρσι είχε προβληθεί στο τμήμα «Works in progress» του Κάρλοβι Βάρι, προβάλλεται φέτος στο πρόγραμμα των 10 ευρωπαϊκών ταινιών,που προτείνουν οι κριτικοί του περιοδικού «Variety».

 

Το φεστιβάλ άρχισε με την προβολή της γαλλικής ταινίας «Μood Indigo» (L' ecume des jours) του Μισέλ Γκοντρί, μια ταινία γύρω από τη δύναμη του έρωτα, που συνδυάζει τη φαντασία και τον σουρρεαλισμό με την πραγματικότητα, με πρωταγωνιστές την Οντρέ Τοτού και τον Ρομέν Ντιρίς.

 

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ εδώ