Αθήνα: Μικρού μήκους μεγαλούπολη

Δεκαεννέα ταινίες παρουσιάζουν την ελληνική πρωτεύουσα έτσι όπως έχει περάσει στο σελιλόιντ κατά την διάρκεια πέντε δεκαετιών

      

Μια κινηματογραφική χαρτογράφηση της Αθήνας μέσα από ταινίες μικρού μήκους. Πρωτότυπη ιδέα, χαρμόσυνο το ότι υλοποιήθηκε μέσω ενός πολύ ενδιαφέροντος αφιερώματος το οποίο θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο Δευτέρα 22 - Τετάρτη 24 Απριλίου στην περιοχή του Δημαρχιακού μεγάρου της Πλατείας Κοτζιά.

 

Τι περίπου θα πρέπει να περιμένουμε; Την ματιά δημιουργών διαφορετικής γενιάς οι οποίοι με όπλο την κάμερα έχουν καταγράψει σκηνές της μεγαλούπολης, άλλοτε κουρασμένης, άλλοτε λαμπρής, άλλοτε παραδομένης, άλλοτε γενναίας. Είναι η Αθήνα που σήμερα βρίσκεται στο μεταίχμιο αλλαγών και αναδιαρθρώσεων, η Αθήνα στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.

ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ- Έργα από σίδερο

Περισσότερα από 80 έργα, αντιπροσωπευτικά όλων των περιόδων δημιουργίας του Κώστα Κουλεντιανού, φιλοξενεί από σήμερα και μέχρι το τέλος Ιουλίου το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.

«Χρησιμοποιώ ως υλικό κυρίως το σίδερο... Προσπαθώ να του αφαιρέσω το ακατέργαστο βάρος του και να του δώσω μια άλλη κίνηση», έχει πει για τα έργα του ο Κώστας Κουλεντιανός

Η έκθεση με τίτλο «Κώστας Κουλεντιανός. Ο τελευταίος ακροβάτης του μοντερνισμού», διοργανώνεται από το Μ.Μ.Σ.Τ. και το Μουσείο Μπενάκη, σε συνεργασία με τον γιο του γνωστού γλύπτη, Μπεν Κουλεντιανό (η έκθεση παρουσιάστηκε και στην Αθήνα).
Γεννημένος στην Αθήνα το 1918 ο Κ. Κουλεντιανός σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΣΚΤ (1936-1939) και μετά από πρωτοβουλία του Οκτάβιου Μερλιέ έφυγε για το Παρίσι τον Δεκέμβρη του 1945, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Το 1962 έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην περιώνυμη τότε Galerie de France, ενώ ταυτόχρονα άρχισε να συνεργάζεται με αρχιτέκτονες φτιάχνοντας μεγάλα γλυπτά για δημόσια κτίρια και ανοιχτούς χώρους, καθώς και επαναλαμβανόμενα διακοσμητικά στοιχεία σε γύψο, τσιμέντο ή μπετόν. Το 1966 μεταφέρθηκε στην Κεντρική Γαλλία όπου έστησε το εργαστήρι του κατασκευάζοντας αργαλειούς για την παραγωγή πετασμάτων (ταπισερί) από δικά του σχέδια (1969-1975).
Γλυπτά
Την ίδια περίοδο χρονολογούνται επίσης και τα πρώτα βιδωτά γλυπτά που θα καθορίσουν την τεχνική στη δουλειά του μέχρι τέλος της ζωής του. Την περίοδο 1979-1982 δημιούργησε τη σειρά έργων με τίτλο «Νέα Γενιά» με την οποία αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην Bienale της Βενετίας το 1980. Τα 15 υπόλοιπα χρόνια της ζωής του (πέθανε το 1995) δούλεψε στην Ελλάδα εκθέτοντας συχνά, μέχρι την τελευταία του έκθεση, το 1991.
Μιλώντας ο ίδιος για το έργο του ανέφερε χαρακτηριστικά: «Χρησιμοποιώ ως υλικό κυρίως το σίδερο, όλο και πιο σκληρό, πιο βαρύ, πιο δύσκολο να το δουλέψεις. Προσπαθώ ταυτόχρονα να του αφαιρέσω το ακατέργαστο βάρος του και να του δώσω μια άλλη κίνηση. Το βασικό μου πρόβλημα είναι ο χώρος, το φως και ο όγκος. Το πώς το εκάστοτε έργο μου θα μπορέσει να τοποθετηθεί στον χώρο και να δεχτεί το φως, ώστε να αποκτήσει σημασία».
Πηγή:  ΕΘΝΟΣ

Θα αποκατασταθεί το Φετιχιέ Τζαμί στη Ρωμαϊκή Αγορά-Η ανάσταση ενός τζαμιού στην Αθήνα

Το Φετιχιέ Τζαμί (Τζαμί του Πορθητή) στο Μοναστηράκι θα αποκατασταθεί στερεωτικά και μορφολογικά, μετά την έγκριση της σχετικής μελέτης από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

Το μνημείο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της οθωμανικής περιόδου. Θα ανοίξει για το κοινό ενδεχομένως ως χώρος για μικρές εκθέσεις ή εκδηλώσεις που θα συνάδουν με τον χαρακτήρα του.

 
Το Φετιχιέ Τζαμί Το τζαμί επί δεκαετίες λειτουργούσε ως αποθηκευτικός χώρος αρχαιοτήτων μέχρι το 2011.

Κατασκευάστηκε μεταξύ 1668 και 1670 πάνω σε παλαιότερη χριστιανική βασιλική του 8ου ή του 9ου αιώνα, η οποία μετατράπηκε σε τέμενος.

Οι ερευνητές θεωρούν ότι το όνομα Φετιχιέ, που δόθηκε προς τιμήν του σουλτάνου, αφορούσε αρχικά στο παλιό αυτό τέμενος, από το οποίο σώζονται υπολείμματα του μιχράμπ (ημικυκλική

εσοχή στο τείχος που υποδεικνύει προς τη Μέκκα).

Λεγόταν και Τζαμί του Σταροπάζαρου γιατί βρισκόταν μέσα στο παζάρι των σιτηρών, στο χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς.

Αντίο Ακρόπολη

Σχολιασμός πρωτοσέλιδου, Der Spiegel- Παναγιωτούρος Γιάννης, 280081

Στην συγκεκριμένη φωτογραφία βλέπουμε την απεικόνιση ενός κίονα από τον
Παρθενώνα και ένα ‘σπασμένο’ Ευρώ, με την επιγραφή: «Αντίο Ακρόπολη».
Ο συμβολισμός είναι αρκετά εμφανής. Η οικονομική κατάσταση είναι αρκετά
ταραγμένη στην Ευρώπη και την Ελλάδα και το περιοδικό Spiegel είχε βιαστεί
να αποχαιρετήσει την Ελλάδα από το Ευρώ. Φυσικά, και αυτό είναι το νόημα του
πρωτοσέλιδου, από την Ευρωζώνη δεν αποχωρεί μόνο η Ελλάδα ως οικονομική
οντότητα αλλά ως πολιτισμικός πυρήνας και ιστορική έδρα του ευρωπαϊκού
πολιτισμού. Αυτός είναι και ο λόγος που το Spiegel επιλέγει τον τίτλο, «Αντίο
Ακρόπολη» και χρησιμοποιώντας με αυτόν τον τρόπο το ιστορικό μνημείο και
κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού. Παράλληλα, το περιοδικό υπονοεί πως χωρίς την
Ελλάδα το νόμισμα εν τέλει θα καταρρεύσει-γι’ αυτό και απεικονίζεται σπασμένο-
και η Ευρωζώνη θα δεχτεί ένα τεράστιο πλήγμα. Ως προς το μήνυμα που θέλει να
περάσει το περιοδικό, λοιπόν, είναι αρκετά εμφανές. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, όμως οι
διαφωνίες μου είναι αρκετές με το πρωτοσέλιδο.

Αρχικά, είναι μεγάλο λάθος να ταυτίζεται η ευρωζώνη- ως οικονομική ένωση- με
τη Ευρώπη στο σύνολο της. Ακόμα και αν μια μέρα αποχωρήσει η Ελλάδα από το
Ευρώ δεν μπορεί κανείς να διαγράψει την τεράστια ιστορία και τον πολιτισμό της,
που την καθιστούν ως παγκόσμιο πολιτισμικό κέντρο. Δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση
μιας οικονομικής ένωσης με την Ευρώπη ως σύνολο. Έπειτα, η γενικότερη εικόνα
του περιοδικού είναι αφοριστική και ισοπεδωτική σε ανθελληνικό βαθμό. Είναι
λάθος και προκλητικό να χρησιμοποιούνται κίονες και πολιτισμικά στοιχεία για να
στολίσουν φυλλάδες και να τρομοκρατούν την κοινή γνώμη. Είναι δεδομένο πως
η κρίση της Ελλάδας είναι τόσο οικονομική όσο και κοινωνικό-πολιτισμική αλλά
αυτό δεν σημαίνει σε κανένα βαθμό πως πρέπει να τρομοκρατείτε ο κόσμος πως η
Ελλάδα θα αποκοπεί από το Ευρωπαϊκό στερέωμα. Συνοψίζοντας, λοιπόν, η επιλογή
του κίονα και η σύνδεση του με το Ευρώ, μέσα από την οποία διαγράφεται και η
σύνδεση Ευρώπης και Ευρωζώνης, είναι ατυχής και λανθασμένη. Προσωπική άποψη
του υποφαινόμενου είναι πως η Ελλάδα καθόρισε πολιτισμικά και πολιτικά την
ευρωπαϊκή κοινότητα και μια σύνδεση αιώνων που συνδέεται με τον ομφάλιο λώρο
την ιστορίας, δεν μπορεί να λάβει οικονομική χροιά, ούτε να γίνεται αντικείμενο
μικροσυμφερόντων ενός περιοδικού.

Kalfayan Galleries: Περιμένοντας τους Βαρβάρους: Αναφορά στον Καβάφη

Οι Kalfayan Galleries παρουσιάζουν  την ομαδική έκθεση «Περιμένοντας τους Βαρβάρους: Αναφορά στον Καβάφη».«Είμαι Κωνσταντινοπολίτης τήν καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια -σ’ ένα σπίτι της οδού Σερίφ μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επεσκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβική μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στήν Κωνσταντινούπολι. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια πού δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου είς ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από τό Υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά.»



Ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα γραμμένο από τον ίδιο τον ποιητή, Κωνσταντίνο Καβάφη, για το περιοδικό «Νέα Τέχνη», 1924.
Τη φετινή χρονιά συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννηση του Καβάφη και 80 χρόνια από το θάνατό του (Απρίλιος 1863 και 1933 αντίστοιχα).
Η ποίησή του αποτελούσε πάντα μέρος της παγκόσμιας λογοτεχνικής κοινότητας. Η επιρροή της όμως και ο θαυμασμός προς αυτήν δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτό τον καλλιτεχνικό κύκλο. Δημιουργοί διαφόρων εικαστικών τεχνών αντλούσαν και συνεχίζουν να αντλούν έμπνευση από τα ποιήματα του Καβάφη, ή ακόμα και από την ίδια την προσωπικότητα του ποιητή – μια περσόνα μιας άλλης εποχής, διαφορετικής κατά πολύ από τη δική μας «ένας βιβλιομανής εξόριστος στήν πιό μεγάλη βιβλιοθήκη του κόσμου», όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο Γιώργος Χουλιάρας στο κείμενό του «Λογοτεχνία και εξορία: Σημειώσεις για τον Καβάφη» (χάρτης, Απρίλιος 1983, Αθήνα, σελ. 568).
Στην παρούσα έκθεση, οι Kalfayan Galleries επέλεξαν να παρουσιάσουν έργα μοντέρνων και σύγχρονων, Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, που έχουν ερμηνεύσει με τη δική τους «γλώσσα» την εντύπωσή τους από τα ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη, σε διάλογο με χειρόγραφα του ποιητή και πρώτες εκδόσεις ποιημάτων του. Διαφορετικά εικαστικά μέσα, διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, διαφορετικές απεικονίσεις, όλες επηρεασμένες από δημιουργήματα του ίδιου ποιητή. Εκεί όμως είναι που βρίσκεται και η μαγεία των ποιημάτων του Καβάφη άλλωστε ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει και να νοιώσει μέσα από αυτά διάφορες κοινωνικές και ιστορικές καταστάσεις, που είτε έζησε ο ίδιος είτε μελέτησε.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Νάνος Βαλαωρίτης, Αικατερίνη Γεγησιάν, Εμμανουήλ Μπιτσάκης, Νίνα Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Τάταρης, Anna Boghiguian, David Hockney.
Kalfayan Galleries (Χάρητος 11, Κολωνάκι, 10675 Αθήνα)
Εγκαίνια: 9 Απριλίου 2013, 20.00 – 22.00
Διάρκεια: 9 Απριλίου – 1 Ιουνίου 2013
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Σάββατο 10.00 – 15.00 | Τρίτη – Παρασκευή 10.00 – 20.00
Πληροφορίες: +30210 7217679, Fax +30210 7217623 info@kalfayangalleries.com, www.Kalfayangalleries.com

Λένα Κυριακίδη (αμ.300055)

Οι 7000 Βελανιδιές του Joseph Beuys και η αισθητική της εξαφάνισης

Ρέα Thönges - Στριγγάρη

Αρχαιολόγος - Ιστορικός Τέχνης

 

Στην ανάγκη έρχομαι ως δέντρο. 

02/04/2013

Ένα από τα πιο εκπληκτικά έργα της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας αναπτύσσεται εδώ και 30 χρόνια μέρα με τη μέρα αθόρυβα στο Κάσελ της Γερμανίας. Στη διάρκεια της μεγάλης έκθεσης, documenta 7 (1982), αρχικά σχεδόν απαρατήρητο από τους περισσότερους, είτε απλούς πολίτες είτε θιασώτες της σύγχρονης τέχνης, θα θυμίσει αργότερα μια φράση που ο δημιουργός του είχε διατυπώσει πολύ πριν το συγκεκριμένο έργο τον απασχολήσει: Χαρακτηριστικό γνώρισμα μεγάλης τέχνης, είναι ότι δεν επιδιώκει την αυτοπροβολή και την επίδειξη, αλλά εισρέει, συγχωνεύεται με το περιβάλλον, σχεδόν εξαφανίζεται μέσα στη φύση.
Με τον εσκεμμένα δηκτικό και κάπως άβολο τίτλο, 7000-Βελανιδιές – Δάσωση αντί για διαχείριση της πόλης (1982-1987), το έργο αυτό θα αλλάξει έκτοτε αμετάκλητα τις εικόνες μας γύρω στη σχέση τέχνης και φύσης, φύσης και πόλης - όσο και την αντίληψή μας για τη νοηματοδότηση της τέχνης στην παρούσα της φάση.
Το φθινόπωρο 1981- και ενώ στους καλλιτεχνικούς κύκλους διαδίδεται ότι η αναμενόμενη συμβολή του Beuys στην documenta 7 θα είναι ένα μνημειώδες γλυπτό στην πόλη, ο ίδιος κοινοποιεί την πρόθεσή του: θα φυτέψει 7000 δέντρα, κυρίως βελανιδιές, και θα τοποθετήσει στο πλάι του καθενός μια στήλη από βασάλτη.

Βοηθείστε στην προβολή της Ελλάδας

Η τριήρης στο ναυπηγείο

Μεγάλη προσπάθεια καταβάλλεται να επισκευαστεί η Τριήρης «Ολυμπιάς» και να σταλεί στην μεγάλη πρεμιέρα της νέας ταινίας των «300: Η άνοδος της αυτοκρατορίας».

Η ελληνική τριήρης που ανήκει στο πολεμικό Ναυτικό, αλλά κατασκευάστηκε από δύο Βρετανούς το 1985, για να συμμετάσχει στην καλοκαιρινή πρεμιέρα της ταινίας «300» στην Αμερική πρέπει πρώτα να επισκευαστεί (αυτή τη στιγμή είναι μισοτελειωμένη). Όλα αυτά όμως θέλουν χρήματα και το ποσό που πρέπει να συγκεντρωθεί έως τις 5 Μαΐου είναι $265,000.
Η δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα σίγουρα δεν βοηθά γεγονός που ώθησε τους «θαυμαστές της Ολυμπιάς» να ζητήσουν την βοήθεια της ομογένειας στην Αυστραλία προκειμένου να ολοκληρωθεί η τριήρης.
Δεν χρειάζεται να σταλούν χρήματα στην Ελλάδα. To Trireme Trust ο βασικός χρηματοδότης για την κατασκευή της τριήρη μέσω της μεθόδου crowdfunding (δηλαδή την αναζήτηση χρηματοδότησης μέσω Ίντερνετ) καλεί όλους όσους θα ήθελαν να συμβάλλουν έμπρακτα στην προβολή της Ελλάδας μπορούν να το κάνουν επισκεπτόμενη την ιστοσελίδα http://www.kickstarter.com/projects/1895671035/voyage-of-a-legend-trirem... έως τις 5 του Μάη.
Αν βέβαια δεν γίνει εφικτό να συγκεντρωθούν τα χρήματα τότε οι δωρεές θα επιστραφούν αυτόματα στον λογαριασμό όλων όσων προσέφεραν αυθημερόν.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το ταξίδι της Ολυμπιάς από την Ελλάδα στην Νέα Υόρκη θα καταγραφεί σε ντοκιμαντέρ.
Η τριήρης πρωταγωνιστεί ήδη, γραφιστικά τουλάχιστον, στην ταινία «300: Η άνοδος της αυτοκρατορίας» καθώς οι παραγωγοί ζήτησαν τα σχέδια της προκειμένου να δημιουργήσουν αντίγραφό της μέσω της γραφιστικής τέχνης και το οποίο λαμβάνει μέρος στην ταινία.

 Η Ολυμπιάς είναι το μοναδικό αντίγραφο της αρχαίας αθηναϊκής τριήρους που έχει κατασκευαστεί σε πραγματικό μέγεθος και έχει δοκιμαστεί σε φυσικές συνθήκες. Κατασκευάστηκε από τους βρετανούς καθηγητές Ιστορίας Μόρισον και Ναυπηγικής Κόουτς με χρηματοδότηση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, στο οποίο παραδόθηκε τον Αύγουστο του 1987.
http://neoskosmos.com

Η Αρχαία Νικόπολη ανακαλύπτεται

Είναι η πόλη που η ίδρυσή της συνδέθηκε όχι με μια τυχαία νίκη και σίγουρα όχι με έναν οποιονδήποτε βασιλιά. Η Νικόπολη χτίστηκε μετά τη νίκη του πρώτου αυτοκράτορα της Ρώμης, του Οκταβιανού Αύγουστου, στη Ναυμαχία του Ακτίου κατά του Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας, το 31 π.Χ. Είναι η πόλη σύνορο του τέλους της ελληνιστικής εποχής και της αρχής της ρωμαϊκής κυριαρχίας, στην οποία μέσα στους δέκα αιώνες της ακμής και της σημασίας της διαδραματίστηκαν γεωπολιτικές συγκρούσεις και γεγονότα που άλλαξαν τους χάρτες. Σε αυτόν τον στενό λαιμό του Αμβρακικού Κόλπου αναμετρήθηκαν η Ρώμη και το Βυζάντιο, ο παγανισμός με τον χριστιανισμό, οι Γότθοι με τους Ρωμαίους, οι Φράγκοι με τους Βούλγαρους.

Γι αυτό το σπουδαίο κέντρο, θέατρο μιας πολύ ταραγμένης αρχαιότητας, θα μιλήσει την Πέμπτη 25 Απριλίου, στις 7 μμ., στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Megaron Plus, ο αρχαιολόγος και επικεφαλής των ανασκαφών της Νικόπολης, Κώστας Ζάχος. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, ο πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής για την ανάδειξη των μνημείων της Νικόπολης, μαζί με τους συνεργάτες του, αποκαλύπτει και αναδεικνύει, με ένα πολυσύνθετο πρόγραμμα, συναρπαστικά μνημεία και παραδίδει σιγά-σιγά στο κοινό τη μεγαλύτερη αρχαία πόλη της Ελλάδας. Τη διάλεξη θα προλογίσει ο πρόεδρος του Σωματείου Διάζωμα, Σταύρος Μπένος.

Τα παιδιά αναζητούν το... Μυστήριο του Φωταερίου

Νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Τεχνόπολις από το Σάββατο 20 Απριλίου

     

 

Μια συναρπαστική και ταυτόχρονα εκπαιδευτική περιπέτεια περιμένει αγόρια και κορίτσια μεταξύ 5 και 7 ετών στο Βιομηχανικό Μουσείου Φωταερίου.

Το Μουσείο που άνοιξε πρόσφατα τις πύλες του και ήδη έχει πραγματοποιήσει πληθώρα εκδηλώσεων, τώρα στέλνει τους λιλιπούτειους φίλους του σε μια... μυστική αποστολή που θα λατρέψουν. Υπόθεση «Το Μυστήριο του Φωταερίου» λοιπόν και οι μικροί επίδοξοι 007 μπορούν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους από το Σάββατο 20 Απριλίου και κάθε Σάββατο μέχρι το τέλος Ιουνίου σε ένα μοναδικό πρόγραμμα στην Τεχνόπολη.

Αποστολή των μικρών πρακτόρων; Να ενώσουν τα κομμάτια μιας κατασκευής-παζλ, μέσα από την οποία θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους στους γρίφους, στα παιχνίδια ρόλων, στην παρατηρητικότητα αλλά και στη συνεργασία.

Κυρίως όμως, τα παιδιά θα διασκεδάσουν καθώς θα ανακαλύπτουν τα μυστικά του βιομηχανικού χώρου μέσα από βιωματικά παιχνίδια ενώ το παλιό εργοστάσιο θα μοιάζει με έναν μεγάλο... παιδότοπο όπου οι μικροί επισκέπτες μέσα από το παιχνίδι θα γνωρίσουν την τεχνολογία και τις μορφές ενέργειας του παρελθόντος και του παρόντος.

Σύγχρονος... Ιντιάνα Τζόουνς συνελήφθη στη Χαλκιδική

Εντοπίστηκε να αναζητά νέους θησαυρούς στην περιοχή της Σιθωνίας

 

Σχεδόν εκατό νομίσματα και αρχαία αντικείμενα είχε ανακαλύψει κατά τη διάρκεια λαθρανασκαφών που έκανε σε διάφορα σημεία στην Χαλκιδική ένας νεαρός Έλληνας «Ιντιάνα Τζόουνς» που εντοπίστηκε να αναζητά νέους θησαυρούς στην περιοχή της Σιθωνίας.

 

Οι αστυνομικοί της Ασφαλείας Πολυγύρου που είχαν πληροφορίες για την παράνομη δραστηριότητα του 25χρονου «κυνηγού» θησαυρών, βρήκαν στην κατοχή του έναν ανιχνευτή μετάλλων με τον οποίο προσπαθούσε να εντοπίσει αρχαία νομίσματα. Και, όπως αποδείχθηκε από την έρευνα που έγινε στο σπίτι του, είχε αρκετές επιτυχίες.

 

Συνολικά, κατασχέθηκαν 45 αρχαία μεταλλικά νομίσματα διαφόρων μεγεθών και απεικονίσεων, ένα από τα οποία μάλιστα ήταν ασημένιο, αλλά και 53 αρχαία μικροαντικείμενα που απεικονίζουν διάφορα σχέδια και μορφές.

Όλα εστάλησαν στην 16η Εφορεία Κλασσικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων για να χρονολογηθούν και να εντοπιστεί ο τόπος προέλευσής τους, ενώ ο αρχαιοκάπηλος οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής με κατηγορία για παράβαση του νόμου περί προστασίας αρχαιοτήτων.

http://www.protothema.gr/