Περισσότερα από 80 έργα, αντιπροσωπευτικά όλων των περιόδων δημιουργίας του Κώστα Κουλεντιανού, φιλοξενεί από σήμερα και μέχρι το τέλος Ιουλίου το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.
Η έκθεση με τίτλο «Κώστας Κουλεντιανός. Ο τελευταίος ακροβάτης του μοντερνισμού», διοργανώνεται από το Μ.Μ.Σ.Τ. και το Μουσείο Μπενάκη, σε συνεργασία με τον γιο του γνωστού γλύπτη, Μπεν Κουλεντιανό (η έκθεση παρουσιάστηκε και στην Αθήνα).
Γεννημένος στην Αθήνα το 1918 ο Κ. Κουλεντιανός σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΣΚΤ (1936-1939) και μετά από πρωτοβουλία του Οκτάβιου Μερλιέ έφυγε για το Παρίσι τον Δεκέμβρη του 1945, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Το 1962 έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην περιώνυμη τότε Galerie de France, ενώ ταυτόχρονα άρχισε να συνεργάζεται με αρχιτέκτονες φτιάχνοντας μεγάλα γλυπτά για δημόσια κτίρια και ανοιχτούς χώρους, καθώς και επαναλαμβανόμενα διακοσμητικά στοιχεία σε γύψο, τσιμέντο ή μπετόν. Το 1966 μεταφέρθηκε στην Κεντρική Γαλλία όπου έστησε το εργαστήρι του κατασκευάζοντας αργαλειούς για την παραγωγή πετασμάτων (ταπισερί) από δικά του σχέδια (1969-1975).
Γλυπτά
Την ίδια περίοδο χρονολογούνται επίσης και τα πρώτα βιδωτά γλυπτά που θα καθορίσουν την τεχνική στη δουλειά του μέχρι τέλος της ζωής του. Την περίοδο 1979-1982 δημιούργησε τη σειρά έργων με τίτλο «Νέα Γενιά» με την οποία αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην Bienale της Βενετίας το 1980. Τα 15 υπόλοιπα χρόνια της ζωής του (πέθανε το 1995) δούλεψε στην Ελλάδα εκθέτοντας συχνά, μέχρι την τελευταία του έκθεση, το 1991.
Μιλώντας ο ίδιος για το έργο του ανέφερε χαρακτηριστικά: «Χρησιμοποιώ ως υλικό κυρίως το σίδερο, όλο και πιο σκληρό, πιο βαρύ, πιο δύσκολο να το δουλέψεις. Προσπαθώ ταυτόχρονα να του αφαιρέσω το ακατέργαστο βάρος του και να του δώσω μια άλλη κίνηση. Το βασικό μου πρόβλημα είναι ο χώρος, το φως και ο όγκος. Το πώς το εκάστοτε έργο μου θα μπορέσει να τοποθετηθεί στον χώρο και να δεχτεί το φως, ώστε να αποκτήσει σημασία».
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
«Χρησιμοποιώ ως υλικό κυρίως το σίδερο... Προσπαθώ να του αφαιρέσω το ακατέργαστο βάρος του και να του δώσω μια άλλη κίνηση», έχει πει για τα έργα του ο Κώστας Κουλεντιανός
Γεννημένος στην Αθήνα το 1918 ο Κ. Κουλεντιανός σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΣΚΤ (1936-1939) και μετά από πρωτοβουλία του Οκτάβιου Μερλιέ έφυγε για το Παρίσι τον Δεκέμβρη του 1945, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Το 1962 έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην περιώνυμη τότε Galerie de France, ενώ ταυτόχρονα άρχισε να συνεργάζεται με αρχιτέκτονες φτιάχνοντας μεγάλα γλυπτά για δημόσια κτίρια και ανοιχτούς χώρους, καθώς και επαναλαμβανόμενα διακοσμητικά στοιχεία σε γύψο, τσιμέντο ή μπετόν. Το 1966 μεταφέρθηκε στην Κεντρική Γαλλία όπου έστησε το εργαστήρι του κατασκευάζοντας αργαλειούς για την παραγωγή πετασμάτων (ταπισερί) από δικά του σχέδια (1969-1975).
Γλυπτά
Την ίδια περίοδο χρονολογούνται επίσης και τα πρώτα βιδωτά γλυπτά που θα καθορίσουν την τεχνική στη δουλειά του μέχρι τέλος της ζωής του. Την περίοδο 1979-1982 δημιούργησε τη σειρά έργων με τίτλο «Νέα Γενιά» με την οποία αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην Bienale της Βενετίας το 1980. Τα 15 υπόλοιπα χρόνια της ζωής του (πέθανε το 1995) δούλεψε στην Ελλάδα εκθέτοντας συχνά, μέχρι την τελευταία του έκθεση, το 1991.
Μιλώντας ο ίδιος για το έργο του ανέφερε χαρακτηριστικά: «Χρησιμοποιώ ως υλικό κυρίως το σίδερο, όλο και πιο σκληρό, πιο βαρύ, πιο δύσκολο να το δουλέψεις. Προσπαθώ ταυτόχρονα να του αφαιρέσω το ακατέργαστο βάρος του και να του δώσω μια άλλη κίνηση. Το βασικό μου πρόβλημα είναι ο χώρος, το φως και ο όγκος. Το πώς το εκάστοτε έργο μου θα μπορέσει να τοποθετηθεί στον χώρο και να δεχτεί το φως, ώστε να αποκτήσει σημασία».
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου