Ηθελαν ν' ανοίξουν λεωφόρο στη Δήλο

Εργα και ημέρες χουνταίων, σε σχέση με την πολιτιστική κληρονομιά

Μεγαλεπήβολα έργα της χούντας που ευτυχώς έμειναν στα χαρτιά και σκόρπιες αναμνήσεις για γέλια και για κλάματα έχουν να πουν οι αρχαιολόγοι από την περίοδο της επάρατης διακυβέρνησης της χώρας από τους απριλιανούς. Σταχυολογούμε εδώ μερικές χαριτωμένες ιστορίες που μας αφηγούνται η Φωτεινή Ζαφειροπούλου και ο Κωνσταντίνος Τσάκος.

 
Ο αρχαιολογικός χώρος της Δήλου

Ναύπλιο: Το ιστορικό πρώτο φαρμακείο της χώρας γίνεται μουσείο

Στα χέρια του Δήμου Ναυπλιέων περνά το ιστορικό πρώτο φαρμακείο της χώρας που ιδρύθηκε το 1828 από τον Βονιφάτιο Βοναφίν, φαρμακοποιό από την Τεργέστη και φίλο του Καποδίστρια ο οποίος εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο μετά την άφιξη του κυβερνήτη.
Το κτίριο που βρίσκεται πολύ κοντά στο Δημαρχείο της πόλης, στην Πλατεία Τριών Ναυάρχων, μέχρι σήμερα μπορούσε κάποιος να το αναγνωρίσει μόνο από μία μικρή επιγραφή η οποία μαρτυρούσε πως εκεί ταριχεύτηκε η σoρός του Ιωάννη Καποδίστρια.

Ιστοσελίδα για τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου

Χρήσιμο εργαλείο γνώσης και προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 17/04/2013 στην Παπαχαραλάμπειο αίθουσα, η επίσημη παρουσίαση της Ιστορικής Ιστοσελίδας του Δήμου Ναυπακτίας για τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, από τον υπεύθυνο της εταιρείας Διάδρασις Ο.Ε, κο Γιάννη Λαδά.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να πλοηγούνται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.lepanto1571.gr.

Η νέα ιστοσελίδα σε απόδοση ελληνική, αγγλική, ισπανική & ιταλική, διαρθρώνεται σε 4 κύριες ενότητες:

Βραβευμένες ταινίες τιμούν τα ΕΛΤΑ

 

«Ο δράκος» (1956) - Νίκος Κούνδουρος (αριστερά) και «Ηλέκτρα» (1962) - Μιχάλης Κακογιάννης.

 

Νέα αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων με θέμα «Ελληνικός Βραβευμένος Κινηματογράφος» κυκλοφορούν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ) από την Δευτέρα 22 Απριλίου.
Την σειρά επιμελήθηκε η Θεανώ Βενιέρη και αφορά τις ταινίες «Ο θίασος» (1974-1975) και «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984) - Θόδωρος Αγγελόπουλος, «Ο δράκος» (1956) - Νίκος Κούνδουρος και «Ηλέκτρα» (1962) - Μιχάλης Κακογιάννης. Πρόκειται για τέσσερις σπουδαίες κινηματογραφικές δημιουργίες οι οποίες κατάφεραν να αποσπάσουν βραβεία και διακρίσεις σε διαγωνισμούς και Φεστιβάλ.
Τα ΕΛΤΑ ευχαριστούν ιδιαιτέρως τον Νίκο Κούνδουρο, την οικογένεια Θόδωρου Αγγελόπουλου, το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, την Ταινιοθήκη της Ελλάδας και τον κύριο Γιάννη Σολδάτο, για την παραχώρηση φωτογραφικού υλικού και πολύτιμων πληροφοριών, που διευκόλυναν σημαντικά την έκδοση της σειράς.

«Ο θίασος» (1974-1975) και «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984) του Θ. Αγγελόπουλου.

Ο ελληνικός κινηματογράφος, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια του νεότερου ελληνικού πολιτισμού, που με σαφώς υποδεέστερα μέσα και υποδομές κατάφερε να χαρίσει αριστουργήματα της κινηματογραφικής τέχνης, αναδεικνύοντας σημαντικούς σκηνοθέτες, σεναριογράφους, συνθέτες και ταλαντούχους ηθοποιούς.
Πληροφορίες
Όλα τα φιλοτελικά προϊόντα θα πωλούνται από το κεντρικό φιλοτελικό κατάστημα (Λυκούργου 5 & Απελλού–100 38 Αθήνα) και από τα ταχυδρομικά καταστήματα μέχρι εξαντλήσεως.
naftemporiki.gr

Χαρτογραφώντας το Διεθνές Πανηγύρι της Τέχνης Art Athina

Οι γκαλερί, οι VIP's, οι εκδηλώσεις και η συμμετοχή - έκπληξη από τη μακρινή Μελβούρνη

    

                Σαράντα πέντε γκαλερί από την Ελλάδα και το εξωτερικό συμμετέχουν στην Art Athina, τη Διεθνής Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης που (μετά από ένα χρόνο απουσίας) θα πραγματοποιηθεί από τις 16 έως τις 19 Μαϊου 2013 στο Κλειστό Π. Φαλήρου (γήπεδο TaeKwonDo) γιορτάζοντας τα 20χρονά της.

Απ' αυτές 25 είναι αθηναϊκές αίθουσες τέχνης, 7 είναι από τη Θεσσαλονίκη, 1 από τα Τρίκαλα, 1 από τη Βέροια, 2 από την Κύπρο και οι υπόλοιπες 9 από το εξωτερικό. Μεταξύ των συμμετοχών γκαλερί από την Αυστραλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Κωνσταντινούπολη, την Ιταλία και την Ολλανδία ξεχωρίζει η αίθουσα τέχνης Anna Pappas Gallery από τη Μελβούρνη με ένα μεγάλο περίπτερο που θα φιλοξενήσει πολλά έργα τέχνης.

Αθήνα: Μικρού μήκους μεγαλούπολη

Δεκαεννέα ταινίες παρουσιάζουν την ελληνική πρωτεύουσα έτσι όπως έχει περάσει στο σελιλόιντ κατά την διάρκεια πέντε δεκαετιών

      

Μια κινηματογραφική χαρτογράφηση της Αθήνας μέσα από ταινίες μικρού μήκους. Πρωτότυπη ιδέα, χαρμόσυνο το ότι υλοποιήθηκε μέσω ενός πολύ ενδιαφέροντος αφιερώματος το οποίο θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο Δευτέρα 22 - Τετάρτη 24 Απριλίου στην περιοχή του Δημαρχιακού μεγάρου της Πλατείας Κοτζιά.

 

Τι περίπου θα πρέπει να περιμένουμε; Την ματιά δημιουργών διαφορετικής γενιάς οι οποίοι με όπλο την κάμερα έχουν καταγράψει σκηνές της μεγαλούπολης, άλλοτε κουρασμένης, άλλοτε λαμπρής, άλλοτε παραδομένης, άλλοτε γενναίας. Είναι η Αθήνα που σήμερα βρίσκεται στο μεταίχμιο αλλαγών και αναδιαρθρώσεων, η Αθήνα στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.

ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ- Έργα από σίδερο

Περισσότερα από 80 έργα, αντιπροσωπευτικά όλων των περιόδων δημιουργίας του Κώστα Κουλεντιανού, φιλοξενεί από σήμερα και μέχρι το τέλος Ιουλίου το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.

«Χρησιμοποιώ ως υλικό κυρίως το σίδερο... Προσπαθώ να του αφαιρέσω το ακατέργαστο βάρος του και να του δώσω μια άλλη κίνηση», έχει πει για τα έργα του ο Κώστας Κουλεντιανός

Η έκθεση με τίτλο «Κώστας Κουλεντιανός. Ο τελευταίος ακροβάτης του μοντερνισμού», διοργανώνεται από το Μ.Μ.Σ.Τ. και το Μουσείο Μπενάκη, σε συνεργασία με τον γιο του γνωστού γλύπτη, Μπεν Κουλεντιανό (η έκθεση παρουσιάστηκε και στην Αθήνα).
Γεννημένος στην Αθήνα το 1918 ο Κ. Κουλεντιανός σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΣΚΤ (1936-1939) και μετά από πρωτοβουλία του Οκτάβιου Μερλιέ έφυγε για το Παρίσι τον Δεκέμβρη του 1945, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Το 1962 έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην περιώνυμη τότε Galerie de France, ενώ ταυτόχρονα άρχισε να συνεργάζεται με αρχιτέκτονες φτιάχνοντας μεγάλα γλυπτά για δημόσια κτίρια και ανοιχτούς χώρους, καθώς και επαναλαμβανόμενα διακοσμητικά στοιχεία σε γύψο, τσιμέντο ή μπετόν. Το 1966 μεταφέρθηκε στην Κεντρική Γαλλία όπου έστησε το εργαστήρι του κατασκευάζοντας αργαλειούς για την παραγωγή πετασμάτων (ταπισερί) από δικά του σχέδια (1969-1975).
Γλυπτά
Την ίδια περίοδο χρονολογούνται επίσης και τα πρώτα βιδωτά γλυπτά που θα καθορίσουν την τεχνική στη δουλειά του μέχρι τέλος της ζωής του. Την περίοδο 1979-1982 δημιούργησε τη σειρά έργων με τίτλο «Νέα Γενιά» με την οποία αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην Bienale της Βενετίας το 1980. Τα 15 υπόλοιπα χρόνια της ζωής του (πέθανε το 1995) δούλεψε στην Ελλάδα εκθέτοντας συχνά, μέχρι την τελευταία του έκθεση, το 1991.
Μιλώντας ο ίδιος για το έργο του ανέφερε χαρακτηριστικά: «Χρησιμοποιώ ως υλικό κυρίως το σίδερο, όλο και πιο σκληρό, πιο βαρύ, πιο δύσκολο να το δουλέψεις. Προσπαθώ ταυτόχρονα να του αφαιρέσω το ακατέργαστο βάρος του και να του δώσω μια άλλη κίνηση. Το βασικό μου πρόβλημα είναι ο χώρος, το φως και ο όγκος. Το πώς το εκάστοτε έργο μου θα μπορέσει να τοποθετηθεί στον χώρο και να δεχτεί το φως, ώστε να αποκτήσει σημασία».
Πηγή:  ΕΘΝΟΣ

Θα αποκατασταθεί το Φετιχιέ Τζαμί στη Ρωμαϊκή Αγορά-Η ανάσταση ενός τζαμιού στην Αθήνα

Το Φετιχιέ Τζαμί (Τζαμί του Πορθητή) στο Μοναστηράκι θα αποκατασταθεί στερεωτικά και μορφολογικά, μετά την έγκριση της σχετικής μελέτης από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

Το μνημείο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της οθωμανικής περιόδου. Θα ανοίξει για το κοινό ενδεχομένως ως χώρος για μικρές εκθέσεις ή εκδηλώσεις που θα συνάδουν με τον χαρακτήρα του.

 
Το Φετιχιέ Τζαμί Το τζαμί επί δεκαετίες λειτουργούσε ως αποθηκευτικός χώρος αρχαιοτήτων μέχρι το 2011.

Κατασκευάστηκε μεταξύ 1668 και 1670 πάνω σε παλαιότερη χριστιανική βασιλική του 8ου ή του 9ου αιώνα, η οποία μετατράπηκε σε τέμενος.

Οι ερευνητές θεωρούν ότι το όνομα Φετιχιέ, που δόθηκε προς τιμήν του σουλτάνου, αφορούσε αρχικά στο παλιό αυτό τέμενος, από το οποίο σώζονται υπολείμματα του μιχράμπ (ημικυκλική

εσοχή στο τείχος που υποδεικνύει προς τη Μέκκα).

Λεγόταν και Τζαμί του Σταροπάζαρου γιατί βρισκόταν μέσα στο παζάρι των σιτηρών, στο χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς.

Αντίο Ακρόπολη

Σχολιασμός πρωτοσέλιδου, Der Spiegel- Παναγιωτούρος Γιάννης, 280081

Στην συγκεκριμένη φωτογραφία βλέπουμε την απεικόνιση ενός κίονα από τον
Παρθενώνα και ένα ‘σπασμένο’ Ευρώ, με την επιγραφή: «Αντίο Ακρόπολη».
Ο συμβολισμός είναι αρκετά εμφανής. Η οικονομική κατάσταση είναι αρκετά
ταραγμένη στην Ευρώπη και την Ελλάδα και το περιοδικό Spiegel είχε βιαστεί
να αποχαιρετήσει την Ελλάδα από το Ευρώ. Φυσικά, και αυτό είναι το νόημα του
πρωτοσέλιδου, από την Ευρωζώνη δεν αποχωρεί μόνο η Ελλάδα ως οικονομική
οντότητα αλλά ως πολιτισμικός πυρήνας και ιστορική έδρα του ευρωπαϊκού
πολιτισμού. Αυτός είναι και ο λόγος που το Spiegel επιλέγει τον τίτλο, «Αντίο
Ακρόπολη» και χρησιμοποιώντας με αυτόν τον τρόπο το ιστορικό μνημείο και
κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού. Παράλληλα, το περιοδικό υπονοεί πως χωρίς την
Ελλάδα το νόμισμα εν τέλει θα καταρρεύσει-γι’ αυτό και απεικονίζεται σπασμένο-
και η Ευρωζώνη θα δεχτεί ένα τεράστιο πλήγμα. Ως προς το μήνυμα που θέλει να
περάσει το περιοδικό, λοιπόν, είναι αρκετά εμφανές. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, όμως οι
διαφωνίες μου είναι αρκετές με το πρωτοσέλιδο.

Αρχικά, είναι μεγάλο λάθος να ταυτίζεται η ευρωζώνη- ως οικονομική ένωση- με
τη Ευρώπη στο σύνολο της. Ακόμα και αν μια μέρα αποχωρήσει η Ελλάδα από το
Ευρώ δεν μπορεί κανείς να διαγράψει την τεράστια ιστορία και τον πολιτισμό της,
που την καθιστούν ως παγκόσμιο πολιτισμικό κέντρο. Δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση
μιας οικονομικής ένωσης με την Ευρώπη ως σύνολο. Έπειτα, η γενικότερη εικόνα
του περιοδικού είναι αφοριστική και ισοπεδωτική σε ανθελληνικό βαθμό. Είναι
λάθος και προκλητικό να χρησιμοποιούνται κίονες και πολιτισμικά στοιχεία για να
στολίσουν φυλλάδες και να τρομοκρατούν την κοινή γνώμη. Είναι δεδομένο πως
η κρίση της Ελλάδας είναι τόσο οικονομική όσο και κοινωνικό-πολιτισμική αλλά
αυτό δεν σημαίνει σε κανένα βαθμό πως πρέπει να τρομοκρατείτε ο κόσμος πως η
Ελλάδα θα αποκοπεί από το Ευρωπαϊκό στερέωμα. Συνοψίζοντας, λοιπόν, η επιλογή
του κίονα και η σύνδεση του με το Ευρώ, μέσα από την οποία διαγράφεται και η
σύνδεση Ευρώπης και Ευρωζώνης, είναι ατυχής και λανθασμένη. Προσωπική άποψη
του υποφαινόμενου είναι πως η Ελλάδα καθόρισε πολιτισμικά και πολιτικά την
ευρωπαϊκή κοινότητα και μια σύνδεση αιώνων που συνδέεται με τον ομφάλιο λώρο
την ιστορίας, δεν μπορεί να λάβει οικονομική χροιά, ούτε να γίνεται αντικείμενο
μικροσυμφερόντων ενός περιοδικού.

Kalfayan Galleries: Περιμένοντας τους Βαρβάρους: Αναφορά στον Καβάφη

Οι Kalfayan Galleries παρουσιάζουν  την ομαδική έκθεση «Περιμένοντας τους Βαρβάρους: Αναφορά στον Καβάφη».«Είμαι Κωνσταντινοπολίτης τήν καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια -σ’ ένα σπίτι της οδού Σερίφ μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επεσκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβική μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στήν Κωνσταντινούπολι. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια πού δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου είς ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από τό Υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά.»



Ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα γραμμένο από τον ίδιο τον ποιητή, Κωνσταντίνο Καβάφη, για το περιοδικό «Νέα Τέχνη», 1924.
Τη φετινή χρονιά συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννηση του Καβάφη και 80 χρόνια από το θάνατό του (Απρίλιος 1863 και 1933 αντίστοιχα).
Η ποίησή του αποτελούσε πάντα μέρος της παγκόσμιας λογοτεχνικής κοινότητας. Η επιρροή της όμως και ο θαυμασμός προς αυτήν δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτό τον καλλιτεχνικό κύκλο. Δημιουργοί διαφόρων εικαστικών τεχνών αντλούσαν και συνεχίζουν να αντλούν έμπνευση από τα ποιήματα του Καβάφη, ή ακόμα και από την ίδια την προσωπικότητα του ποιητή – μια περσόνα μιας άλλης εποχής, διαφορετικής κατά πολύ από τη δική μας «ένας βιβλιομανής εξόριστος στήν πιό μεγάλη βιβλιοθήκη του κόσμου», όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο Γιώργος Χουλιάρας στο κείμενό του «Λογοτεχνία και εξορία: Σημειώσεις για τον Καβάφη» (χάρτης, Απρίλιος 1983, Αθήνα, σελ. 568).
Στην παρούσα έκθεση, οι Kalfayan Galleries επέλεξαν να παρουσιάσουν έργα μοντέρνων και σύγχρονων, Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, που έχουν ερμηνεύσει με τη δική τους «γλώσσα» την εντύπωσή τους από τα ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη, σε διάλογο με χειρόγραφα του ποιητή και πρώτες εκδόσεις ποιημάτων του. Διαφορετικά εικαστικά μέσα, διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, διαφορετικές απεικονίσεις, όλες επηρεασμένες από δημιουργήματα του ίδιου ποιητή. Εκεί όμως είναι που βρίσκεται και η μαγεία των ποιημάτων του Καβάφη άλλωστε ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει και να νοιώσει μέσα από αυτά διάφορες κοινωνικές και ιστορικές καταστάσεις, που είτε έζησε ο ίδιος είτε μελέτησε.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Νάνος Βαλαωρίτης, Αικατερίνη Γεγησιάν, Εμμανουήλ Μπιτσάκης, Νίνα Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Τάταρης, Anna Boghiguian, David Hockney.
Kalfayan Galleries (Χάρητος 11, Κολωνάκι, 10675 Αθήνα)
Εγκαίνια: 9 Απριλίου 2013, 20.00 – 22.00
Διάρκεια: 9 Απριλίου – 1 Ιουνίου 2013
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Σάββατο 10.00 – 15.00 | Τρίτη – Παρασκευή 10.00 – 20.00
Πληροφορίες: +30210 7217679, Fax +30210 7217623 info@kalfayangalleries.com, www.Kalfayangalleries.com

Λένα Κυριακίδη (αμ.300055)