Μουσείο Τσιτσάνη στις παλιές φυλακές Τρικάλων

ΠΟΛΟΣ ΕΛΞΗΣ ΓΙΑ ΜΟΥΣΙΚΟΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ 

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=63990715

Σε Μουσείο Τσιτσάνη θα μετατραπεί το κεντρικό κτίριο των παλαιών φυλακών Τρικάλων, το οποίο ανάγεται στις αρχές του 20ου αιώνα, έπειτα από την ένταξή του στο ΕΣΠΑ Θεσσαλίας, με απόφαση του Περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού.

Το έργο «Δημιουργία κέντρου έρευνας Βασίλης Τσιτσάνης» είναι προϋπολογισμού 2.816.109,00 ευρώ και η συγχρηματοδότησή του γίνεται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης με ποσοστό 85%.
Στόχος του έργου είναι η αποκατάσταση της δομικής ενίσχυσης του κτιρίου, η οποία θα εξασφαλίσει τη φυσική διατήρηση του μνημείου. Η αποκατάσταση του κτιρίου -σε συνδυασμό και με το παρακείμενο τέμενος- θα διαμορφώσει μια σφαιρική εικόνα της αρχιτεκτονικής εκείνης της εποχής στην περιοχή.

«Από την Ελλάδα η πιο πρόσφατη επίθεση στον πολιτισμό»

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Αρνητικό παράδειγμα η χώρα μας στο πολιτιστικό Φόρουμ του Σαγιό στο Παρίσι

Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

Μπορεί η ηγεσία του ΥΠΠΟ να έλαμψε διά της απουσίας της από το Φόρουμ του Σαγιό στις 4 και τις 5 Απριλίου στο Παρίσι -το καθήκον καλούσε τον Π.Παναγιωτόπουλο στην άλλη όχθη του Ατλαντικού-, αλλά σ' αυτή τη διεθνή συνάντηση πολιτικών, καλλιτεχνών, συγγραφέων, παραγωγών, εκδοτών και διανομέων πολιτιστικών αγαθών με τίτλο «Το Μέλλον του Πολιτισμού, Μέλλον της Ευρώπης» που οργάνωσε η Γαλλίδα ομόλογός του, Ορελί Φιλιπετί, η χώρα μας, έστω και δαχτυλοδεικτούμενη, είχε την τιμητική της.

 Πώς να γινόταν αλλιώς; Η διημερίδα συνέπεσε με την κατάργηση στην Ελλάδα της ενιαίας τιμής, εξέλιξη που απασχόλησε δεόντως και τους συνέδρους της πρώτης ευρωπαϊκής συνάντησης για το βιβλίο που διενεργήθηκε στο Μέγαρο Σαγιό τις ίδιες μέρες, με τη φροντίδα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου της Γαλλίας (CNL).

Ο Κορνίλιους Γκούρλιτ δικαιώνεται

10/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Η γερμανική Δικαιοσύνη ανακοίνωσε πως το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού τού ανήκει

 

Εισαγγελείς στη Γερμανία αποφάσισαν να απελευθερώσουν 1.280 από τα έργα τέχνης που είχαν κατασχεθεί πριν από δύο χρόνια από το διαμέρισμα του συλλέκτη Κορνίλιους Γκούρλιτ στο Μόναχο. Ο πατέρας του αγόραζε και πουλούσε τέχνη στη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος, ανάμεσά τους και πολλά που είχαν λεηλατηθεί από κατοικίες Εβραίων ή είχαν αγοραστεί με την άσκηση πίεσης σε εξευτελιστικές τιμές.

Οι δικηγόροι του συλλέκτη παραδέχονται τώρα ότι ένα μικρό μέρος των έργων που βρέθηκαν είναι όντως αμφισβητούμενα, αλλά επιμένουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής τού ανήκει και μπορεί να την κάνει ό,τι θέλει. Ο ίδιος ο Γκούρλιτ αναρρώνει από εγχείρηση καρδιάς και είναι άγνωστο πώς αντέδρασε στην απόφαση.

Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ ήταν κάτι μεταξύ Ζορμπά και Βύρωνα

10/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Αρτεμις Κούπερ: βιογράφος του κορυφαίου ταξιδιωτικού συγγραφέα, λάτρη της Ελλάδας και ήρωα της Αντίστασης Μας περιγράφει πώς γνώρισε τον Πάντι. Πώς αυτός ο κλειστός άνθρωπος της άνοιξε την καρδιά και τα χαρτιά του για να γράψει το βιβλίο της, με τον όρο να δημοσιευτεί μετά τον θάνατο τον δικό του και της γυναίκας του, Τζόαν.

 

Της Νόρας Ράλλη

Τον είχε γνωρίσει στα 17 της και τον ξανασυνάντησε στα 50 της. Η Αρτεμις Κούπερ (σύζυγος του ιστορικού Αντονι Μπίβορ), συγγραφέας της βιογραφίας «Πάτρικ Λη Φέρμορ: μια περιπέτεια» (εκδ. Μεταίχμιο, μετάφραση Ηλία Μαγκλίνη), βρέθηκε στην Αθήνα για την παρουσίαση του βιβλίου στο Μπενάκη. Ηταν προσωπική φίλη του διάσημου ταξιδιωτικού συγγραφέα, όπως και η γιαγιά της, λαίδη Νταϊάνα Κούπερ, μια Βρετανίδα καλλονή του Μεσοπολέμου. «Ο Πάντι, όπως τον φώναζαν όλοι, Μιχάλης για τους Ελληνες, ήταν πολύ κλειστός σε ό,τι αφορούσε την ιδιωτική του ζωή», μας λέει. Για τη βιογραφία του μελέτησε το ημερολόγιό του, την αλληλογραφία, όλο το υλικό του αρχείου του, μίλησε με όσους τον γνώριζαν. Και φυσικά με τον ίδιο, όταν τον επισκεπτόταν, για μέρες κάθε φορά, στην Καρδαμύλη, στο σπίτι του που δώρισε στο Μουσείο Μπενάκη, για να γίνει πολιτιστικό κέντρο. Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915 – 2011) υπήρξε θρυλική μορφή για την Ελλάδα, διέσχισε την Ευρώπη με τα πόδια, πέρασε στην Ελλάδα, την ταξίδεψε ολόκληρη, πολέμησε γι” αυτή στην Κατοχή. Με τη γυναίκα του, διάσημη φωτογράφο Τζόαν Λη Φέρμορ, έμεναν στη Μάνη, που έμελλε να γίνει δεύτερη πατρίδα του.

Σύγχρονα σύμβολα και Μυστικός Δείπνος

10/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Μια ενδιαφέρουσα έκθεση στην αίθουσα τέχνης «Καπλανών 5»

Εννέα καλλιτέχνες εμπνέονται εντελώς ελεύθερα από την τοιχογραφία του Ντα Βίντσι. Ο Χριστός, η κοινωνία του σώματος και αίματός του και η προδοσία συναντούν τη βία, την κρίση, την ανθρωποφαγία, αλλά και την αγωνία του κάθε δημιουργού. 
Της Παρής Σπίνου

Ο Μυστικός Δείπνος, η περίφημη τοιχογραφία του Λεονάρντο ντα Βίντσι, εμπνέει τους σύγχρονους καλλιτέχνες. Από τον Αντι Γουόρχολ και τον Νταλί, ο οποίος έβαλε τη μούσα του την Γκαλά στη θέση του Χριστού, ώς τις φωτογραφίες μόδας με ημίγυμνα μοντέλα αντί για Αποστόλους. Τώρα εννέα, νέοι οι περισσότεροι, δημιουργοί ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της Νίκης Βαλασιώτη και της αίθουσας τέχνης «Kαπλανών 5», και με ελεύθερο πνεύμα δημιούργησαν καινούργια έργα, γεμάτα συμβολισμούς. Η κοινωνία του σώματος και του αίματος του Χριστού, που μπορεί να παραπέμπει σε ένα είδος ανθρωποφαγίας, η έννοια της προδοσίας σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, αλλά και η αγωνία του καλλιτέχνη αποτυπώνονται στον καμβά.

Από το Λος Αντζελες στο Αγιον Ορος

10/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Το Μουσείο Γκετί μάς επιστρέφει κλεμμένη χειρόγραφη Καινή Διαθήκη

Ωραία ωραία φωτογραφήθηκε στην Αμερική ο Πάνος Παναγιωτόπουλος με τον Μπαράκ Ομπάμα και την όμορφη Ολγα Κεφαλογιάννη. Την καλή είδηση του επαναπατρισμού κλεμμένης βυζαντινής χειρόγραφης Καινής Διαθήκης του 12ου αιώνα από το Μουσείο Γκετί στη χώρα μας την απαξίωσε;

Μάθαμε λοιπόν, όχι από το υπουργείο, από τη σελίδα του αμερικανικού μουσείου, ότι «σχεδιάζει να επιστρέψει οικειοθελώς τη χειρόγραφη Καινή Διαθήκη του 12ου αιώνα στην Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγίου Ορους». Αποδείχθηκε ότι είναι κλεμμένη εδώ και 50 χρόνια. Οπως κομψά αναφέρουν οι Αμερικανοί, «από την έρευνα επιβεβαιώθηκε ότι το βιβλίο δεν είχε μεταφερθεί νόμιμα».

Δεν είναι το πρώτο αμαρτωλό έκθεμα στις συλλογές του Γκετί. Το συγκεκριμένο χειρόγραφο αποκτήθηκε το 1983 ως μέρος μιας μεγάλης και καλά τεκμηριωμένης συλλογής. Οι άνθρωποι του μουσείου ισχυρίστηκαν ότι δεν είχαν στη διάθεσή τους πληροφορίες για την κλοπή, καθώς δεν υπήρχε δημοσιευμένο σε κάποια βάση δεδομένων κλεμμένων έργων τέχνης. Εκτέθηκε από τότε σε περισσότερες από 14 διοργανώσεις, ανάμεσά τους στην έκθεση-ορόσημο του Μετροπόλιταν της Ν.Υ. «Η δόξα του Βυζαντίου», χωρίς να πάρει κανείς χαμπάρι.

Πανόραμα του Πόντου

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Τρίτη 8 Απριλίου 2014

«Κάποτε μια κυρία μού έφερε δυο μανίκια από μια γυναικεία φορεσιά της Σαμψούντας. Τη ρώτησα πού ήταν το υπόλοιπο ρούχο και μου είπε ότι η μάνα της το μοίρασε ανάμεσα σ' αυτή και στις δύο αδελφές της. Με τα πολλά συγκεντρώσαμε όλα τα κομμάτια κι η Ιωάννα Παπαντωνίου συνέθεσε ξανά το ένδυμα...».

Τα παραπάνω διά στόματος Αγγελου Δεληβοριά χθες, στο περιθώριο μιας συνέντευξης Τύπου που είχε να κάνει με την ιστορική μνήμη.
Με τίτλο «Εν Πόντω, συμβολή στη μνήμη 1890-1920» (ώς τις 25/5) παρουσιάζεται ήδη στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Κουμπάρη η συλλογή από επιστολικά δελτάρια του Στέργιου Θεοδωρίδη.

Μουσείο της Υγείας. Eνα διαφορετικό μουσείο

Ηλεκτρονική Έκδοση enet.gr, 23:07 Κυριακή 6 Απριλίου 2014

ΑΝΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ

Υπεύθυνος: Ελένη Καρατζά

Σε απόσταση 12 χλμ από τα Ελληνοτουρκικά σύνορα, στην επαρχία της Ανδριανούπολης του μισού εκατομμυρίου κατοίκων και 10 μόλις λεπτά από το άλλο μεγαλό αξιοθέατο - τέμενος Σιλιμιγιέ της πάλαι ποτέ Βυζαντινής πόλης, βρίσκεται το μοναδικό μουσείο Υγείας των Βαλκανίων ίσως και ολόκληρης της Μεσογείου.

Trakya Üniversitesi Sultan II. Bayezid Külliyesi Sağlık Müzesi- Yeniimaret - Edirne - Turkey Στις εγκαταστάσεις του σημερινού "Μουσείου της Υγείας" - πρώην σανατόριο -  που είναι επισκέψιμες στο κοινό με το αντίτιμο των 5Ε συγκαταλέγονται ένα θεραπευτήριο (Νταρισουφά), η ιατρική σχολή, το τζαμί, και το πτωχοκομείο. Είναι γνωστό ότι το πρώην θεραπευτήριο διέθετε και άλλους χώρους (χαμάμ, σχολείο, ωδείο, νερόμυλος) τα οποία δεν σώζονται.

Σουκόφ: κάνουν σκραπ τον «Πύργο του Αϊφελ της Ανατολής»

Εχει σκουριάσει και θεωρείται αισθητικά παρωχημένος

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=585302

Σύμβολο της ραδιοφωνικής προπαγάνδας επί Λένιν. Ο πύργος Σούκοφ στέκεται αγέρωχος από το 1922 στο νούμερο 37 της μοσχοβίτικης οδού Σαμπολόβσκαγια

Τον αποκαλούν και «Πύργο του Αϊφελ της Ανατολής»: ο ραδιοφωνικός πύργος Σουκόφ, η υπερβολοειδής σοβιετική κατασκευή που στέκεται αγέρωχη από το 1922 στο νούμερο 37 της μοσχοβίτικης οδού Σαμπολόβσκαγια, απειλείται με κατεδάφιση από το ρωσικό κράτος, λόγω παλαιότητας, αφού πλέον είναι σκουριασμένη, αλλά και, κατά πολλούς, αισθητικά παρωχημένη.

Όπως σημειώνει σε σχετικό του άρθρο το βρετανικό δίκτυο BBC, η είδηση του επικείμενου γκρεμίσματος προκειμένου τα κομμάτια να πουληθούν για παλιοσίδερα (σκραπ) έχει προκαλέσει ένα διεθνές κύμα υπεράσπισης του επιβλητικού, ύψους 160 μέτρων, ατσάλινου πύργου, γνωστού κι ως πύργου Σαμπολόβσκα, λόγω της οδού στην οποία χτίστηκε.

Το λεξικό καίγεται

09/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Του Νίκου Καλτσά

Γλώσσα που τη στέγνωσε το φαρμάκι της, λέξεις ξεκομμένες από νόημα, λόγος εμμονικός και επαναλαμβανόμενος. Ο Γιάννης Οικονομίδης στο «Μικρό ψάρι» παραμένει ανυποχώρητος στο ύφος που καθιέρωσε πριν από δώδεκα χρόνια με το «Σπιρτόκουτο». Μανιέρα λοιπόν;



Τα ελληνικά έκαναν μεγάλη διαδρομή στο σελιλόιντ πριν φτάσουν στο απύλωτο στόμα των ηρώων του. Κελαρυστά και διάφανα στην «Κάλπικη λίρα» του Τζαβέλλα και στον ασπρόμαυρο Σακελλάριο, γίνονται σουρεαλιστικό παραλήρημα του Χατζηχρήστου στο «Της κακομοίρας», ομηρικοί φθόγγοι στον Δαμιανό, ψίθυροι στην «Εκδρομή» του Κανελλόπουλου. Αλλά και σαν στιχάκια από καψουροτράγουδο στον Τσιώλη, σαν πεταχτά φιλιά στον Πανουσόπουλο.