Σύγχρονα σύμβολα και Μυστικός Δείπνος

10/04/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Μια ενδιαφέρουσα έκθεση στην αίθουσα τέχνης «Καπλανών 5»

Εννέα καλλιτέχνες εμπνέονται εντελώς ελεύθερα από την τοιχογραφία του Ντα Βίντσι. Ο Χριστός, η κοινωνία του σώματος και αίματός του και η προδοσία συναντούν τη βία, την κρίση, την ανθρωποφαγία, αλλά και την αγωνία του κάθε δημιουργού. 
Της Παρής Σπίνου

Ο Μυστικός Δείπνος, η περίφημη τοιχογραφία του Λεονάρντο ντα Βίντσι, εμπνέει τους σύγχρονους καλλιτέχνες. Από τον Αντι Γουόρχολ και τον Νταλί, ο οποίος έβαλε τη μούσα του την Γκαλά στη θέση του Χριστού, ώς τις φωτογραφίες μόδας με ημίγυμνα μοντέλα αντί για Αποστόλους. Τώρα εννέα, νέοι οι περισσότεροι, δημιουργοί ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της Νίκης Βαλασιώτη και της αίθουσας τέχνης «Kαπλανών 5», και με ελεύθερο πνεύμα δημιούργησαν καινούργια έργα, γεμάτα συμβολισμούς. Η κοινωνία του σώματος και του αίματος του Χριστού, που μπορεί να παραπέμπει σε ένα είδος ανθρωποφαγίας, η έννοια της προδοσίας σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, αλλά και η αγωνία του καλλιτέχνη αποτυπώνονται στον καμβά.


* Ο Αντώνης Σμυρνιός είναι ζωγράφος και θεολόγος. Μετά τη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας συνεχίζει τις σπουδές του στη Θεολογική της Αθήνας. Με αφετηρία το έργο του Αντρέι Ρουμπλιόφ «Η Φιλοξενία του Αβραάμ», δημιουργεί μια σύνθεση που συνδυάζει τον μυστικισμό με την καθημερινή πράξη του δείπνου. Ενα ζευγάρι και ένας ιερωμένος -απεσταλμένος του Θεού- κάθονται στο τραπέζι, ενώ ένας κουλουριασμένος σκύλος στα πόδια τους συμβολίζει την πίστη. Ο καλλιτέχνης θεωρεί ότι η γνώση είναι στήριγμα στην τέχνη, ενώ βλέπει μέσα από την οπτική της θεολογίας την πνευματική παράδοση του δυτικού πολιτισμού.

* Για τον σουρεαλισμό της ξεχωρίζει η σύνθεση του Γιώργου Καρακάσογλου. Κυρίαρχη μια ανδρική γυμνή φιγούρα, ο Χριστός, βρίσκεται μέσα σε ένα στόμα, εκφράζοντας «το σώμα και το αίμα». «Ηθελα συμβολικά να δείξω ότι η ανθρωποφαγία είναι η μοίρα κάθε εξαιρετικού δείγματος της ανθρωπότητας, είτε ως πραγματική θυσία, δηλαδή θανάτωση, είτε ως φυλακή, εξορία», μας λέει. «Πόσο μόνη και γυμνή να νιώθει μια τέτοια προσωπικότητα, στο εφήμερο, το αφελές και το χυδαίο, αλλά και πόσο ενάρετος να είναι κανείς για να θέλει να θυσιαστεί».

* Ενα τραπέζι με ένα άδειο πιάτο, ένα μαχαιροπίρουνο, λίγα ψιλά ευρώ και ένα πιστόλι ζωγραφίζει ο Θανάσης Ραχούτης, θέλοντας να δείξει υπαινικτικά την ένδεια και τη βία στις μέρες μας. «Στον νου μου είχα τις μαφιόζικες ταινίες, όπου τρώνε και πίνουν και μετά προδίδουν και σκοτώνουν», μας λέει. Ενώ τονίζει ότι η κρίση δρα για τον ίδιο απελευθερωτικά: «Δεν πιέζεσαι να κάνεις εμπορικά έργα για να πουλήσεις».

* Το έργο του Δημήτρη Αναστασίου εντάσσεται στη γενικότερη δουλειά του «Εκσωτερικά», όπου εννοιολογικά παίζει με τα δίπολα μέσα και έξω, ατομικό και συλλογικό. Τώρα μας μεταφέρει σε μια οικογενειακή σκηνή, με τον πατέρα να κάθεται στην καρέκλα, τη μητέρα να σερβίρει, ενώ ο ανάπηρος γιος βρίσκεται κάτω από το τραπέζι. «Του λείπει το δεξί χέρι, είναι ένας ψυχικός ακρωτηριασμός για τον ζωγράφο», μας λέει. Με τα υπόλοιπα στοιχεία της σύνθεσης, όπως μια εκκλησία κι ένα φαρμακείο, θέλει να μας κάνει να αναρωτηθούμε εάν η επιστήμη είναι η νέα θρησκεία.

* Η Ιωάννα Καφίδα συνδυάζει το βυζαντινό και το σύγχρονο στο έργο της με τον Χριστό στο επίκεντρο ως σύμβολο πνευματικής σύνδεσης και αγάπης.

* Η σύνθεση του Φάνη Παρασκευουδάκη αποτελεί μαρτυρία του πόνου και της αγωνίας που ο ίδιος βίωσε κατά την πρόσφατη νοσηλεία του στον «Ευαγγελισμό».

Στην έκθεση συμμετέχουν ακόμα οι Βασίλης Λιαούρης, Κατερίνα Πέτρουλα και ο αγιογράφος Κωνσταντίνος Παπατριανταφυλλόπουλος.

p.spinou@efsyn.gr

*INFO: Μέχρι 3 Μαΐου, Μασσαλίας και Καπλανών 5, τηλ. 210 3390946