28 Μαρτίου 2013
Ο
μεγαλοπρεπής πετρόχτιστος αλευρόμυλος του Μάρκου με τον όγκο του και
την ομορφιά του, δέσποζε στην περιοχή της πόλης μας που αναπτύχθηκαν οι
περίφημοι λαδόμυλοι. Η Βέροια είχε πολλούς
υδρόμυλους. Όμως ο μύλος του Μάρκου ξεχώριζε. Μετά
από χρόνια σταμάτησε η λειτουργία του. Το κτήριο θεόρατο, για τα μέτρα
της εποχής, έμεινε να θυμιζει τις παλαιές του δόξες. Μοναχικό και ωραίο.
Κοντά στο 1996 πάρθηκε η απόφαση να μετατραπεί σε Βυζαντινό Μουσείο. Η θέση και η επιβλητικότητα του κτηρίου ταίριαζε για την υλοποίηση αυτής της ιδέας. Ο Βυζαντινός Πολιτισμός είχε αγγίξει με την ευλογία του την ιστορική μας Βέροια.
Το πρόπλασμα υπήρχε. Την τελκή μορφή, ποιός χαρισματικός Αρχιτέκτονας θα έδινε; Που θα έπρεπε να παντρέψει, τα παλαιά κτηριακά στοιχεία με συγχρονες και χρηστικές επεμβάσεις, χωρίς να προκαλεί την αισθητική άποψη του επισκέπτη.
Δύσκολη δουλειά και ταυτόχρονα μεγάλη καλλιτεχνική πρόκληση. Στην κρίσιμη τούτη στιγμή βρέθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος.
Η Αρχιτέκτων μηχανικός κ. Κλεοπάτρα Θεολογίδου ανέλαβε την Αναστήλωση του πετρόχτιστου Αλευρόμυλου και τη μετατροπή του σε Βυζαντινό Μουσείο. Το λειτουργικό και πανέμορφο αποτέλεσμα είναι ολοφάνερο. Σε εντυπωσιάζει, σε δέχεται φιλικά και μπαίνοντας μέσα νοιώθεις μια ζεστασιά να σε τυλίγει. Η αίσθηση του χρόνου χάνεται, παρακολουθώντας στους τρεις ορόφους τα σπάνια εκθέματα και τις ενότητές τους.
Η κ. Κλεοπάτρα Θεολογίδου αναγνωρίσθηκε για το έργο της με το βραβείο EuropaNostra υποδειγματικής αποκατάστασης.
Το 1999 προτού ολοκληρωθεί το Μουσείο, εξήντα δημότες μας, αποφάσισαν την ίδρυση σωματείου με την επωνυμία “Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας”. Πρωτεργάτης και εμπνευστής της ιδέας ο πολιτικός μηχανικός κ. Θεόδωρος Καλαϊτζής.
Γνωρίζω πως η αναφορά στο όνομά του, θα προσκρούσει στη σεμνότητά του. Όμως η ιστορία σε κάποια σημεία οφείλουμε να είναι επώνυμη. Διάβασα με προσοχή το προσεγμένο και έγχρωμο έντυπο που κυκλοφορησαν οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου, γιορτάζοντας τα δέκα χρόνια ύπαρξης και δραστηριότητας.
Στις μέσα σελίδες, μικρές έγχρωμες φωτογραφίες σε κατατοπίζουν για τις διάφορες παραστάσεις και τους διακεκριμένους ομιλητές, που μας πρόσφεραν τις γνωσεις και τον κόπο τους.
Ο Σύλλογος, μέχρι σήμερα, έχει ξεπεράσει τις (100) εκατό εκδηλώσεις. Και όλες υψηλού επιπέδου. Όσοι δεν έχουν επισκεφθεί το Βυζαντινό Μουσείο, αξίζει να πάνε κοντά του. Θα περάσουν ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους. Θα μάθουν για τη Βυζαντινή εποχή στην πολη μας και θα νιωσουν περήφανοι.
Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου, τις περισσότερες παρουσιάσεις και εκδηλώσεις τις οργάνωσαν στη ζεστή και φανταστική μικρή αίθουσα του ισογείου, στον Αύλειο χώρο και στο υπογειο του Μουσείου.
Από τις πρώτες μέρες λειτουργίας του, το Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας έζησε μερες λαμπρές. Έγινε γνωστό και σημείο αναφοράς της πόλης μας. Τα τελευταία δυο χρόνια οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου έχουν χάσει το φυσικό χώρο δράσης τους.
Φαίνεται πως εμεις οι Έλληνες είμαστε παράξενος λαός. Πρωτοτυπούμε και ενεργούμε περίεργα.
Η Διεύθυνση της 11ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Βέροιας έπαψε να χορηγεί τη μικρή αίθουσα ομιλιών στο ισόγειο του κτηρίου και τον Αύλειο χώρο για πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Κατα την ταπεινή μου γνώμη η απόφαση της Διεύθυνσης είναι λανθασμένη και αποτελεί τροχοπέδη στην πολιτιστική ανάπτυξη. Οι σύλλογοι είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές του Πολιτισμού. Ιδιαίτερα οι φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου με το πετυχημένο έργο τους, επί δώδεκα χρόνια, κατάφεραν να κάνουν γνωστό το Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας σε όλο τον κόσμο. Να φέρουν στη μικρή μας πόλη, αλλά μεγάλη σε πολιτιστική κληρονομιά, καταξιωμένους και παγκόσμια αναγνωρισμένους ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού.
Στον πολιτισμό ανοίγουμε πόρτες και παράθυρα να μπει καινούργιος, καθαρός αέρας, για να δροσίσει τη ψυχή μας. Πολιτισμός είναι να απλώνουμε τα χέρια μας, να αγγίζει ο Ένας τον Άλλον και να κοιταζόμαστε στα μάτια με ειλικρίνεια και να μάθουμε να μοιραζόμαστε.
Κάθε σύγχρονο Μουσείο διαθέτει ανάλογα με το μέγεθος του, κι ένα χώρο για ομιλίες και συναφείς εκδηλώσεις. Δυστυχώς παίρνουμε αποφάσεις πρόχειρες και αβασάνιστες. Δεν δεχόμαστε τη “βάσανο” της συζήτησης, της έρευνας και της άλλης γνώμης.
Το χαμόγελο στα πρόσωπα των μελών και φίλων του Βυζαντινού Μουσείου έχει παγώσει. Και δεν θα αργήσουν οι πρώτες αράχνες να πλέκουν τον ιστό τους. Ελπίζουμε πως η Διεύθυνση του Βυζαντινού Μουσείου θα δώσει την ενδεδειγμένη λύση. Περιμένουμε...
Θεόδωρος Πολυχρονιάδης http://www.imerisia-ver.gr
Κοντά στο 1996 πάρθηκε η απόφαση να μετατραπεί σε Βυζαντινό Μουσείο. Η θέση και η επιβλητικότητα του κτηρίου ταίριαζε για την υλοποίηση αυτής της ιδέας. Ο Βυζαντινός Πολιτισμός είχε αγγίξει με την ευλογία του την ιστορική μας Βέροια.
Το πρόπλασμα υπήρχε. Την τελκή μορφή, ποιός χαρισματικός Αρχιτέκτονας θα έδινε; Που θα έπρεπε να παντρέψει, τα παλαιά κτηριακά στοιχεία με συγχρονες και χρηστικές επεμβάσεις, χωρίς να προκαλεί την αισθητική άποψη του επισκέπτη.
Δύσκολη δουλειά και ταυτόχρονα μεγάλη καλλιτεχνική πρόκληση. Στην κρίσιμη τούτη στιγμή βρέθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος.
Η Αρχιτέκτων μηχανικός κ. Κλεοπάτρα Θεολογίδου ανέλαβε την Αναστήλωση του πετρόχτιστου Αλευρόμυλου και τη μετατροπή του σε Βυζαντινό Μουσείο. Το λειτουργικό και πανέμορφο αποτέλεσμα είναι ολοφάνερο. Σε εντυπωσιάζει, σε δέχεται φιλικά και μπαίνοντας μέσα νοιώθεις μια ζεστασιά να σε τυλίγει. Η αίσθηση του χρόνου χάνεται, παρακολουθώντας στους τρεις ορόφους τα σπάνια εκθέματα και τις ενότητές τους.
Η κ. Κλεοπάτρα Θεολογίδου αναγνωρίσθηκε για το έργο της με το βραβείο EuropaNostra υποδειγματικής αποκατάστασης.
Το 1999 προτού ολοκληρωθεί το Μουσείο, εξήντα δημότες μας, αποφάσισαν την ίδρυση σωματείου με την επωνυμία “Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας”. Πρωτεργάτης και εμπνευστής της ιδέας ο πολιτικός μηχανικός κ. Θεόδωρος Καλαϊτζής.
Γνωρίζω πως η αναφορά στο όνομά του, θα προσκρούσει στη σεμνότητά του. Όμως η ιστορία σε κάποια σημεία οφείλουμε να είναι επώνυμη. Διάβασα με προσοχή το προσεγμένο και έγχρωμο έντυπο που κυκλοφορησαν οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου, γιορτάζοντας τα δέκα χρόνια ύπαρξης και δραστηριότητας.
Στις μέσα σελίδες, μικρές έγχρωμες φωτογραφίες σε κατατοπίζουν για τις διάφορες παραστάσεις και τους διακεκριμένους ομιλητές, που μας πρόσφεραν τις γνωσεις και τον κόπο τους.
Ο Σύλλογος, μέχρι σήμερα, έχει ξεπεράσει τις (100) εκατό εκδηλώσεις. Και όλες υψηλού επιπέδου. Όσοι δεν έχουν επισκεφθεί το Βυζαντινό Μουσείο, αξίζει να πάνε κοντά του. Θα περάσουν ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους. Θα μάθουν για τη Βυζαντινή εποχή στην πολη μας και θα νιωσουν περήφανοι.
Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου, τις περισσότερες παρουσιάσεις και εκδηλώσεις τις οργάνωσαν στη ζεστή και φανταστική μικρή αίθουσα του ισογείου, στον Αύλειο χώρο και στο υπογειο του Μουσείου.
Από τις πρώτες μέρες λειτουργίας του, το Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας έζησε μερες λαμπρές. Έγινε γνωστό και σημείο αναφοράς της πόλης μας. Τα τελευταία δυο χρόνια οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου έχουν χάσει το φυσικό χώρο δράσης τους.
Φαίνεται πως εμεις οι Έλληνες είμαστε παράξενος λαός. Πρωτοτυπούμε και ενεργούμε περίεργα.
Η Διεύθυνση της 11ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Βέροιας έπαψε να χορηγεί τη μικρή αίθουσα ομιλιών στο ισόγειο του κτηρίου και τον Αύλειο χώρο για πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Κατα την ταπεινή μου γνώμη η απόφαση της Διεύθυνσης είναι λανθασμένη και αποτελεί τροχοπέδη στην πολιτιστική ανάπτυξη. Οι σύλλογοι είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές του Πολιτισμού. Ιδιαίτερα οι φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου με το πετυχημένο έργο τους, επί δώδεκα χρόνια, κατάφεραν να κάνουν γνωστό το Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας σε όλο τον κόσμο. Να φέρουν στη μικρή μας πόλη, αλλά μεγάλη σε πολιτιστική κληρονομιά, καταξιωμένους και παγκόσμια αναγνωρισμένους ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού.
Στον πολιτισμό ανοίγουμε πόρτες και παράθυρα να μπει καινούργιος, καθαρός αέρας, για να δροσίσει τη ψυχή μας. Πολιτισμός είναι να απλώνουμε τα χέρια μας, να αγγίζει ο Ένας τον Άλλον και να κοιταζόμαστε στα μάτια με ειλικρίνεια και να μάθουμε να μοιραζόμαστε.
Κάθε σύγχρονο Μουσείο διαθέτει ανάλογα με το μέγεθος του, κι ένα χώρο για ομιλίες και συναφείς εκδηλώσεις. Δυστυχώς παίρνουμε αποφάσεις πρόχειρες και αβασάνιστες. Δεν δεχόμαστε τη “βάσανο” της συζήτησης, της έρευνας και της άλλης γνώμης.
Το χαμόγελο στα πρόσωπα των μελών και φίλων του Βυζαντινού Μουσείου έχει παγώσει. Και δεν θα αργήσουν οι πρώτες αράχνες να πλέκουν τον ιστό τους. Ελπίζουμε πως η Διεύθυνση του Βυζαντινού Μουσείου θα δώσει την ενδεδειγμένη λύση. Περιμένουμε...
Θεόδωρος Πολυχρονιάδης http://www.imerisia-ver.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου