Αφιέρωμα: Τα μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO στην Ελλάδα – Mέρος 2ο

Ελλάδα Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2013  16:14

Η Ελλάδα έχει συνυπογράψει από το 1981 τη «Συνθήκη της UNESCO για την προστασία των μνημείων και χώρων παγκόσμιας κληρονομιάς».  Όπως είναι ευρέως γνωστό, ένας από τους πρωταρχικούς και θεμελιώδεις στόχους της UNESCO είναι η προστασία πολιτιστικών μνημείων και χώρων από κάθε είδους φθορά και καταστροφή, προκειμένου αυτά να κληροδοτηθούν στις γενιές του μέλλοντος.  Η χώρα μας έχει έναν απίστευτο πλούτο μνημείων και χώρων πολιτιστικού ενδιαφέροντος, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνει περίτρανα ο μακροσκελής κατάλογος, που παρουσιάζεται στο αφιέρωμα αυτό σε τρία μέρη - ακολουθεί το 2ο μέρος. 7.    Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της πόλης της Θεσσαλονίκης (Χρονολογία ένταξης 1988) Η Θεσσαλονίκη, η δεύτερη σημαντικότερη πόλη της Ελλάδος, ιδρύθηκε το 315 μ.Χ. και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα κέντρα εξάπλωσης του Χριστιανισμού. Μεταξύ των χριστιανικών της μνημείων συγκαταλέγονται προχριστιανικοί ναοί και τρίκλιτες βασιλικές εκκλησίες.  Το σύνολο των μνημείων της πόλης χτίσθηκε από τον 4ο έως τον 15ο αιώνα και συνιστά μία διαχρονική τυπολογική σειρά, η οποία επηρέασε σημαντικά τον Βυζαντινό κόσμο, εξ ου και ο αριθμός, που .  Τα μωσαϊκά της Ροτόντας, του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Δαυίδ συγκαταλέγονται μεταξύ των σπουδαιότερων αριστουργημάτων της πρώιμης χριστιανικής τέχνης. i.    Ροτόντα ii.   Ναός της Αχειροποιήτου iii.  Ναός Αγίου Δημητρίου iv.   Μονή Λατόμου v.    Ναός Αγίας Σοφίας vi.   Παναγία των Χαλκέων vii.  Ναός Αγίου Παντελεήμονα viii. Ναός Αγίων Αποστόλων ix.   Ναός Αγίου Νικολάου Ορφανού x.    Ναός Αγίας Αικατερίνης xi.   Ναός του Παντοκράτορα Σωτήρα Χριστού xii.  Μονή Βλατάδων xiii. Ναός του Προφήτη Ηλία xiv.  Βυζαντινά Λουτρά xv.  Τείχη της Θεσσαλονίκης 8.    Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου (Χρονολογία ένταξης 1988) Η Ρόδος βρισκόταν στην  κατοχή του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ από το 1309 έως το 1523, το οποίο και μετέτρεψε την πόλη σε προπύργιο.  Μεταγενέστερα, η Ρόδος πέρασε υπό Ιταλική και Τουρκική κατοχή.  Αυτές οι περίοδοι κατοχής αντικατοπτρίζονται πλήρως στην αρχιτεκτονική των κτιρίων της με μια μοναδική συνύπαρξη.  Με το Παλάτι των Μεγάλων Αρχόντων, το Νοσοκομείο και το δρόμο των Ιπποτών, η Άνω Πόλη αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα αστικά κέντρα της Γοτθικής περιόδου.  Στην Κάτω Πόλη, η Γοτθική αρχιτεκτονική συνυπάρχει αρμονικά με τα τζαμιά, τα δημόσια λουτρά και με άλλα κτίρια της Οθωμανικής περιόδου. 9.    Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας (Χρονολογία ένταξης 1989) Τον 10ο αιώνα π.Χ. η Ολυμπία έγινε το κέντρο λατρείας του Δία.  Το μνημείο της Άλτης - το ιερό των θεών - συγκεντρώνει σημαντικά αριστουργήματα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.  Ως γνωστόν στην Ολυμπία επίσης, από το 776 π.Χ. και κάθε τέσσερα χρόνια διοργανώνονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της αρχαιότητας, όπου και σώζονται σήμερα τα ερείπια όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων. 10.    Αρχαιολογικός χώρος Μυστρά (Χρονολογία ένταξης 1989) Το «θαύμα του Μοριά» - όπως αποκαλείται, ανεγέρθη ως φρούριο το 1249 από τον Βασιλιά της Αχαΐας Γουλιέλμο τον Βιλλεαρδουίνο. Επανακτήθηκε από τους Βυζαντινούς, αργότερα κατακτήθηκε από τους Τούρκους και τους Βενετούς. Η πόλη εγκαταλείφθηκε το 1832 αφήνοντας συναρπαστικά μεσαιωνικά ερείπια να στέκουν μέσα σε μία εξαιρετικής ομορφιάς τοποθεσία. 11.    Αρχαιολογικός χώρος Δήλου (Χρονολογία ένταξης 1990) Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, ο Απόλλωνας γεννήθηκε σε αυτό το μικρό νησί των Κυκλάδων.  Το ιερό του Απόλλωνα προσέλκυε προσκυνητές απ΄ όλη την Ελλάδα, καθιστώντας τη Δήλο ένα ακμάζον εμπορικό λιμάνι.  Το νησί φέρει επιρροές από τους διαδοχικούς πολιτισμούς του «Αιγιακού» κόσμου, από την 3η χιλιετηρίδα π.Χ. έως την παλαιοχριστιανική εποχή.  Ο αρχαιολογικός χώρος είναι εξαιρετικά εκτεταμένος και πλούσιος και αποδίδει την εικόνα ενός πραγματικά σπουδαίου κοσμοπολίτικου μεσογειακού λιμανιού. 12.    Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά και Νέα Μονή Χίου (Χρονολογία ένταξης 1990) Παρά τη σημαντική γεωγραφική τους απόσταση (το πρώτο στην Αττική, το δεύτερο στην Φωκίδα και το τρίτο στο Αιγαίο) αυτά τα τρία μοναστήρια αποτελούν μια ενότητα, καθώς ανήκουν στην ίδια τυπολογική σειρά.  Οι εκκλησίες έχουν μεγάλο θόλο, ο οποίος στηρίζεται με μικρές αψίδες δημιουργώντας έναν οκταγωνικό χώρο.  Οι εκκλησίες τον 11ο και 12ο αιώνα είχαν ποικίλο διάκοσμο, πολύχρωμες ορθομαρμαρώσεις, ψηφιδωτά και μωσαϊκά σε χρυσό φόντο, όλα χαρακτηριστικά της «δεύτερης Βυζαντινής Περιόδου». *Χρονολογία ένταξης στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της πόλης της Θεσσαλονίκης Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας Αρχαιολογικός χώρος Μυστρά Αρχαιολογικός χώρος Δήλου Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά και Νέα Μονή Χίου    Πηγή: Επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO capital.gr