Το μοναστήρι μέχρι το 1974 ήταν ένα από τα σημαντικότερα χριστιανικά προσκυνήματα της Κύπρου. Σήμερα, η λέξη κατάθλιψη δεν μπορεί να αποδώσει τα συναισθήματα που νιώθει ο επισκέπτης στη θέα της καταρρέουσας μονής.
Η εικόνα της μονής, αλλά και άλλων μνημείων στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, θυμίζει τις κατεστραμμένες εκκλησίες και μοναστήρια της Μικράς Ασίας, όπου μόνο τα κουφάρια τους έμειναν μετά τη βίαιη εκδίωξη του ελληνικού πληθυσμού, το 1922.
Τα υποστηλωτικά έργα που είχαν αρχίσει πριν από περίπου δύο χρόνια σε κάποια από τα κελιά, στο πλαίσιο του προγράμματος της Μικτής Επιτροπής για τη συντήρηση μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς, έχουν διακοπεί.
Σήμερα, το χειρότερο θέαμα ο επισκέπτης το αντικρίζει όταν εισέλθει στον ναό (το καθολικό) του μοναστηριού. Στα παράθυρα υπάρχουν συρματοπλέγματα, η κύρια είσοδος είναι κλειστή, αλλά η νότια χάσκει ορθάνοικτη και, εκτός από ανθρώπους, άνετα μπορούν να εισέλθουν ζώα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι σε έναν από τους εξωτερικούς τοίχους του ναού υπάρχει ξεθωριασμένο από τον χρόνο το έμβλημα της απριλιανής χούντας των Αθηνών του 1967.
Η ιστορία του ναού ξεκινά τον 5ο αιώνα μ.Χ., όταν, σύμφωνα με την παράδοση, δύο καλόγεροι από τη Μικρά Ασία έφθασαν στη Μύρτου κρατώντας μία εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα, στην οποία ήταν κρυμμένο ένα κομμάτι από το δάκτυλο του Αγίου.
Το μοναστήρι πρέπει να ιδρύθηκε κοντά στα 1735, χρονολογία κατά την οποία το επισκέφθηκε ο Ρώσος μοναχός Βασίλειος Μπάρσκι.
Πηγή: ΑΠΕ, zougla.gr, Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 27 Μαΐου 2013, 10:12
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου