Πρόσφερε τον θησαυρό του στους μαθητές

26/09/13 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

     

Βλέπουμε τις λαμπερές εκθέσεις στα μουσεία και στις αίθουσες τέχνης, τα επιβλητικά γλυπτά και τις εγκαταστάσεις στους δημόσιους χώρους και θαυμάζουμε το έργο των καλλιτεχνών, όμως δεν γνωρίζουμε τους αφανείς ήρωες πίσω από αυτά. Οπως ο Γαβρίλος Μιχάλης, δεξί χέρι εδώ και δεκαετίες των καλύτερων δημιουργών μας, ο οποίος συχνά-πυκνά αναλαμβάνει το δύσκολο κομμάτι της κατασκευής, κάνοντας πράξη την ιδέα, το σχέδιο. Από τα «ανθρωπάκια» του Γιάννη Γαΐτη, τον «Δρομέα» του Κώστα Βαρώτσου, τις εγκαταστάσεις του Κώστα Τσόκλη, μέχρι τα ελληνικά περίπτερα στην Μπιενάλε Βενετίας, όπως της Διοχάντης.


Πριν από λίγο καιρό αποφάσισε να αποκαλύψει αυτή την ιδιαίτερη σχέση με τους καλλιτέχνες και τα έργα τους στον τόπο όπου ζει, στα Καλύβια Αττικής. «Αναμνήσεις-Δημιουργίες-Αποκτήματα» είναι ο τίτλος της έκθεσης με 140 έργα (από Α. Ακριθάκη, Ρ. Παπασπύρου, Γ. Μπουτέα, Λ. Παπακωνσταντίνου, Ν. Ναυρίδη μέχρι Μ. Σπηλιόπουλο, Π. Χανδρή, κ.ά.), που απλώνεται σε τέσσερις υπέροχους χώρους στην κεντρική πλατεία –Κτίριο Β. Σωτήρχου, Πατητήρι, Πνευματικό Κέντρο, Κτίριο Σαράντη– καθώς και στο 1ο Δημοτικό Σχολείο. Δεν είναι μόνο μια συλλογή με ιδιαίτερη ποιότητα και σημασία, καθώς τα έργα δεν αγοράστηκαν έναντι χρηματικού αντιτίμου αλλά αποτελούν αντίδωρο εκτίμησης και φιλίας.

Είναι και μια έκθεση που αξιοποιεί και «ζωντανεύει» μοναδικά κτίρια, κινητοποιώντας ταυτόχρονα τους κατοίκους της περιοχής οι οποίοι εθελοντικά και με πνεύμα ομαδικότητας εργάστηκαν για να τη στήσουν και να τη χαρούν.

Αναμφίβολα, τα παιδιά του δημοτικού σχολείου είναι τα πιο κερδισμένα. Μια ευχάριστη έκπληξη τα περίμενε όταν, ανοίγοντας τις αίθουσες, είδαν τους τοίχους γεμάτους με πίνακες σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, τους οποίους δεν γνώριζαν αλλά σίγουρα ήθελαν να μάθουν. Ετσι λοιπόν, έπιασαν τις μπογιές και τα χαρτιά και δημιούργησαν με έμπνευση τα δικά τους έργα, που τοποθετήθηκαν δίπλα στα «επώνυμα». Μάλιστα, μαθαίνουμε ότι από τον Οκτώβριο θα έρθουν και αρκετοί καλλιτέχνες στο σχολείο για να οργανώσουν εργαστήρια.

Για τον Γαβρίλο Μιχάλη η τέχνη είναι αγάπη, μεράκι, βίωμα, εμπειρία. Αυτή η καθημερινή επαφή, που αρχίζει από το σπίτι του και τα εργαστήρια και τώρα πάει στην κοινότητα και στο σχολείο. Κάπως έτσι, απλά και άμεσα, μεταδίδονται γνώσεις και αξίες.

Παρή Σπίνου