Μια μαυρίλα πλάκωνε τον ελληνικό ορίζοντα. Κανείς δεν ήξερε τι θα
έφερνε η αύριο και πώς θα ξεφεύγαμε από τη σιδερένια τανάλια που μας έσφιγγε.
Άρης Βελουχιώτης, Ο Λόγος της Λαμίας
Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός
πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια
αυτή είναι διαποτισμένη με
βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν,
φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του
με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο,
με καρικατούρα.
Έτσι ξανά
και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων.
Φρ.Νίτσε, Η Γέννηση της Τραγωδίας
Τώρα μπορείτε να μάθετε πώς κοίταζαν επίμονα την Κωνσταντινούπολη κείνοι
που δεν την είχαν δει ποτέ, γιατί δεν μπορούσαν καθόλου να σκεφτούν πως μπορεί να υπάρχει σ' όλον τον
κόσμο μια τόσο πλούσια πόλη, όταν είδαν τα ψηλά της τείχη και τους πλούσιους πύργους κι αυτά τα
πλούσια παλάτια κι αυτές τις ψηλές εκκλησίες, που ήταν τόσο πολλές που κανείς δε θα το
πίστευε αν δεν το 'βλεπε με τα μάτια του, και ακόμα το μήκος και το πλάτος της πόλης που κυβερνούσε όλες τις
υπόλοιπες. Και μάθετε πως
δεν υπήρξε άνθρωπος, άνθρωπος
τόσο ασυγκίνητος, που να
μην ανατριχιάσει, κι αυτό
δεν ήταν καθόλου περίεργο, γιατί ποτέ δεν ανέλαβαν άνθρωποι μια τόσο μεγάλη επιχείρηση από τότε που
χτίστηκε ο κόσμος.
Γοδεφρείδου Βιλλαρδουίνου, Η
κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης(1204)
Τραπεζίτες προ των
πυλών. Λίγοι Έλληνες έχουν να πουν έναν καλό λόγο για το Ευρωπαϊκό τραπεζικό
σύστημα σήμερα. Πιστεύουν ότι είναι ο κύριος υπαίτιος της τρέχουσας
κρίσης, καθώς εφοδίασε με εύκολο χρήμα τους πολιτικούς τους και τώρα ζητά να
τους πιει το αίμα. Η ίδια ιστορία εκτυλίχθηκε πριν από 800 χρόνια. Οι άνδρες
της 4ης σταυροφορίας που ξεκίνησαν να πολεμήσουν για τον Χριστιανισμό
στου Αγίους Τόπους, βρέθηκαν να λεηλατούν την Κωνσταντινούπολη, την
πρωτεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας
εξαιτίας των τεράστιων χρεών που είχαν συσσωρευτεί απέναντι στη Δύση. Ο τρόπος με τον οποίο η Ευρώπη αντιμετωπίζει
τη σημερινή κρίση δεν είναι λιγότερο
επονείδιστος από τον τρόπο με τον οποίο οι σταυροφόροι συμπεριφέρθηκαν αιώνες
πριν. Αν μη τι άλλο αυτό το μελανό
σημείο στην ιστορία της Δύσης, θα έπρεπε να παραδειγματίζει του τραπεζίτες και
τους πολιτικούς που προτιμούν να παρακολουθούν την Ελλάδα να καταρρέει, αντί να
αναλάβουν την ευθύνη της ανήθικης στάσης τους.
Peter Francopan, Διευθυντής του Κέντρου Βυζαντινών
Μελετών της Οξφόρδης,
New York Times 24/5/2012
Έτσι ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε. Μα για μας,
για το λαό μας, καμιά κηλίδα δε θα μπορούσε να προσαφθεί, ότι εγκαταλείψαμε τα
εδάφη μας. Αυτή θα κολλούσε, αν δεν ξεσηκωνόμαστε. Τι μπορούσαμε να περιμένουμε
απ' αυτούς που φορούσανε τα κλακ και τα μπακαλιαράκια; Τι μπορούσαν να μας
πούνε αυτοί; Το μόνο που βρίσκανε να μας λένε είτανε: Ησυχία, παιδιά, και τάξη.
Κάναμε κυβέρνηση. Ησυχάστε. Αυτό όμως θέλανε κι οι Γερμανοί. Μα τα λόγια αυτά
τα εκστομίζανε οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται
Έλληνες.
Άρης Βελουχιώτης, Ο Λόγος της Λαμίας
Εξοχότατη, αν ήμουν στη θέση σας θα έλεγα «να πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα».
Θάνος Τζήμερος Πρόεδρος Δημιουργίας Ξανά, Ανοιχτή επιστολή στην
Άγκελα Μέρκελ.
Τέτοιες
παρανομίες έκαναν οι στρατοί από τη Δύση εναντίον της κληρονομιάς του Χριστού,
χωρίς να δείξουν σε κανένα φιλανθρωπία, αλλά γυμνώνοντάς τους όλους από χρήματα
και κτήματα, από σπίτια και ρούχα.. Αυτά έκαναν αυτοί που όλα τα ξέρουν από
μόνοι τους και είναι σοφοί και δίνουν αληθινούς όρκους, και αγαπούν την αλήθεια
και μισουν το κακό και είναι ευσεβέστεροι και δικαιότεροι από εμάς τους
Γραικούς
Νικήτας Χωνιάτης, Χρονικού διήγησις (από την
περιγραφή της Άλωσης του 1204)
Είναι σκληρό
να αναλογίζεσαι πως ο Αλάριχος και ο Μωάμεθ σεβάστηκαν τον Παρθενώνα και ότι
τον γκρέμισαν ο Μοροζίνι και ο Έλγιν... Ισχυρίζονται βέβαια πως ο Έλγιν απλώς
μιμήθηκε τις δικές μας αρπαγές . Είναι αλήθεια πως και οι Γάλλοι σάρωσαν στην
Ιταλία αγάλματα κα πίνακες αλλά δεν ακρωτηρίασαν ναούς. Ακολούθησαν μόνο το
παράδειγμα των Ρωμαίων που απογύμνωσαν την Ελλάδα από τα αριστουργήματα της
γλυπτικής.
François-René de
Chateaubriand
Το δηλώνω
και ας μην ξεχαστεί ποτέ: αυτή η απολύτως εθνική κατάκτηση δεν οφείλεται ούτε
στο βάρος του χρυσού, ούτε στη δύναμη των όπλων. Το ωραιότερο άγαλμα που υπάρχει
στα μουσεία της Γαλλίας είναι ένα δώρο στη βασιλική οικογένεια των Βουρβώνων
... Τι σημασία έχει αν μια μέρα φτάσει κανείς να ξεχάσει ότι αυτό τον φόρο
τιμής ήμουν εγώ που είχα την ευτυχία να τον προσφέρω;.... Θα μου μείνει
τουλάχιστον η παραγνωρισμένη ικανοποίηση πως κατέκτησα για τη χώρα μου ένα
τέτοιο αριστούργημα , το οποίο προφανέστατα, χωρίς την άφιξή μου και τις
επιτυχίες μου στη Μήλο, η Γαλλία θα είχε χάσει για πάντα.
Κόμης ντε Μαρσελύς, Αναμνήσεις από την Ανατολή(Από το βιβλίο Ο Πυρετός
των Μαρμάρων)
Οι Έλληνες εργάτες... μπορούν να γίνουν
εξαιρετικά θρασείς όταν δεν υπάρχει γενίτσαρος να τους επιβάλλει την τάξη. Μια
μέρα που ο Φόστερ έλειπε στην Αθήνα μου δημιούργησαν τεράστιες φασαρίες.
Αναγκάστηκα να τους μιλήσω σκληρά. Και τι έκαναν τότε οι τεμπέληδες; Ένας από
αυτούς έβγαλε το βιολί, οι υπόλοιποι έκαναν έναν κύκλο και ετοιμάστηκαν να το ρίξουν
στο χορό. Αυτό ξεπερνούσε τα όρια της αντοχής μου. Έτσι δε θα γινόταν δουλειά.
Επενέβην λοιπόν και τους διέκοψα λέγοντας πως μόνο εκείνοι που θα δούλευαν ,
και μάλιστα σκληρά, θα έπαιρναν α αμοιβή.... ¨Όμως δεν μπορούσαμε να ελπίζουμε
πως θα μας επέτρεπαν χωρίς αντιρρήσεις να πάρουμε μαζί μας όσα είχαμε
ανακαλύψει.
Τσαρλς Ρόμπερτ Κόκερελ, Αφαία.Το χρονικό της Ανασκαφής (από το βιβλίο
Ο Πυρετός των Μαρμάρων)
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει
να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι’ αυτό δε νοιάζεται κι ούτε
συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς το μόνο που
διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά, αντίθετα από το
κεφάλαιο που τρέχει όπου βρει κέρδη, δεν μπορούν να κινηθούν και παραμένουνε
μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Άρης Βελουχιώτης, Ο Λόγος της Λαμίας
Η Ελλάδα θα μπορούσε
από μόνη της να προχωρήσει στην πώληση μερικών, απομακρυσμένων, ακατοίκητων
νησιών, κάτι που θα αποτελούσε μια συμβολική χειρονομία, θα είχε οφέλη για τους
Έλληνες και θα επηρέαζε θετικά το κλίμα στην Ευρώπη για την Αθήνα. Δεν
πρόκειται για τα ίδια τα χρήματα, που θα εισπραχτούν, αλλά για μια κίνηση που
δείχνει ότι η χώρα είναι πρόθυμη σε αυτή την κατάσταση να μην ζητά μόνο βοήθεια
από το εξωτερικό, αλλά να κάνει και η ίδια ό,τι μπορεί.
Κρίστοφ Λάιτλ, Προέδρος του Αυστριακού Οικονομικού
Επιμελητηρίου.
Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση και άρα και η
Γερμανία βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα, αυτή θα πρέπει να δώσει εγγυήσεις σε
αντάλλαγμα. Λίγα νησιά μπορούν να κάνουν τη δουλειά.
Μάρκο Βάντερβιτς, Γερμανός βουλευτής της
Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης.
Πουλήστε τα νησιά σας χρεοκοπημένοι Έλληνες
... και την Ακρόπολη επίσης.
Bild, 26/5/2010
Άκουσα επίσης τη συμβουλή ότι πρέπει να
πουλήσουμε την Ακρόπολη. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για τέτοιες προτάσεις.
Δημήτρης Δρούτσας, τέως
αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, στο
τηλεοπτικό κανάλι ARD
Αντί να κοπεί ο μισθός και η σύνταξη,
καλύτερα να ενοικιάσει η πολιτεία την Ακρόπολη και όχι μόνον. Να ενοικιάσει
όλους τους αρχαιολογικούς χώρους, τους Δελφούς, τον Ναό του Απόλλωνα, όλους και
μάλιστα τώρα. Είναι προτιμότερο αντί να είναι η
Ακρόπολη κλειστή από απεργίες να ενοικιασθεί σε ιδιώτες. Βεβαίως υπό την
εποπτεία του κράτους. Έτσι θα έχει εξασφαλισμένα έσοδα το κράτος, θα αυξηθεί ο
τουρισμός και η Ακρόπολη θα παραμένει ανοιχτή όλο το 24ωρο. Δεν κατάλαβα; Εάν
την ενοικιάσουμε την Ακρόπολη, θα φύγει από τη θέση της;
Γεράσιμος Γιακουμάτος , Βήμα 9-1-2012
Οι Έλληνες μάς έδωσαν τη
λογική, κι έχουμε χρέος απέναντί τους γι' αυτό Ο Αριστοτέλης ήταν εκείνος που διατύπωσε το μεγάλο
"άρα"...
Χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη εκατομμύρια φορές, για να λάβουμε τις πιο
σημαντικές μας αποφάσεις. Ηρθε ο καιρός να αρχίσουμε να πληρώνουμε γι' αυτήν.
Αν κάθε φορά που χρησιμοποιούμε τη λέξη "άρα" πληρώνουμε 10 ευρώ στην Ελλάδα, η κρίση θα
τελειώσει σε μια μέρα και οι Έλληνες δεν θα χρειαστεί να πουλήσουν τον
Παρθενώνα στους Γερμανούς. Εχουμε την τεχνολογία να εντοπίσουμε όλα αυτά τα
"άρα" στο Google. Μπορούμε να χρεώνουμε και μέσω του iPhone. Κάθε φορά που η Ανγκελα Μέρκελ λέει στους Ελληνες "σας δανείσαμε όλα
αυτά τα λεφτά, άρα πρέπει να μας τα επιστρέψετε με τόκο", θα
πληρώνει πρώτα δικαιώματα».
Ζαν Λυκ
Γκοντάρ, συνέντευξη στην εφημερίδα Guardian 12/7/2011
Πρώτα στο κεφάλι εκείνου που ’κανε αυτή
την πράξη
η κατάρα μου θ’ αστράψει, ίδιον και γενιά να κάψει.
Ούτε μία σπίθα πνεύμα να μην έχουν τα παιδιά του
και αναίσθητα να είναι, όπως και η αφεντιά του.
Κι αν βρεθεί απόγονός του να ’χει λίγο πνεύμα ή φάτσα,
τότε σίγουρα θα είναι νόθος κι από άλλη ράτσα.
Να γυρίζει μ’ απογόνους διανοητικά βλαμμένους
και αντί για της σοφίας, της βλακείας να ’χει επαίνους.
Κι οι κουτοί να επαινούνε την πολλή καλαισθησία
που θα τον χαρακτηρίζει στην αγοραπωλησία,
να πουλά κι έτσι να κάνει –τί ντροπή και τί απάτη!–
της κλεψιάς και αρπαγής του ένα έθνος συνεργάτη.
....................................................................................
Και στο τέλος, μες στο τόσο το ανώνυμο το πλήθος,
θα βρεθεί κάποιος διαβάτης που θα έχει λίγο ήθος·
λυπημένος, βλέποντάς τα, άφωνος θ’ αγανακτήσει,
θα θαυμάσει τα κλεμμένα, μα τον κλέφτη θα μισήσει.
Ώ, καταραμένη να ’ναι η ζωή του και ο τάφος
και οργή να συνοδεύει το ιερόσυλό του πάθος.
Τ’ όνομά του η Ιστορία δίπλα σ’ εκεινού θα γράψει
του τρελού, που της Εφέσου το ναό ’χε κατακάψει.
Κι η κατάρα μου πιο πέρα απ’ τον τάφο να τον πάει
και το μίσος αιωνίως και τους δυο να κυνηγάει.
Λόρδος Βύρων, η Κατάρα της Αθηνάς (απόσπασμα) μτφ.Π.Καραγιώργος
η κατάρα μου θ’ αστράψει, ίδιον και γενιά να κάψει.
Ούτε μία σπίθα πνεύμα να μην έχουν τα παιδιά του
και αναίσθητα να είναι, όπως και η αφεντιά του.
Κι αν βρεθεί απόγονός του να ’χει λίγο πνεύμα ή φάτσα,
τότε σίγουρα θα είναι νόθος κι από άλλη ράτσα.
Να γυρίζει μ’ απογόνους διανοητικά βλαμμένους
και αντί για της σοφίας, της βλακείας να ’χει επαίνους.
Κι οι κουτοί να επαινούνε την πολλή καλαισθησία
που θα τον χαρακτηρίζει στην αγοραπωλησία,
να πουλά κι έτσι να κάνει –τί ντροπή και τί απάτη!–
της κλεψιάς και αρπαγής του ένα έθνος συνεργάτη.
....................................................................................
Και στο τέλος, μες στο τόσο το ανώνυμο το πλήθος,
θα βρεθεί κάποιος διαβάτης που θα έχει λίγο ήθος·
λυπημένος, βλέποντάς τα, άφωνος θ’ αγανακτήσει,
θα θαυμάσει τα κλεμμένα, μα τον κλέφτη θα μισήσει.
Ώ, καταραμένη να ’ναι η ζωή του και ο τάφος
και οργή να συνοδεύει το ιερόσυλό του πάθος.
Τ’ όνομά του η Ιστορία δίπλα σ’ εκεινού θα γράψει
του τρελού, που της Εφέσου το ναό ’χε κατακάψει.
Κι η κατάρα μου πιο πέρα απ’ τον τάφο να τον πάει
και το μίσος αιωνίως και τους δυο να κυνηγάει.
Λόρδος Βύρων, η Κατάρα της Αθηνάς (απόσπασμα) μτφ.Π.Καραγιώργος
Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις
αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.
Οσα Εσύ με την ψυχή
ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν
σκουριασμένα παλιοσίδερα.
Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος
και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις,
προσφέρεις λόγια κενά.
Καταδικασμένη σε
φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ
φυλάττεις.
Αυτοί που με τη
δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά, στον
στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.
Ελάχιστα αποδεκτή
Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν
αποδεκτοί.
Χώρα χωρίς
δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το
ζωνάρι.
Σ' Εσένα αντιστέκεται
φορώντας μαύρα η Αντιγόνη, και σ' όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα
φιλοξένησε.
Όμως, έξω από τη
Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα έχουν τη λάμψη του
χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.
Πιες επιτέλους, πιες!
κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει
το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.
Θα καταραστούν εν
χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Ολυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει
ν' απαλλοτριώσει.
Στερημένη από πνεύμα,
Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.
Gunter Grass H Ντροπή της
Ευρώπης (μτφ Π.Αδαμοπούλου), Sueddeutsche Zeitung, 26-5-2012.
Η Ελλάδα
πρέπει να σωθεί με κάθε κόστος. Είναι ένα πραγματικό θησαυροφυλάκιο για τόσα
και τόσα πράγματα που έχουν σημασία για όλους μας. Για τις βασικές και αέναες
ιδέες της αισθητικής, για το υπέροχο άρωμα της δημοκρατίας, για τη φωλιά της
σκέψης, για τη φιλοσοφική αναζήτηση. Η Ελλάδα ανήκει σ' εμάς, είναι μέσα σε
όλους μας ως φαντασιακή κληρονομιά, πολιτιστική και συναισθηματική, αναγκαία
και αναντικατάστατη. Σώζοντας την Ελλάδα, σώζουμε την δική μας ιστορία.
Cesare Cunaccia, 13-2-2012, Vogue Italia.
Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία
της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους,
ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα να προκαλέσει τους μανδαρίνους της
Ευρωπαϊκής Ενωσης και να θέσει το ερώτημα: "ποιό θα είναι το μέλλον της
ηπείρου;» .Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη
Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε
την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως
ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της
Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα
αυτά τα επιτεύγματα. Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια
φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.
Mark
Mazower, New York Times, 29-6- 2011
Θα επιβιώσει η Ελλάδα ως ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος με ευημερία; Κατά
μια έννοια είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πως μπορεί να τα καταφέρει με
δεδομένο το συντριπτικό χρέος, τις διαρθρωτικές αδυναμίες του Ευρωπαϊκού
νομισματικού συστήματος και τις βίαιες αντιδράσεις του λαού στην κρίση. Παρ’
όλα αυτά, με δεδομένο το τραγικό
παρελθόν, η τωρινή οικονομική κρίση ωχριά μπροστά με την Οθωμανική κατοχή.
Είναι ασφαλώς μια κρίση κατώτερη σε σχέση με τη σφαγή εκατομμυρίων Ελλήνων της
Μικράς Ασίας, το θανατηφόρο λιμό της Γερμανικής κατοχής, τις αγριότητες του
Εμφυλίου πολέμου... Η Ελλάδα επέζησε όλων αυτών, όπως θα επιζήσει και της
τωρινής κρίσης, γιατί στο τέλος οι Έλληνες σε ακραίες περιστάσεις
αποδεικνύονται ένας ηρωικός λαός. Είναι δύσκολο να το θυμηθεί κανείς αυτό
απέναντι στο καταθλιπτικό θέαμα της Αθήνας, αλλά δεν παύει να αποτελεί μια ιστορική αλήθεια.
Victor
Davis Hanson. Greek Tragedies, Wall Street Journal,
10-5-2010
Κανένας από
τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς των Ελλήνων δεν
είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για
πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα
δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί
ανεπαρκή για να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους....Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που
αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες, ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού …. αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία
ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα.
Φρ.Νίτσε, Η Γέννηση της Τραγωδίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου