«Η Ελλάδα είναι η πατρίδα της μητρικής γλώσσας όλων των ανθρώπων που γνωρίζουν τον πολιτισμό»

«Η εξοχότητα που μοιράζεσαι με τους άλλους»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον PATRICK DANDREY

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ, g.kiousis@eleftherotypia.net

Αφορμή στάθηκε ο Ζαν ντε Λαφοντέν (1621-1695), ο Γάλλος ποιητής και παραμυθάς -περίφημα τα έργα του Contes (Διηγήματα, 1665) και Fables (Μύθοι 1668)- ο οποίος προσκολλήθηκε στον πανίσχυρο υπουργό τού Λουδοβίκου ΙΔ', Φουκέ.

 
 «Η Ελλάδα είναι η πατρίδα της μητρικής γλώσσας όλων των ανθρώπων που γνωρίζουν τον πολιτισμό» Ρ. D. Η συζήτηση του Δημήτρη Β. Βαρθαλίτη, διευθυντή του «Αγίου Παύλου» Αθηνών με τον Patrick Dandrey, καθηγητή της Γαλλικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Paris IV) και μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Καναδά, ξεκίνησε για τον ονειροπόλο Λαφοντέν που έζησε ως παράσιτος σε μέγαρα φιλόμουσων ευγενών και κατέληξε στον Αίσωπο και την Ελλάδα.


- Γνώριζε ελληνικά;
«Οχι, ο Λαφοντέν δεν γνώριζε την ελληνική. Το 17ο αιώνα στη Γαλλία, οι ιησουίτες δίδασκαν κυρίως τη λατινική. Μόνον ο Ρακίνας, γνώριζε την ελληνική».
- «Τραγουδώ τους ήρωες που είχαν τον Αίσωπο για πατέρα» λέει ο Λαφοντέν...
«Ο Αίσωπος έχει ακέραιη τη θέση του στο έργο του Λαφοντέν».
- Αγαπημένος σας μύθος;
«"Ο χοίρος, η γίδα και το πρόβατο", γιατί είναι ένας μύθος που μιλάει για το θάνατο, άρα ένας φιλοσοφικός μύθος με ορολογία αλαντοποιίας. Βρίσκω, λοιπόν, πως ο συνδυασμός ενός αφελούς, απλοϊκού, γήινου πράγματος όπως είναι η μετατροπή ενός χοίρου σε ζαμπόν και ένας επικούρειος και στωικός διαλογισμός, με αφετηρία τον Montaigne, μέσα στον ίδιο μύθο, είναι χαρακτηριστικό του γεγονότος ότι ο Λαφοντέν είναι ικανός για το πιο μεγάλο μέσω του πιο μικρού, για το πιο σύνθετο μέσω του πιο απλού».
- Διδάσκετε μύθους;
«Τετρακόσιοι Γάλλοι συγκεντρώνονται για να ακούσουν ομιλία για τους μύθους, να γευθούν, θα έλεγα, και στη συνέχεια να κατανοήσουν αυτό που γνωρίζουμε όλοι. Οταν δύο πολιτικοί σε ένα μεγάλο κόμμα διεκδικούν την αρχηγία, ο νους όλων μας πηγαίνει αμέσως στο μύθο "Οι δύο κατσίκες"».
- Η Ελλάδα;
«Είναι η πατρίδα των καλλιεργημένων ανθρώπων. Βέβαια, η Ελλάδα είναι η δική μας στοιχειώδης γραμματική. Η Ελλάδα είναι η πατρίδα της μητρικής γλώσσας όλων των ανθρώπων που γνωρίζουν τον πολιτισμό. Είναι απόλυτη αλήθεια. Εγώ έμαθα τα αρχαία ελληνικά, όταν ήμουν μικρός. Η Ελλάδα είναι το λίκνο του πολιτισμού».
- Σας επηρέασε;
«Η Ελλάδα είναι η μήτρα όλων των σημαντικών πραγμάτων που διαθέτουμε, στην πολιτική, στη φιλοσοφία, στην ηθική, στην αισθητική, σε όλους τους τομείς. Αυτό που στη Γαλλία αποκαλούμε το ελληνικό θαύμα είναι η αφετηρία των όσων ζούμε σήμερα, των όσων κάνουμε κατά συνέπεια, όμως είναι αλήθεια, όμως είναι η πραγματικότητα πως οι Γάλλοι σκέφτονται έτσι. Εχουμε για την Ελλάδα μια ιδιαίτερη τρυφερή και αγνή αγάπη».
- Ο Αίσωπος;
«Α! Ο Αίσωπος είναι μια παράξενη υπόθεση. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος, ενώ δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα, είναι ένα λογοτεχνικό είδος, δηλαδή είναι η προσωποποίηση ενός είδους που αποτελεί συγχρόνως την πηγή μιας λόγιας πολιτισμικής παράδοσης, υπερβολικά πολιτισμικής, υπερβολικά σημαντικής, που είναι επίσης η έκφραση της σοφίας των εθνών, δηλαδή του λαού όλου του κόσμου και θα έλεγα πως αν η Ελλάδα εφηύρε τη δημοκρατία και συγχρόνως τη φιλοσοφία, είναι φυσικό να έχει εφεύρει και τον Αίσωπο. Είναι ίσως το σύμβολο της υπόστασης του Σωκράτη, δηλαδή της πιο εκλεπτυσμένης σκέψης στο πλαίσιο του περιπάτου στην Αγορά, δηλαδή ό,τι υπάρχει πιο κοινό, πιο απλό. Αυτό είναι το ίδιο το πνεύμα της δημοκρατίας, το να φτάνεις στην εξοχότητα, αλλά σε μια εξοχότητα που μοιράζεσαι με τους άλλους».
enet.gr,   Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 10 Μαΐου 2013