Επισκευάζεται το Φετιχέ Τζαμί, από τα σημαντικότερα οθωμανικά μνημεία της Αθήνας

Μαίρη Αδαμοπούλου  | ΝΕΑ/ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 20/04/2013 21:00 |

Οι επισκευές στο Φετιχέ Τζαμί αν και θεωρούνται αποτέλεσμα δέσμευσης της πολιτικής ηγεσίας προς την Τουρκία προ τριετίας, φαίνεται πως τελικά άργησαν

«Άγνωστο» αν και βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας, το Φετιχέ Τζαμί, το τζαμί του Πορθητή επί το ελληνικότερον, αφού με το πέρασμα των αιώνων καταγράφηκε ως το τζαμί του Σταροπάζαρου, μετατράπηκε σε φρουραρχείο για τις γειτονικές φυλακές, σε αποθήκη αλευριού για το στρατιωτικό αρτοποιείο και εν συνεχεία φιλοξένησε για δεκαετίες αρχαιότητες που δεν βρήκαν μια θέση στις προθήκες των μουσείων, τώρα ετοιμάζεται να αναστηλωθεί ώστε να γίνει επισκέψιμο στο ευρύ κοινό.

 

Στη γωνία της Ρωμαϊκής Αγοράς, στη συμβολή των οδών Πελοπίδα και Πανός, ουδείς το προσέχει καθώς βρίσκεται εντός του αρχαιολογικού χώρου και μόνιμοι κάτοικοι του είναι κυρίως οι γάτες της περιοχής.

Τα στατικά του προβλήματα είναι έντονα εδώ και χρόνια, όμως ήταν δύσκολο να εξευρεθούν οι πόροι για την μεταφορά των αρχαιολογικών ευρημάτων που φυλάσσονταν για χρόνια στο εσωτερικό του, ώστε να προχωρήσουν οι μελέτες που θα επέτρεπαν τις αναστηλωτικές εργασίες.

Τελικώς τα περίπου 500 κιβώτια με αρχαιότητες – κυρίως από το Ιερό της Νύμφης, στη νότια κλιτύ της Ακρόπολης και τη γύρω περιοχή - απομακρύνθηκαν από το τζαμί, το οποίο είχε χτιστεί πάνω σε μια βυζαντινή βασιλική και οι ειδικοί κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη μελέτη που θα επιτρέψει την εκτέλεση μιας σειράς στερεωτικών εργασιών, οι οποίες θα επιφέρουν και την μορφολογική αποκατάσταση του κτιρίου, το οποίο θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της οθωμανικής περιόδου εντός των ορίων του ιστορικού κέντρου της Αθήνας.

Οι επισκευές στο Φετιχέ Τζαμί αν και θεωρούνται αποτέλεσμα δέσμευσης της πολιτικής ηγεσίας προς την Τουρκία προ τριετίας, φαίνεται πως τελικά άργησαν 15 χρόνια καθώς από το 1998 είχε ανακοινωθεί η πρόθεση για συντήρηση του μνημείου στο πλαίσιο των έργων της Ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων, έργο το οποίο τελικά δεν υλοποιήθηκε. 

Μίνα Κωστοπούλου