19/12/13
http://gr.euronews.com/2013/12/19/budapest-butcher-s-secret-art-collection-cut-above-the-rest/
Ο Ίστβαν Κεβέσι ήταν ένα
συνηθισμένος κρεοπώλης της Βουδαπέστης. Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν
παράλληλα και ένας μανιώδης συλλέκτης έργων τέχνης, κατά τη διάρκεια της
κομμουνιστικής περιόδου.
Παρόλο που τελείωσε μόνο το δημοτικό, είχε αλάθητο ένστικτο στην επιλογή των πινάκων που τον ενδιέφεραν. Είναι χαρακτηριστικό ότι σπάνια ζητούσε τη γνώμη των ειδικών της τέχνης.
Από το 1960 μέχρι το 1980 αγόρασε συνολικά 230 έργα των καλύτερων ούγγρων καλλιτεχνών του 20ου αιώνα. Όλα αυτά ήταν κρεμασμένα στους τοίχους του σπιτιού του και ούτε οι γείτονές του γνώριζαν το κρυφό πάθος του. Η συλλογή παρουσιάστηκε πρόσφατα για πρώτη φορά στην γκαλερί Κίζελμπαχ, στην ουγγρική πρωτεύουσα.
«Είναι εύκολο να καταλάβουμε το λόγο που όλοι οι συλλέκτες κρατούσαν κρυφή τη συλλογή έργων τέχνης τους, επειδή τα χρήματα προέρχονταν από τις ιδιωτικές τους επιχειρήσεις. Κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου, επιτρέπονταν μόνο οι κρατικές επιχειρήσεις και τα εργοστάσια. Ο ιδιωτικός τομέας δεν ήταν εντελώς αποδεκτός. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι ήταν οι ταξιτζήδες, οι κομμώτριες, όσοι είχαν καταστήματα με τρόφιμα και λαχανικά, όπως ο Ίστβαν Κεβέσι, που είχε κρεοπωλείο με κρέας κοσέρ» επισημαίνει ο επιμελητής της έκθεσης, Τάμας Κίζελμπαχ.
Ο μέσος μισθός στην Ουγγαρία τη δεκαετία του ’70 ήταν περίπου 1500 ουγγρικά φιορίνια, δηλαδή 5 ευρώ τον μήνα. Για να αγοράσει έργα ζωγραφικής που ξεπερνούν κατά 80 φορές τον μηνιαίο μισθό του, ο κρεοπώλης έπρεπε να χρησιμοποιεί τα έξτρα χρήματα που έβγαζε το μαγαζί του, χάρις στην ειδική άδεια που είχε από τις εβραϊκές θρησκευτικές αρχές. Ακόμη και σήμερα, μπορείς να συναντήσεις τους ιδιώτες εκτιμητές που περιμένουν να αγοράσουν ή να πουλήσουν έργα τέχνης, μακριά από το επίσημο σύστημα πλειστηριασμών. «Εδώ, πίσω μας μπορείτε να δείτε το παζάρι ειδών. Κατά τη διάρκεια του κομμουνισμού, ήταν το μόνο μέρος για συλλέκτες να αγοράσουν νόμιμα πίνακες. Πήγαιναν μάλιστα δίπλα στο καφέ Λούξορ, ακριβώς στην τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα η γκαλερί, όπου συζητούσαν τι να αγοράσουν από το παζάρι ή από τους ιδιώτες» αναφέρει ο ιστορικός τέχνης, Πέτερ Μόλνος.
Ο κρεοπώλης θησαύρισε τη δεκαετία του ’60 και του ’70, γιατί πέρα από το κρέας έβαλε στο μαγαζί του τουρσιά, αλλά και άλλα αγαθά που προσέλκυαν κόσμο.
Τα χρήματα που έβγαζε, καθώς δεν μπορούσε να τα επενδύσει σε γη, άλλα σπίτια ή χρυσό, κάτι που απαγορευόταν τότε, τον έκανε να στραφεί στην αγορά τέχνης, οι τιμές της οποίας ήταν ιδιαίτερα χαμηλές, κατά την κομμουνιστική περίοδο.
«Στη δεκαετία του ΄30, ο περίφημος εβραϊκός νόμος περιόριζε τη ζωή των Εβραίων στην Ουγγαρία. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ίστβαν Κεβέσι οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουντχάουζεν, αλλά κατάφερε να επιζήσει. Αργότερα παντρεύτηκε μια γυναίκα που κατάφερε κι εκείνη να σωθεί από το Άουσβιτς. Όταν επέστρεψε στο σπίτι του στην Ουγγαρία, το βρήκε εγκαταλειμμένο. Όλη η οικογένειά του σκοτώθηκε, κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος» εξηγεί ο Πέτερ Μόλνος.
Ο Ίστβαν Κεβέσι γεννήθηκε το 1911 και πέθανε το 1980. Η πανάκριβη συλλογή έργων τέχνης του δεν είναι προς πώληση. Το ουγγρικό κοινό μπορεί τώρα να απολαύσει το κρυφό πάθος του συντοπίτη του κρεοπώλη.
Παρόλο που τελείωσε μόνο το δημοτικό, είχε αλάθητο ένστικτο στην επιλογή των πινάκων που τον ενδιέφεραν. Είναι χαρακτηριστικό ότι σπάνια ζητούσε τη γνώμη των ειδικών της τέχνης.
Από το 1960 μέχρι το 1980 αγόρασε συνολικά 230 έργα των καλύτερων ούγγρων καλλιτεχνών του 20ου αιώνα. Όλα αυτά ήταν κρεμασμένα στους τοίχους του σπιτιού του και ούτε οι γείτονές του γνώριζαν το κρυφό πάθος του. Η συλλογή παρουσιάστηκε πρόσφατα για πρώτη φορά στην γκαλερί Κίζελμπαχ, στην ουγγρική πρωτεύουσα.
«Είναι εύκολο να καταλάβουμε το λόγο που όλοι οι συλλέκτες κρατούσαν κρυφή τη συλλογή έργων τέχνης τους, επειδή τα χρήματα προέρχονταν από τις ιδιωτικές τους επιχειρήσεις. Κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου, επιτρέπονταν μόνο οι κρατικές επιχειρήσεις και τα εργοστάσια. Ο ιδιωτικός τομέας δεν ήταν εντελώς αποδεκτός. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι ήταν οι ταξιτζήδες, οι κομμώτριες, όσοι είχαν καταστήματα με τρόφιμα και λαχανικά, όπως ο Ίστβαν Κεβέσι, που είχε κρεοπωλείο με κρέας κοσέρ» επισημαίνει ο επιμελητής της έκθεσης, Τάμας Κίζελμπαχ.
Ο μέσος μισθός στην Ουγγαρία τη δεκαετία του ’70 ήταν περίπου 1500 ουγγρικά φιορίνια, δηλαδή 5 ευρώ τον μήνα. Για να αγοράσει έργα ζωγραφικής που ξεπερνούν κατά 80 φορές τον μηνιαίο μισθό του, ο κρεοπώλης έπρεπε να χρησιμοποιεί τα έξτρα χρήματα που έβγαζε το μαγαζί του, χάρις στην ειδική άδεια που είχε από τις εβραϊκές θρησκευτικές αρχές. Ακόμη και σήμερα, μπορείς να συναντήσεις τους ιδιώτες εκτιμητές που περιμένουν να αγοράσουν ή να πουλήσουν έργα τέχνης, μακριά από το επίσημο σύστημα πλειστηριασμών. «Εδώ, πίσω μας μπορείτε να δείτε το παζάρι ειδών. Κατά τη διάρκεια του κομμουνισμού, ήταν το μόνο μέρος για συλλέκτες να αγοράσουν νόμιμα πίνακες. Πήγαιναν μάλιστα δίπλα στο καφέ Λούξορ, ακριβώς στην τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα η γκαλερί, όπου συζητούσαν τι να αγοράσουν από το παζάρι ή από τους ιδιώτες» αναφέρει ο ιστορικός τέχνης, Πέτερ Μόλνος.
Ο κρεοπώλης θησαύρισε τη δεκαετία του ’60 και του ’70, γιατί πέρα από το κρέας έβαλε στο μαγαζί του τουρσιά, αλλά και άλλα αγαθά που προσέλκυαν κόσμο.
Τα χρήματα που έβγαζε, καθώς δεν μπορούσε να τα επενδύσει σε γη, άλλα σπίτια ή χρυσό, κάτι που απαγορευόταν τότε, τον έκανε να στραφεί στην αγορά τέχνης, οι τιμές της οποίας ήταν ιδιαίτερα χαμηλές, κατά την κομμουνιστική περίοδο.
«Στη δεκαετία του ΄30, ο περίφημος εβραϊκός νόμος περιόριζε τη ζωή των Εβραίων στην Ουγγαρία. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ίστβαν Κεβέσι οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουντχάουζεν, αλλά κατάφερε να επιζήσει. Αργότερα παντρεύτηκε μια γυναίκα που κατάφερε κι εκείνη να σωθεί από το Άουσβιτς. Όταν επέστρεψε στο σπίτι του στην Ουγγαρία, το βρήκε εγκαταλειμμένο. Όλη η οικογένειά του σκοτώθηκε, κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος» εξηγεί ο Πέτερ Μόλνος.
Ο Ίστβαν Κεβέσι γεννήθηκε το 1911 και πέθανε το 1980. Η πανάκριβη συλλογή έργων τέχνης του δεν είναι προς πώληση. Το ουγγρικό κοινό μπορεί τώρα να απολαύσει το κρυφό πάθος του συντοπίτη του κρεοπώλη.
Copyright © 2014 euronews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου