Νεοϋορκέζικο εστιατόριο «εκδιώκει» Πικάσο

06/02/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΕΦΣΥΝ

Το «Le Tricorne» είχε γίνει για παράσταση του Ντιαγκίλεφ

     

Η δεκαετία του 1950 σηματοδότησε στην Αμερική την απαρχή του μοντερνισμού και τη μετάβαση από το κλασικό στη μαζική κουλτούρα. Είναι η περίοδος του Μουσείου Guggenheim και του ουρανοξύστη Seagram με τους 38 ορόφους, στο 375 της Παρκ Αβενιου. Ολοκληρώθηκε το 1958 και παραμένει μία από τις μεγαλύτερες στιγμές της αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα, αφού είναι έργο του αρχιτέκτονα Μίες βαν ντερ Ρόε, προσωπική επιλογή της Φίλις Λάμπερτ, κόρης του ιδρυτή της Seagram, Σάμιουελ Μπρόνφαμ. Στο εσωτερικό του άνοιξε το 1959 και το περίφημο εστιατόριο Four Seasons. Ανήκει στην οικογένεια Μπρόνφαμ και τα έπιπλά του στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Διότι είναι μια κανονική γκαλερί. Στις αίθουσές του έχουν εκτεθεί έργα Γουόρχολ, Φρανκ Στέλα, Τζάκσον Πόλοκ, Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ και Μιρό.


Για περισσότερο από μισό αιώνα, ανάμεσα στο Grill Room και το Pool Room, τις δύο αίθουσες για φαγητό του εστιατορίου, κρέμεται το «Le Tricorne» του Πικάσο. Είναι ένας καμβάς ύψους 5,8 μέτρων, που ο ζωγράφος δημιούργησε για τα Ρωσικά Μπαλέτα του Ντιαγκίλεφ. Σύμφωνα με το New York Landmarks Conservancy, στο οποίο ανήκει, πρόκειται να αποκαθηλωθεί στις 9 Φεβρουαρίου. Αυτό του γνωστοποιήθηκε από την ιδιοκτήτρια εταιρεία του Seagram, που επικαλείται μελέτες μηχανικών σύμφωνα με τις οποίες ο τοίχος από ασβεστόλιθο, όπου κρέμεται το «Le Tricorne», θα μπορούσε να καταρρεύσει θέτοντας σε κίνδυνο το έργο.

«Είναι τόσο εύθραυστο που θα μπορούσε να θρυμματιστεί σαν τσιπς», αναφέρει στους «New York Times» η Πεγκ Μπριν, πρόεδρος του Landmarks Conservancy. Υποψιάζεται, όμως, πως μέλη της εταιρείας στην οποία ανήκει το κτίριο θεωρούν τον πίνακα «κουρέλι» και χρησιμοποιούν τον τοίχο ως άλλοθι. Κατονομάζει έναν Αμπι Ρόζεν, συλλέκτη τέχνης, που θα επιθυμούσε να κρεμάσει έργα του προσωπικού του γούστου (Ντάμιεν Χερστ, Τζεφ Κουνς κ.λπ.). Από την πλευρά του δεν υπήρξε κάποιος σχολιασμός.

Το «Le Tricorne» (Το τριγωνικό καπέλο) απεικονίζει μια ισπανική αρένα που πλαισιώνεται από θεατές. Δημιουργήθηκε από τον Πικάσο το 1919, σε στούντιο του Λονδίνου, μετά από ανάθεση του Σεργκέι Ντιαγκίλεφ, των περίφημων Ρωσικών Μπαλέτων. Ο ζωγράφος φορούσε παντόφλες για να σταθεί πάνω στον καμβά και ανάμεσα στα εργαλεία του υπήρχε μια οδοντόβουρτσα!

Ο Ντιαγκίλεφ αργότερα το πούλησε σε Ελβετό συλλέκτη. Το 1957 αποκτήθηκε για 50.000 δολάρια από τη Φίλις Λάμπερτ, που αποφάσισε πως ήταν τέλειο για την τραπεζαρία του εστιατορίου Four Seasons. «Αλλά επειδή δείχνει δύο άλογα που σέρνουν έναν νεκρό ταύρο δεν φαινόταν σωστή εικόνα για ανθρώπους που τρώνε», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα.

Το έργο δεν θεωρείται από τα αριστουργήματα του Πικάσο. Το 2008 εκτιμήθηκε όμως από τους Κρίστις σε 1,6 εκατομμύρια δολάρια και πολλοί ιστορικοί τέχνης και αρχιτέκτονες επιμένουν πως αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της 55χρονης ιστορίας τού Four Seasons. Αν τελικά αφαιρεθεί στις 9 Φεβρουαρίου, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης έχει δηλώσει ότι θα το αποθηκεύσει. Το ερώτημα είναι πότε θα το ξαναθαυμάσει κάποιος;

Αγνή Κατσιούλα a.katsioula@efsyn.gr