O νεος κήπος των απολαύσεων

http://www.lifo.gr/team/u12124/45719

 O Kήπος των Απολάυσεων Πρόκειται ίσως για την πιο διάσημη και συνάμα γοητευτική ελαιογραφία του Ιερώνυμου Μπος. Ο "Κήπος των Επίγειων Απολαύσεων" είναι πιθανόν το πιο μυστηριακό και γεμάτο συμβολισμούς έργο του. Το τρίπτυχο του Μπος εξυψώνει το θεατή στον Παράδεισο του προπατορικού αμαρτήματος και σταδιακά τον ρίχνει στην Κόλαση. Μέσα από ανατριχιαστικές αναπαραστάσεις μιας χιμαιρικής οπτασίας με εξελισσόμενα πάθη, σπλάτερ βασανιστήρια, γκροτέσκο σεξ, αλχημικά σύμβολα και θρησκευτικούς παραλληρισμούς, ξεδιπλώνεται όλη η βιοποικιλότητα του ζοφερού κήπου των αισθήσεων. Είναι μάταιο να επιχειρήσει κανείς περιγραφή του έργου αυτού. Οι λεπτομέρειες είναι χιλιάδες και είναι τόσο εξωφρενικά δοσμένες που το όλον θα μπορούσε να είναι κολάζ πολλών επιμέρους έργων. Θα ήταν επίσης υπέρμετρα φιλόδοξο να δοκιμάσεις μια ερμηνεία του και ακόμη πιο παράτολμο να την αποδώσεις με σκαλέτα το ίδιο το έργο. Η Γαλλίδα Μad Meg είναι ίσως η μοναδική που όχι μόνο το τόλμησε αλλά το διεκπεραίωσε άρτια.

Image Ελάχιστα βιογραφικά στοιχεία είναι γνωστά για την εστέτ καλλιτέχνιδα με το ψευδώνυμο Mad Meg. Tα μόνα που ίσως έχουν σημασία εδώ, είναι ότι είναι γόνος καλλιτεχνών που ανέπτυξε αγάπη για τον Μπος και το σχέδιο από μικρή. Μεγαλώνοντας σχεδίαζε συνεχώς και όπου έβρισκε. Η ζωή της εξελισσόταν σε ένα δωμάτιο γεμάτο χαρτιά, μολύβια και μελάνι. Κάποια στιγμή άρχισε να παίζει ένα παιχνίδι στον υπολογιστή της. Εθίστηκε και επί έξι μήνες δεν έκανε τίποτα άλλο από το να παίζει, να κοιμάται και να τρώει. Ξαφνικά μια μέρα ξύπνησε από τον λήθαργο της απραξίας, έκλεισε το λάπτοπ και γέμισε πάλι το δωμάτιο με χαρτιά και μελάνια. Ήθελε να δημιουργήσει κάτι μεγάλο, σε μέγεθος και σε τόλμη. Άρχισε να μελετάει τον αγαπημένο της πίνακα και όταν είχε βυθιστεί πλήρως στον Κήπο του Μπος, ξεκίνησε να τον ερμηνεύει σύγχρονα σε ένα γιγαντιαίο ταμπλό στον τοίχο της.   Η Μad Meg επανεφηύρε τον Παράδεισο και την Κόλαση μέσα από την οπτική του 20ου αιώνα. Σχεδόν 500 χρόνια μετά, ο αμαρτωλός κόσμος του Μπος ξεπηδούσε στο παρόν και μέσα από πλήρη απουσία χρωμάτων άρχιζε να αναθεμελιώνεται. Οι εφιάλτες μπορεί να παραμένουν ίδιοι αλλά οι πρωταγωνιστές της μοντέρνας αυτής εκδοχής κινούνται στο τώρα, έχοντας στραμμένο το βλέμμα στο αβέβαιο αύριο της ανθρωπότητας. Στον ασπρόμαυρο Κήπο των Επίγειων Απολαύσεων η ανησυχίες έχουν τη μορφή των καθημερινών βασανιστηρίων. Τα κολαστήρια του Μπος έχουν αντικατασταθεί με εμπόλεμες ζώνες και αιματοβαμμένες εξεγέρσεις. Τα αρθρόποδα τέρατα του κλασικού έργου πλέον φέρουν logo μεγάλων εταιριών και ξερνάνε βιάγκρα και δολάρια. Η λίμνη με τις λουόμενες παρθένες βυθίζει δεξαμενόπλοια και οι πειρασμοί με τη λευκή επιδερμίδα και τα ροδαλά μάγουλα έχουν ντυθεί με λάτεξ στολές καθώς επιδίδονται σε bondage. To χάος εξακολουθεί και εδώ να πραγματώνεται μόνο που οι εικόνες είναι πολύ πιο γνώριμες από την οπτική του Μπος. Και εδώ, θα ήταν μάταιο να υπεραναλυθεί το έργο της Mad Meg. Αντιπαραθέτουμε τμηματικά μόνο τα δύο έργα και ακολουθεί το link που οδηγεί στην διαδραστική περιήγηση στον Le Jardin des Délices.  

http://www.madmeg.org/delizie/#2/0.4/0.5