Η δωρεά και η τύχη ενός αρχείου

Ανταλλαγή ανακοινώσεων ανάμεσα σε συγγενείς και συνεργάτες του Λευτέρη Βογιατζή.

Της Όλγας Σελλά

Μία από τις τελευταίες φωτογραφίες του Λευτέρη Βογιατζή στο σπίτι του στην Αθήνα, δίπλα στα κακτάκια του. Χθες χαρήκαμε ιδιαιτέρως με την ανακοίνωση που έφτασε από το Εφορευτικό Συμβούλιο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος. Σήμερα, μια νέα δήλωση με την ένδειξη «Δήλωση-απάντηση του δικηγόρου Νικολάου Ε. Χ. Σακκά, ως νομικού εκπροσώπου των κληρονόμων του εκλιπόντος Ελευθερίου Βογιατζή, στα δημοσιεύματα περί “δωρεάς αρχείου Λευτέρη Βογιατζή” στην Εθνική Βιβλιοθήκη» ανέτρεψε τη χθεσινή αίσθηση. Γιατί σύμφωνα με την επιστολή αυτή, μοναδικοί κληρονόμοι εξ αδιαθέτου του Λ. Βογιατζή « (άνευ διαθήκης δηλαδή) είναι τα τέκνα του μοναδικού αδελφού του Σταματίου Βογιατζή, ήτοι οι κ.κ. Παναγιώτης Λόταρ Βογιατζής και Μαρία Ιζαμπέλα Czak» οι οποίοι δεν αποποιήθηκαν την κληρονομιά του θείου τους. Η επιστολή συνεχίζει τονίζοντας ότι «κατόπιν των ανωτέρω, ουδείς δικαιούται να ομιλεί ή προβαίνει σε πράξεις ή δηλώσεις περί της διαχειρίσεως και εκμεταλλεύσεως της κληρονομιαίας περιουσίας του εκλιπόντος, που ήδη αποτελεί πνευματική και υλική περιουσία των ανωτέρω δύο κληρονόμων του. (...) Οσον δε αφορά το αρχείο της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας “Η νέα ΣΚΗΝΗ”, ήτοι του θεάτρου της οδού Κυκλάδων, και το οποίο αποτελείται κυρίως από φωτογραφίες και προγράμματα παραστάσεων, δημοσιεύματα Τύπου, κοστούμια κ.λπ., ουδεμία σχέση έχει με το προσωπικό του αρχείο. Οιαδήποτε δε συσχέτιση μεταξύ αυτών των δύο αυτοτελών αρχείων γίνεται αποκλειστικά εκ του πονηρού και παρανόμως», συνεχίζει η επιστολή του δικηγόρου κ. Νικ. Ε. Χ. Σακκά. Η «Κ» επικοινώνησε με την Εθνική Βιβλιοθήκη απ’ όπου επιβεβαιώθηκε ότι πράγματι ήρθε η πρόταση για δωρεά από την κ. Ειρήνη Λεβίδη, την οποία το Εφορευτικό Συμβούλιο έκανε αμέσως αποδεκτή. Επικοινωνήσαμε επίσης με την κ. Ειρήνη Λεβίδη, για να έχουμε και τη δική της άποψη, η οποία είναι: «Η Εταιρεία των Φίλων της Τέχνης και του Θεάτρου και η διευθύνουσα σύμβουλος κ. Ειρ. Λεβίδη παραχώρησαν το αρχείο του θεάτρου του Λ. Βογιατζή στην Εθνική Βιβλιοθήκη ώστε να καταγραφεί και να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο από το Ιδρυμα Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Είναι περίεργο και λυπηρό ότι κάποιοι ενοχλούνται και αντιδρούν επικαλούμενοι μάλιστα “το υψηλό επίπεδο πολιτισμού που μας δίδαξε ο Λ. Βογιατζής με το έργο του και τη ζωή του”. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο δεν μας αφορούν το ύφος και το περιεχόμενο της σχετικής δήλωσης εκπροσώπων των συγγενών του Λ. Βογιατζή». Το σίγουρο είναι ότι όλοι οι υπόλοιποι γινόμαστε αποδέκτες μιας πολύ θλιβερής κατάστασης, που καθόλου δεν ταιριάζει με την αισθητική που υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή ο Λευτέρης Βογιατζής. Και το ακόμα θλιβερότερο είναι ότι διελκυστίνδα γίνεται ακριβώς αυτή η κληρονομιά που άφησε ο Λευτέρης Βογιατζής όλα αυτά τα χρόνια, υπηρετώντας με πάθος και αφοσίωση την τέχνη.