Zώντας στην πόλη που οι κάτοικοί της δεν αγαπούν το παρελθόν

Γιατί πεθαίνουν οι θρύλοι στην Αθήνα;

 ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ 3/4/2013 LIFO

 Με αφορμή το κλείσιμο της Εστίας, που αντιμετώπιζε προβλήματα πολλούς μήνες τωρα (ενώ λίγα μέτρα πιο κει, π.χ., η Πολιτεία ανθεί), σκέφτηκα κάτι που πολύ έντονα συμβαίνει με τα ιστορικά μέρη της Αθήνας, εξακολουθητικά: εξαφανίζονται, χωρίς να αφήνουν το παραμικρό ίχνος πίσω τους. Γιατί κανείς ποτέ δεν σκέφτεται πως έχει τεράστια σημασία να διατηρείς έναν θρύλο, ένα landmark της πόλης ζωντανό; Όταν ξανάνοιξε το Ζonar's μετά από πολυετή ανακαίνιση, οι Αθηναίοι, αυτοί που είχαν περάσει χρόνια και χρόνια στα τραπέζια του, κοίταζαν με απέχθεια το νέο του ντεκόρ. Δεν είχαν άδικο. Κάποιος ξεκοίλιασε όλη την παράδοση, εξαφάνισε όλο τον παλιό αέρα του θρυλικού μαγαζιού και τον αντικατέστησε με τόνους ξύλο βένγκε, δήθεν μοντέρνα καθίσματα και απρόσωπα φωτιστικά. Δεν είχε μείνει τίποτα από τη γνήσια, αυθεντική αίγλη του.

 Ένα ολοκαίνουργιο μέρος, χωρίς μνήμη. Ακόμα και ο κατάλογός του ήταν καινούργιος, ούτε ένα γλυκό δεν έμεινε, να θυμίζει τις παλιές δόξες. Και αναρωτιέται κανείς αν αυτή θα ήταν η στρατηγική ανακαίνισης που θα ακολουθούσαν στο Παρίσι, ας πούμε, για ένα ιστορικό καφέ. Για πολλούς είναι αδιανόητο να ξεγράφεις την ιστορία. Να μην προσπαθείς να επανεφεύρεις την παλιά μαγεία και να επιμένεις να διαγράφεις τα πάντα και να ξεκινάς από την αρχή. Αυτό στην πόλη μας συμβαίνει συνεχώς. Κλείνουν τα μέρη, δεν ξανανοίγουν ή, ακόμα και αν ξανανοίξουν, έχουν φροντίσει να μην αφήσουν τίποτε όρθιο. Χωρίς ίχνη, κανένας μοντερνισμός δεν μπορεί να ριζώσει. Γιατί η πόλη μένει ξεκρέμαστη, δίχως φέροντα οργανισμό, συνεπώς σωριάζεται μόλις η μόδα σαρωθεί από την επόμενη. Έχω περιέργεια να δω τι θα ανοίξει στη μαύρη τρύπα της Εστίας... Πηγή: www.lifo.gr